Τα Ελληνάκια και το «μάθε παιδί μου βολές»!

Τις εποχές που μαινόταν και δίχαζε το ελληνικό αθλητικό οικοσύστημα ο εμφύλιος πόλεμος ανάμεσα στις φυλές του ποδοσφαίρου και του μπάσκετ, έκανα τον... κονιόρδο, επικαλούμενος συχνά μια άποψη που την κράδαινα σαν να 'ταν σοφιστεία!

Καθημερινά ειδικά στοιχήματα στη Novibet (21+).

Κακό ποδόσφαιρο δεν βλέπεται, κακό μπάσκετ βλέπεται ή τουλάχιστον αντέχεται!

Ε, λοιπόν, αυτή ακριβώς η σκέψη μου ήρθε στο μυαλό χθες το βράδυ, όταν (όχι από επαγγελματική διαστροφή ή επειδή δεν είχα πώς αλλιώς να σκοτώσω την ώρα μου, αλλά από αληθινό ενδιαφέρον) κάθισα να δω το ντέρμπι με το οποίο μεγαλώσαμε όλοι μας στη δεκαετία του '80...

Μετά από 45 λεπτά έντονων πόνων στα μάτια, αισθάνομαι ευτυχής και υπερήφανος που άντεξα να το δω όλο!

Δεν ήμουν ο μόνος απ' ότι κατάλαβα, διότι είδα ένα σωρό από αναρτήσεις στα μέσα κοινωνικής Δικτύωσης που συνηγορούσαν υπέρ αυτής της εντύπωσης, και μάλιστα προέρχονταν από επώνυμους στο χώρο του μπάσκετ. Ενας από δαύτους έγραψε «τσούζουν τα ματάκια μου», ένας άλλος «ανακατεύθηκε το στομάχι μου από το άθλιο θέαμα», ένας τρίτος «τοπικό ματς της ΕΚΑΣΘ να έβλεπα θα ήταν καλύτερο» και δεν συμμαζεύεται...

Αισθάνθηκα επίσης καθ' όλη τη διάρκεια του αγώνα ότι ελέω της συναδελφικής αλληλεγγύης θα έπρεπε να συμπάσχω με τον Δημήρη Καρύδα και με τον Γιάννη Πάγκο, που μετέδιδαν τον αγώνα για λογαριασμό της NOVA: συνέπασχον επί δύο ώρες και κάτι ψιλά μαζί τους, διότι έχω βρεθεί κι εγώ στην ίδια δύσκολη θέση να πρέπει να εφευρίσκω τεχνητά μέσα ώστε να διατηρήσω ζωντανό το ενδιαφέρον των τηλεθεατών και να μην τους αναγκάσω να πάρουν το τηλεκοντρόλ και να αναζητήσουν αλλού την ψυχαγωγία τους...

Ήταν κακό από ποιοτικής πλευράς το ντέρμπι. Πολύ κακό. Παρά πολύ κακό! Αλλά, διάβολε, ήταν ντέρμπι, εξελίχθηκε σε θρίλερ και συν τοις άλλοις σημαδεύθηκε από το (ανώδυνο) χαρακίρι του Αρη και από την (άνευ αντικρίσματος ) νεκρανάσταση του ΠΑΟΚ στα τελευταία δευτερόλεπτα της κανονικής διάρκειας του...

Α, για να μην το ξεχάσω: όλοι όσοι κρατάμε ένα μικρόφωνο (όχι σώνει και καλά επειδή θέλουμε να παραστήσουμε τους πονηρούς ή τους εξυπνάκηδες) έχουμε πέσει στην ίδια παγίδα την οποία δεν απέφυγαν και χθες οι συνάδελφοι μου: να θεωρήσουν δηλαδή, με το σκορ στο 61-54 το ματς λήξαν ή περίπου τέτοιο...

Το λέω πάντοτε σε τέτοιες περιπτώσεις, που κοιτάζω τον εαυτό μου στον καθρέφτη, ότι «ο αναμάρτητος πρώτος τον λίθον βαλέτω»!

Σε ένα ματς που παίζεται στα ίσια επί 45 λεπτά και κρίνεται στην παράταση και στις λεπτομέρειες, προφανώς τα περιθώρια εμβριθούς ανάλυσης της τακτικής στενεύουν. Ωστόσο από την πρώτη αίσθηση την οποία σχημάτισα παρακολουθώντας τα δρώμενα και ρίχνοντας εν συνεχεία μια ματιά στη στατιστική, το συμπέρασμα, που αβίαστα εξάγεται είναι ένα με τρία σκέλη...

Νίκησε η ομάδα που αφενός έπαιζε στο γήπεδο της (με ό,τι αυτό συνεπάγεται), αφετέρου έβαλε τις βολές και τρίτον και σημαντικότερον: έχει Ελληνες παίκτες!

Εξηγούμαι για να μην παρεξηγηθώ ή να κατηγορηθώ ότι τάχα αφήνω ρατσιστικά υπονοούμενα: ο Αρης εκών άκων, είτε από συνειδητή επιλογή, είτε επειδή σύρθηκε σε αυτή τη λογική (προφανώς ισχύουν τα δεύτερη σκέλη των διαζεύξεων) είναι ένας... Ολυμπιακός σε μικρογραφία: τουτέστιν διαθέτει ισχυρό κορμό αυτοχθόνων παικτών....

Αυτός ο κορμός βεβαίως είναι πολύ χαμηλότερος σε ποιότητα από αυτόν του Ολυμπιακού, αλλά εξ ορισμού ήταν και εκ των πραγμάτων απέβη πολύ ισχυρότερος από τον αντίστοιχο του ΠΑΟΚ!

Το λένε και τα χαρτιά μου, όπως φώναζε κάποτε από του βήματος της Βουλής ο Δημήτρης Τσοβόλας: από τους 69 πόντους του Αρη, τα «Ελληνάκια», όπως έλεγε κάποτε ο Γιάννης Ιωαννίδης (με όχημα την υπέρβαση του Ξανθόπουλου) σκόραραν 54 και οι ξένοι (λέγε με Κάμινγκς και Ντραγκίσεβιτς, διότι ο Σκοτ και ο Τζάκσον πέρασαν και δεν ακούμπησαν) μόλις 15.

Στον αντίποδα για λογαριασμό του ΠΑΟΚ οι αλλοδαποί έβαλαν 50 και οι Ελληνες μονάχα 15, οπότε η κουβέντα για το μοίρασμα της πίτας τελειώνει εδώ και μάλλον εξηγεί σε έναν βαθμό την εικόνα και την επίδοση των δυο ομάδων.

Υπάρχει βεβαίως άλλη μια παράμετρος του ντέρμπι που εφόσον ήταν διαφορετική θα ακύρωνε εξ ορισμού αυτή την ποσόστωση και θα καθιστούσε άνευ αντικειμένου την αντιδιαστολή: ο Αρης “έγραψε” 23 στις 36 βολές και ο ΠΑΟΚ αντιπαρέβαλε 13 στις 28...

Οι οικοδεσπότες σούταραν με ποσοστό 63.8% από τη γραμμή, ενώ οι φιλοξενούμενοι «έπεσαν» στο 46.4%!

Έκπληξις; Ουδεμία σε ό,τι αφορά τους επισκέπτες, διότι στην προκειμένη περίπτωση ισχύει το «έξις δευτέρα φύσις»! Τι εννοώ; Οτι ενώ ο ΠΑΟΚ είναι και μάλιστα μακράν της δεύτερης, η ομάδα που κερδίζει τα περισσότερα φάουλ και εκτελεί τις πιο πολλές ελεύθερες βολές σε όλο το Πρωτάθλημα , εν τούτοις πετάει στα σκουπίδια αυτό το ανεκτίμητο πλεονέκτημα!

Κατά μέσο όρο σε κάθε αγώνα ο Δικέφαλος του βορρά” εκμαιεύει 24.5 φάουλ και εκτελεί 23.9 βολές, από τις οποίες όμως ευστοχεί στις 16.3, που σημαίνει ότι το ποσοστό ευστοχίας του από τη γραμμή είναι 68.2%.

Η μαύρη τρύπα σε αυτή την υπόθεση ακούει στο όνομα του Κιθ Κλάντον, ο οποίος χθες είχε 1/5, ενώ συνολικά σε 29 αγώνες -και σε πείσμα της έξοχης παρουσίας του σε όλα τα υπόλοιπα επίπεδα- σουτάρει με το εξωφρενικό 36.9% !!!

Με 38 στις 103 βολές που έχει να επιδείξει ο Αμερικανός σέντερ πάνε στράφι τα φάουλ που κερδίζει ο ίδιος, την ίδια στιγμή ο ΠΑΟΚ παρουσιάζει συνεχή διαρροή πόντων και οι αντίπαλοι του μπορούν εκ του ασφαλούς να βαδίζουν στα χνάρια των ομάδων του ΝΒΑ, που παλαιότερα υιοθέτησαν το “Hack a Shaq” (για να στέλνουν στη γραμμή τον Σακίλ Ο' Νιλ) και εσχάτως το “Hack a Drum” που έγκειται στο σημάδεμα του παροιμιωδώς ατζαμή από τη γραμμή των βολών σέντερ των Πίστονς, Αντρέ Ντράμοντ .

Προϊούσης της σεζόν ο Κλάντον «έγραψε 0/6 βολές με τον Κολοσσό Ρόδου, 1/7 με το Ρέθυμνο και 3/10 με την ΑΕΚ, ενώ για τη στατιστική τεκμηρίωση της αντιπαραβολής, υπενθυμίζω ότι ο ομόλογος του στο Ντιτρόιτ είχε στην εφετινή σεζόν 13/36 κόντρα στους Κλίπερς, καταρρίπτοντας το αρνητικό ρεκόρ άστοχων βολών που είχε ο συχωρεμένος ο Γουίλτ Τσάμπερλεν.

Μιας και το 'φερε η κουβέντα στο ΝΒΑ, ο Ντράμοντ σούταρε στην κανονική περίοδο με ποσοστό μόλις 39.1%, ενώ δυο ομοιοπαθείς του υπήρξαν πολύ πιο ευθύβολοι: 49.1% ο Ντιάντρε Τζόρνταν των Κλίπερς και 52.4% ο Ντουάιτ Χάουαρντ των Χοκς. Ο Σακίλ Ο' Νιλ ολοκλήρωσε την καριέρα του με 52.7% και ο αείμνηστος Γουίλτ Τσάμπερλεν με 51.1%.