Το ΝΒΑ είναι ζωντανός οργανισμός και ως τέτοιος υπόκειται στη διαδικασία της εξέλιξης. Για να προχωρήσει απαιτείται θέληση, πείσμα, φαντασία, ταλέντο. Αυτά μόνο στους ανθρώπους του βρίσκονται. Κυρίως στους παίκτες. Στην 70χρονη ιστορία του υπήρξαν 15 αθλητές που πήγαν τον προϊόν ΝΒΑ όχι ένα βήμα παραπέρα, αλλά το βοήθησαν να κάνει τον γύρο του κόσμου. Αυτοί οι 15 είναι πρωτοπόροι και οι πιο επιδραστικοί στην ιστορία του οργανισμού, μια και ανανέωσαν το παιχνίδι, άλλαξαν τους κανονισμούς, αύξησαν τον ενδιαφέρον και την προσέλευση του κοινού, δημιούργησαν συνεχιστές.

15)Άλεν Άιβερσον

Ο θρασύς “Answer” δεν ήταν το ίδιο επιδραστικός με γκαρντ που προηγήθηκαν (Κούζι, Μάραβιτς, Μάτζικ), όμως ήταν αυτός που έφερε στο άθλημα μια εντελώς διαφορετική φιλοσοφία: αυτή του ανοιχτού γηπέδου. Θεωρητικά πάντα υπήρχε, ο Άιβερσον όμως το επιβεβαίωσε στην πράξη. Ο τρόπος που έπαιζε εκκινούσε από τα γήπεδα του δρόμου και έφτανε σε αυτά του ΝΒΑ. Όταν “απομόνωνε” τον αντίπαλο προσπαθούσε πάντα να τον εκθέσει και συνήθως τα κατάφερνε. Ο “Α.Ι” έδειξε τον δρόμο στους επόμενους γκαρντ και παίκτες όπως οι Ντέρικ Ρόουζ, Κρις Πολ, Άαρον Μπρουκς, Νέιτ Ρόμπινσον, Τόνι Πάρκερ, του οφείλουν πολλά.

14)Ντιρκ Νοβίτσκι

Η περίπτωση του Γερμανού είναι απ' αυτές που χωρίζουν το παιχνίδι σε δύο εποχές. Εν προκειμένω, στην “προ Ντιρκ” και στη “μετά Ντιρκ”. Γιατί; Διότι άλλαξε τελείως τη θέση του πάουερ φόργουορντ. Πλέον, ο όρος “stretch 4” είναι συνώνυμο του Γερμανού. Τι εστί “stretch 4”; Έχει να κάνει με τον “combo forward” (σύνθετος φόργουορντ) και την επιρροή του στην αντίπαλη άμυνα. Η επίδραση του έγκειται στο σουτ από μακρινή απόσταση. Η αποτελεσματικότητα του τόσο μεγάλη που οδηγούσε σε πανωλεθρία τον αντίπαλο. “Άνοιγε” το γήπεδο, δημιουργούσε διαδρόμους για τους συμπαίκτες του και κενά στη ρακέτα. Η επίδραση του φαίνεται σε παίκτες όπως οι Κέβιν Ντουράντ, Κέβιν Λαβ, Κρις Μπος.

13)Κέβιν ΜακΧέιλ

Το παιχνίδι των Σέλτικς στη ρακέτα, στα 80's, οφείλει σχεδόν τα πάντα σε αυτόν. Ο τρόπος που έπαιζε στο χαμηλό ποστ μοναδικός. Όταν έπαιρνε την μπάλα, ο αμυντικός δεν ήξερε τι θα ακολουθήσει. Κι αν στην αρχή δεν τον ήξεραν, μετά δεν υπήρχε δικαιολογία παρά εντυπωσιασμός για την αγωνιστική του συμπεριφορά. Το διαφορετικό που έφερε στο παιχνίδι ο ΜακΧέιλ ήταν η ποικιλία των κινήσεων στο καλάθι. Εκεί οφειλόταν η έκπληξη που “σκότωνε” τους αμυντικούς. Προσποιήσεις, γρήγορο πίβοτ, “fadeaway”, “μικρό χουκ”, κ.α. Ο ΜακΧέιλ συνέβαλλε σημαντικά στη δημιουργικότητα των παικτών στο “ζωγραφιστό”. Τον ακολούθησαν Χακίμ Ολάζουον, Πάτρικ Γιούιν, Κέβιν Γκαρνέτ, Τιμ Ντάνκαν, κ.α.

12)Σπένσερ Χέιγουντ

Η λέξη που πρέπει να συνοδεύει το όνομα του είναι “πρωτοπόρος”. Γιατί; Ήταν ο πρώτος παίκτης που πέρασε από το κολέγιο στους επαγγελματίες χωρίς να έχει αποφοιτήσει. Στα τέλη της δεκαετίας του '60 ήταν υποχρεωτικό, όμως το ΑΒΑ προσάρμοσε την πολιτική του και ο Χέιγουντ χρησιμοποιήθηκε ως παράδειγμα μια και έπρεπε να δουλέψει για να στηρίξει την οικογένεια του. Η πρώτη του σεζόν στο ΑΒΑ αξιοπρόσεχτη και σύντομα θα γινόταν μέλος των Σιάτλ Σούπερσονικς το 1970. Το ΝΒΑ με τον “κανόνα επιλεξιμότητας” παρόπλισε τον Χέιγουντ. Η υπόθεση πήγε στο Ανώτατο Δικαστήριο όπου και δικαιώθηκε. Έτσι έγινε ο πρώτος που έπαιξε στο ΝΒΑ χωρίς να έχει τελειώσει το κολέγιο. Η λίγκα αναγκάστηκε να αλλάξει τους κανόνες και άνοιξε τον δρόμο για όσους ήθελαν αφήσουν νωρίτερα το κολέγιο. Τέτοιες περιπτώσεις ήταν αυτές των Μάτζικ Τζόνσον. Μάικλ Τζόρνταν, κ.α. Επίσης, επέτρεψε σε νέους, χρόνια αργότερα, να προσπεράσουν το NCAA και να πάνε απευθείας στο ΝΒΑ.

11)Μάτζικ Τζόνσον-Λάρι Μπερντ

Τόσο ίδιοι και τόσο διαφορετικοί την ίδια στιγμή. Θα ήταν άδικο να ξεχωρίζαμε έναν από τους δύο, μια και αμφότεροι επηρέασαν σημαντικά το παιχνίδι. Αν φέρετε στο νου τον τρόπο που έπαιζαν, θα διαπιστώσετε ότι η βάση είναι ίδια και συνοψίζεται σε μια λέξη: Δημιουργικότητα. Ο ένας από τη θέση του πλέι μέικερ και ο άλλος απ' αυτή του φόργοτορντ. Απλώς, ο ένας ήταν πιο γρήγορος και ο άλλος πιο αργός. Αν θέλαμε να τους τοποθετήσουμε σε μία θέση αυτή θα ήταν του “πόιντ φόργουορντ”. Από κει και πέρα, η κόντρα Λέικερς-Σέλτικς στα 80's αναζωογόνησε το άθλημα και έσωσε τη δημοτικότητα του προϊόντος “ΝΒΑ”.

10)Όσκαρ Ρόμπερτσον

Ο “Big O” μπήκε στη λίγκα το 1960 και ήταν προορισμένος να γίνει αυτός που θα άλλαζε τη θέση του πόιντ γκαρντ. Στην ουσία τη δημιούργησε με την ικανότητα και την ευστροφία του. Πριν απ' αυτόν οι παίκτες σε αυτή τη θέση ήταν αμιγώς οργανωτές. Πλέι μέικερ. Ο Ρόμπερτσον όμως μπορούσε να κάνει τα πάντα στο παρκέ. Να φτιάξει παιχνίδι, αλλά να σκοράρει και να πάρει ριμπάουντ. Ο πρώτος μεγάλος γκαρντ αφού ήταν κοντά στο 1.96μ. Εννοείται ότι θα μνημονεύεται πάντα για τη σεζόν που τελείωσε με τριπλ νταμπλ σε μέσους όρους. Πολλοί μεγάλοι γκαρντ ακολούθησαν τα χνάρια του.

9)Γιάο Μινγκ

Ο κατάλληλος άνθρωπος, την κατάλληλη στιγμή. Ο Γιάο είναι αυτός που προώθησε το ΝΒΑ στην Κίνα. Τη μεγαλύτερη αγορά του κόσμου. Είναι ο κατάλληλος γιατί δεν ήταν ένας καλός ψηλός από την Κίνα. Ήταν ένας πολύ καλός ψηλός από την Κίνα που μπορούσε να σταθεί στο υψηλότερο επίπεδο. Ο Στερν και οι Ρόκετς είδαν σε αυτόν το μέσο για να αυξηθεί η απήχηση της λίγκας στον υψηλότερο βαθμό. Ο Γιάο, βέβαια, δεν έφερε μόνο δολάρια, αλλά και την κουλτούρα της νέας παγκόσμιας οικονομικής δύναμης. Το ΝΒΑ είναι παγκόσμιο σε όλα τα επίπεδα και το οφείλει στον κινέζο σέντερ.

8)Άρβιντας Σαμπόνις

Ο Σαμπόνις, μαζί με τους Ντίβατς, Πέτροβιτς, Μαρτσουλιόνις, Σρεμπφ, ανήκει σε αυτούς που γεφύρωσαν το χάσμα στο μπάσκετ μεταξύ ΗΠΑ-Ευρώπης. Ήταν απ' αυτούς που όχι μόνο έδειξαν ότι μπορούσαν να παίξουν στο ΝΒΑ, αλλά ήταν ικανοί να κάνουν τη διαφορά. Ο Λιθουανός γνώριζε άριστα πώς θα τοποθετήσει το σώμα του στο καλάθι και πώς θα κινηθεί. Φυσικά, η ικανότητα του να πασάρει σαν πλέι μέικερ τον έκανε ξεχωριστό. Το σημερινό ΝΒΑ έχει έντονο ευρωπαϊκό χρώμα και ο “Σάμπας” συνεισέφερε σημαντικά.

7)Έλτζιν Μπέιλορ

Τις πρώτες δεκαετίες το παιχνίδι ήταν ενταγμένο σε αυστηρό κανονιστικό πλαίσιο. Με άλλα λόγια, δεν υπήρχε φαντασία, προοδευτική σκέψη και ανοιχτό μυαλό. Οι παίκτες είχαν καθορισμένους ρόλους και συγκεκριμένα καθήκοντα στο γήπεδο. Μέχρι που εμφανίστηκε ο Έλτζιν Μπέιλορ. Ήταν ο πρώτος που μπορούσε να κάνει ό,τι ήθελε στις τέσσερις γραμμές του γηπέδου. Με ύψος 1.96μ πάσαρε και ντρίμπλαρε σαν γκαρντ, σούταρε, εφορμούσε στη ρακέτα και μάζευε ριμπάουντ. Έπαιζε ως φόργουορντ, αλλά οι αντίπαλες ομάδες δεν ήξεραν πώς να τον αντιμετωπίσουν. Όλα αυτά πριν τους Μπάρκλεϊ, Πίπεν, ΛεΜπρον, κ.α.

6)Τζούλιους Έρβινγκ

Αν ο Μάικλ Τζόρνταν πήρε το παιχνίδι και το απογείωσε, ο Τζούλιους Έρβινγκ ήταν αυτός που έφτιαξε τον αεροδιάδρομο. Το όνομα του είναι συνώνυμο του θεάματος, της φαντασίας και της διασκέδασης. Σήμα κατατεθέν ο τρόπος που τελείωνε τις φάσεις. Το κάρφωμα. Σε κάθε ευκαιρία το έκανε και το θέαμα έγινε μέρος του αθλήματος χάρης και σε αυτόν. Ήταν απ' αυτούς που έβαλαν τόσο δυνατά την πέρα από τα όρια δημιουργία. Όπως ήταν αναμενόμενο το θέαμα που πρόσφερε αφειδώλευτα προσέλκυσε κόσμο στο ΝΒΑ και μεγάλωσε τη βάση φιλάθλων. Αν το ΝΒΑ είναι τόσο διάσημο το οφείλει και σε αυτόν.

5)Μάικλ Τζόρνταν

Το όνομα τα λέει όλα και χωρίς αυτόν το ΝΒΑ δεν μπορούσε να χτίσει ως τις παρυφές του ουρανού. Η φράση “Be like Mike” δεν είναι τυχαία. Όσοι τον είδαν να αγωνίζεται, εκ του σύνεγγυς, από την τηλεόραση ή από βιντεάκια στο youtube, είδαν ότι υπήρξε παίκτης που όχι μόνο άγγιξε την τελειότητα, αλλά την κράτησε κιόλας. Η πιο σημαντική επίδραση ήταν αυτή που έφερε στο κοινό. Όλοι ήθελαν να πάρουν μια μπάλα μπάσκετ και να του μοιάσουν. Αγωνιστικά είναι πολλές οι κινήσεις του που μέχρι σήμερα αντιγράφονται. Επίσης, έκανε τους παίκτες να ασχοληθούν περισσότερο με την εικόνα τους υπογράφοντας συμβόλαιο με διάφορες εταιρίες. Αθλητικές και μη.

4)Μπιλ Ράσελ

Η πορεία του Ράσελ στο μπάσκετ θα μπορούσε να περιγραφεί ως εξής: “Εκεί που όλοι σκέφτονταν πώς θα κερδίσουν, αυτός σκεφτόταν την επόμενη άμυνα”. Το μεγαλείο του ανδρός δημιουργήθηκε στον τομέα που κανείς δεν έδινε τη δέουσα σημασία μέχρι τότε. Ως γνωστόν η επίθεση κόβει τα εισιτήρια, η άμυνα τις νίκες. Ε, εκεί ο Ράσελ ήταν παντοδύναμος. Κανείς δεν τολμούσε να πλησιάσει τη ρακέτα των Σέλτικς και όσοι το έκαναν ή είχαν άγνοια ή ταν πολύ τρελοί. Ο Ράσελ κατέστησε την άμυνα, τουλάχιστο στο καλάθι, αναπόσπαστο κομμάτι της στρατηγικής της νίκης. Όλοι οι μεγάλοι ψηλοί μετά απ' αυτόν επηρεάστηκαν από το παιχνίδι του.

3)Τζορτζ Μάικαν

Ο “Κύριος Μπάσκετ” το προσωνύμιο του και δεν είναι υπερβολή. Έθεσε τις βάσεις για τη θέση σέντερ, ενώ θεωρείται ο πρώτος σταρ του ΝΒΑ. Το μέγεθος και η δύναμη του πρωτόγνωρα για την εποχή και ένα από τους λόγους που ο κόσμος πήγαινε στο γήπεδο. Ο Μάικαν ήταν αυτός που έβαλε το σουτ “χουκ” στο ρεπερτόριο των παικτών και από εκεί το εξέλιξε το Τζαμπάρ. Επίσης, είναι γνωστή η άσκηση “Μάικαν” που χρησιμοποιούν οι προπονητές για να τεστάρουν τους παίκτες στο “χουκ” από διάφορες θέσεις του γηπέδου. Φυσικά, έπαιξε σημαντικό ρόλο στην εισαγωγή των 24 δευτερολέπτων, στο αντικανονικό κόψιμο της μπάλας και στη διαπλάτυνση της ρακέτας.

2)Μπομπ Κούζι

Όταν διαβάζεις ότι το παρατσούκλι του ήταν “Χουντίνι του παρκέ” καταλαβαίνεις ότι κάτι καλό, κάτι... μαγικό έκανε με τη φανέλα των Σέλτικς. Τι ήταν αυτό; Η ντρίμπλα. Ναι, τόσο απλό και όμως τόσο σπουδαίο. Ο τρόπο που χειριζόταν την μπάλα αξεπέραστος και αμίμητος. Το μπάσκετ είναι πάνω απ' όλα κίνηση με την μπάλα και ο Κούζι το έκανε καλύτερα από τον καθένα. Τράβηξε την προσοχή των φιλάθλων και τους έφερε στο γήπεδο. Τους έδινε την δυνατότητα να δουν αιφνιδιασμούς μια και έπαιζε πάντα σε υψηλό ρυθμό. Το παιχνίδι του ήταν εντυπωσιακό και η απαράμιλλη ικανότητα του στην πάσα συνέβαλλε σημαντικά στη διαμόρφωση του πόιντ γκαρτ. Τέλος, ΟΛΟΙ οι μετέπειτα γκαρντ επηρεάστηκαν απ' αυτόν. Όλοι.

1)Ουίλτ Τσάμπερλεϊν

Η ιστορία επαναλαμβάνεται και στο μπάσκετ. Αν ο Μάικαν ήταν ο πρώτος κυρίαρχος σέντερ, ο Τσάμπερλεϊν ήταν ο απόλυτος εφιάλτης για τους αντιπάλους. Εκεί που σταμάτησε ο Μάικαν συνέχισε και έθεσε τον πήχη τόσο ψηλά, που μόνο Σακίλ Ο' Νιλ τον πλησίασε. Ο Ουίλτ μπορούσε να σκοράρει όποτε ήθελε και όπως ήθελε όταν βρισκόταν στη ρακέτα. Επίσης μπορούσε να πασάρει, να πάρει ριμπάουντ να παίξει άμυνα ψηλά. Το ΝΒΑ αναγκάστηκε να αλλάξει κανονισμούς, κυρίως στις διαστάσεις της ρακέτας, στην είσοδο της μπάλας στο παρκέ και στον καταλογισμό των φάουλ. Εννοείται ότι προκάλεσε τεράστια εντύπωση και ανέβασε κατακόρυφα τη δημοτικότητα του ΝΒΑ.

Πηγή

-thesportster