Το 1974, ο θρυλικός Johnny Carson, τότε παρουσιαστής του The Tonight Show του NBC (πλέον είναι ο εξαιρετικός Jimmy Fallon) και αδιαμφισβήτητος βασιλιάς της late-night ζώνης στις ΗΠΑ… βαρέθηκε να έχει εκπομπή κάθε βράδυ και θέλησε να έχει ρεπό δύο φορές την εβδομάδα. Το NBC, φοβούμενο ότι ο Carson μπορεί να μετακομίσει στο ABC ή το CBS, έκανε δεκτό το αίτημά του και για να γεμίσει το πρόγραμμα, μετέφερε στα δύο βράδια τις επαναλήψεις της εκπομπής που έπαιζαν το Σαββατοκύριακο. Τότε, όμως, προέκυψε ένα κενό τα βράδια του Σ/Κ, που κλήθηκε να καλύψει ο παραγωγός, Dick Ebersol.

O Ebersol προσέλαβε έναν νεαρό Καναδό εν ονόματι Lorne Michaels για να τρέξει ένα live variety show, διάρκειας 90 λεπτών για το βράδυ του Σαββάτου και αποφάσισε να χρησιμοποιήσει το Studio 8H του Rockefeller Center στη Νέα Υόρκη ως βάση, πηγαίνοντας κόντρα στο ρεύμα της εποχής, που ήθελε όλες τις παραγωγές να γίνονται στο Λος Άντζελες. Το αρχικό σχέδιο ήθελε το show να έχει μόλις έξι επεισόδια. Πού να ήξεραν τότε, ότι η εκπομπή που ονομάστηκε αρχικά NBC’s Saturday Night και αργότερα Saturday Νight Live, φέτος ξεκίνησε την 41η(!!!) σεζόν της, συνολικά έχει κερδίσει 45 Emmys και στα στούντιό της έχει φιλοξενήσει τους πάντες! Και αυτό δεν είναι υπερβολή (εντάξει, προφανώς είναι υπερβολή, μην κολλάμε στις λέξεις…)!

Ακολουθεί μια (σύντομη) λίστα μερικών από τους κωμικούς που έχουν παίξει σε κάποιο σκετσάκι του SNL (αλφαβητικά): Dan Aykroyd, Jim Belushi, John Belushi, Chevy Chase, Billy Crystal, Joan Cusack, Robert Downey Jr, Jimmy Fallon, Will Ferrell, Tina Fey, Julia Louis-Dreyfus, Tracy Morgan, Eddie Murphy, Bill Murray, Amy Poehler, Chris Rock, Maya Rudolph, Andy Samberg, Adam Sandler, Rob Schneider, Paul Shaffer, Sarah Silverman, David Spade, Ben Stiller, Kristen Wiig.

Και προσέξτε, αυτοί είναι ένα πολύ μικρό ποσοστό του cast της σειράς. Όχι οι guest εμφανίσεις. Εδώ δείτε ονόματα (και πάλι αλφαβητικά και πάλι ένα μικρό ποσοστό, αν τους βάζαμε όλους η λίστα θα ήταν… μισό βιβλίο): Amy Adams, Ben Affleck, Christina Aguilera, Joan Allen, Kirstie Alley, Jennifer Aniston, Lance Armstrong, Kevin Bacon, Alec Baldwin, Charles Barkley, Roseanne Barr, Drew Barrymore, Kim Basinger, Halle Berry, Jack Black, Jon Bon Jovi, Tom Brady, Zach Braff, Jeff Bridges, Adrien Brody, Josh Brolin, Pierce Brosnan, Steve Buscemi, Louis C.K., Nicolas Cage, Steve Carell, Jim Carrey, Johnny Cash, Jackie Chan, Ray Charles, George Clooney, Bradley Cooper, Francis Ford Coppola, Daniel Craig, Bryan Cranston, Matt Damon, Jeff Daniels, Geena Davis, Ellen DeGeneres, Robert de Niro, Zooey Deschanel, Danny de Vito, Cameron Diaz, Michael Douglas, Richard Dreyfuss, David Duchovny, Colin Farrell, Jodie Foster, Michael J. Fox, Jamie Foxx, James Franco, Hugh Jackman, Samuel L. Jackson, Mick Jagger, LeBron James, Scarlett Johansson, Elton John, Michael Jordan, Seth MacFarlane, Madonna, Tobey Maguire, John Malkovich, Eli Manning, Peyton Manning, Billy Martin, Steve Martin, John McCain, Matthew McConaughey, Ian McKellen, Helen Mirren, Joe Montana, Demi Moore, Julianne Moore, Mike Myers, Liam Neeson, Willie Nelson, Leslie Nielsen, Edward Norton, Dennis Quaid, Queen Latifah, Daniel Radcliffe, Christopher Reeve, Jeremy Renner, Burt Reynolds, Keith Richards, Tim Robbins, The Rock, Seth Rogen, The Rolling Stones, Paul Raud, Bill Russell, Christopher Walken, Christoph Waltz, Sigourney Weaver, Forest Whitaker, Betty White, Robin Williams, Bruce Willis, Oprah Winfrey, Kate Winslet, Reese Witherspoon, Stevie Wonder.

Αρκετά, όμως, με το SNL. Αυτό το αφιέρωμα δεν είναι για την εκπομπή-θρύλο της αμερικανικής κωμωδίας, αλλά για τον άνθρωπο-θρύλο του παγκόσμιου stand-up, που σαν σήμερα πριν από 40 χρόνια (11/10/1975) παρουσίασε το πρώτο της επεισόδιο: τον George Carlin.

Για τα βιογραφικά του στοιχεία, απευθυνθείτε στη wikipedia. Εξάλλου, λιγο ενδιαφέρουν, αν και ουσιαστικά αυτά διαμόρφωσαν τον ιδιαίτερο χαρακτήρα του: Ο αλκοολικός πατέρας του, που άφησε την οικογένειά του όταν ο George ήταν δύο μηνών, η θεοσεβούμενη μητέρα του, που μεγάλωσε τον ίδιο και τον αδερφό του μόνη της, οι καλόγριες στο σχολείο του. Πολλές μικρές λεπτομέρειες και συγκυρίες που έφτιαξαν ένα ανήσυχο, αντιδραστικό «εγώ», καταδικασμένο να μείνει εκτός του κύκλου, αν δεν υπήρχε το μικρόφωνο και η σκηνή.

Στα 60’s ακολούθησε τον mainstream δρόμο της εποχής. Εμφανίσεις σε comedy clubs του Λος Άντζελες, εκπομπή σε τοπικούς ραδιοφωνικούς σταθμούς και slots σε talk shows, όπως το The Tonight Show των Jack Paar (αρχικά) και Johnny Carson (στη συνέχεια). Πολύ γρήγορα έφτιαξε το όνομά του και στα τέλη της δεκαετίας έβγαζε περίπου $250.000 το χρόνο. Πολλά χρήματα για την εποχή, που όμως τον έτρωγαν από μέσα. Ο καθωσπρεπισμός, η λογοκρισία και το φαίνεσθαι τον κούρασαν, δεν ήταν γι’ αυτόν. Γι’ αυτό και με την αρχή της δεκαετίας του ’70, όλα άλλαξαν.

Παράτησε την τηλεόραση και τα μεγάλα venues, έχασε περίπου το 90% των εσόδων του, όμως έχτισε την persona που του χάρισε την αιωνιότητα. Θέλοντας να γίνει αρεστός στη νεολαία της εποχής, άλλαξε την εικόνα του (μακρύ μαλλί, μούσια, ποτέ ξανά γραβάτα), όμως το σημαντικότερο ήταν ότι άλλαξε και το act του. Σταμάτησε τα νερόβραστα αστεία για τους σκύλους και τις γάτες, που λάτρευαν οι συντηρητικοί και καταπιάστηκε με την ίδια την κοινωνία. Μιλούσε για την μαριχουάνα και τις αμβλώσεις και δεν είχε κανένα πρόβλημα να χρησιμοποιεί λέξεις όπως shit, cunt, fuck. Πήρε αυτό που έκανε στα 50’s ο Lenny Bruce και το τελειοποίησε. Και όλα ξεκίνησαν με τις «Seven Words You Can Never Say on Television».

Για την κοινωνία των ΗΠΑ, αυτό το act ήταν επανάσταση. Ο Carlin πέταξε στα μούτρα όλων την υποκρισία της εποχής και σχεδόν μόνος του οδήγησε σε μια λεκτική απελευθέρωση, που προσπαθούσαν να κάνουν και μουσικοί της εποχής, όπως π.χ. οι Led Zeppelin. Αυτό, όμως, που ο Robert Plant υποννούσε στο Whola Lotta Love, ο Carlin το έλεγε ευθαρσώς και αν πιστεύετε πως αυτή ήταν μια μικρή διαφορά, κάνετε λάθος. Ο Carlin έσπασε τη βιτρίνα του καθωσπρεπισμού (με αποτέλεσμα βέβαια να γίνει… πελάτης της αστυνομίας και των δικαστηρίων), βιάζοντας τα ευαίσθητα αυτιά των συντηρητικών, που δεν ήθελαν επ ουδενί να ακούν λέξεις όπως motherfucker, cocksucker και tits στην τηλεόραση και το ραδιόφωνο.

Όσο όμως υπήρχε αντίδραση, τόσο η δημοτικότητα του Carlin ανέβαινε. Πολύ γρήγορα γέμιζε και πάλι θέατρα, τα tour του ήταν sold-out σε όλες τις ΗΠΑ και οι πωλήσεις των δίσκων του ήταν εντυπωσιακές, με το κοινό να επιδοκιμάζει την ευθύτητά του, αναλαμβάνοντας κι αυτό την ευθύνη του. Στα FM & AM (κέρδισε Grammy γι’ αυτό) και Class Clown του 1972, ο Carlin διαλύει τον θεατή. Απευθύνεται σ’ αυτόν και του λέει στα μούτρα ότι είναι υποκριτής και γελοίος. Η αλήθεια, όμως, είναι πιο δυνατή από την άρνηση, για όποιον πραγματικά θέλει να ακούσει. Είναι ειρωνικό, όμως παρά την απέχθειά του για την θρησκεία, ο Carlin έγινε ίσως άθελά του, η εξομολόγηση του κοινού: όλα όσα ήθελαν, αλλά δεν τολμούσαν να πουν και να παραδεχθούν, πήγαιναν να ακούσουν να τα λέει αυτός, νιώθοντας ίσως λίγο καλύτερα για τους εαυτούς τους.

Από εκεί και μετά δεν υπήρχε γυρισμός. Ο Carlin έγινε ο απόλυτος αντι-ήρωας των κωμικών, ο αγαπημένος των περιθωριοποιημένων, ο άνθρωπος που έκανε σκοπό της ζωής του να κομματιάζει το status quo της κάθε εποχής. Το 1977 έκανε το πρώτο HBO Special του (για τον κόσμο των κωμικών, είναι κάτι σαν να παίρνεις Oscar) και στη συνέχεια ακολούθησαν άλλα 13(!), με το τελευταίο, το It’s Bad for Ya, να γυρίζεται λίγους μήνες πριν τον θάνατό του, τον Ιούνιο του 2008.

Το 2004, το Comedy Central τον κατέταξε στη δεύτερη θέση των 100 καλύτερων stand-up comedians όλων των εποχών, πίσω μόνο από τον Richard Pryor. Την ημέρα μετά το θάνατό του, ο Larry King αφιέρωσε όλη την εκπομπή του στο CNN σ’ αυτόν, το HBO έκανε μαραθώνιο τα 11 από τα 14 special του, οι ραδιοφωνικοί σταθμοί Sirius Satellite Radio και XM Satellite Radio άλλαξαν το πρόγραμμά τους κι έπαιζαν όλη μέρα τους σταθμούς του. Και στις 11 Νοεμβρίου του 2008, του απονεμήθηκε το Mark Twain Prize for American Humor από το ίδρυμα John F. Kennedy Center for the Performing Arts και στην τελετή μίλησαν γι’ αυτόν οι Jon Stewart, Bill Maher, Lily Tomlin, Lewis Black, Denis Leary, Joan Rivers και Margaret Cho.

Η μεγαλύτερη όμως καταξίωσή του, είναι η κληρονομιά που άφησε για τους επόμενους. Όταν κωμικοί-τέρατα, όπως οι Bill Burr, Jerry Seinfeld, Louis C.K., Chris Rock, Lewis Black, Jon Stewart, Stephen Colbert, Bill Maher, Colin Quinn, Jay Leno, Ben Stiller και Kevin Smith λένε πως οφείλουν την καριέρα τους σε σένα και δεν υπερβάλλουν, τότε…

Η πιο συγκινητική, όμως, αφιέρωση για τον Carlin είχε έρθει από τον Louis C.K., στην εκδήλωση που είχε διοργανώσει η κόρη του Carlin. Ο κορυφαίος stand-up comedian της εποχής μας δήλωσε πως οφείλει τα πάντα στον Carlin, για έναν πολύ ιδιαίτερο λόγο. Και το αφήνουμε επίτηδες αυτό τελευταίο, για να καταλάβετε το μεγαλείο του ταλέντου του. Βλέπετε, ο Carlin έκανε από πολύ νωρίς το αδιανόητο για κάθε stand-up comedian. Κάθε 1η Ιανουαρίου, έσκιζε ό,τι είχε γράψει τον προηγούμενο χρόνο κι έφτιαχνε από την αρχή όλο το act του! Όλο! Και τα 90 λεπτά της παράστασής του! Κάθε χρόνο, καινούργια 90 λεπτά! Όταν όλοι οι κωμικοί χρησιμοποιούν τα ίδια αστεία για 10 και 15 χρόνια, ο Carlin έστιβε το κεφάλι του κάθε χρόνο και παρήγαγε υλικό, που άλλοι θέλουν δεκαετίες δουλειάς κι εξάσκησης για να παράγουν.