Ξανθόπουλος: «Καλό το Facebook αλλά να ανοίγουμε και κανένα βιβλίο»
Η διαδρομή του Βασίλη Ξανθόπουλου στο ελληνικό μπάσκετ συνδέει εποχές, παρελθόν και μέλλον δίχως ποτέ να κουνηθεί από το κάδρο, αρχίζοντας αυτή την υπέροχη διαδρομή στον Πειραϊκό το 2001-02 και πλέον συνεχίζοντας στο Περιστέρι που προσπαθεί να εδραιωθεί στα υψηλά πατώματα.
Στα 35 του χρόνια, ο Έλληνας πλέι μέικερ έχει μπροστά του ακόμα μια πρεμιέρα πρωταθλήματος ενώ η μπασκετική ζωή του ισοδυναμεί με τα... χρόνια του Ζώη Καράμπελα, του κορυφαίου νέου παίκτη της Basket League 2018/19 με τον οποίο θα μοιράζονται το δωμάτιο φέτος. Ο Ξανθόπουλος εξήγησε στο Gazzetta Weekend στο πλαίσιο της Media Day του Περιστερίου πως θα κόψει το μπάσκετ όταν σταματήσει να έχει όρεξη για την επόμενη προπόνηση και παραδέχτηκε πως πλέον είναι πολύ εύκολο να παρασυρθείς στην εποχή των social media.
Νέα σεζόν, νέα ομάδα, ίδια κλισέ τα τελευταία σχεδόν 20 χρόνια…
«Ναι, είναι αλήθεια.. Ακούω τις ίδιες ευχές ξανά και ξανά (γέλια). Τώρα σε ό,τι αφορά την ουσία του πράγματος, βρίσκομαι ξανά σε μια ομάδα που έχει διπλές υποχρεώσεις σε Ελλάδα και Ευρώπη, ένα κλαμπ με οργάνωση και ιστορία, ασχέτως με το ότι πριν από λίγα χρόνια έπαιζε στην Α2. Το Περιστέρι είναι ένα ιστορικό μπασκετικό σωματείο και είμαι πραγματικά χαρούμενος που φοράω τη φανέλα του! Την υγειά μας να έχουμε ώστε να είμαστε ανταγωνιστικοί και να απολαύσουμε τις στιγμές που έρχονται. Είμαι σίγουρος ότι έχουμε μπροστά μας μια πολύ όμορφη χρονιά, εξαιτίας κυρίως των αγώνων στο BCL. Εύχομαι να έρχεται ο κόσμος να μας βλέπει και να φεύγουμε όλοι μαζί χαρούμενοι από το γήπεδο».
Τι είναι πιο δύσκολο; Να παίζεις σε μια ομάδα που θεωρητικά τουλάχιστον διεκδικεί τίτλους όπως η ΑΕΚ ή να είσαι μέλος ενός κλαμπ που θέλει να σταθεροποιηθεί στο top επίπεδο έπειτα από πολλά χρόνια όπως το Περιστέρι;
«Δεν αλλάζει κάτι, τουλάχιστον σε ό,τι με αφορά και τον τρόπο που αντιλαμβάνομαι το μπάσκετ. Όταν πήγα στην ΑΕΚ, δεν είχε πάρει τίτλο για πολλά χρόνια και δόξα τω Θεώ, κερδίσαμε τρεις τίτλους σε δυο χρόνια. Σε όποια ομάδα κι αν είμαι, πάντα θα έχω το ίδιο άγχος και την ίδια προσμονή πριν από τους αγώνες. Το μόνο… εξτραδάκι είναι ότι πλέον έχω ακόμα έναν χρόνο στις πλάτες μου»!
Τι είναι αυτό που σε… ταΐζει στα μπασκετικά γεράματα;
«Συνεχίζω να αγαπώ αυτό που κάνω, μου αρέσει ακόμα που πηγαίνω στο γήπεδο, που έχω την μπασκετική ρουτίνα μου… Όταν σταματήσω να έχω αυτή την προσμονή για την προπόνηση και το παιχνίδι, τότε θα το κόψω».
Τι μπάσκετ θα δούμε φέτος από το Περιστέρι;
«Νομίζω ότι η ομάδα που θέλουμε να παρουσιάσουμε θα βασίζεται πολύ στην άμυνα. Είναι κάτι στο οποίο ο κόουτς επιμένει από την αρχή της προετοιμασίας. Σε κάποια φιλικά το πετύχαμε, σε κάποια άλλα όχι… Μέσα από την άμυνα μας θέλουμε να παίξουμε γρήγορο μπάσκετ. Η ομάδα έχει ταλέντο, παρ’ όλα αυτά η βάση μας πρέπει να είναι η άμυνα. Φέτος υπάρχει η ιδιαιτερότητα που έχει να κάνει ότι η regular season αρχίζει πιο νωρίς και οι ομάδες δεν θα είναι έτοιμες 100% στην πρεμιέρα. Θέλει προσοχή στις πρώτες αγωνιστικές, καθώς δεν θα είμαστε στο επιθυμητό επίπεδο αλλά πρέπει να πάρουμε τα αποτελέσματα».
Πώς βιώνεις αυτές τις στιγμές ως βετεράνος πια;
«Για να πω την αλήθεια, δεν μου αρέσει αυτή η διαδικασία με τη Media Day, δεν είναι του στιλ μου αλλά ισχύει αυτό που προανέφερα. Το καλοκαίρι είχα μεγάλη προσμονή να έλθω, να αρχίσω προετοιμασία, να μπω ξανά στα αποδυτήρια, να πάω στο δωμάτιο, να κάνω παρέα με τους συμπαίκτες μου μακριά από το γήπεδο. Το κάνω τα τελευταία 18 χρόνια. Όσο είναι ο Καράμπελας, με τον οποίο μοιραζόμαστε το δωμάτιο»!
Αναφορικά στον Ζώη, τι εικόνα έχεις σχηματίσει για τον χαρακτήρα και το ταλέντο του, με δεδομένο ότι πέρσι έγινε ντόρος για τις ικανότητες και το μπασκετικό θράσος του;
«Είναι ένα παιδί με το οποίο είμαστε κοντά όσον αφορά το στιλ παιχνιδιού, είναι pass-first πλέι μέικερ κι από την πλευρά μου, προσπαθώ να μεταφέρω κάποια πράγματα. Όχι μόνο στον Ζώη αλλά σε όλους τους συμπαίκτες μου. Μπορεί να φτάσει πραγματικά ψηλά αν έχει υγεία, αν δουλέψει και κυρίως αν έχει το μυαλό στο κεφάλι του γιατί σήμερα είναι πολύ εύκολο για τα νέα παιδιά να ξεφύγουν με τα social media και δεν ξέρω 'γω με τι άλλο… Σε κάθε περίπτωση, φαίνεται πολύ προσγειωμένος, θέλει πίεση και καθοδήγηση, όχι μόνο από εμένα από όλους. Είναι δεκτικός, ακούει και δεν χρειάζεται να του μπει κάποια ταμπέλα».
Μιας κι αναφέρθηκες στα social media, πόσο μακρινή μοιάζει εκείνη η εποχή πριν από 18 χρόνια που ξεκίνησες να παίζεις επαγγελματικά δίχως Facebook και Instagram;
«Πραγματικά πολύ μακρινή και, συγχρόνως κοντινή από την άποψη ότι μου φαίνεται σαν χθες που ξεκίνησα… Έχουν αλλάξει πολλά. Και μπασκετικά κι εκτός γηπέδοu. Αυτές οι ηλικίες 16-18 ετών θέλουν σωστή καθοδήγηση, περισσότερη από όση θέλαμε εμείς όταν ήμασταν 18. Πλέον μπορεί να… ξεφύγεις πολύ εύκολα με τα social media και το Internet, είναι πανεύκολο να παρασυρθείς στην κατάχρηση, να ανεβάζεις ό,τι συμβαίνει στη ζωή σου και την καθημερινότητα σου και να χάνεται η μπάλα. Προσωπικά έχω μόνο Twitter κι αυτό επειδή χρειάστηκε να το φτιάξω όταν ήμουν στην Ισπανία για να ενημερώνομαι. Είχα κάποτε Facebook αλλά το έκλεισα εδώ και κάποια χρόνια, δεν είχα ποτέ Instagram, δεν είμαι αυτής της φάσης… Δεν σου λέω να το κόψεις, αλλά να έχεις μέτρο. Να ανοίγεις και κανένα βιβλίο»!
Twitter @Giannis_Stavr
