Ο Στέφεν Κάρι θα μας κάνει να αναθεωρήσουμε καθετί που μέχρι τώρα θεωρούσαμε δεδομένο. Ένα απ' αυτά, η σκόπιμη υπερβολή των προπονητών όταν θέλουν να ενισχύσουν το φρόνημα και την αποστολή του αμυντικού τους, λέγοντας του “δεν θα τον αφήσεις μόνο του ούτε στην τουαλέτα”. Στην περίπτωση του γκαρντ των Ουόριος αυτό δεν ισχύει γιατί ακυρώνεται πριν καν ξεκινήσει το παιχνίδι. Γιατί; Διότι καταρρίπτει τη βεβαιότητα ότι “δεν γίνεται να μπαίνουν όλα τα σουτ, ειδικά αυτά που είναι πίσω από το κέντρο”. Ναι, προσωπική άμυνα σχεδόν με το που μπαίνει η μπάλα στον αγωνιστικό χώρο. Γιατί; Διότι ο Κάρι θα μας κάνει να πιστέψουμε στην εξωγήινη ζωή. Πώς αλλιώς να εξηγήσεις αυτό που βλέπουμε φέτος από τον σούπερ σταρ των “πολεμιστών”; Έτσι όπως σκοράρει θα κάνει τους ειδικούς να σκίσουν τα πτυχία και να κάψουν τα βιβλία κανονισμών. Θα τους αναγκάσει να προσαρμοστούν στις απαιτήσεις του και ίσως να μετακινήσουν τη γραμμή του τριπόντου, οι προπονητές προσθέσουν αμυντικά-επιθετικά συστήματα και οι φίλαθλοι θα καταλήξουν να βλέπουν κάτι υπερφυσικό. Τελικά, το κατ' ευφημισμόν “Γιώργο άλλαξε τα όλα” γίνεται απτή οπτική απόδειξη στην περίπτωση του Στέφεν Κάρι και παραφράζοντας λέμε με σιγουριά “Στεφ, άλλαξε τα όλα στο ΝΒΑ”.

Ο χρήσιμος Αντρέ Ρόμπερσον

Ο Κάρι μπορεί να μην συνειδητοποιεί το τι κάνει (και γιατί άλλωστε;), όμως θεατές, προπονητές, δημοσιογράφοι καταλαβαίνουν τι γίνεται. Κι αν υπήρχε αμφιβολία, ήρθε το ξέσπασμα της 27ης Φεβρουαρίου για δουν όλοι τον αναμορφωτή Κάρι. Τον επαναστάτη Κάρι, μια και το μπάσκετ δεν μπορεί να παρακολουθείται με τον ίδιο τρόπο από δω και πέρα. Βέβαια, χρειάστηκε η ακούσια θυσία του Αντρέ Ρόμπερσον. Ο φόργουορντ των Οκλαχόμα Θάντερ θεωρείται και είναι καλός αμυντικός. Ειδικά στην άμυνα στο “φτερό” ο καλύτερος που έχουν. Για κάποιο ανεξήγητο λόγο αποφάσισε να παίξει κανονική άμυνα στο σουτ του Κάρι πίσω από το κέντρο του γηπέδου. Τι να έκανε δηλαδή; Το σκορ ήταν ισόπαλο (118-118), ο γκαρντ των Ουόριος είχε ήδη πετύχει 11 τρίποντα και είχε την μπάλα. Ο κοινός νους χάνεται σε τέτοιες στιγμές και λειτουργείς ενστικτωδώς. Ο Κάρι έπρεπε να μη σουτάρει. Μάταια. Το έκανε, η μπάλα πέρασε το στεφάνι, τάραξε για άλλη μια φορά το διχτάκι και κατέληξε στο παρκέ. Το ΝΒΑ μέτρησε την απόσταση και είδε ότι το σουτ έγινε από απόσταση 11.2 μέτρων από το καλάθι. Ήταν 3.9 μέτρα πιο πίσω από τα 7.25μ.

Το μπάσκετ είχε “κλείσει” 1489 μήνες ζωής μέχρι αυτή τη σκηνή. Ως τότε οι αμυντικοί επέτρεπαν στον επιθετικό να πάρει αυτό το χαζό σουτ. Η νέα εποχή όμως επιτάσσει το αδιανόητο και ο Ρόμπερσον “υπάκουσε” σε αυτό και όχι στις παρατεταμένες κινήσεις αποτροπής από το πάγκο, ούτε φυσικά στην απορία του σχολιαστή Τζεφ Βαν Γκάντι που αναρωτιόταν πώς τόλμησε να πάρει αμυντική θέση σχεδόν ένα μέτρο από το τρίποντο;

Το θέμα βέβαια δεν είναι να καταδικαστεί ο Ρόμπερσον, αλλά να καταδειχθεί το εξωπραγματικό των Ουόριορς και ειδικά του Κάρι. Δεν γίνεται να έχουν κάνει επιστήμη το τρίποντο, να αξιοποιούν τέλεια τα ελεύθερα σουτ, να παίζουν εξαιρετικά το πικ εν ρολ, να έχουν την άμυνα του Ντρέιμοντ Γκριν, πονηρή, τιμωρητική επίθεση και μανία με τα στατιστικά. Πρέπει να παίρνουν πόντους και από τα 11.2 μέτρα;

Ο καθοδηγητής

Ο Κάρι, λοιπόν, δεν είναι απλά ένας πολύ καλός παίκτης. Δεν είναι σούπερ σταρ, MVP, φαινόμενο και ό,τι άλλο αποθεωτικό μπορείτε να βρείτε. Είναι και καθοδηγητής. Παράδειγμα. Η Kathy Delaney-Smith προπονεί τη γυναικεία ομάδα μπάσκετ του πανεπιστημίου Χάρβαρντ από το 1982. Όλα αυτά τα χρόνια έχει δει πολλά. Αυτή τη χρονιά όμως είδε πράγματα που δεν περίμενε να δει. Ανακάλυψε ότι ένας εκ των βοηθών και αρκετοί παίκτες παρακολουθούσαν στο YouTube για μία ώρα σχεδόν τα κατορθώματα του Κάρι. Ειδικότερα τον τρόπο που χειριζόταν την μπάλα μέχρι να φτάσει στο καλάθι. [...]

Η “επιδημία Κάρι” δεν έχει προσβάλλει μόνο τα “καλά” κολέγια. Πριν κάποια χρόνια ήταν πολύ δύσκολο να βρεθεί παίκτης Λυκείου με τέσσερα εύστοχα τρίποντα μέσο όρο ανά αγώνα. Φέτος το έχουν πετύχει 30! Ο Κάρι είναι η αιτία κι αν δεν πιστεύετε ορίστε σχετικές μαρτυρίες που αναρτήθηκαν στο Twitter: “Προπονώ παιδιά 4ης δημοτικού και το μόνο που θέλουν είναι να σουτάρουν από μακριά”. Άλλος χρήστης, επιβλέπων το διάλειμμα μαθητών δημοτικού, λέει ότι μετά το σουτ του Κάρι στην Οκλαχόμα, “με εξέπληξε το γεγονός οτί δεν σταμάτησαν να προσπαθούν να πετύχουν αυτό το σουτ. Για 40 λεπτά. Καθένας έπρεπε να το πετύχει. Μιλούσαν για το παιχνίδι συνέχεια”. Η “Στεφίτιδα” έχει φτάσει και στην οικογένεια του ΛεΜπρον Τζέιμς. Πώς; Ο οκτάχρονος γιος του Bryce φορά φανέλα με το νούμερο 30 προς τιμήν του Κάρι! [...]

Αλλαγή συσχετισμών

Ο “ιός Κάρι” έχει προσβάλλει και το ΝΒΑ. Αναπόφευκτο. Αν φαίνεται ότι οι άμεσα εμπλεκόμενοι (σ.σ παίκτες) σουτάρουν από πολύ μακριά είναι γιατί αυτό κάνουν. Σύμφωνα με την υπηρεσία δεδομένων Basketball Reference Data , ο γκαρντ των “Πολεμιστών” καταγράφει πάνω από ένα εύστοχο τρίποντο από τα 8.2 μέτρα! Κανείς άλλος παίκτης δεν μπορεί να αγγίξει αυτή την επίδοση. Το σίγουρο είναι πως προσπαθούν. Την αγωνιστική περίοδο 2009-10 επιχειρήθηκαν 1880 σουτ από τα 8.2 μέτρα και πιο μακριά. Φέτος, μέχρι τις 18 Μαρτίου, είχαν σημειωθεί 3067!

Η αλλαγή στη φυσιογνωμία του αθλήματος είναι εμφανής και δεν είναι εύκολη. Ο λόγος έχει να κάνει με τη φύση των αλλαγών. Πάντα είναι επώδυνες και σίγουρα ξένες στην αρχή. Έτσι, ενώ ο τρόπος που παίζει ο Κάρι και οι θέσεις από τις οποίες σουτάρει δίνουν μεγαλύτερη αίσθηση ελευθερίας και απόλαυσης στο παιχνίδι, ενοχλούν την εδώ και χρόνια παγιωμένη αγωνιστική συμπεριφορά. Ήτοι, το γονιδιακό αποτύπωμα που ορίζει το είναι του ΝΒΑ και δεν είναι άλλο από την αέναη πάλη.

Κακά τα ψέματα το αμερικάνικό πρωτάθλημα είναι δομημένο με τέτοιον τρόπο που αν δεν είσαι σκληρός, σωματικά και πνευματικά, δεν μπορείς να κυριαρχήσεις. Αυτό έχει να κάνει με την άμεση επαφή του αθλήματος με τον δρόμο. Τα ανοιχτά γήπεδα στις φτωχογειτονιές των ΗΠΑ όπου φτιάχνουν μπασκετικό χαρακτήρα οι μελλοντικοί αστέρες. Εκεί δοκιμάζονται στην τυραννία της πρωτιάς: Κέρδισε ή πήγαινε σπίτι σου. Ο ταξικός προσδιορισμός και η επικράτηση των φτωχών σε αυτό το πεδίο δεν είναι καθόλου άσχετος με όσα κάνει ο Κάρι. Ο σούπερ σταρ των Ουόριορς γεννήθηκε και μεγάλωσε σε υγιές και πλούσιο περιβάλλον. Ανήκει στην ομάδα των παιδιών των προαστίων που είχαν τη δυνατότητα να παίζουν και να εξασκούνται σε γυμναστήρια, με όσες μπάλες ήθελαν, σουτάροντας συνέχεια, με προσωπικούς προπονητές... Μέχρι το ξέσπασμα του απίθανου κοντού ο ρόλος τους ήταν βοηθητικός στη λίγκα. Τώρα, τους δίνει τη δυνατότητα να βγουν μπροστά και οι καλοί σουτέρ τριπόντων να πάρουν τα ηνία. Βέβαια, αυτό δεν μπορεί να γίνει χωρίς άπειρες ώρες σκληρής δουλειάς και οι σκληροί να επιστρέψουν. Μολαταύτα, αυτή η δουλειά όμως μπορεί να γίνει από τον καθένα.

Be like Curry

Το σίγουρο είναι ότι υπάρχουν εκατομμύρια νέοι στις ΗΠΑ που προσπαθούν να μοιάσουν στον Κάρι. Προσπάθεια γεμάτη χαρά και ενθουσιασμό που πλησιάζει πιο πολύ στην ανάπτυξη δεξιοτήτων και όχι τόσο στην αγάπη για το άθλημα. Η ανισορροπία μπορεί να γίνεται φορτική και πρόβλημα για τους πιτσιρικάδες. Η Delaney-Smith υποστηρίζει ότι τα παιδιά πιέζονται περισσότερο, όμως οι πρωτοετείς δεν αφήνουν το γυμναστήριο καθώς διασκεδάζουν. Παθιάζονται και κάπως έτσι έμαθε και ο Στέφεν Κάρι να κάνει όσα βλέπουμε.

Δυο εβδομάδες πριν το μεγάλο καλάθι του Κάρι στο ματς με την Οκλαχόμα, το ΝΒΑ διοργάνωσε, κρυφά, συνέδριο με θέμα την τεχνολογία σε ξενοδοχείο του Τορόντο. Τέθηκαν διάφορα θέματα. Κυρίως έρευνα που έδειξε ότι τα παιδιά κάθονται περισσότερη ώρα σήμερα μπροστά σε οθόνη αντί να είναι έξω και να σουτάρουν. [...] Παλαιότερες έρευνες έχουν δείξει ότι παίζοντας μπάσκετ όταν είσαι νέος, είναι πολύ πιθανό να γίνεις μέλος του ΝΒΑ για πάντα. Χαρακτηριστικό παράδειγμα η στρατηγική της λίγκας στην προώθηση του “προϊόντος” στην Κίνα. Πυρήνας αυτής είναι να πείσουν όσο γίνεται περισσότερο κόσμο να παίξει μπάσκετ. Αναπότρεπτα θα γίνουν φίλοι του ΝΒΑ. Συνεπώς, πώς μπορούμε να πείσουμε τα παιδιά να αφήσουν τα κινητά και τις παιχνιδομηχανές; Η απάντηση ίσως να είναι ο Στέφεν Κάρι.

Το είδωλο που ενθουσιάζει

Ο Κάρι δεν είναι ο μοναδικός σταρ του αθλήματος που “επιβάλλει” στον κόσμο να δει μπάσκετ. Μολαταύτα, δεν υπάρχει κανείς σαν τον “πολεμιστή” που να ενθουσιάζει τόσο πολύ τα παιδιά να παίξουν. Ο βασικότερος λόγος έχει να κάνει με το είδωλο του, την εικόνα που βλέπουν οι πιτσιρικάδες. Έναν κοντό, όχι τόσο δυνατό όσο οι ψηλοί, που όχι μόνο κάνει πρωταθλητισμό, αλλά κυριαρχεί κιόλας. Κάθε λιπόσαρκο παιδί μπορεί να ελπίζει και προς επίρρωσιν τα λόγια του Σέιν Μπατίερ. “Δεν μπορούν όλοι να καρφώσουν, αλλά όλοι μπορούν να σουτάρουν από τα 9 μέτρα”. [...]

Η στιγμή, λοιπόν, έχει φτάσει και ο άσος των Ουόριος δικαιούται το δικό του, μόνιμο, επίθετο. Από δω και πέρα οφείλουμε να τον προσφωνούμε Στέφεν “ο καινοτόμος” Κάρι. Δεν είναι εντυπωσιακό, ούτε προκλητικό. Σίγουρα όμως μοναδικό, διότι κανείς άλλος δεν μπορεί να το κατοχυρώσει. Οι περισσότεροι αναμορφωτές του παρελθόντος στην ουσία δεν ήταν. Όπως ο Τζέισον Ουίλιαμς ή o Βινς Κάρτερ. Για τον πρώτο προϋπήρξε ο Μπομ Κούζι, για τον δεύτερο ο Ντάριλ Ντόουκινς. Το παιχνίδι δεν αλλάζει κάθε φορά που φυσά ο άνεμος. Αυτό ισχύει, μέχρι τη στιγμή που όντως πνέει άνεμος αλλαγής. Όπως τώρα. Ο Κάρι είναι για το άθλημα ό,τι τα ένοπλα μη επανδρωμένα αεροσκάφη για τον στρατό. Η εμβέλεια. Το απρόβλεπτο. Το αναπόφευκτο. Ο Κάρι καταστρέφει άμυνες που δεν προλαβαίνουν καν να στηθούν και το μέλλον σίγουρα δεν θα μοιάζει καθόλου με το παρόν.

Πηγή: ESPN