Με την ΤΣΣΚΑ χάθηκε και η λογική!

Χάθηκε η λογική τόσο μέσα όσο και έξω από το παιχνίδι.

Εκτός λογικής ακόμα και το… παράπονο τους κόουτς Μπλατ στους συναδέλφους.

Ότι δηλαδή δεν ετέθη ανάλογη ερώτηση στον ίδιο, όπως αυτή με τον Γκος, όταν επέμενε να κρατά στο παιχνίδι τον Πρίντεζη ακόμα και τις βραδιές που αυτός δεν βρισκόταν σε καλή κατάσταση!!!

Συγνώμη κόουτς αλλά με απορίες αυτού του τύπου ουσιαστικά και πρακτικά υποτιμάς και υποβιβάζεις τον ιδιο σου τον εαυτό!

Όχι γιατί αποτελεί αναφαίρετο δικαίωμα για κάθε δημοσιογράφο να διατυπώνει με κόσμιο τρόπο κάθε ερώτημα που σύμφωνα με την κρίση του βοηθά να κατανοήσει ο κόσμος τα πεπραγμένα εντός αγωνιστικού χώρου, αλλά κυρίως γιατί ένα τέτοιο ερώτημα ακυρώνει την ορθή σκέψη.

Ο Πρίντεζης θεωρείται αναμφισβήτητα ένα από τα ποιοτικότερα 4αρια στην διοργάνωση.

Για πολλούς και όχι άδικα ο πιο ποιοτικός παίκτης σε αυτή την θέση.

Γιατί εκτός από το σκοράρισμα και τα μαρκαρίσματα έχει τεράστια συμβολή και στο δημιουργικό κομμάτι, κάτι που δεν συναντιέται εύκολα σε παίκτη αυτή της θέσης.

Ναι όντως υπήρξαν βραδιές που ο Πρίντεζης δεν απέδωσε τα αναμενόμενα.

Σίγουρα μπορεί ο ίδιος αλλά και ο κάθε καλόπιστος κριτής να επικαλεστεί μια σειρά από δικαιολογίες και μάλιστα σοβαρές για τις όποιες μέτριες παρουσίες του διεθνή φοργουόρντ.

Ότι είναι από τους πιο καταπονημένους παίκτες των ερυθρολεύκων , αν όχι αντικειμενικός ο πιο καταπονημένος, ότι παίζει ασταμάτητα χωρίς back up για χρόνια σ’ αυτή την θέση, ότι ακόμα και με ενοχλήσεις in extremis ετέθη στην διάθεση της ομάδας.

Αλλά ας αφήσουμε στην άκρη τις δικαιολογίες.

Είναι δυνατόν να μην επιμένεις σε έναν αθλητή με τις εμπειρίες, τις παραστάσεις, την προσωπικότητα, με το ειδικό βάρος που κουβαλά ο Πρίντεζης.

Λογικό και συγχρόνως ορθολογικό να πιστεύεις ότι κατά την διάρκεια της αναμέτρησης θα βρει τον καλό του εαυτό, ότι ενδεχομένως και μόνο με την εμπειρία μπορεί να βοηθήσει στην σωστή κατεύθυνση.

Ακόμα και για ένα τρίλεπτο να βρει τα πατήματα του και να λειτουργήσει αποκλείεται να μην κάνει την διαφορά.

Μετά είναι και το άλλο, ίσως το πιο σημαντικό.

Ακόμα και τις βραδιές που ο Πρίντεζης «σέρνεται» στο παρκέ - ντρέπομαι ειλικρινά για την επιλογή του ρήματος σέρνομαι όσον αφορά τον συγκεκριμένο αθλητή, αλλά φτάνω στην υπερβολή γιατί δεν υπάρχει άλλος τρόπος να τεκμηριώσω την άποψη μου- είναι αδύνατον να μην έχει παίκτη κολλημένο πάνω του, παίκτη χρεωμένο στην αποκλειστική παρακολούθηση του, πολύ πιθανόν κι ολόκληρη αμυντική τακτική προσαρμοσμένη επάνω του.

Έτσι ακόμα κι αν δεν πατά καλά δίνει την δυνατότητα σε οποιονδήποτε πρόθυμο συμπαίκτη του να βγει μπροστά.

Δεν υπάρχει περίπτωση κανένας αντίπαλος να αφήσει ανενόχλητο τον Πρίντεζη ακόμα κι αν εμφανιστεί στο παρκέ με πατερίτσες.

Όλα αυτά λοιπόν τι σχέση μπορεί να έχουν με τον Γκος και τον κάθε παίκτη ανάλογης ποιότητας του Γκος;;;

Μιλάμε κόουτς για ίδιας αξίας παίκτη και δεν το έχουμε καταλάβει ούτε εμείς οι δημοσιογράφοι, ούτε ο κόσμος;;;

Ειρήσθω εν παρόδω επειδή ακούω και διαβάζω πολλά για τον Γκος, ότι δηλαδή σε μερικά χρόνια μπορεί να είναι παικταράς κι αυτό είναι κάτι το οποίο έχει διαγνώσει ο Μπλάτ, να πως ότι παίκτη στην Ευρωλίγκα με χρονοχρέωση πρώτη φορά ακούω και διαβάζω.

Γιατί άλλο να ελπίζω ότι ο παίκτης ΘΑ ΓΙΝΕΙ ΚΑΠΟΤΕ ΣΠΟΥΔΑΙΟΣ και άλλο από τα μέχρι τώρα στοιχεία ΝΑ ΑΠΟΡΡΕΕΙ ΜΙΑ ΒΕΒΑΙΟΤΗΤΑ!

Ποια είναι τα στοιχεία που μας έχει δώσει ο Γκος;

Για τον Γκος μιλάμε όχι για τον Ντόντσιτς! Μην τρελαθούμε….

Δεν είναι ο Ολυμπιακός το κεφάλι του κασίδι!

Αν τώρα ο Ολυμπιακός στο κοντινό μέλλον πρόκειται να στηριχθεί σε παίκτες όπως ο Γκος, ο Λεντέι και ο Ουέμπερ τότε μοιραία θα παλεύει για μια θέση στην οκτάδα κι αν…

Γιατί οι συγκεκριμένοι παίκτες και τώρα και στο μέλλον θα είναι παίκτες συγκεκριμένων δυνατοτήτων.

Ας αφήσουμε λοιπόν κατά μέρους τις προβλέψεις για το μέλλον και ας αρκεστούμε στα τωρινά δεδομένα!

Η μόνη λογική που μπορώ να ξεθάψω είναι ότι ο Μπλάτ έχει αποφασίσει πως η φετινή χρονιά για τον Ολυμπιακό είναι χρονιά εκπαίδευσης και επιμόρφωσης παικτών, δηλαδή μεταβατική χρόνια, ιδιαίτερα για τους παίκτες που επέλεξε ο ίδιος, σύμφωνα πάντα με τις οικονομικές δυνατότητες της ομάδας.

Θα έλεγα ότι με βάση αυτή τη λογική μπορείς να αφήσεις στο παρκέ τον Γκος με τον Λεντέι όσο τραβά η καρδιά σου , αλλά ακόμα κι αυτή η σκέψη αντικρούεται με την περίφημη δήλωση του Μπλατ, ότι η ομάδα τον Φεβρουάριο ΜΕ ΤΟ ΣΥΓΚΕΚΡΙΜΕΝΟ ΡΟΣΤΕΡ θα είναι έτοιμη.

Προφανώς έτοιμη σημαίνει ανταγωνιστική, επαναλαμβάνω με αυτούς τους παίκτες!

Όμως ανταγωνιστικός Ολυμπιακός με Γκος full active δεν γίνεται. Ούτε με Λεντέι!

Πως επιθυμείς επίσης η ομάδα να εμφανίζεται ανταγωνιστική όταν μήνα με τον μήνα το ρόστερ της μικραίνει!!!

Να επιμένεις σε κάποιους νέους χωρίς αποτέλεσμα και ξυπόλητοι στα κάρβουνα να περπατούν οι… περσινοί!

Η λογική της περιθωριοποίησης παικτών;;;

Όταν σε ομάδες όπως η Ρεάλ δεν περισσεύει κανείς, πως γίνεται στον Ολυμπιακό να περισσεύουν!!!

Πέρα από την τακτική και τα σχήματα που κι αυτά στηρίζονται στην ορθή σκέψη, πια λογική εξυπηρετείς όταν στο πιο κρίσιμο σημείο της αναμέτρησης με την ΤΣΚΑ πρέπει να πιέσεις και ρίχνεις στο παρκέ δυο παίκτες με 4 φάουλ (Σπανούλης–Ουέμπερ) και τον Μιλουτίνοφ με τρία!

Ποια λογική εξυπηρετείς όταν παίζεις double team στην κορυφή και συγχρόνως με αλλαγές;

Και τον Σπάιντερμαν να είχες στην ομάδα θα καθυστερούσε να ανταποκριθεί!

Ποια λογική εξυπηρετείς όταν το παιχνίδι έχει κριθεί να κρατάς τον Πρίντεζη μέσα σαν καταδικασμένος που προαυλίζεται!

Το επίφοβο δεν είναι τα χαμένα παιχνίδια. Θα μπορούσε ο Ολυμπιακός να τα είχε χάσει όλα στον πόντο ή στις λεπτομέρειες.

Έτσι είναι το μπάσκετ. Το επίφοβο είναι πως όλα δείχνουν ότι έχει χαθεί η λογική στην διαχείριση και τον τρόπο παιχνιδιού.

Εκτός επαναλαμβάνω αν αυτή είναι μια λογική ενταγμένη στην επιλογή των πειραματισμών μιας καθαρά μεταβατικής χρονιάς.