“Την ημέρα που ο Τζον Σταρκς έσωσε τη Νέα Υόρκη...”. Κάπως έτσι θα μπορούσε να ξεκινήσει μια όμορφη μπασκετική ιστορία για μια πόλη που έχει τα πάντα και τίποτα. Για μια πόλη στην οποία συμβαίνουν τα πάντα και είσαι σίγουρος ότι θα συμβούν ξανά. Για μια πόλη που είναι το κέντρο του κόσμου, που η ομορφιά με ένα περίεργο τρόπο συμβαδίζει με την ασχήμια, το τσιμέντο με το πράσινο, η κίνηση στους δρόμους με τη χαρά της ζωής. Η πόλη που διαθέτει τη μεγαλύτερη σκηνή του κόσμου, το “Madison Square Garden”.

Εκεί που όταν γίνει κάτι μεγάλο θα είναι για πάντα. Εκεί που όλοι θέλουν να βρίσκονται, αλλά δεν αντέχουν τους όρους της πόλης και του γηπέδου. Εκεί που όλοι ξέρουν ότι “αν τα καταφέρεις στη Νέα Υόρκη, θα τα καταφέρεις παντού”, αλλά φοβούνται να αποτύχουν σ' αυτή την πόλη. Εκεί που τίποτα δεν συγχωρείται αλλά και τίποτα δεν αφήνεται απροστάτευτο. Σ' αυτή την πόλη, σ' αυτό το γήπεδο, πριν 26 χρόνια, ο Τζον Σταρκς έγινε μέρος της λαϊκής παράδοσης της πόλης, των Νικς, έγινε μέρος μιας στιγμής που ακόμη αντέχει και δεν θα φύγει ποτέ από τις μνήμες των φίλων της Νέας Υόρκης (και όχι μόνο).

Μόνο οι Νικς είχαν μείνει...

Τα λόγια τα μεγάλα σχετίζονται με “Το Κάρφωμα” της 25ης Μαΐου 1993. Τελικός Ανατολής στο ΝΒΑ, παιχνίδι νούμερο δύο, μεταξύ Νιου Γιορκ Νικς-Σικάγο Μπουλς στο “MSG”. Ο Σταρκς παίρνει την μπάλα... Μια στιγμή όμως. Πριν φτάσουμε στο τι έκανε ο Σταρκς, ας δούμε πώς ήταν η αθλητική πραγματικότητα στη Νέα Υόρκη εκείνη τη στιγμή, τι σήμαιναν οι Νικς για την πόλη και γιατί το “Madison Square Garden” ήταν (και είναι) το κέντρο του αθλητικού κόσμου.

Οι Νιου Γιορκ Μετς (Mets) εκείνη τη βραδιά ηττήθηκαν από τους Φιλαδέλφεια Φίλις (Phillies) για το MLB (λίγκα μπέιζμπολ). Η άλλη ομάδα της πόλης στο MLB, οι Γιάνκις (Yankees), κέρδισαν, ωστόσο η προσέλευση του κόσμου δεν ήταν αυτή που περίμεναν. Μάλιστα, εκείνη τη σεζόν έμειναν για 12η συνεχόμενη φορά εκτός πλέι οφ! Οι Τζάιαντς (Giants), ομάδα αμερικάνικου φούτμπολ (NFL), είχαν απολύσει λίγους μήνες πριν τον Ρέι Χάντλι και οι Τζετς (Jets) κατέγραφαν αρνητικό ρεκόρ (4-12). Οι Ρέιντζερς (Rangers), στο χόκεϊ (NHL), αν και μπήκαν ως φαβορί για τον τίτλο, απογοήτευσαν. Τι έμενε, λοιπόν, για τη Νέα Υόρκη; Οι Νικς!

“Ο Σταρκς... ναιιιιιιι!”

Οι Νικς ήταν το καλύτερο σόου στην πόλη, ήταν το μόνο ευχάριστο θέαμα για τους νεοϋορκέζους. Δικαίως, αφού εκείνη η ομάδα ήταν η καλύτερη της 20ετίας. Είχαν κερδίσει 60 αγώνες στην κανονική περίοδο, προηγούνταν 1-0 στους τελικούς της Ανατολής απέναντι στους δύο φορές πρωταθλητές Σικάγο Μπουλς. Το σκορ ήταν 91-88 για τους γηπεδούχος και ο σέντερ των “ταύρων” Μπιλ Κάρτραϊτ μόλις είχε αστοχήσει σε δύο βολές. Η μπάλα ήταν στα χέρια του Σταρκς και η... έκρηξη ήταν θέμα δευτερολέπτων. Ορίστε πώς την περιέγραψε ο σχολιαστής Μαρβ Άλμπερτ για το “MSG TV”:

Ο Κάρτραϊτ χάνει δύο σημαντικές βολές και το προβάδισμα των Νικς μένει στους τρεις πόντους... απομένουν 50 δευτερόλεπτα... ο Σταρκς... ναιιιιιιιι!

Ο Άλμπερτ και άλλοι 19.763 θεατές πετάχτηκαν από το κάθισμα τους και ούρλιαξαν από χαρά και ενθουσιασμό. Η εικόνα έγινε πόστερ και σε μερικές εβδομάδες είχε εξαντληθεί! Ο Σταρκς με μισή περιστροφή αποφεύγει τον Μπι Τζέι Άρμστρονγκ, ο Γιούινγκ του κάνει χώρο, παίρνει τον διάδρομο από τη δεξιά πλευρά, ορμά προς το καλάθι, πατά γερά και καρφώνει μπροστά στον Χόρας Γκραντ. Ο Μάικλ Τζόρνταν βρίσκεται λίγο πιο δίπλα προσπαθώντας να βοηθήσει -μάταια- τον συμπαίκτη του.

Συζητιέται ακόμη

Το κάρφωμα του Σταρκς μόνο ο Τζόρνταν θα μπορούσε να το κάνει και φυσικά συζητιέται ακόμη και σήμερα. Ο Πάτρικ Γιούινγκ θυμάται: “Το κάρφωμα του Τζον ήταν μια από τις πιο εμβληματικές στιγμές στην ιστορία του Γκάρντεν. Θυμάμαι το κοινό να τρελαίνεται. Πάντα έπαιζε με πάθος και γι' αυτό τον αγαπάνε ακόμα οι φίλαθλοι των Νικς. Ο κόσμος ακόμη αναφέρει Το Κάρφωμα”. Ο Σταρκς δεν έχει ξεχάσει τη φρενίτιδα που προκάλεσε, την έκσταση των συμπαικτών του και την πεποίθηση ότι μπορούσαν να κερδίσουν τη σειρά, τους Μπουλς, τον Μάικλ Τζόρνταν. Οι Νικς πήραν το δεύτερο ματς, όμως ήταν και το τελευταίο που κέρδισαν. Οι “ταύροι” σάρωσαν στα επόμενα παιχνίδια και πήραν τη σειρά με 4-2.

Η στιγμή όμως έμεινε. Για πάντα. “Το Κάρφωμα” του Σταρκς έδωσε παράταση ζωής στους Νικς, διατήρησε τη φήμη και το κύρος του, το πνεύμα του μαχητή που τους χαρακτηρίζει. Τα τελευταία χρόνια κινδυνεύει, όμως όσο υπάρχει η εικόνα και το βίντεο, η φλόγα θα μένει πάντα αναμμένη.

Πηγή

- “The night John Starks soared into Knicks lore, and fans' hearts” [nypost, Mike Vaccaro]