H «σχέση» και οι αναμνήσεις που με συνδέουν με το συγκεκριμένο γηπεδάκι, ξεπερνούν σε διάρκεια τις τρεις δεκαετίες. Είχα μόλις κλείσει τα 11 μου χρόνια, όταν πρωτοπάτησα το τσιμέντο του για ένα γρήγορο μονό, χωρίς τότε να έχω συνειδητοποιήσει ότι το ανοιχτό γήπεδο του Porto-Hydra Village, θα αποτελούσε την πιο αγαπημένη καλοκαιρινή συνήθεια τριάντα και βάλε ετών!

Τι να πρωτοθυμηθώ από το συγκεκριμένο ανοιχτό γήπεδο; Την επίσκεψη του Παναγιώτη Γιαννάκη που προκάλεσε έκρηξη ενθουσιασμού σε όλους τους λιλιπούτειους λάτρεις του αθλήματος; Την προσμονή μέχρι να πάει η ώρα έξι – ώστε να έχει “πέσει” λίγο ο ήλιος – για να ξεκινήσω τρέχοντας από το σπίτι;

Τις συνεννοήσεις για τον σχηματισμό της «σωστής» τετράδας (γιατί όποια έχανε, αυτομάτως έβγαινε κι έχανε την σειρά της); Τα ατελείωτα σουτ, τα αμέτρητα διχτάκια που σκίστηκαν και ζευγάρια παπούτσια που έλιωσαν ή τα τουρνουά που διοργανώναμε τα Σαββατοκύριακα με την συμμετοχή και καλών παικτών της γύρω περιοχής;

Ακόμη και σήμερα που γράφω αυτές τις γραμμές με αφορμή την ενέργεια MakeYourPoint της ΕΚΟ, η οποία μας καλεί να προτείνουμε το αγαπημένο μας μπασκετάκι για ανακαίνιση, το «τα λέμε το απόγευμα στο μπάσκετ» είναι η κλασσική ατάκα των πιτσιρικάδων του οικισμού, πριν φύγουν από την παραλία κι επιστρέψουν σπίτι για φαγητό ή για μεσημεριανή σιέστα. Όσα χρόνια κι αν έχουν περάσει το συγκεκριμένο σημείο είναι το κλασσικό απογευματινό meeting-point, με τον 12χρονο γιο μου να φεύγει κάθε απόγευμα αγκαλιά με τον πορτοκαλί μπάλα και να μου θυμίζει τόσο έντονα τον εαυτό μου, επιστρέφοντας μόνο αφότου έχει βραδιάσει...

Μεγαλώνοντας, μάθαμε να συνδυάζουμε τα τρία-τέσσερα δυνατά μονά, στο δίωρο 6-8 το απόγευμα, με μία βραδινή βουτιά ή με μία βόλτα για θαλάσσιο σκι (η ώρα προσφερόταν για την απαραίτητη «λαδιά»). Πάνω απ' όλα όμως, το μπασκετάκι ήταν, είναι και θα είναι η πιο ιερή καθημερινή συνήθεια. Με ή χωρίς φώτα, με φθαρμένο ή ανακαινισμένο ταρτάν... Είτε κάποιος συμμετέχει, είτε περνάει για να δει και να περάσει την ώρα του.

Γιατί αυτό είναι πραγματικά το μεγάλο κέρδος του αθλήματος, που τόσο πολύ έχει μπει στη ζωή του Έλληνα από το 1987 και μετά... Η δημιουργία αθλητικής κουλτούρας μέσα από το εκάστοτε γήπεδο της γειτονιάς, έχει άλλωστε πολλαπλή προσφορά στην κοινωνία. Από τη μία ενθαρρύνει τους νέους να αγαπήσουν το μπάσκετ και τους φέρνει πιο κοντά στον αθλητισμό και από την άλλη τους βγάζει από τα δωμάτια και την εμμονή με τα video games και τους απομακρύνει από κάθε λογής «επικίνδυνο» δρόμο!

Make your point, λοιπόν! Δεν έχει σημασία αν είσαι καλός, μέτριος ή άσχετος! Αγκάλιασε κι εσύ το αγαπημένο σου άθλημα, αθλήσου και ζήσε μέσα απ' αυτό μοναδικά συναισθήματα και εμπειρίες.

Αν θες να προτείνεις κι εσύ το δικό σου αγαπημένο μπασκετάκι για ανακαίνιση το μόνο που έχεις να κάνεις είναι να κατεβάσεις την εφαρμογή της ΕΚΟ, να ανεβάσεις εκεί τη φωτογραφία του και πού ξέρεις; Μπορεί να είναι εκείνο ένα από τα δέκα γήπεδα ανά την Ελλάδα που θα ανακαινιστούν.

Photo credit: Γιάννης Κατσάτος