Η Ιταλία, η γειτονική μας χώρα που ετούτο τον καιρό μετράει τις πληγές που άνοιξε σ' εκείνη η επέλαση του κορονοϊού (covid-19), ήταν και θα είναι μια χώρα με τεράστια αθλητική παράδοση.

Εκτός από τις διακρίσεις των ομάδων της σ' όλα τα σπορ σε ευρωπαϊκό και παγκόσμιο επίπεδο, η Ιταλία έχει φιλοξενήσει στα χώματα της, τεράστιες διοργανώσεις διαφόρων αθλημάτων.

Οι Ιταλοί αγαπούν τα σπορ. Είναι ένας λαός που ζει έντονα κάθε στιγμή και παθιάζεται στα γήπεδα. Σ' αυτή τη χώρα, λοιπόν, ο Ολυμπιακός έχει κερδίσει όχι ένα αλλά τρία ευρωπαϊκά τρόπαια!

Δυο στην υδατοσφαίριση και ένα στο μπάσκετ. Η αρχή έγινε το 1997 με τον Γιώργο Σιγάλα να σηκώνει στην Ρώμη την πρώτη κούπα του Ολυμπιακού στην Ευρωλίγκα.

Η συνέχεια δόθηκε στη Φλωρεντία με την Φιλιώ Μανωλιουδάκη να παίρνει στα χέρια της το 2014 το πρώτο ευρωπαϊκό τρόπαιο του Ολυμπιακού (στην υδατοσφαίριση γυναικών).

Η τριλογία ολοκληρώθηκε το 2018 στη Γένοβα με τον Γιόζιπ Πάβιτς να οδηγεί τον Ολυμπιακό στην κατάκτηση του Τσάμπιονς Λιγκ στην υδατοσφαίριση.

1997: «Στην Ρώμη και στον τελικό...»

Ο Ολυμπιακός έχει ήδη δυο χαμένους τελικούς στην Ευρωλίγκα. Το 1994 στο Τελ Αβίβ και το 1995 στη Σαραγόσα. Στο Παρίσι δεν θα ταξιδέψει το 1996, εκεί όπου ο Παναθηναϊκός θα κατακτήσει το πρώτο του τρόπαιο, αλλά θα επιστρέψει στη Ρώμη τον Απρίλιο του 1997.

Στον πάγκο δεν είναι πια ο Γιάννης Ιωαννίδης αλλά ο Ντούσαν Ίβκοβιτς. Στη σύνθεση του έχει τον δαιμόνιο Αμερικανό πλέι μέικερ, τον Ντέιβιντ Ρίβερς, και ο "κορμός" είναι ο ίδιος με τα προηγούμενα χρόνια.

Η ομάδα του Πειραιά επιστρέφει στο Final-4, όπου για πρώτη φορά δεν θα συναντήσει τον Παναθηναϊκό (τον έχει αποκλείσει στα προημιτελικά), και ο κόσμος της έχει ταξιδέψει κατά χιλιάδες στην "αιώνια πόλη".

Στον ημιτελικό η ομάδα του "Ντούντα" κερδίζει με 74-65 την Ολύμπια Λουμπλιάνας.Ο Ρίβερς θα σταματήσει εκεί το βράδυ στους 28 πόντους! Στις 24 Απριλίου ο Ολυμπιακός θα παίξει στον τελικό, στον 3ο της ιστορίας του, με την Μπαρτσελόνα, η οποία το 1996 είχε χάσει από τον Παναθηναϊκό στο Παρίσι.

Οι "ερυθρόλευκοι" κερδίζουν με 73-58. Ο Ρίβερς πετυχαίνει 26 πόντους και είναι ο MVP. Τον ακολουθεί ο Τάρλας και ο Πανανικολάου με 11, ο Τόμιτς με 9, ο Σιγάλας με 7, ο Φασούλας με 6, ο μακαρίτης ο Βελπ (2), ο Μπακατσιάς (1), ο Γαλακτερός, ο Νάκιτς.

Η βόλτα στην παραλία της Όστια έπιασε τόπο. Ο αρχηγός Γιώργος Σιγάλας που είχε φωνάξει στην κατάκτηση του Κυπέλλου απέναντι στον Απόλλων Πάτρας "Το πρώτο" παίρνει από τα χέρια του Στάνκοβιτς το βαρύτιμο τρόπαιο και το σηκώνει στο «Παλαέουρ».

Το σύνθημα «Στη Ρώμη και στον τελικό σηκώσαμε ευρωπαϊκό..» ακόμη και σήμερα το ακούς στο ΣΕΦ.

2014: Άνοιξε λογαριασμός στη Φλωρεντία

Το τμήμα της γυναικείας υδατοσφαίρισης από τα μέσα της δεκαετίας του '90 παρουσίαζε κάποιες σποραδικές επιτυχίες αλλά μετά από το 2007 άρχισε να κάνει αισθητή την παρουσία του στην Ευρώπη.

Είναι η εποχή που η Βουλιαγμένη και η Γλυφάδα έχουν τον πρώτο λόγο σ' Ελλάδα και Ευρώπη. Ο Ολυμπιακός με τον παλιό του άσο Χάρη Παυλίδη στο τιμόνι της ομάδας αρχίζει την αντεπίθεση του.

Το 2008 θα φτάσει στον τελικό του Λεν Τρόφι στην Πάντοβα της Ιταλίας αλλά η Ρόμα θα επικρατήσει με 10-9 και θα κατακτήσει το τρόπαιο. Μεσολάβησαν αρκετές συμμετοχές σε Final-4 αλλά η κούπα ήρθε το 2014.

Μια ημέρα σαν τη σημερινή (5/4) η ομάδα του Ολυμπιακού θα πετύχει το ζητούμενο. Στον μεγάλο τελικό που διεξήχθη στη Φλωρεντία απέναντι του θα έχει την "οικοδέσποινα" Φιρέντσε.

Μια πολύ σπουδαία ομάδα που έμεινε όμως στη δεύτερη θέση αφού ο Ολυμπιακός ήταν καλύτερος και κατέκτησε την κούπα. Το σκορ στον τελικό ήταν 10-9 και το τρόπαιο χάρισε η Αυστραλέζα Μπρον Νοξ με γκολ της στα 23'' πριν το φινάλε.

Σπουδαία η Φιλιώ Μανωλιουδάκη που σταμάτησε στα 4 γκολ και γυάλιζε το μάτι της αφού είχε γευτεί πολλές απογοητεύσεις τα προηγούμενα χρόνια σε τελικές φάσεις.

Για την ομάδα του Χάρη Παυλίδη που μέσα σε λίγους μήνες θα πάρει την Ευρωλίγκα αλλά και το Σούπερ Καπ Ευρώπης έπαιξαν εκείνο το απόγευμα στην Φλωρεντία: Διαμαντοπούλου, Τετζαλίδου, Ελ. Πλευρίτου, Σώρα, Μανωλιουδάκη 4, Αβραμίδου, Καλογεράκου, Μαργ. Πλευρίτου 2, Νιαρχάκου, Μπούικα 2, Βασιλακοπούλου, Νοξ 2, Σταματοπούλου.

Η αυτοκρατορία είχε ξεκινήσει ...

2018: Τα λεφτά δεν παίζουν πόλο

Η ομάδα ανδρών του Ολυμπιακού στην υδατοσφαίριση έχει τεράστια ιστορία στον ευρωπαϊκό χώρο. Είναι η μοναδική από την Ελλάδα που έχει κερδίσει το Τσάμπιονς Λιγκ και έχει συμμετοχές σε 4 τελικούς της κορυφαίας διοργάνωσης.

Το 2002 η ομάδα κατέκτησε την Ευρώπη στη Βουδαπέστη και 16 χρόνια μετά επέστρεψε εκεί... Ο Ολυμπιακός στα χρόνια της διοίκησης Μιχάλη Κουντούρη έφτιαξε μια σπουδαία ομάδα η οποία από την οικονομική καταστροφή έφτασε να παίξει σε 4 συνεχόμενες τελικές φάσεις και σε 3 τελικούς από το 2016 έως το 2019.

Το δεύτερο Τσάμπιονς Λιγκ κατακτήθηκε στην Ιταλία. Στη Γένοβα. Στην έδρα της "Ρεάλ Μαδρίτης" της υδατοσφαίρισης, της Προ Ρέκο. Με μπάτζετ 5 φορές μεγαλύτερο από εκείνο του Ολυμπιακού και παίζοντας στην έδρα της ήταν το μεγάλο φαβορί στον τελικό της 9ης Ιουνίου 2018. Δεν ήταν έτσι όμως...

Ο Ολυμπιακός με τον Γιάννη Φουντούλη να πετάει... φωτιές στο νερό (4 γκολ), τον Γιόζιπ Πάβιτς (MVP) να κατεβάζει... ρολά και όλη την ομάδα να παίζει άμυνα έδωσε ένα μάθημα στους παίκτες της Προ Ρέκο.

Την ομάδα του Θόδωρου Βλάχου αποτελούσαν οι: Πάβιτς, Μυλωνάκης, Δελακάς, Γενηδουνιάς 2, Φουντούλης 3, Νικολαΐδης, Δερβίσης 1, Μπούσλιε 1, Μουρίκης, Γούνας 1, Αργυρόπουλος, Ομπράντοβιτς 1, Γαλανόπουλος.

Οι "ερυθρόλευκοι" πριν από την διακοπή της διοργάνωσης λόγω του κορονοϊού (covid-19) ήταν ένα βήμα πριν από την πρόκριση στο Final-8 που έχει αναλάβει να φιλοξενήσει τον Ιούνιο η Γένοβα.