Ο... τζογαδόρος
Σίγουρα θα έχεις κάποιον δίπλα σου που ανήκει σε αυτή την κατηγορία. Ξέρεις, είναι αυτός που από τη στιγμή που θα μπει στο γήπεδο, θα συνδεθεί στο internet, θα μπει στο live score και θα κοιτάζει ανά δύο λεπτά την εξέλιξη κάθε πιθανού και απίθανου παιχνιδιού που έχει το κουπόνι. Από τα ματς της PremierLeague μέχρι αυτά του πρωταθλήματος στην Γουατεμάλα. Αν μάλιστα του κάτσει και κανά δελτίο, τότε οι πανηγυρισμοί ξεπερνούν και αυτούς από ενδεχόμενη νίκη της ομάδας του κόντρα στον αιώνιο αντίπαλο.

Ο... αγαπούλης
Αντί να πάει σε ένα ερημικό πάρκο ή σε κάποιο ξενοδοχείο ημιδιαμονής, αποφασίζει να πάρει το έτερον του ήμισυ και να πάει στο γήπεδο. Κρατάει το χέρι της αγαπημένης του σε όλη την διάρκεια του αγώνα, της εξηγεί με υπομονή και επιμονή τί είναι το offside, ενώ ανά συχνά χρονικά διαστήματα τις ρίχνει και μερικά φιλάκια, έτσι για να... ζηλέψουν οι δίπλα του. Οι ατάκες του τύπου «αχ τι γλυκούλης που είναι αυτός» αναφερόμενη στον πιο μισητό παίκτη της αντίπαλης ομάδας και «αυτά τα βεγγαλικά μυρίζουν άσχημα», είναι στην ημερήσια διάταξη και δεν του δημιουργούν το παραμικρό πρόβλημα.

Ο... gadgetάκιας
Αγαπημένο μέρος του είναι το Plaisio, το Public και γενικότερα όλα τα πολυκαταστήματα με είδη τεχνολογίας. Φυσικά έχει την τελευταία έκδοση του Iphone, το οποίο έχει προπαραγγείλει, ενώ στην τσάντα του κουβαλάει πάντα ένα tablet, το οποίο θα το βγάλει ουκ ολίγες φορές. Είτε για να καταγράψει την είσοδο των ομάδων, είτε τους πανηγυρισμούς σε ένα γκολ.



Ο... άσχετος
Κατά ένα μαγικό τρόπο, αν και δεν έχει καμία επαφή με το... άθλημα, βρίσκει πάντα πρόσκληση για τους μεγάλους αγώνες. Έχει τα κονέ βλέπεις και την ώρα που εσύ στέκεσαι ώρες στην ουρά για να εξασφαλίσεις ένα μαγικό χαρτάκι, εκείνος το έχει ήδη στα χέρια του και το έχει ποστάρει σε Facebook, Instagram και Twitter. Θα τον καταλάβεις πολύ εύκολα, γιατί ποτέ δεν θα κοιτάζει τον χώρο που παίζεται η μπάλα. Την περισσότερη ώρα θα την περνάει στα social media ανεβάζοντας φωτογραφίες και απαντώντας στα μηνύματα που του στέλνουν, ενώ δύο ώρες μετά το τέλος της αναμέτρησης ούτε που θυμάται το αποτέλεσμα.

Ο... κολλημένος
Από τη στιγμή που θα φύγει από το σπίτι του για να πάει στο γήπεδο και μέχρι να επιστρέψει, το μυαλό του έχει κολλήσει σε ένα συγκεκριμένο πράγμα. Συνήθως είναι κάποιος αντίπαλος που κάτι έχει κάνει στην ομάδα του, στο πρόσφατο ή στο μακρινό παρελθόν... Δεν παίζει και μεγάλο ρόλο. Η αφορμή τον νοιάζει, όχι το πότε έγινε. Στα 30 λεπτά της προθέρμανσης, αλλά και στα 90 λεπτά του αγώνα, θα τον περάσει... πριονοκορδέλα και δεν θα τον αφήσει σε ησυχία. Εφιάλτης του; Ο αντίπαλος προπονητής να μην τον χρησιμοποιήσει ή να τον βγάλει αλλαγή. Η καλύτερή του; Να μην είναι αντίπαλος, αλλά διαιτητής και να τον έχει πάντα στη... διάθεσή του.

Ο... πατέρας
Είναι αυτός που προσπαθεί να βάλει στα βλαστάρια του το... μικρόβιο του ποδοσφαίρου και θα χρησιμοποιήσει κάθε μέσο για να εξασφαλίσει οτι δεν θα αλλαξοπιστήσουν στην πορεία. Βέβαια αυτό του στοιχίζει οικονομικά, καθώς πριν από κάθε ματς πρέπει να γεμίσει μία σακούλα με γαριδάκια, ποπ-κορν, κρουασάν, χυμούς και νερό. Παλιότερα θα έπρεπε να κάνει και μία... κατάθεση στην μπουτίκ της ομάδας, αλλά πλέον λόγω των οικονομικών συνθηκών, κάποιες φορές περιορίζεται στους πάγκους περιμετρικά του γηπέδου.



Ο... παντογνώστης
Η ΕΥΠ δεν μετράει μία μπροστά του... Ξέρει τα πάντα, ανεξαρτήτως θεματολογίας (ποδοσφαιρικά, gossip, ερωτικά, οικονομικά και εσχάτως λόγο των εξελίξεων και δικαστικά), χωρίς να έχει κανένα πρόβλημα να τα μοιραστεί με τους δίπλα του. Το παίζει... κονιόρδος επικαλούμενος inside infos που έχει μέσα από την ομάδα και αν κάποιος κάνει το λάθος να του φέρει αντίρρηση θα ακούσει την απάντηση: «Ασε ρε, δεν ξέρεις εσύ. Άκου με που σου λέω. Μου το έχει πει ο ________». Στις παύλες μπαίνει το όνομα της πηγής...

Ο... προπονητής
Πρόκειται για τον πιο συνηθισμένο τύπο οπαδού που συναντάς στα γήπεδα... Άλλωστε οι μισοί Έλληνες είναι wannabe Πρωθυπουργοί και οι άλλοι μισοί wannabe προπονητές. Κάτι που σημαίνει οτι σίγουρα δίπλα σου έχει μερικούς που ξέρουν ή τουλάχιστον έτσι νομίζουν, τι πρέπει να κάνει ο τεχνικός της ομάδας τους για να πάρει τη νίκη. Παίζουν το 3-5-2 στα δάχτυλα και ποτέ δεν συμφωνούν τον προπονητή, ακόμη και αν έχει κερδίσει 5-0, καθώς πιστεύουν στο «εχθρός του καλού, είναι το καλύτερο».


Ο... μπαχαλάκιας
Τα τελευταία χρόνια ζει το δικό του δράμα, καθώς με την απαγόρευση των μετακινήσεων έχουν περιοριστεί οι υποψήφιοι αντίπαλοι. Πλέον υπάρχει μόνο η αστυνομία για να παίξει ξύλο, ενώ σε ελάχιστες περιπτώσεις μπορεί να... βολευτεί και με τον προπηλακισμό της αντίπαλης ομάδας. Θα τον αναγνωρίσεις από το all black ντύσιμό του και το... δύσκολο ύφος που διαθέτει.



Ο... πρίζας
Κατά 90% ισχύουν ότι και στην περίπτωση του μπαχαλάκια. Μόνο που αυτός δεν λαμβάνει μέρος, απλά φροντίζει να βάλει τις πρίζες στους υπόλοιπους για να τα ξεκινήσουν και μετά κάθετε αραχτός και τα απολαμβάνει. Φυσικά την επόμενη μέρα στις συζητήσεις με τους φίλους του, θα κοκορεύεται πως όχι απλά ήταν παρών στα επεισόδια, αλλά ήταν και πρώτη γραμμή.

Ο... αερογ@#$άς
Η κατηγορία αυτή ευδοκίμησε στα ελληνικά γήπεδα την δεκαετία του '90 όταν και πρωτοέκαναν την εμφάνισή τους οι «νεκρές ζώνες». Πρόκειται για οπαδούς κάθε ηλικίας που το μεσαίο δάχτυλο του χεριού τους έχει πάθει αγκύλωση και μένει μονίμως όρθιο, κοιτώντας είτε την αντίπαλη εξέδρα, είτε την αντίπαλη ομάδα, ενώ αν ακούσει κανείς αυτά που λένε, νομίζεις οτι το ποινικό τους μητρώο είναι τέτοιο που έστελναν τον Βλαστό για τσιγάρα.



Ο... παππούς
Οπαδός μίας άλλης εποχής, πολύ πιο ρομαντικής... Τι και αν έχουν περάσει δεκάδες χρόνια, αυτός εκεί, δεν λέει να την ξεχάσει με τίποτα. Σε κάθε ευκαιρία θα θυμηθεί «την συνεργασία του Δομάζου με τον Αντωνιάδη», «την εποχή των Ανδριανόπουλων» ή «τους Νεστορίδη και Παπαϊωάννου». Έχει μονίμως διαρκείας σε συγκεκριμένη θέση, σπάνια βρίζει και αντιμετωπίζει κάθε εξέλιξη του αγώνα με μία εκνευριστική ηρεμία.



Ο... ενοχλητικός
Είναι αυτός που σε καμία περίπτωση δεν θέλεις να έχεις δίπλα σου. Είναι αυτός που σε έχει φτάσει να πάρεις τηλέφωνο στην ΠΑΕ ή στην ΚΑΕ και να ζητήσεις να σου αλλάξουν θέση στο διαρκείας. Είναι αυτός που προσπαθεί να σου ανοίξει κουβέντα εν ώρα ντέρμπι, την ώρα που η ομάδα σου είναι πίσω στο σκορ. Είναι αυτός που την έκφραση «τα έλεγα εγώ» την έχει περισσότερες φορές από ότι την λέξη «καλημέρα».

Bonus γένους θυληκού

Η... βγάλε με μια φωτό για το instagram
Κάλλιστα θα μπορούσε να είναι κουμπάρα σε γάμο ή σε opening κάποιοι νυχτερινού μαγαζιού. Τουλάχιστον για εκεί παραπέμπει το ντύσιμό της, το οποίο πολλές φορές είναι προκλητικό. Εκείνη όμως αποφάσισε να ντυθεί έτσι για να πάει στο γήπεδο. Κάνει τα πάντα για να παίξει στα φωτογραφικά πρακτορεία και να κερδίσει μία θέση στα sites και στις εφημερίδες, προκειμένου να έχει να κοκορεύεται στο Facebook και στο Instagram. Θα την βρεις μόνο στις κεντρικές θύρες και κυρίως στα VIP.



Η... νταλικέρισα
Κατά κανόνα εμφανίζεται στην θύρα των οργανωμένων, όποια και αν είναι αυτή... Φοράει συνδεσμιακές μπλούζες, έχει τατουάζ το σήμα της ομάδας σε σημείο που να φαίνεται και αν την ακούσεις να μιλάει θα νομίζεις οτι είναι νταλικιέρης στην Εθνική, που ένα smart του κόβει την προσπέραση.