Η ευλογία του MJ

Ο Μάικλ Τζόρνταν έχει την... κατάρα του “αιώνιου” σταρ. Ό,τι κι αν κάνει θα έχει σημασία. Υπερβολικό, αλλά όσα πέτυχε θα τον ακολουθούν. Ένα απ' αυτά είναι το ασύνορο μέγεθος που του δίνουν οι θαυμαστές του. Ακόμη και μια χειραψία να ανταλλάξει δεν θα μείνει ασχολίαστη. Κάποτε, έσφιξε το χέρι του ΛεΜπρον Τζέιμς. Τότε, τον Ιανουάριο του 2002, είχε μεγάλη σημασία, διότι ο ηγέτης των Καβαλίερς μόλις που ξεκινούσε. Πήγαινε ακόμη σχολείο. Ήταν σαν να κατέβηκε το Άγιο Πνεύμα και να έδωσε την ευλογία του. Ο υπέρλαμπρος αστέρας παραχωρούσε λίγο από το ασκίαστο φως του. Πάντα με στυλ, άνεση και ηρεμία. Απλότητα και χάρη.

Ο “MJ” απαστράπτων στο στιλπνό, σκούρο μπλε, κοστούμι του. Βάδιζε στο τούνελ της “Gund Arena” στο Κλίβελαντ. Εμφανίζει το αστραφτερό χαμόγελο του και χαιρετά θερμά τον καλύτερο, τότε, παίκτη λυκείου των ΗΠΑ. Λες και είναι παλιοί φίλοι, τον ρωτά “που είναι η μαμά;”. Ο πιτσιρικάς του λέει χαμογελώντας ότι είναι στη Νέα Ορλεάνη. Η ευθυμία είναι δικαιολογημένη, καθώς ο Τζόρνταν είχε γνωρίσει τη μητέρα του Τζέιμς, Γκλόρια, στο Σικάγο και τα είχαν πάει πολύ καλά.

Στο γήπεδο βρίσκονταν άπαντες. Από τους άφωνους φιλάθλους που παρακολουθούν τη σκηνή, μέχρι εκπροσώπους ομάδων που ορέγονταν τον “LBJ” ως αντιπροσώπους αθλητικών υποδημάτων.

Η προσοχή όλων στον 17χρονο

Ο Τζόρνταν βρέθηκε στο Οχάιο αφού είχε φροντίσει να πετύχει άλλο ένα buzzer-beater εναντίον των Καβαλίερς. Με τη φανέλα των Ουίζαρντς αυτή τη φορά. Ωστόσο, η προσοχή όλων στρεφόταν στον 17χρονο Τζέιμς. Οι επιδόσεις του προκαλούσαν θαυμασμό και απορία για το πού μπορεί να φτάσει. Το σχολείο του St. Vincent-St.Mary έπαιρνε απ' αυτόν 29.6 πόντους, 8.3 ριμπάουντ, 5.9 ασίστ. Ο μελλοντικός ηγέτης των “ιπποτών” διέθετε όλα εκείνα τα στοιχεία που θα τον έκαναν απαραίτητο για κάθε μεγάλη εταιρία αθλητικής ένδυσης. Όπως ο “air” με τη “Νike”. Δεν ήταν μόνο το παιχνίδι πάνω από τη ρακέτα και στοιχεία από μπάσκετ δρόμου, αλλά και η συμπεριφορά του. Όταν χρειαζόταν γινόταν χαριτωμένος. Δεν ήταν έκπληξη ότι υπέγραψε με εταιρία παπουτσιών την πιο επικερδή συμφωνία για ρούκι ΝΒΑ.

Εκείνο το βράδυ φορούσε μαύρο παλτό και σκούφο κρύβοντας το σήμα της Adidas, χορηγό της σχολικής ομάδας. Ο Τζόρνταν το παρατήρησε, αλλά προτίμησε να το αγνοήσει. Τα λέει για λίγο με τον μικρό για το παιχνίδι που ακολουθεί και πριν φύγει τον συμβουλεύει: “Μια ντρίμπλα, σταμάτημα και σουτ. Αυτό θέλω να δω”. Ο ΛεΜπρον νεύει και χαμογελά. “Αυτός είναι ο άνθρωπος μου” λέει.

Δεν τον ξάφνιασε το μεγαλείο

Τότε δεν μπορούσε να γίνει αντιληπτό τι ήταν πιο εντυπωσιακό: Ότι ο Τζέιμς αναγνωριζόταν ως ο καλύτερος παίκτης σχολικών ομάδων, ότι οι σκάουτερ πίστευαν στην τοποθέτηση του στο νούμερο ένα του ντραφτ ή ότι θα είναι φυσιολογικό να συνομιλεί με τον Τζόρνταν και το κοινό να παρακολουθεί;

Ο “τζορντανικός” κόσμος (sic), αυτός της πολυτέλειας και του κρυμμένου μόχθου, δεν “συνάντησε” το ταλέντο ΛεΜπρον ξαφνικά. Το καλοκαίρι του 2001 είχε προσκληθεί να λάβει μέρος στις μυστικές προπονήσεις του “MJ” στο Σικάγο. Επίσης, συνομιλούσε συχνά με τον αστέρας των Σέλτικς εκείνης της περιόδου Αντούαν Γουόκερ. Και δεν ήταν μόνο αυτά. Ο θετός του πατέρας με ένα τηλεφώνημα στον Τζον Λούκας (κόουτς των Καβς τότε) έκλεισε εισιτήρια πρώτης θέσης στο παρκέ. Ο 17χρονος “LBJ” έκανε παρέα με τους Μάικλ Φίνλι, Τρέισι ΜακΓκρέιντι, Τζέρι Στάκχαουζ και τον καλλιτέχνη της χιπ-χοπ Jay-Z.

«Ο ΛεΜπρον υπερέχει»

Ο θαυμασμός για τον άνθρωπο που θα στεφόταν βασιλιάς εκπορευόταν από το ταλέντο του. Τα όσα έκανε στο γήπεδο ήταν τόσο μεγάλα, που οι έχοντες εμπειρία και χρόνια στο κουρμπέτι δεν μπορούσαν να προσπεράσουν. Ο Σόνι Βάκερο, εκπροσωπούσε την Adidas, παρατηρούσε ότι ο ΛεΜπρον σε αυτή την ηλικία -λίγο πριν την ενηλικίωση- ήταν καλύτερος απ' οποιονδήποτε είχε δει. Και είχε δει παιχταράδες. Κέβιν Γκαρνέτ, Κόμπι Μπράιαντ Τρέισι ΜακΓκρέιντι….Κι αν ο Βάκερο ήταν στους απλούς παρατηρητές-θεατές, ο Τζιμ Φένερτι, προπονητής του σχολείου Germantown Academy, ανήκε στους θεατές-”θύματα”. Είδε την ομάδα του χάνει και τον Τζέιμς να σημειώνει 38 πόντους και να μαζεύει 17 ριμπάουντ. Μάλιστα, είχε και μέτρο σύγκρισης. “Παίξαμε με τον Κόμπι, αλλά ο ΛεΜπρον υπερέχει. Πιο δυνατός και δεν υπήρξε άλλος να σουτάρει καλύτερα απέναντι μας”.

Δεν ήταν εγωιστής

Ο ΛεΜπρον τη σεζόν 2001-02 είχε να παρουσιάσει ουκ ολίγα επιτεύγματα με το σχολείο του. Μάζευε τα βραβεία με το τσουβάλι. Σκόραρε ακατάπαυστα και έκανε σχεδόν τα πάντα στο παρκέ. Ο ίδιος εξηγούσε τι ήταν αυτό που τον έκανε ξεχωριστό. “Πολλοί παίκτες ξέρουν να παίζουν το παιχνίδι. Ωστόσο, δεν ξέρουν στα αλήθεια να παίζουν το παιχνίδι. Μπορούν να βάλουν την μπάλα στο καλάθι, αλλά βλέπω πράγματα πριν αυτά συμβούν. Ξέρετε πώς μπορεί ένας παίκτης να κάνει καλύτερη την ομάδα του; Αυτό ήταν ένα από τα πράγματα που έμαθα παρακολουθώντας τον Τζόρνταν”.

Ο “LBJ” κόμπαζε επειδή είχε γνώση και τη σύμφωνη γνώμη των ειδικών. Οι ανιχνευτές ταλέντων από την αρχή τον εξυμνούσαν για το πολυεπίπεδο παιχνίδι του, όμως στέκονταν ιδιαίτερα σε ένα σημείο: Τη σύγκριση του με τον ανυπέρβλητο πασέρ Μάτζικ Τζόνσον. Βέβαια, η τοποθέτηση απέναντι στο τοτέμ των Λέικερς δεν είχε να κάνει με την ποιότητα και τον βαθμό διορατικότητας του ΛεΜπρον, όσο με την αγωνιστική συμπεριφορά του. Ο “βασιλιάς” αν και μπορούσε να κυριαρχήσει με το εγώ του δεν ήταν εγωιστής. Πρώτα σκεφτόταν την πάσα και ήταν αρκετά καλός.

Εννοείται πως όλοι ήθελαν να τον έχουν στην ομάδα του. Όπως ο Ντάνι Εϊντζ που ήταν κόουτς των Σανς εκείνη την εποχή.

Η είσοδος στο ντραφτ

Η είσοδος του στο ντραφτ υπήρξε αντικείμενο διαμάχης. Όχι, φυσικά, για το αν έπρεπε να γίνει, αλλά για τον χρόνο που έπρεπε να το κάνει. Ο ίδιος είχε προκαλέσει αναστάτωση όταν δήλωνε πως θα γίνει ο πρώτος παίκτης που θα δηλώσει συμμετοχή πριν αποφοιτήσει από το σχολείο. Πρόθεση που αν γινόταν πράξη θα ερχόταν σε σύγκρουση με τον κανονισμό του ΝΒΑ. Αυτός προέβλεπε ότι δεν μπορεί να επιλεχθεί μαθητής στο ντραφτ αν η τάξη του δεν αποφοιτήσει. Άλλαξε γνώμη και πήρε το απολυτήριο του από το St. Vincent-St. Mary. Βέβαια, δεν έχανε ευκαιρία να εκδηλώνει το παράπονο και τη δυσφορία του για τον κανονισμό. Έλεγε “Ο κανόνας δεν είναι δίκαιος. [...] Το στενάχωρο είναι ότι αφήνουν έναν 17χρονο γκόλφερ [Ty Tryon] να μετάσχει στο PGA. Επίσης υπάρχουν τενίστες 14 ετών. Γιατί όχι και παίκτες μπάσκετ;”

Η παραμονή του για άλλον έναν χρόνο στο σχολείο έφερε, όπως αναμενόταν, μεγαλύτερη του αναμενόμενου αναστάτωση. Οι υπεύθυνοι του σχολείου μετακόμισαν σε μεγαλύτερο γήπεδο για τα εντός έδρας παιχνίδια, ενώ η ομάδα είχε περισσότερο κόσμο απ' αυτή του κολεγίου!

Η μάνα πάνω απ’ όλα

Ο Τζέιμς δεν ήταν συνηθισμένη περίπτωση παίκτη-φαινόμενο. Το ταλέντο του, του επέτρεπε να κάνει κι άλλα πράγματα. Ένα απ' αυτά ήταν να παίζει και στην ομάδα φούτμπολ του σχολείου. Ρίσκαρε την υγεία του, ενώ η μητέρα του δεν ήθελε να αγωνίζεται και εκεί. Ωστόσο, την έπεισε μετά τον θάνατο της τραγουδίστριας Αλάια. Της είπε “δεν ξέρεις τι σε περιμένει αύριο” και αυτή δεν του αρνήθηκε. Τελικά, αν και τραυματίστηκε στο αριστερό χέρι, βοήθησε την ομάδα να φτάσει στα ημιτελικά της πολιτείας.

Η Γκλόρια είναι το πιο σημαντικό πρόσωπο γι' αυτόν. Όχι μόνο γιατί τον γέννησε (στα 16) αλλά γιατί τον προστάτεψε. Όταν πέθανε η μητέρα της, μετακόμισε με τον γιο της σε διαμέρισμα γύρω από το Άκρον. Το περιβάλλον άγριο. Ο ΛεΜπρον είδε την τρέλα. Ναρκωτικά, όπλα, φόνοι... Η μητέρα όμως του παρείχε τροφή και ρουχισμό.

Η νομαδική και ατακτοποίητη ζωή των Τζέιμς έμοιαζε αναπότρεπτη. Στην τετάρτη δημοτικού έχασε πάνω από 100 μέρες στο σχολείο. Επίσης, ο σύντροφος της μητέρας του πέρασε τρία χρόνια στη φυλακή αφού δήλωσε ένοχος για διακίνηση κοκαΐνης.

Εκείνη την περίοδο όμως ήρθε και η αλλαγή προς το καλύτερο. Η τύχη “αποφάσισε” να χαμογελάσει στον ΛεΜπρον και τους δικούς του. Πώς; Μετακομίζοντας στην οικογένεια του Φράνκι Γουόκερ. Ο σούπερ σταρ έχει παραδεχθεί ότι του άλλαξε τη ζωή. Αγωνιστικά και ακαδημαϊκά μια και βελτίωσε τις επιδόσεις στο σχολείο. Παράλληλα, επιστρέφει ο θετός πατέρας του μικρού ΛεΜπρον. Ο Τζάκσον (σ.σ το όνομα του) ήταν γι' αυτόν το πατρικό πρότυπο που έλειπε από τη ζωή του μια και δεν είχε γνωρίσει το βιολογικό του πατέρα.

Nike ή Adidas;

Ο Τζέιμς ήταν μοιραίο να ορίσει την μπασκετική μοίρα του Άκρον. Μαζί και τη δική του. Από τη Β' Γυμνασίου ήταν ο άνθρωπος της πόλη καθώς οδήγησε την ομάδα του σχολείου στους τελικούς του εθνικού τουρνουά AAU. Ονόματα διάσημων κολεγίων (Ντιουκ, Νορθ Καρολάινα, κ.α) έρχονταν στο μυαλό του και τυπικά δήλωνε ότι θα πάει σε ένα. Κανείς δεν το πίστευε.

Εν τω μεταξύ, η μητέρα του και ο θετός του πατέρας δέχονταν προσφορές και ζύγιζαν τις επιλογές τους. Η Adidas είχε, εμμέσως, σχέση με τον ΛεΜπρον αφού ήταν χορηγός στην ομάδα του St Vincent-St Mary. [...] Πίεση ασκούσε και η Nike. Μάλιστα, είχε φιλοξενήσει μάνα και γιο στο στρατηγείο της επιχείρησης στο Όρεγκον. Οι δυο τους συναντήθηκαν με τον πρόεδρο της εταιρίας Φιλ Νάιτ. Στην εξίσωση βρισκόταν και ο Μάικλ Τζόρνταν. Η υπόθεση ποιος θα κερδίσει εμπορικά τον ΛεΜπρον έμοιαζε με σαιξπηρικό δράμα. Nike ή Adidas;

Στην ουδέτερη ζώνη

Ο ΛεΜπρον έβαλε τον εαυτό του στα δύσκολα με το “καλημέρα”. Άθελα (;) άφησε το ταλέντο να ορίσει την εξέλιξη του και παγιδεύτηκε στη ουδέτερη ζώνη των μεγάλων διλημμάτων. Να μείνει στο σχολείο ή απευθείας εκατομμυριούχος; Να μείνει εξαρτημένος από την οικογένεια ή να κάνει το άλμα της ανεξαρτησίας; Ο “LBJ” άγγιξε και τις δυο πλευρές.

Το πιο δύσκολο ήταν να κρατήσει το παιδί μέσα του. Το κατάφερε. Πριν μπει στον κόσμο των μεγάλων, διατήρησε, όσο μπορούσε, την αθωότητα και τη διαρκή επιθυμία για ανακάλυψη. Ο κόσμος είχε εισέλθει σε νέο αιώνα και ετοιμαζόταν για τις δικές του ανακαλύψεις. Σε μια κουκκίδα των ΗΠΑ ο μικρός ΛεΜπρον ετοιμαζόταν να ορίσει τον (μπασκετικό) αιώνα μας. Τουλάχιστον προσπαθεί.

Πηγή: Sports Illustrated