Ντάλα Ακης, ολέ!

Παίζει νάμουν ο πρώτος δημοσιογράφος που πήρε συνέντευξη από τον Ακη Τσοχατζόπουλο… λίγες μόλις μέρες αφότου είχε αναλάβει για πρώτη του φορά υπουργός - Συγκοινωνιών και Δημοσίων Έργων. Ηταν το 1981 και με είχε στείλει σ εκείνον (δλδ μου’χε πει να ψάξω να τον βρω) ο Ηλίας Σπορίδης, που τότε ήταν διευθυντής στο AUTO EXPRESS.
Θέμα της κουβέντας: το ποδήλατο (στην πόλη).
Ο κ. υπουργός ήταν ένθερμος της ιδέας. Είχε ζήσει βλέπετε, στη Γερμανία, και είχε άλλη άποψη. Μου είπε μάλιστα και μια ιδέα, που κάνουν συνεχώς οι Γερμανοί… παίρνουν τον σκύλο τους (συνήθως λυκόσκυλο) και πάνε μεγάλες βόλτες στα πάρκα και στα δάση.
Όχι δυστυχώς δεν του είπα ότι εμείς εδώ δεν έχουμε δάση και πολύ περισσότερο πάρκα… ήμουν άπειρος και ντράπηκα…. Όχι δεν του είπα ότι εδώ το γεωφυσικό μας περιβάλλον, μας ζμπρώχνει περισσότερο προς την ηλιοθεραπεία… που δεν ξετρελλαίνει τα λυκόσκυλα…
Θυμάμαι λοιπόν αυτό με το λυκόσκυλο, αλλά και το bοdy language του. Ηταν του ανθρώπου που κινείται γρήγορα. Ηταν ευγενικός. Με κέρασε καφέ και δεν έβαλε το γραφείο του ανάμεσά μας, αλλά μου πρότεινε να καθίσουμε στον καναπέ. Δεν με κοιτούσε ποτέ στα μάτια, αλλά ευθεία μπροστά… και έλεγε ο,τι του’ρχοταν. Ε, για ποδήλατο μιλούσαμε… δεν είχε πολιτικό κόστος.
Ηταν ένας ωραίος άνδρας, που αν και μου φέρθηκε καλά, δεν τον συμπάθησα… ούτε τον αντιπάθησα… μάλλον αδιάφορο με άφησε προς το μη συμπαθητικό.
Τον κατηγορούν ότι πήρε πολύ χρήμα σε μίζες. Πολύ χρήμα όμως… πιο πολύ και από όσο πήγαινε ο νους μας… και μετά τον κατηγορούν ότι έκανε με τη γυναίκα του τρελλό πάρτι νεοπλουτίστικης κουλτούρας.
Και τώρα είναι στη φυλακή. Να κάνει παρέα με τον Ντερτιλή. Να συλλαμβάνεται να τηλεφωνεί από κινητό, που απαγορεύεται κ.λ.π.
Γνωρίζω όσα και σεις… από όσα διαβάζω δλδ… Όταν συμβαίνει κάτι τέτοιο και τύχει να έχουμε συναντήσει έστω και μια φορά τον πρωταγωνιστή, φέρνουμε αυτόματα εκείνη τη φορά στο μυαλό μας…
-Μα τον είχα συναντήσει μια φορά στο τρόλλευ… μιλήσαμε κιόλας… δεν μου φάνηκε για δολοφόνος…. Ή αντίθετα… τώρα που το λέτε…τώρα που το λέτε…. Να θα μπορούσε ναναι ο δολόφονος.
Στην περίπτωση μου με τον Ακη… όταν έκλεισα τα μάτια και πήγα το μυαλό μου σε εκίνη τη μοναδική συνάντηση μας…η γεύση που ήλθε στο στόμα…ήταν υπερόπτης… δεν ήταν δα και τόσο ευφυής… αλλά για λαμόγιο τέτοιας εμβέλειας δεν τον είχα κόψει…
Αυτή ακριβώς είναι η διαφορά του σωστού λαμόγιου από έναν κανονικό άνθρωπο . Δεν τον παίρνεις πρέφα. Ούτε κατά διάνοια… και όμως αυτός που εσύ τον κόβεις για άγιο άνθρωπο, μπροστά του ο Μάκης Ψωμιάδης είναι άτακτο παιδί.
ΟΚ. Δεν είναι η πρώτη φορά που κρίνω λάθος και (φοβάμαι) ούτε και η τελευταία…
Τη γυναίκα του την καταλαβαίνω πλήρως.
Εχω συναντήσει στη ζωή μου (και εσείς επίσης) δεκάδες τέτοιου είδους, που μόλις πιάσουν χρήμα στο χέρι πρέπει να το βροντοφωνάξουν… Τέτοιες γυναίκες γεννιούνται έτσι… και η μεγαλύτερη τιμωρία που μπορεί να επιβληθεί στην κ. Βίκυ, είναι το «βλαχάρα» που της φώναξε μια άγνωστη στα δικαστήρια. Μόνο αυτό δεν μπορεί να΄ναι η σύζυγος του Υπουργού… όλα τα άλλα τα αντέχει. Ο χαρακτηρισμός θα την ακολουθεί μέχρι να φύγει απ’ αυτή τη ζωή. Η δημοσιότητα είναι γενναιόδωρη φίλη… αμα σκυλιάσει όμως γίνεται μεγάλη καριόλα. Ακόμα και Πρόεδρος της Εθνικής Πινακοθήκης να γίνει η κ. Σταμάτη το «βλαχάρα» θα την συνοδεύει , ακόμα και σε (παρένθεση).
Το γεγονός ακόμα ότι ο Ακης με επιστολές του ζητά να βγει από τη φυλακή η γυναίκα του…. Επειδή είναι εντελώς αθώα… και επειδή πρέπει να φροντίσει το ανήλικο παιδί τους… το καταλαβαίνω… αν ήμουν 9 χρονών θα μπορούσα να είχα συγκινηθεί… τι Ιππότης. Θα θυμήθηκε προφανώς ότι το’χε κάνει και ο Αρχηγός του, Ανδρέας Παπανδρέου, για τη δική του γυναίκα… τη Δήμητρα… μόνο που αυτός το’χε πει προς τους Ελληνες δημοσιογράφους από τη ΔΕΘ…κι όχι από τη φυλακή. Ο νεοπλουτισμός που λέγαμε… δεν είναι μόνο στα πανάκριβα κορδόνια για τις κουρτίνες.
Αλλά πάει στο διάλο… δεν έχω δα και ιπποτο-μετρο. ΟΚ. Ιππότης ο Ακης…
Δεν είναι αυτό που μου’κανε εντύπωση, αλλά το γεγονός ότι δεν έχει πει λέξη για την κόρη του –από τον προηγούμενο γάμο του- που είναι στη φυλακή και έχει επίσης ένα ανήλικό παιδί… το εγγονάκι του.
Αντε να το δεχτώ, ότι είναι τσακωμένος με την κόρη του… τι σχέση έχει ο τσακωμός με την αγάπη προς το παιδί σου;
Για να’σαι λαμόγιο, Μάνο (καμμιά φορά μιλάω με τον εαυτό μου…το’κανετε και σεις ελπίζω) πρέπει κατά πρώτο και κύριο λόγο να έχεις κρύα καρδιά… frozen… παγωμένη…. Αλλιώς είσαι γιαλαντζί-λαμόγιο…
Ξαναθυμήθηκα την συνέντευξη το 1981… Υπερόπτης; Μα βέβαια… οι υπερόπτες έχουν κρύα καρδιά. Θυμηθείτε όλους τους υπερόπτες γύρω σας… αλλά τελικά γιαλαντζί-λαμόγιο… αφού είναι στη φυλακή και μάλιστα εντελώς ρόμπα… στο τέλος ξυρίζουν τον γαμπρό, μην ξεχνιόμαστε… γιαλαντζί… γιατί όσο ωραίος και να ήταν … ο ίδιος το΄ξερε, αλλά δεν το πίστευε… δεν με κοίταγε ποτέ στα μάτια…θυμήθηκα από τη συνάντηση μας… Οι σίγουροι άνθρωποι κοιτάνε στα μάτια τους άλλους… Οι ωραίοι χωρίς σιγουριά είναι ωρολογιακή βόμβα… Του Ακη έσκασε, όταν γνωρισε τη Βίκυ…
Ξέχασε κόρες, εγγόνια, πρώην αγάπες και πάνω από όλα: ξέχασε τον βασικό κανόνα του λαμόγιου: ΝΑ ΠΡΟΣΕΧΕΙ!