Στην Ελλάδα ζήτημα να υπάρχουν 1-2 άνθρωποι του ποδοσφαίρου, που μπορούν να μιλήσουν για τον τεράστιο «Ζιζού». Το G-Weekend Journal συνάντησε τον έναν και μίλησε μαζί του για τον άνθρωπο Ζινεντίν, για τον ποδοσφαιριστή Ζιντάν και τον σημερινό προπονητή της Ρεάλ Μαδρίτης.

Ο προπονητής του ΠΑΟΚ, Ιγκόρ Τούντορ, στα 20 του, βρέθηκε από το Σπλιτ στο Τορίνο, με τη Γιουβέντους να δαπανά το καλοκαίρι του 1998, σχεδόν 3 εκατομμύρια ευρώ, για να τον αποκτήσει από τη Χάιντουκ. Είχε προηγηθεί η παρουσία με την εθνική Κροατίας στο Μουντιάλ του… Ζιντάν, εκεί όπου η ποδοσφαιρική υφήλιος, εκτός από το παιδί-θαύμα από την Αλγερία, έμαθε για τα τρομερά μωρά του Μίροσλαβ Μπλάζεβιτς, που ας μην ξεχνάμε ότι στις αρχές τις δεκαετίας του ’90 είχε περάσει για επτά μήνες από την Ελλάδα και τον πάγκο του ΠΑΟΚ.

Οι «τρικολόρ» του Ζινεντίν Ζιντάν έφτασαν στην κορυφή του κόσμου, αλλά και οι μαχητές από την Κροατία, Μπίλιτς, Ασάνοβιτς, Μπόμπαν, Προσινέτσκι, Σούκερ, δεν τα πήγαν καθόλου άσχημα.

Η πρεμιέρα του Κροάτη στα ασπρόμαυρα της «Vecchia Signora» στο «Ρενάτο Κούρι», δίπλα στον Ζιντάν, ήταν αξέχαστη, μοναδική για τον Τούντορ. Ντεμπούτο με γκολ! Τι άλλο να ζητούσε… Εκτός απ’ ότι η Περούτζια έβγαλε το λάδι στα παιδιά του Λίπι, μέχρι να υποταχθεί με 4-3. Ο Τούντορ μπορεί να μην κατέκτησε τίτλους, όσο συνυπήρξε με τον Ζιντάν, με τη Γιουβέντους να επιστρέφει στην κατάκτηση του «Σκουντέτο», το 2002, αμέσως μετά την πώληση του Γάλλου στη Ρεάλ Μαδρίτης, αλλά τα τρία χρόνια που ανέπνεαν τον ίδιο αέρα στα αποδυτήρια του «Ντελέ Άλπι» ήταν αρκετά για να μάθει πολλά δίπλα στον Γάλλο σούπερ σταρ.

Ποιος είναι τελικά ο Ζινεντίν Ζιντάν ως άνθρωπος, ως χαρακτήρας, ως προσωπικότητα;

«Ήταν ένας ειλικρινής άνδρας, που όλοι τον συμπαθούσαν. Ποτέ δεν έβαλε τον εαυτό του σε πρώτο πλάνο, πάντα τον ενδιέφερε πρώτα η ομάδα και μετά κοιτούσε τι έκανε αυτός μέσα στο γήπεδο».

Μήπως, λόγω ονόματος, ήταν λίγο υπερόπτης μέσα στα αποδυτήρια;

«Υπερόπτης; Ο Ζιζού; Σε καμία περίπτωση! Το αντίθετο θα σας έλεγα. Σπουδαίος άνθρωπος».

Δηλαδή πως ήταν στην καθημερινότητα μαζί με τους υπόλοιπους συμπαίκτες του;

«Στα αποδυτήρια τις περισσότερες φορές ήταν σιωπηλός. Δεν του άρεσαν οι πολλές κουβέντες, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι ήταν απρόσωπος και μακριά από τους άλλους ποδοσφαιριστές. Όμως, δεν μιλούσε πολύ, προτιμούσε να παραμένει σιωπηλός και προσηλωμένος σ’ αυτό που έχει να κάνει».

Απέφευγε τις πλάκες μαζί σας;

«Όχι, συμμετείχε κι αυτός, άλλωστε είναι ένας άνθρωπος, όπως όλοι μας, που κάποιες στιγμές έχει διάθεση να κάνει και πλάκα, να διασκεδάσει. Ειδικά, με τον Πάολο Μοντέρο, τον Ουρουγουανό αμυντικό, ήταν πιο κοντά».

Σίγουρα θα θυμάστε κάποια ξεχωριστή στιγμή μαζί του στο διάστημα της κοινής σας παρουσίας στη Γιουβέντους;

«Ήταν το καλοκαίρι του ’98, μετά το Παγκόσμιο Κύπελλο στη Γαλλία, όπου ο Ζιντάν οδήγησε την εθνική ομάδα της χώρας του στην κατάκτηση του τροπαίου και εμείς τερματίσαμε στην τρίτη θέση. Η Γιουβέντους είχε αρχίσει προετοιμασία, αλλά εμείς λόγω Μουντιάλ, πήγαμε αρκετές ημέρες αργότερα. Ήμουν μόλις 20 ετών και στις πρώτες προπονήσεις έβλεπα τον Ζιντάν σαν Θεό! Μετά το τέλος μιας προπόνησης, δεν είχα αυτοκίνητο και ο Ζιζού άνοιξε την πόρτα και με έβαλε μέσα στην Πόρσε για να με πάει στο ξενοδοχείο».

Ηταν κάτι που δεν το περιμένατε...

«Να με πάρει στο αυτοκίνητό του ο Ζιντάν; Όχι! Ήταν ο ήρωας του Μουντιάλ, όλος ο κόσμος μιλούσε γι’ αυτόν, οι δημοσιογράφοι τον κυνηγούσαν, αλλά δίχως ίχνος βεντετισμού, με έβαλε στην Πόρσε και φύγαμε μαζί από το προπονητικό κέντρο. Είναι κάτι που δεν πρόκειται να το ξεχάσω ποτέ, γιατί μια απλή κίνηση, δείχνει το μεγαλείο του ανθρώπου».

Και μέσα στο γήπεδο πως συμπεριφερόταν στους υπόλοιπους ποδοσφαιριστές;

«Ενας… σιωπηλός ηγέτης, αλλά πραγματικός ηγέτης! Καταπληκτικός ποδοσφαιριστής, όχι άδικα ανάμεσα στους κορυφαίους όλων των εποχών. Τι άλλο μπορούμε να πούμε για τον Ζινεντίν Ζιντάν».

Θυμάστε κάποιο σπουδαίο ματς, μια κίνησή του, μια ενέργεια με τη φανέλα της Γιουβέντους;

«Ένα ματς; Πολλά! Μια κίνηση; Εκατοντάδες. Ο Ζιζού ήταν ένας μάγος μετην μπάλα και πολύ δύσκολος για όλους τους αμυντικούς του κόσμου για να τον μαρκάρουν».

Παίξατε και αντίπαλοι, όταν έφυγε από τη Γιουβέντους και πήγε στη Ρεάλ Μαδρίτης…

«Παίξαμε αντίπαλοι στους ημιτελικούς του Τσάμπιονς Λιγκ το 2003, όταν τους αποκλείσαμε και πήγαμε στον τελικό του Μάντσεστερ. Επαιξε δύο ματς εναντίον του, στην αρχή ήταν κάπως περίεργα, αλλά στο τέλος κατέληξαν με τον καλύτερο τρόπο για μας».

Άλλο Ζιντάν ποδοσφαιριστής κι άλλο Ζιντάν προπονητής όμως. Έτσι δεν είναι;

«Ασφαλώς και υπάρχει τεράστια διαφορά. Όμως έχει ένα μεγάλο πλεονέκτημα. Ξεκινάει ουσιαστικά την καριέρα του από ένα μεγάλο κλαμπ, όπως η Ρεάλ Μαδρίτης, με μεγάλους ποδοσφαιριστές που μπορούν πιο εύκολα να σου φέρουν τα αποτελέσματα που θέλεις ως προπονητής».

Υπάρχει και η άλλη όψη του νομίσματος, που λέει ότι δεν είναι εύκολο να είσαι προπονητής σε μια ομάδα, όπως η Ρεάλ Μαδρίτης…

«Σίγουρα είναι πολύ δύσκολο να είσαι στον πάγκο μιας ομάδας, όπως η Ρεάλ Μαδρίτης, αλλά είμαι σίγουρος ότι ο Ζινεντίν θα έχει μια σπουδαία καριέρα. Έχει τις ικανότητες, αντιλαμβάνεται το ποδόσφαιρο και τι χρειάζεται να κάνει για να παίξει η ομάδα του καλά και να έχει ανάλογα αποτελέσματα».

Πως θα τον χαρακτηρίζατε με μια λέξη;

«Ευφυής ποδοσφαιριστής, ευφυής προπονητής. Απλά… Μέρα με την ημέρα θα γίνεται ακόμη καλύτερος γιατί αυτός είναι ο Ζιντάν».

Θα έχει πρόβλημα με τόσα πολλά μεγάλα ονόματα στα αποδυτήρια της Ρεάλ;

«Οι παίκτες τον σέβονται. Είναι ο Ζινεντίν Ζιντάν!».

Φτάνει, όμως, μόνο αυτό, απλά ότι είναι ο Ζιντάν;

«Σίγουρα στην συνέχεια οι παίκτες πρέπει να αντιληφθούν ότι έχεις την γνώση κάτι να τους προσφέρεις. Πιστεύω ότι τα δύο τελευταία χρόνια ο Ζιντάν δούλεψε αρκετά, ήταν βοηθός στη Ρεάλ, ταξίδεψε πολύ σ’ ολόκληρο τον κόσμο για να μάθει νέα πράγματα. Προετοιμάστηκε πολύ καλά για να αναλάβει το ρόλο του πρώτου προπονητή σε μια ομάδα, όπωςείναι η Ρεάλ Μαδρίτης. Είναι πολύ δύσκολο να είσαι ο προπονητής σε ένα τόσο μεγάλο σύλλογο, αλλά ελπίζω και εύχομαι μέσα από την καρδιά μου να τα καταφέρει».