Mιλώντας με ανθρώπους στο Ρίο για το άγαλμα του Ιησού, όλοι πρότειναν να το αποφύγω και να επιλέξω το Pão de Açúcar ή κύβος ζάχαρης στα ελληνικά. Πρόκεται για τον τεράστιο μυτερό γρατινένιο βράχο που ξεχωρίζει στις περισσότερες φωτογραφίες της βραζιλιάνικης μεγαλούπολης. «Θα πάρεις το τελεφερίκ και από θα έχεις την καλύτερη θέα της πόλης», μου είπαν και δεν είχα σκοπό να τους αμφισβητήσω.

Το Pão de Açúcar είναι στην περιοχή Urca και την Πέμπτη πρωϊ - πρωϊ έφυγα για εκεί. Ουσιαστικά πρόκειται για δύο τελεφερίκ, καθώς το πρώτο σε ανεβάζει στην πρώτο κορυφή, τη Morro da Urca, με ύψος 22 μέτρα και από εκεί παίρνεις το επόμενο για την δεύτερη κορυφή.

Ανεβαίνοντας προς την πρώτη κορυφή, βλέπεις στον απέναντι κατακόρυφο βράχο κάποιος αναρριχητές. Είναι ο λόφος Morro da Babilônia που όπως μου είπαν, αποτελεί μία από τις καλύτερες πίστες στον κόσμο με περισσότερες από 200 διαδρομές προς την κορυφή. Είναι χαρακτηριστικό ότι οι άνθρωποι φαίνονται σαν μύγες πάνω στο θεόρατο βράχο.

Η θέα σε αποζημιώνει από την πρώτη κορυφή. Νιώθεις ότι έχεις όλο το Ρίο ντε Ζανέιρο στα πόδια σου, με την περιοχή Botafogo να δεσπόζει μπροστά μου.

Μετά το Botafogo είναι η περιοχή Flamengo με μία από τις μεγαλύτερες παραλίες της πόλης...

Και ακριβώς απέναντι το άγαλμα του Ιησού στο Corcovado

Eννοείται ότι και οι δύο κορυφές έχουν εστιατόρια και καταστήματα με αναμνηστικά και άλλα είδη, καθώς το Pão de Açúcar αποτελεί μετά το άγαλμα του Ιησού, τη μεγαλύτερη τουριστική ατραξιόν στο Ρίο ντε Ζανέιρο.

Ακολούθησε το δεύτερο τελεφερίκ που είναι και το μεγαλύτερο και σε πάει στο Pão de Açúcar, το οποίο ορθώνει υπερήφανο το ανάστημα του στα 396 μέτρα. Η απόσταση ανάμεσα στις δύο κορυφές είναι 1.400 μέτρα και καλύπτεται σε λίγα λεπτά.

Πλέον βρίσκεσαι στο καλύτερο «μπαλκόνι» του Ρίο. Πλέον έχεις θέα 360 μοίρες αρχίζοντας αριστερά με την Copacabana και συνεχίζοντας με την υπόλοιπη πόλη.

Η θέα είναι συγκλονιστική και δεν είναι τυχαίο ότι όλες οι φωτογραφίες του Ρίο ντε Ζανέιρο έχουν τραβηχτεί από αυτή την τοποθεσία. Δείτε σε βίντεο τι αντικρίζουν όσοι ανεβούν πάνω στον κύβο της ζάχαρης!

Κι εδώ πολλά μαγαζιά με τουριστικά είδη αλλά και καφέ-μπαρ με αυτό που «κοιτάει» προς την Copacabana, πραγματικά να ξεχωρίζει!

Και φυσικά από την αντίθετη πλευρά της πόλης, το απέραντο γαλάζιο του Ατλαντικού Ωκεανού!

Εκτός από τη θέα, η επίσκεψη στους δύο αυτούς τεράστιους γρανιτένιους βράχους επιβάλλεται και για την υπέροχη φύση που τους περιβάλλει, με πολλά ζώα να κατοικούν εκεί. Η περιοχή είναι γεμάτη πινακίδες να μην ταϊζουν τις μαρμοζέτες, τα μικρά πιθηκάκια δηλαδή που σκαρφαλώνουν στα δέντρα.

Για τους... ευκατάστατους, υπάρχει και η επιλογή της βόλτας με ελικόπτερο, ώστε να γνωρίζεις το Ρίο από ακόμα πιο ψηλά!

Κάπου εκεί έπρεπε να τελειώσει η βόλτα, επειδή πλησίαζε η τελευταία κούρσα των Μάντη - Καγιαλή. Αποχαιρετήσαμε τον «Κύβο της Ζάχαρης» που μας γλύκανε με το παραπάνω στην επίσκεψη μας!