Στη Μεγάλη Βρετανία μεταφέρθηκε η δράση της Formula1 πριν από δύο εβδομάδες. Το εν λόγω Γκραν Πρι διεξήχθη σε μια ιστορική πίστα, το Σίλβερστοουν. Λέμε ιστορική διότι το... story κρατάει από πολύ παλιά και, όπως όλοι γνωρίζουν, επρόκειτο για αεροδρόμιο που χρησιμοποιούταν για τις ανάγκες του Β' Παγκοσμίου Πολέμου πριν μετατραπεί σε σιρκουί αγώνων.

Άλλωστε, από εκεί ξεκίνησε και η ιστορία της κορωνίδας του μηχανοκίνητου αθλητισμού και το G-Weekend Journal γυρίζει τον χρόνο πίσω και θυμάται όσο το δυνατόν περισσότερα από το Σίλβερστοουν, όπου έχουν γίνει επεισοδιακοί αγώνες. Μάλιστα, ο φετινός ήταν μεν επεισοδιακός, αλλά δεν ήταν τίποτα μπροστά σ' αυτούς που έχουν γίνει στο παρελθόν.

Τα πρώτα χρόνια

Η πίστα του Σίλβερστοουν, λοιπόν, άνοιξε για πρώτη φορά το 1943 κατά τη διάρκεια του Β' Παγκοσμίου Πολέμου και χτίστηκε στη θέση ενός βομβαρδιστικού σταθμού ως αεροδρόμιο της Βασιλικής Πολεμικής Αεροπορίας. Ωστόσο, χρησιμοποιήθηκε για αγώνες για πρώτη φορά το 1947, όταν ο Μόρις Γκεόγκεγκαν, ο οποίος ζούσε σ' ένα διπλανό χωριό, ενημερώθηκε πως το αεροδρόμιο ερημώθηκε.

Τότε πήρε έντεκα φίλους τους και έτρεξαν σε πίστα μήκους δύο μιλίων (3,2 χλμ.), με τον Βασιλικό Σύλλογο Αυτοκινήτου να νοικιάζει την πίστα την επόμενη χρονιά και να μετατρέπει το αεροδρόμιο σε μία πιο τυπική πίστα αγώνων. Μάλιστα, οι δύο πρώτοι αγώνες έγιναν στους αεροδιαδρόμους, με τις μεγάλες ευθείες να χωρίζονται από δύο φουρκέτες. Ωστόσο, για το International Trophy το 1949 αποφασίστηκε η αλλαγή σε περιμετρική πίστα.

Η Formula1

Όπως και να έχει, το 1950 έμελλε να γίνει η πίστα, στην οποία θα ξεκινούσε η πολυετής ιστορία της Formula1. Ήταν 13 Μαΐου πριν από 66 χρόνια, όταν η κορωνίδα του μηχανοκίνητου αθλητισμού βρήκε την αφετηρία της για να μας προσφέρει το καλύτερο δυνατό θέαμα μέχρι και σήμερα, αν και τα τελευταία χρόνια έχει ελλατωθεί. Νικητής τότε στον αγώνα των 70 γύρων ήταν ο Τζιουζέπε Φαρίνα με Alfa Romeo, ο οποίος είχε κατακτήσει και την pole position.

Είχε και τις απουσίες του

Ωστόσο, είναι αξιοσημείωτο πως δε φιλοξένησε Γκραν Πρι της F1 κάθε χρόνο έκτοτε, όπως έπραξαν άλλες πίστες. Το Σίλβερστοουν ήταν στο καλεντάρι μέχρι και το 1954 συνεχόμενα, όμως από το 1955 μέχρι και το 1960 εναλασσόταν με το Έντρι. Έμεινε εκτός για δύο χρόνια και το 1963 επανήλθε, αυτή τη φορά για εναλλαγή με το Μπραντς Χατς μέχρι και το 1986.

Από το 1987 έμεινε να... παίζει μπάλα μόνο του, κάτι που πράττει έως σήμερα και θα πράττει μέχρι τουλάχιστον το 2026, αφού έχει ανανεωθεί το συμβόλαιό του. Κάτι που σημαίνει ότι θα συμπληρώσει 40 χρόνια συνεχούς παρουσίας στην F1, που δεν έχει πράξει ποτέ ξανά στο παρελθόν.

Οι νικητές

Μπορεί ο Τζιμ Κλαρκ να είναι ο κυρίαρχος του Βρετανικού GP με πέντε νίκες, όμως μόνο δύο πιλότοι έχουν κερδίσει πολλάκις στο Σίλβερστοουν. Ο ένας είναι ο Αλέν Προστ (1985, 1989, 1990, 1993) και στο... κλαμπ μπήκε πριν από λίγες ημέρες και ο Λιούις Χάμιλτον (2008, 2014, 2015, 2016). Μάλιστα, ο πιλότος της Mercedes ανέβηκε στο υψηλότερο σκαλί του βάθρου για τρίτη σερί χρονιά.

Από εκεί και πέρα, ακολουθούν οι Τζιμ Κλαρκ, Νάιτζελ Μάνσελ, Μίκαελ Σουμάχερ με τρεις νίκες στο εν λόγω σιρκουί, με τον καθένα να τις θυμάται για ξεχωριστούς λόγους. Στους κατασκευαστές οι Ferrari, McLaren μοιράζονται την κορυφή με 12 νίκες η καθεμία εκεί, με τη Williams να είναι τρίτη με μόλις 8.

Επεισοδιακοί αγώνες

Όπως προαναφέραμε, στο Σίλβερστοουν έχουν γίνει επεισοδιακοί αγώνες με νίκες για μερικά δέκατα του δευτερολέπτου και ατυχήματα. Να τους θυμηθούμε όλους είναι πολύ δύσκολο, όμως μπορούμε να εστιάσουμε σε αυτόν του 1973, στον οποίο όχι ένας, ούτε δύο, ούτε τρεις, αλλά τέσσερις πιλότοι διεκδικούσαν τη νίκη.

Ο λόγος για τους Πίτερ Ρέβσον, Ρόνι Πέτερσον, Ντένι Χουλμ και Τζέιμς Χαντ. Η σειρά που αναφέρονται ήταν και αυτή που τερμάτισαν, όμως ο τέταρτος Χαντ ήταν στα 3.4 δεύτερα από τον νικητή Ρέβσον, κάτι που πολύ σπάνια έως καθόλου βλέπουμε στις μέρες μας.

Επίσης, αξιοσημείωτος ήταν και αυτός του 2013, όταν ο Νίκο Ρόσμπεργκ επικράτησε του Μαρκ Γουέμπερ για μόλις 765 χιλιοστά του δευτερολέπτου, ενώ έχουν γίνει και θεαματικοί αγώνες υπό βροχή, όπως αυτός του 1988, όταν ο Άιρτον Σένα έκανε... παπάδες στη βροχή για να φτάσει στη νίκη, με πολλούς να θεωρούν τον συγκεκριμένο αγώνα ως έναν από τους καλύτερους στην καριέρα του Βραζιλιάνου. Βέβαια, κανείς δε θέλει να θυμάται τον φετινό λόγω της εκκίνησης υπό το αυτοκίνητο ασφαλείας, τη στιγμή που στο παρελθόν με τέτοιες καιρικές συνθήκες θα δινόταν κανονικά εκκίνηση.

Τέσσερις θάνατοι

Οι επεισοδιακοί αγώνες έχουν φέρει και ατυχήματα και είναι δεδομένο ότι στα μηχανοκίνητα σπορ τα ατυχήματα μπορεί να κοστίσουν και ζωές. Αυτό έχει γίνει τέσσερις φορές στο Σίλβερστοουν, όμως ποτέ σε αγώνα της Formula1. Στις 13 Μαΐου 1960 ο Αμερικανός Χάρι Σκελ σκοτώθηκε στο πλαίσιο του BRDC International Trophy, ενώ ο Βρετανός Μπομπ Άντερσον έχασε τη ζωή του στις 14 Αυγούστου 1967 κάνοντας δοκιμές με την Brabham.

Άλλοι δύο Βρετανοί άφησαν την τελευταία τους πνοή στο εν λόγω σιρκουί και ήταν ο Μάρτιν Μπρέιν στις 25 Μαΐου 1970 στο ραντεβού του Nottingham Sports Car Club και ο Ντένις Γουέλς στις 27 Ιουλίου 2014 στο Silverstone Classic Jack Brabham Memorial Trophy.

Οι τροποποιήσεις

Στον πρώτο σχεδιασμό του Σίλβερστοουν αναφερθήκαμε στην αρχή, καθώς οι παρθενικοί αγώνες έγιναν ουσιαστικά στο αεροδρόμιο. Έκτοτε, όμως, η πίστα έχει υποστεί πολλές τροποποιήσεις για να πάρει τη σημερινή του μορφή και τη διαδρομή μήκους 5,891 χιλιομέτρων. Αυτή που χρησιμοποιήθηκε από το 1950 μέχρι και το 1990 είχε μήκος 4,7105 χλμ., ενώ το 1991 απέκτησε περισσότερες στροφές και η απόσταση αυξήθηκε στα 5,226 χλμ.

Νέες τροποποιήσεις στη διάταξη είχαμε το 1994, όταν το μήκος μειώθηκε στα 5,141 χλμ., το οποίο διατηρήθηκε μέχρι και το 2009. Έκτοτε χρησιμοποιείται η σημερινή διάταξη, που φαίνεται πως δε θα αλλάξει για τα επόμενα χρόνια, εκτός κι αν οι ιθύνοντες του σπορ εντοπίσουν κάποια ατέλεια.

Αγώνες άλλων κατηγοριών

Τέλος, στο Σίλβερστοουν δεν έγιναν μόνο αγώνες της Formula1. Η εν λόγω πίστα έχει φιλοξενήσει και άλλες μεγάλες κατηγορίες των μηχανοκίνητων σπορ. Χαρακτηριστικό παράδειγμα το Moto GP, το Παγκόσμιο Πρωτάθλημα Superbikes, καθώς και το Παγκόσμιο Πρωτάθλημα Αντοχής, όπου έχει τις 6 Ώρες του Σίλβερστοουν.

Επίσης, έχει φιλοξενήσει και άλλες πιο μικρές κατηγορίες, όπως η Ευρωπαϊκή Formula2, το Βρετανικό Πρωτάθλημα Τουρισμού (BTCC), τη Βρετανική F3, τη Formula 3000, καθώς και αγώνες κλασσικών αυτοκινήτων, το Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα Ντριφτ και τη Superleague Formula.