Ντάριο Σρνα, ένας μεγάλος αρχηγός, ένας τεράστιος άνθρωπος. Η μοίρα παίζει παιχνίδια, αλλά μέσα σε ένα 90λεπτο ήταν ίσως το πιο εφιαλτικό που μπορούσε να παρουσιάσει. Ο Καπετάνιος της Κροατίας ήταν εντυπωσιακός κόντρα στους Τούρκους, έβγαλε τον καλύτερό του, πανηγύρισε με την ψυχή του τη γκολάρα του Μόντριτς και για λίγα λεπτά ήταν ο πιο ευτυχισμένος άνθρωπος στον κόσμο! Οπως είπαμε όμως, η μοίρα τον ξεγέλασε και οι Κροάτες πάγωσαν στην είδηση «Ντάριο πρέπει να γυρίσεις, ο πατέρας σου δεν είναι πια μαζί μας» Ο Σρνα ξέσπασε σε κλάματα θάνατο του πατέρα του, στον οποίο πάντα έλεγε το πόσα οφείλει για την ζωή του και την καριέρα του. Με τζετ άφησε την αποστολή και επέστρεψε στην πατρίδα του για να αποχαιρετήσει ένα από τα πιο αγαπημένα πρόσωπα της ζωής του!

Ο Κάτσιτς αναγκάστηκε να βγάλει τα πλάνα του χωρίς τον αρχηγό στο αριστερό άκρο, αλλά το βράδυ της Τετάρτης δέχθηκε ένα απίθανο τηλεφώνημα «Γυρίζω για να παίξω για τον πατέρα μου! Να τα δώσω όλα για να πάμε καλά στο ματς!» είπε ο Σρνα! Αλλωστε, ο πατέρας του δεν έχασε ποτέ παιχνίδι και δεν θα ήθελε να ξέρει ποτέ πως σε ένα τόσο μεγάλο ραντεβού ο γιος του δεν θα ήταν εκεί!

«Ξέρω πως είναι αδύνατο να επιστρέψω το χρέος στον πατέρα μου για όλα όσα έχει κάνει για μένα. Ενα καλό αυτοκίνητο και χρήματα για να ζήσει μια φυσιολογική ζωή είναι το λιγότερο που μπορώ να κάνω» είχε τονίσει ο Κροάτης και η ζωή του Ουζέιρ Σρνα μόνο... φυσιολογική δεν ήταν. Παιδί του πολέμου, ο πατέρας του σκοτώθηκε από μια αδέσποτη σφαίρα σε διασταυρούμενα πυρά, Παράτησε το σχολείο, βρήκε δουλειά σε ένα αρτοποιείο, αλλά μόλις πήρε τον πρώτο του μισθό, αγόρασε ένα εισιτήριο τρένου στο Σεράγεβο, όπου είχε συγγενείς. Η καριέρα του ως γκολκίπερ δεν ήταν αυτή που θα ήθελε, άλλωστε οι συνθήκες στην πατρίδα του ήταν άσχημες.

Ο ίδιος πέρασε δύσκολα στην Κροατία, αφού ένας μουσουλμάνος δεν είχε τις ευκαιρίες που θα έπρεπε και ειδικότερα στην περίοδο του πολέμου! Ο Ντάριο γεννήθηκε ταλαντούχος, ήταν εξαιρετικός στα πρώτα του βήματα, αλλά στο Σπλιτ ζητούσαν χρήματα από τον πατέρα του για να τον βάλουν στις Ακαδημίες. Η οικογένεια πέρασε δύσκολα, ο πατέρας έκανε αρκετές δουλειές, ώστε να ζήσουν. Ο Σρνα πήρε τη μαχητικότητα των γονιών του, ήταν ένας ώριμος ποδοσφαιριστής και η Χάιντουκ έτρεξε να διορθώσει το λάθος άλλων συλλόγων! Μόλις τέσσερα χρόνια αγωνίστηκε εκεί, αφού η Σαχτάρ τον έφερε στο Ντόνετσκ. Ο πατέρας του δεν του ζήτησε κάτι, δεν έφυγε ποτέ από το διαμέρισμά του στο Μέτκοβιτς, αλλά στο γκαράζ είδε δυο πολυτελή αυτοκίνητα. Το ένα ήταν Mercedes και ήταν ειδικά αφιερωμένο από τον γιο του!

Σρνα, ένα παιδί του πολέμου, έζησε δυο πολέμους και ξέρει καλά τη φρίκη του. Στην Κροατία έχασε τα παιδικά του χρόνια, στην Ουκρανία το σπίτι του, την ηρεμία του και πολλά από τα όνειρά του... «Ηταν 16 ΙΜαΐου 2014. Μας έπρεπε να φύγουμε γρήγορα από το σπίτι και δεν πρόλαβα να πάρω τίποτα. Μπήκαμε στα δυο αυτοκίνητά μας, και φύγαμε, άφησα πολλά ρούχα μου εκεί. Ημουν σίγουρος πως όλα θα τελειώσουν γρήγορα, αλλά.... Είχα πει πως θα επιστρέψουμε σε έξι μήνες. Εχω ζήσει ήδη ένα πόλεμο και ξέρω καλά τη φρίκη του. Στο Ντόνετσκ ήταν το σπίτι μου...Ηταν μια πόλη του μέλλοντος. Είχα πει όταν έφευγα πως αν γυρίσουμε πίσω θα φιλήσω τον δρόμο. Τώρα που το σκέφτομαι θα φιλήσω όλους τους δρόμους της πόλης. Η πόλη είναι έρημη, δεν υπάρχει τίποτα, ειδικά για τους συνταξιούχους. Αν δεν πάει βοήθεια ο κόσμος δεν μπορεί να ζήσει» τονίζει συγκλονισμένος ο Σρνα, το οποίου το σπίτι γλίτωσε από τους βομβαρδισμούς, όχι όμως και το γήπεδο της ομάδας του.

Λατρεύει την Ουκρανία, αλλά και τα παιδιά, είναι συνεργάτης του ιδρύματος «Let’s Help Children» και κανείς δεν θα ξεχάσει την συγκλονιστική του κίνηση. Ο Σρνα προμηθεύτηκε 20 τόνους μανταρίνια από το Metkovic, απ’ όπου και κατάγεται και τα έστειλε σε 23.143 μαθητές που «παγιδεύτηκαν» στη ζώνη του πολέμου.

Ο Ντάριο Σρνα έμαθε από τον πατέρα του να παίζει... μεγάλη μπάλα κι εκτός γηπέδων! Ο αρχηγός της Σαχτάρ συνεχίζει να φροντίζει παιδιά που κατοικούν στη ζώνη του πολέμου ή επηρεάζονται από τις εχθροπραξίες. Ο Κροάτης αγόρασε 100 φορητούς υπολογιστές για τα παιδιά που μεγαλώνουν σε ορφανοτροφεία της περιφέρειας του Ντόνετσκ! Μάλιστα, οι συγκεκριμένοι υπολογιστές θα διαθέτουν λογισμικό, το οποίο θα παρέχει τα απαραίτητα διδακτικά βοηθήματα και σε παιδιά με ειδικές ικανότητες, ώστε να μάθουν νέες δεξιότητες. «Το κάνω από τα βάθη της καρδιάς μου, τα παιδιά είναι το μέλλον μας!» σχολίασε ο Σρνα.

Ο αδελφός του, Ιγκόρ πάσχει από σύνδρομο Down και η αγάπη του Ντάριο είναι τεράστια. Του αφιερώνει όλα τα γκολ του, έχει τατουάζ στην καρδιά του με το όνομά του, ενώ πολλές φορές έχει φορέσει μπλουζάκι «Ιγκόρ, είμαστε όλοι εδώ για σένα». Ο ίδιος είναι ευαισθητοποιημένος και προσπαθεί να κινητοποιήσει ανθρώπους να στηρίξουν τις οργανώσεις για παιδιά και ενήλικες με σύνδρομο Down «Αξίζουν κάθε ευτυχία, πρέπει να πηγαίνουν σχολείο και να έχουν περίθαλψη» τονίζει κι εκτός από χρήματα, δωρίζει φανέλες για να συγκεντρωθούν χρήματα.

To κέντρο αποκατάστασης στο Ντόνετσκ είχε δεχθεί αρκετές επισκέψεις του, με τον ίδιο να στηρίζει προσπάθειες και να βοηθά οικονομικά. Ο ίδιος συνομιλούσε με τους ασθενείς και τους στήριζε ψυχολογικά. Ο ίδιος είχε εισηγηθεί την παρουσία πολλών ατόμων με ειδικές ικανότητες στο γήπεδο, άλλωστε ο ίδιος πίστευε πως ένας καλός παίκτης, πρέπει να είναι και καλός άνθρωπος. Πολλές χιλιάδες εισιτήρια έχουν φύγει από τα χέρια του για παιδιά και οικογένειες που δεν είχαν χρήματα, ενώ η φιλανθρωπική του δράση του παραμένει πλούσια, χωρίς να έρχεται στο φως!