Άλλος πάει από καρδιά, άλλος από εγκεφαλικό, από καρκίνο ή από οποιαδήποτε άλλη ασθένεια μπορεί να φανταστεί κανείς (άλλωστε τόσες υπάρχουν). Ωστόσο, υπάρχουν και οι περιπτώσεις που άνθρωποι έχουν αφήσει την τελευταία τους πνοή στις πίστες.

Τελευταίο... θύμα των κινδύνων που κρύβει ο μηχανοκίνητος αθλητισμός ήταν ο Ζουλς Μπιανκί, που υπέκυψε στα τραύματά του όντας σε κώμα από τον Οκτώβριο του 2014, όταν είχε το σοβαρό ατύχημα στη Σουζούκα, μέχρι τον Ιούλιο του 2015, όταν και... εξέπνευσε. Με αφορμή, λοιπόν, τον άδικο χαμό του Γάλλου, το Gazzetta Weekend Journal θυμάται τα συμβάντα που έχουν κοστίσει ζωές στην κορωνίδα του μηχανοκίνητου αθλητισμού.

28 πιλότοι έχουν πει «αντίο» στη ζωή μέσα από τις πίστες και μέσα σε αυτούς βρίσκονται και κάποιοι κορυφαίοι, όπως οι Γιόχεν Ριντ, Ζιλ Βιλνέβ, Άιρτον Σένα, οι οποίοι θα μπορούσαν να πανηγυρίσουν περισσότερες νίκες και τίτλους, αν δεν τους κοβόταν το νήμα!

Το ίδιο ισχύει, βέβαια, και για τον Μπιανκί, που είχε όλο το μέλλον μπροστά του και προοριζόταν για μια θέση στη Ferrari. Ας δούμε, λοιπόν, αναλυτικά τους πιλότους, οι οποίοι δεν... πήγαν από κάποια ασθένεια, αλλά από ένα δυστύχημα εντός πίστας τη στιγμή που απλά έκαναν τη δουλειά τους, με τη μοίρα να τους παίζει άσχημο παιχνίδι!

Ονόφρε Μαριμόν

Ο Αργεντινός είχε σοβαρό ατύχημα στις κατατακτήριες δοκιμές του Γκραν Πρι της Γερμανίας στο Νίρμπουργκρινγκ στις 31 Ιουλίου 1954. Στην προσπάθειά του να βελτιώσει τον χρόνο του έχασε τον έλεγχο της Maserati 250F και τούμπαρε πολλές φορές.

Το μονοθέσιό του κατέληξε με τους τροχούς στον αέρα και λίγα λεπτά αφού τον ελευθέρωσε η ομάδα διάσωσης άφησε την τελευταία του πνοή. Όσο για το πρόβλημα, θεωρήθηκε ότι ήταν στα φρένα, ενώ έγινε ο πρώτος πιλότος που σκοτώθηκε σε Γκραν Πρι του παγκοσμίου πρωταθλήματος.

Μάριο Αλμποργκέτι

Ο Ιταλός πλήρωσε την απειρία του σε μία δύσκολη πίστα, όπως ήταν το Πο της Γαλλίας. Μετά από λάθος που έκανε στον αγώνα στις 11 Απριλίου 1955, είχε σοβαρό ατύχημα με τη Maserati 4CLT, με αποτέλεσμα να υποστεί σοβαρά τραύματα στο στήθος και στο κεφάλι, τα οποία τον οδήγησαν στον θάνατο σε ηλικία μόλις 26 ετών. Μάλιστα, αξίζει να σημειωθεί ότι ο θάνατός του ανακοινώθηκε μετά το πέσιμο της καρό σημαίας στην εν λόγω πίστα.

Λουίτζι Μούσο

Άλλος ένας Ιταλός που άφησε την τελευταία του πνοή εντός σιρκουί. Ήταν ο αγώνας της Γαλλίας στη Ρεμ στις 6 Ιουλίου 1958, όταν ο Μούσο βγήκε εκτός σε μία στροφή με τη Ferrari 246 F1 και απέκτησε σημαντικά τραύματα στο κεφάλι. Μεταφέρθηκε στο νοσοκομείο, όπου λίγες ώρες αργότερα είπε «αντίο» στη ζωή.

Πίτερ Κόλινς

Ο Βρετανός ήταν ομόσταυλος του Μούσο στη Ferrari κι ένα μήνα αργότερα η Scudeeria θρήνησε το χαμό και δεύτερου οδηγού. Ο Κόλινς έχασε τον έλεγχο της 246 F1 στον αγώνα της Γερμανίας στο Νίρμπουργκρινγκ στις 3 Αυγούστου 1958, πέταξε στον αέρα και προσγειώθηκε τούμπα στο οδόστρωμα. Ατύχημα που του προκάλεσε σοβαρά τραύματα στο κεφάλι, στο οποία υπέκυψε ενώ νοσηλευόταν στο νοσοκομείο λίγο μετά το τέλος του αγώνα.

Στιούαρτ Λιούις Έβανς

Άλλος ένας Βρετανός που έχασε τη ζωή του στις πίστες. Στις 19 Σεπτεμβρίου 1958 στην πίστα Άιν Ντιάμπ του Μαρόκου ο πιλότος της Vanwall αντιμετώπισε πρόβλημα με τον κινητήρα του, κάτι που τον έστειλε στις μπαριέρες με μεγάλη ταχύτητα, με αποτέλεσμα το μονοθέσιό του να τυλιχτεί στις φλόγες. Μεταφέρθηκε με ελικόπτερο σε νοσοκομείο της Μεγάλης Βρετανίας, όπου και άφησε την τελευταία του πνοή έξι μέρες μετά το ατύχημα, αφού υπέκυψε στα σοβαρά εγκαύματα.

Κρις Μπρίστοου

Σερί το είχε πάρει στα δυστυχήματα η Βρετανία εκείνα τα χρόνια και ο Μπίστοου έφυγε από τη ζωή στις 19 Ιουνίου 1960 κατά τη διάρκεια του αγώνα στο Σπα του Βελγίου, όταν είχε σοβαρό ατύχημα με την Cooper T51, με αποτέλεσμα να... εκτοξευτεί στο συρματόπλεγμα και να σκοτωθεί ακαριαία. Στο ίδιο σημείο την προηγούμενη ημέρα είχε τραυματιστεί και ο Στέρλινγκ Μος.

Άλαν Στέισι

Στον ίδιο αγώνα και στο ίδιο σημείο σκοτώθηκε και ο Στέισι μερικούς μόλις γύρους μετά το δυστύχημα του Μπίστοου. Μάλιστα, κάποιοι θεατές λένε ότι τον χτύπησε στο κεφάλι ένα πτηνό και του έσπασε τον λαιμό για να τον σκοτώσει πριν η Lotus 18 βγει εκτός πίστας.

Βόλφγκανγκ βον Τριπς

Η Ferrari 156 F1 του Γερμανού συγκρούστηκε με τη Lotus του Τζιμ Κλαρκ στον αγώνα της Μόντσα στην Ιταλία στις 10 Σεπτεμβρίου 1961, ενώ ήταν πρωτοπόρος της βαθμολογίας του πρωταθλήματος, για να γίνει ιπτάμενη και να προσγειωθεί σε πλευρική μπαριέρα. Ο βον Τριπς πετάχτηκε έξω από το μονοθέσιο, ενώ από το συμβάν υπήρξαν και 15 νεκροί θεατές.

Ρικάρντο Ροντρίγκεζ

Ο Μεξικανός είδε την πίσω δεξιά ανάρτηση της Lotus 24 να σπάει κατά τη διάρκεια των ελεύθερων δοκιμών του Γκραν Πρι του Μεξικού στην πίστα Ερμάνος Ροντρίγκεζ, η οποία έχει ανακατασκευαστεί και θα φιλοξενήσει τον φετινό αγώνα, την 1η Νοεμβρίου 1962. Αυτό είχε σαν αποτέλεσμα να καταλήξει στις μπαριέρες και να σκοτωθεί επί τόπου σε ηλικία μόλις 20 ετών.

Κάρελ Γκοντίν ντε Μπέοφορτ

Ο Ολλανδός ξαφνικά βγήκε εκτός πίστας στις ελεύθερες δοκιμές του Γκραν Πρι Γερμανίας στις 2 Αυγούστου 1964 στο Νίρμπουργκρινγκ. Δίχως να αντιμετωπίσει κάποιο πρόβλημα με την Porsche 718 ξαφνικά δεν είχε τον έλεγχό της και είχε σοβαρό ατύχημα, από το οποίο απέκτησε τραύματα σε κεφάλι, στήθος και πόδια. Αρχικά, μεταφέρθηκε σε τοπικό νοσοκομείο και εν συνεχεία σε μεγάλη νευρολογική κλινική της Κολωνίας, όπου και άφησε την τελευταία του πνοή τρεις ημέρες μετά το άτυχο συμβάν.

Τζον Τέιλορ

Στον πρώτο γύρο του αγώνα της Γερμανίας του Νίρμπουργκρινγκ στις 7 Αυγούστου 1966 η Brabham του Βρετανού συγκρούστηκε με τη Matra του Τζάκι Ικς και τυλίχτηκε στις φλόγες. Ο Τέιλορ απέκτησε σοβαρά εγκαύματα, τα οποία τον οδήγησαν στον θάνατό του τέσσερις εβδομάδες αργότερα.

Λορέντσο Μπαντίνι

Να μην έχουμε και μία τραγωδία στο Μονακό; Στο σικέιν που βρίσκεται στο λιμάνι ο Ιταλός είδε το ντεπόζιτο καυσίμου να εκρήγνυται, με αποτέλεσμα να τυλιχτεί στις φλόγες η Ferrari 312 στον αγώνα του Μόνττε Κάρλο στις 7 Μαΐου 1967.

Το μονοθέσιο έφερε τούμπα, με τον Μπαντίνι να παγιδεύεται κάτω από αυτό και τους ανθρώπους ασφαλείας να τον βγάζουν αναίσθητο από τη φλεγόμενη Ferrari. Υπέστη εγκαύματα τρίτου βαθμού σε παραπάνω από το 70% του σώματός του, καθώς και τραύματα στο στήθος.

Τα χειρότερα εγκαύματα ήταν στα χέρια του και στα πόδια του, ενώ είχε και μερικά ελαφρά στο πρόσωπο. Με καθυστέρηση ο Μπαντίνι μεταφέρθηκε σε νοσοκομείο της Λιόν στη Γαλλία, που ειδικεύεται τέτοιες περιπτώσεις. Τρεις ημέρες αργότερα υπέκυψε στα τραύματά του.

Ζόσεφ Σλέσερ

Στον αγώνα της Γαλλίας στη Λουέν Λες Εσάρτ στις 7 Ιουλίου 1968 η Honda RA302 του Γάλλου γλίστρησε και χτύπησε στον τοίχο, με συνέπεια να τυλιχτεί στις φλόγες. Φυσικά, δεν υπήρξαν περιθώρια επιβίωσης, με τον Σλέσερ να καίγεται ζωντανός, κάτι που οδήγησε τη Honda στην αποχώρησή της από τη Formula1 στο τέλος εκείνης της χρονιάς.

Γκέρχαρντ Μίτερ

Ο Γερμανός άφησε την τελευταία του πνοή στις 2 Αυγούστου 1969, μετά από το σοβαρό ατύχημα που είχε κατά τη διάρκεια των ελεύθερων δοκιμών της Γερμανίς στο Νίρμπουργκρινγκ με τη BMW.

Πιρς Κάρατζ

Άτυχος ένας ακόμα Βρετανός, που είδε το... νήμα του να κόβεται στο Παρκ Ζάντβοορτ της Ολλανδίας στις 21 Ιουνίου 1970. Κατά τη διάρκεια του αγώνα είδε την μπροστινή του ανάρτηση να σπάει, με αποτέλεσμα να συνεχίσει ευθεία στο τούνελ Όοστ.

Όμως, έσκασε και ο κινητήρας, με την De Tomaso να τυλίγεται στις φλόγες λόγω του μαγνήσιου, το οποίο χρησιμοποιούισαν στα σασί και στις αναρτήσεις. Μάλιστα, η φωτιά ήταν τόσο μεγάλη που έκαψε και δέντρα και θάμνους που υπήρχαν τριγύρω.

Παράλληλα, βγήκε ο ένας από τους μπροστινούς τροχούς και χτύπησε τον Κάρατζ στο κεφάλι, με αποτέλεσμα να σπάσει το κράνος του. Μάλιστα, πιστεύεται ότι από αυτό του έσπασε ο λαιμός για να φύγει από τη ζωή εκείνη τη στιγμή.

Γιόχεν Ριντ

Ένας εκ των κορυφαίων πιλότων όλων των εποχών. Ο Αυστριακός έχασε τη ζωή του στις 5 Σεπτεμβρίου 1970 στις κατατακτήριες δοκιμές της Μόντσα στην Ιταλία. Το σοβαρό ατύχημα στην Παραμπόλικα ήταν και η αιτία για να φύγει από τη ζωή.

Χτύπησε στις μπαριέρες με τη Lotus 72, με το μπροστινό μέρος του μονοθεσίου να διαλύεται και τον ίδιο να χτυπάει σοβαρά στο κεφάλι. Ο Ριντ μεταφέρθηκε στο νοσοκομείο, όμως δεν άντεξε και... αποτέλεσε παρελθόν.

Ρότζερ Γουίλιαμσον

Στον όγδοο γύρο του αγώνα της Ολλανδίας στο Παρκ Ζάντβοορτ στις 29 Ιουλίου 1973 ο Βρετανός είχε ένα σκασμένο ελαστικό, με αποτέλεσμα η March να αναποδογυρίσει και να πιάσει φωτιά. Παρά ταύτα, δεν τραυματίστηκε σοβαρά από το συμβάν, όμως παγιδεύτηκε κάτω από το φλεγόμενο μονοθέσιό του.

Φρανσουά Σεβέρ

Στις κατατακτήριες δοκιμές των ΗΠΑ στο Γουότκινς Γκλεν στις 6 Οκτωβρίου1973 ο Γάλλος πάλευε για την pole position με τον Ρόνι Πέτερσον. Στη στροφή Δι Έσες, η Tyrell πάτησε πάνω στα κερμπ στην αριστερή πλευρά της πίστας. Κάτι που τον οδήγησε στη δεξιά πλευρά και εν συνεχεία στις μπαριέρες, αφού είχε τετακέ. Αυτές προκάλεσαν και σοβαρά τραύματα, από τα οποία ο Σεβέρ έφυγε αμέσως από τη ζωή.

Πίτερ Ρέβσον

Σε δοκιμές πριν το αγώνα στο Γκραν Πρι της Νοτίου Αφρικής στο Κιαλάμι στις 22 Μαρτίου 1974 ο Αμερικανός είδε την μπροστινή ανάρτηση της Shadow DN3 να σπάει, ώστε να καταλήξει στις μπαριέρες με μεγάλη ταχύτητα.

Αφού το μονοθέσιό του στάθηκε για λίγο με την μπροστινή αεροτομή στο έδαφος και το πίσω μέρος στον αέρα, τυλίχτηκε στις φλόγες, με τον Ρέβσον να ανασύρεται νεκρός από αυτό, μετά τις προσπάθειες των άλλων πιλότων και των ανθρώπων ασφαλείας.

Χέλμουθ Κόινιγκ

Στον αγώνα των ΗΠΑ στο Γουότκινς Γκλεν στις 6 Οκτωβρίου 1974 ο Αυστριακός είδε την ανάρτηση της Surtees να σπάει στην έβδομη στροφή, ώστε να χτυπήσει στην μπαριέρα. Μάλιστα, το έπραξε αυτό με μικρή ταχύτητα και θα έπρεπε να βγει άθικτος από το ατύχημα. Ωστόσο, η μπαριέρα δεν είχε εγκατασταθεί με ασφαλή τρόπο και το κάτω τμήμα της κατέρρευσε και τον αποκεφάλισε.

Μαρκ Ντόνοχιου

Ένα κλαταρισμένο λάστιχο οδήγησε τον Αμερικανό σε ατύχημα στην πιο γρήγορη στροφή του Οστερέιχρινγκ (νυν Σπίλμπεργκ) στις ελεύθερες δοκιμές της Αυστρίας στις 19 Αυγούστου 1975. Ο ίδιος δε φάνηκε να τραυματίζεται σοβαρά, όταν βγήκε από την Penske αλώβητος, όμως λέγεται ότι χτύπησε το κεφάλι. Αυτό είχε σαν αποτέλεσμα έναν πονοκέφαλο, που όλο και χειροτέρευε. Την επόμενη μέρα πήγε στο νοσοκομείο του Γκρατς, έπεσε σε κώμα και άφησε την τελευταία του πνοή.

Τομ Πράις

Ο Βρετανός αντιμετωπίσε πρόβλημα με τον συντελεστή μέτρησης καυσίμου, που συνδεόταν απευθείας με τον κινητήρα, ο οποίος έπιασε αμέσως φωτιά. Ο Πράις κάηκε μέσα στο μονοθέσιό του, το οποίο πορευόταν στην πίστα με τον ίδιο να είναι νεκρός στο τιμόνι της Shadow DN5. Όλα αυτά έγιναν στον αγώνα του Κιαλάμι της Νοτίου Αφρικής στις 5 Μαρτίου 1977.

Ρόνι Πέτερσον

Μετά από σύγκρουση με τον Τζέιμς Χαντ στον αγώνα της Μόντσα στην Ιταλία στις 10 Σεπτεμβρίου 1978, ο Σουηδός κατέληξε στις μπαριέρες και η Lotus 78 έπιασε φωτιά, ενώ στο συμβάν ενεπλάκησαν και άλλοι οχτώ πιλότοι δίχως να τραυματιστούν.

Οι Χαντ, Κλέι Ρεγκατσόνι και Πατρίκ Ντεπαγιέ κατάφεραν να τον ελευθερώσουν από το φλεγόμενο μονοθέσιο, τη στιγμή που οι άνθρωποι ασφαλείας της πίστας έσβηναν τη φωτιά. Ο Πέτερσον είχε πλήρως τις αισθήσεις του, αλλά και σοβαρά τραύματα στο πόδι του.

Όλα αυτά έδειχναν ότι η ζωή του δεν κινδύνευε, αφού και στο νοσοκομείο οι ακτινογραφίες έδειξαν ότι είχε υποστεί εφτά κατάγματα στο ένα πόδι και τρία στο άλλο. Έπειτα από συζήτητηση των γιατρών με τον ίδιο, ο Πέτερσον μπήκε σε μονάδα εντατικής θεραπείας, αλλά εκεί υπήρχε μία διαμάχη μεταξύ των χειρούργων αν τα κατάγματα θα φτιαχτούν αμέσως ή όχι.

Κατά τη διάρκεια της νύχτας η κατάστασή του χειροτέρεψε, ενώ διαγνώστηκε με εμβολή λίπους, που παρουσιάζεται σε φυσικά τραύματα, όπως κατάγματα κλπ. Μέχρι το πρωί της 11ης Σεπτεμβρίου 1978 είχε πλήρης νεφρική ανεπάρκεια για να ανακοινωθεί ο θάνατός του εκείνη την ημέρα.

Ζιλ Βιλνέβ

Στις 8 Μαΐου 1982 ο Καναδός επιχείρησε να περάσει τον Γιόχεν Μας στις κατατακτήριες δοκιμές του Ζόλντερ στο Βέλγιο, εφόσον ο Γερμανός ήταν πιο αργός.

Όμως, η Ferrari 126 C χτύπησε στο πίσω μέρος του μονοθεσίου του τελευταίου, με αποτέλεσμα να πετάξει, τη στιγμή που εκτιμάται ότι έτρεχε με ταχύτητα 200-225 χιλιόμετρα, να προσγειωθεί στο έδαφος μετά από 100 μέτρα και ο ίδιος να... διανύσει άλλα 50, καθώς πετάχτηκε από το μονοθέσιο, ενώ του είχε φύγει το κράνος.

Ο πρώτος γιατρός έφτασε ύστερα από 35 δεύτερα και διέγνωσε ότι ο Ζιλ Βιλνέβ δεν ανέπνεε, αν και είχε παλμό. Μεταφέρθηκε αρχικά στο ιατρικό κέντρο της πίστας και εν συνεχεία με ελικόπτερο στο νοσοκομείο. Εκεί διαγνώστηκε κάταγμα στον σβέρκο για να κρατηθεί εν ζωή με τεχνική υποστήριξη. Τελικά, έφυγε από τη ζωή το βράδυ της ίδιας ημέρας.

Το όνομα Βιλνέβ, το οποίο φέρει και η πίστα που φιλοξενεί το Γκραν Πρι του Καναδά στο Μόντρεαλ, αναβίωσε στη Formula1 το 1996, όταν ο γιος του Ζιλ, Ζακ, ξεκίνησε τη δεκαετή καριέρα του. Ο Ζακ Βιλνέβ πανηγύρισε 11 νίκες, 23 παρουσίες στο βάθρο και 1 τίτλο το 1997.

Ρικάρντο Παλέτι

Ένα μήνα και... κάτι αργότερα κορωνίδα του μηχανοκίνητου αθλητισμού θρήνησε ξανά. Αυτή τη φορά για τον Ιταλό, που χτύπησε στο πίσω μέρος της Ferrari του Ντιντιέ Πιρονί, που την είχε ακινητοποιήσει στην πίστα λόγω προβλήματος στον κινητήρα κατά τη διάρκεια του αγώνα στον Καναδά στις 13 Ιουνίου 1972.

Ο Παλέτι χτύπησε σε αυτή με ταχύτητα 180 χλμ/ώρα και είχε σοβαρό ατύχημα με την Osella που οδηγούσε για να υποστεί βαριά τραύματα στο στήθος, ενώ ήταν αναίσθητος στο μονοθέσιό του. Ο Πιρονί μαζί με τον επικεφαλής γιατρό της FIA, Σιντ Γουότκινς, έσπευσαν αμέσως στο σημείο για να βοηθήσουν τον Παλέτι.

Τη στιγμή που ο Γουόκτινς τον έβγαζε από το μονοθέσιό του, αυτό έπιασε φωτιά και ο Ιταλός δεν είχε παλμό. Οι άνθρωποι της ομάδας διάσωσης χρειάστηκαν 25 λεπτά για να τον βγάλουν από τα συντρίμμια με ασφάλεια και στη συνέχεια μεταφέρθηκε με ελικόπτερο στο νοσοκομείο, όπου και εξέπνευσε λίγο μετά την άφιξή του εκεί.

Ρόλαντ Ρατζενμπέργκερ

Και φτάνουμε στο περιβόητο Γκραν Πρι του Σαν Μαρίνο στην Ίμολα το 1994. Ήταν η πρώτη φορά που πέρασε τόσο μεγάλο χρονικό διάστημα (12 χρόνια) για να έχουμε τραγωδία στην F1. Στις 30 Ιουλίου εκείνης της χρονιάς διεξήχθησαν οι κατατακτήριες δοκιμές στην Ίμολα, με τον Αυστριακό να βγαίνει σε πρώτη φάση εκτός πίστας με κατεστραμμένη την μπροστινή πτέρυγα της Simtek S941.

Μπήκε στα πιτς, την άλλαξε και συνέχισε, όμως αυτή έσπασε ξανά, μπήκε κάτω από το μονοθέσιό του, που κατέληξε στον τοίχο με ταχύτητα 314.9 χλμ./ώρα. Μεταφέρθηκε με ασθενοφόρο στο ιατρικό κέντρο της πίστας και από εκεί με ελικόπτερο στο νοσοκομείο της Μπολόνια, όπου άφησε την τελευταία του πνοή λόγω κατάγματος στο κρανίο.

Άιρτον Σένα

Μία ημέρα αργότερα, ωστόσο, είχαμε και δεύτερο δυστύχημα, αυτή τη φορά με τον Άιρτον Σένα. Ο Βραζιλιάνος των 41 νικών, των 80 πόντιουμ και των 3 τίτλων ήταν ο προτελευταίος που σκοτώθηκε στις πίστες.

Κατά τη διάρκεια του αγώνα της Πρωτομαγιάς του 1994 έφυγε ευθεία στην έβδομη στροφή με ταχύτητα 307 χλμ./ώρα και χτύπησε στον τοίχο με ταχύτητα 233 χλμ./ώρα, όπως έδειξε η τηλεμετρία. Ο θρύλος της Formula1 είχε αδύναμο χτύπο καρδιάς και σημαντική απώλεια αίματος.

Λόγω της κακής νευρολογικής του κατάστασης ο Γουότκινς έκανε επί τόπου τραχειοτομή και ζήτησε ο Σένα να μεταφερθεί αεροπορικώς στο νοσοκομείο της Μπολόνια υπό την επίβλεψη του γιατρού Δρ Γκορντίνι. Λίγες ώρες αργότερα ήρθε η επίσημη ανακοίνωση ότι ο για πολλούς καλύτερος πιλότος της F1 όλων των εποχών έφυγε από τη ζωή.

Ζουλς Μπιανκί

20 χρόνια είχαμε να δούμε τραγωδία στη Formula1 και είδαμε ξανά στις 5 Οκτωβρίου 2014. Ο Γάλλος... καρφώθηκε με τη Marussia MR03 κάτω από τον γερανό, που ήταν στην έβδομη στροφή για να απομακρύνει το μονοθέσιο του Άντριαν Σούτιλ, ο οποίος είχε ατύχημα στο ίδιο σημείο ένα γύρο πριν, κατά τη διάρκεια του αγώνα της Σουζούκα στην Ιαπωνία.

Ο Μπιανκί δέχτηκε 254G κατά τη σύγκρουσή του με τον γερανό, η οποία έγινε με 126 χλμ./ώρα, όπως έδειξαν τα στοιχεία που είδαν το φως της δημοσιότητας λίγες μέρες μετά τον θάνατό του.

Την 5η Οκτωβρίου του 2014 μεταφέρθηκε σε νοσοκομείο της Ιαπωνίας και μετά από λίγο καιρό στη γενέτειρά του στη Νίκαια της Γαλλίας. Εκεί άφησε και την τελευταία του πνοή στις 17 Ιουλίου 2015 όντας σε κώμα αυτούς τους εννιά μήνες, με την κατάστασή του να μην καλυτερεύει ποτέ.

28 θάνατοι, οι 14... βρετανικοί!

Αν μπορεί σε τέτοιες περιπτώσεις να ασχοληθεί κανείς με τα στατιστικά, οι θάνατοι εντός πίστας στη Formula1 έχουν φτάσει τους 28, με τους Βρετανούς που έχουν σκοτωθεί να είναι πρώτοι στη λίστα με 14 στον αριθμό και να ακολουθούν οι Αμερικανοί με 10 και οι Ιταλοί 7. Απο πλευράς σιρκουί, 5 οδηγούς έχουμε θρηνήσει στο Νίρμπουργκρινγκ και 3 στη Μόντσα, ενώ από ομάδες η Ferrari έχει δει τις περισσότερες φορές τους πιλότους της να χάνουν τη ζωή τους σ' ένα Γκραν Πρι.

Η ντε Βιγιότα και ο Σιμοντσέλι

Τέλος, αφιερώνουμε και μερικές γραμμές για δύο δυστυχήματα, που συνέβησαν εκτός Γκραν Πρι και σε άλλο άθλημα. Επειδή οι... κυρίες προηγούνται θα πούμε πρώτα για τη Μαρία ντε Βιγιότα. Η Ισπανίδα οδηγός είχε σοβαρό ατύχημα στις 3 Ιουλίου 2012, όταν έκανε δοκιμές με τη Marussia στο αεροδρόμιο Ντάξφορντ της Αγγλίας και χτύπησε σε σταθμευμένο φορτηγό.

Αποτέλεσμα ήταν να χάσει το ένα μάτι της, ενώ στις 11 Οκτωβρίου 2013 ανακοινώθηκε ο θάνατός της. Η έτερη τραγωδία αφορά τον Μάρκο Σιμοντσέλι. Ο Ιταλός, ύστερα από επαφή με τους Κόλιν Έντουαρντς, Βαλεντίνο Ρόσι κατά τη διάρκεια του αγώνα της Σεπάνγκ στη Μαλαισία για το Moto GP, απλά... έσβησε στην πίστα.

Η πτώση με τη Honda της San Carlo Gresini ήταν σφοδρή, ενώ του βγήκε και το κράνος, με τα τραύματά του να είναι σοβαρά, ώστε να αφήσει την τελευταία του πνοή στις 23 Οκτωβρίου 2011.