«Θέλω να παίξω σε ένα Μουντιάλ και να αναδειχθώ πρωταθλητής»

Ντεμπούτο σε ηλικία 15 ετών με την Αρχεντίνος Τζούνιορς, «ποδιά» η πρώτη ενέργεια.

Γνώρισε την άσπρη σκόνη στην Βαρκελώνη. Τον φυλάκισε, τον καταδίκασε, αλλά δεν τον γονάτισε. «Φαντάσου τι παίκτης θα ήμουν χωρίς την κοκαΐνη» η σοκαριστική του ατάκα.

80.000 φίλαθλοι στο «Σαν Πάολο», όλη η Νάπολη παραδομένη στον άνθρωπο που θα άλλαζε την μοίρα της.

Ο Θεός έβαλε το χέρι Του και τιμώρησε την Αγγλία. Και μετά, την πήρε στα πόδια Του και πέρασε την μισή ενδεκάδα.

Η τελευταία γκολάρα του, προτού «η FIFA μου κόψει τα πόδια». Η Εθνική Ελλάδας, θύμα του αλλά και προνομιούχος θεατής.

Θρησκεία με πάνω από 250.000 πιστούς: «Θα αγαπάς το ποδόσφαιρο πάνω απ’ όλα τα πράγματα».

Η «Μπομπονέρα» παραδομένη σε εκείνον και μια φράση για την αιωνιότητα: «Εγώ έκανα λάθος και πλήρωσα, αλλά η μπάλα δεν λεκιάζεται».

«Αν εγώ ήμουν ο Μαραντόνα, απέναντι σε οποιαδήποτε εστία» τραγουδάει ο Μάνου Τσάο. Είναι, με διαφορά, ο αθλητής για τον οποίο έχουν γραφτεί τα περισσότερα τραγούδια.

Ο ανεπίσημος ύμνος των Μουντιάλ από τους Αργεντινούς τελειώνει με έναν στίχο – μαχαιριά: «Ο Μαραντόνα είναι πιο μεγάλος από τον Πελέ».