Κατά τα τελευταία χρόνια, αυτά της παντοκρατορίας της UEFA, που επαναλάνσαρε και παρουσίασε (κυρίως) το Champions League στην πιο ακριβή, «λαμπερή», παραγωγική, διαδραστική κι εντυπωσιακή μορφή του στα χρονικά, η συζήτηση γύρω από τη διοργάνωση και το PR της UEFA για την εικόνα που εκπέμπει δεν θα μπορούσε παρά να είναι αντίστοιχη. Οι εντυπώσεις ευθυγραμμίζονται με όσα παρακολουθεί κανείς μέσα στο γήπεδο, οι οπαδοί εντυπωσιάζονται και η κότα γεννάει τόσα πολλά και τόσο χρυσά αυγά, που η όρεξη, ως συνήθως για τους «γίγαντες», έχει ανοίξει σε βαθμό να θέλουν όλη την «πίτα» για πάρτη τους.

Αυτό όμως είναι μια άλλη, σπουδαία, αλλά με παραπομπές στο μέλλον κουβέντα. Σημασία έχει πως η εβδομάδα ξαναφέρνει στη ζωή των ποδοσφαιρόφιλων το σπουδαιότερο event μετά τον τελικό του Μουντιάλ. Οι κορυφαίου «σεντράρονται», τα γήπεδα γεμίζουν, το σεντόνι τεντώνεται και όποιος πρόλαβε, ένα εισιτήριο απέκτησε και τον ποδοσφαιρικό… Κύριο είδε!

Αυτό αποτελεί τις περισσότερες φορές πρόκληση με διττή έννοια. Πρόκληση να μπορέσεις να εξασφαλίσεις ένα «χαρτάκι» για τον παράδεισο του Champions League, αλλά παράλληλα και πρόκληση εξαιτίας της τιμής του εισιτηρίου. Κι αν για τους γηπεδούχους αυτό είναι το τίμημα της παρουσίας της ομάδας τους στο υψηλότερο επίπεδο της Ευρώπης, για τους φιλοξενούμενους αποτελεί λόγο αντίδρασης, οργής, με ένα υποτελές αίσθημα εκμετάλλευσης, καθόλου «γιορτινό» ή ποδοσφαιρικό.

Πολλές φορές οι οπαδοί έθιξαν το ζήτημα, ακόμα και στο πολύ στενό περιθώριο δράσης που τους αφήνει η UEFA, με τις τιμωρίες για πανό μη αθλητικού περιεχομένου, δράσεις στην κερκίδα και άλλα. Εκείνοι της Μπάγερν διαμαρτυρήθηκαν επανειλημμένα στο Emirates, συνδέοντας τη μεταγραφή του Νεϊμάρ με τις τιμές, παρουσιάζοντας τα έξοδα ενός ανθρώπου που θέλει να ταξιδέψει από το Μόναχο στο Λονδίνο, να πληρώσει διαμονή, διατροφή και το εισιτήριο για το παιχνίδι, που έφτανε ως και τις 64 λίρες, δηλαδή σχεδόν 80 ευρώ. Μιλώντας στο gazzetta.gr είχαν επικοινωνήσει το πρόβλημα και πλέον τη σκυτάλη πήραν οι Άγγλοι οπαδοί.

Μετά το φιάσκο του τελικού του Europa League στο Μπακού, αλλά και τον περιορισμό στα μόλις 34.000 (σ.σ στο σύνολο) εισιτήρια των φιλάθλων της Λίβερπουλ και της Τότεναμ για τον τελικό του Champions League στη Μαδρίτη εξαιτίας των αναγκών των χορηγών, οι κερκίδες ανέλαβαν δράση. Φίλοι των «reds» (“Spirit of Shankly”), των Σπερς, της Τσέλσι και της Άρσεναλ ζήτησαν από την UEFA να «ενδυναμώσει το διάλογο με τους οπαδούς», προς εξυπηρέτηση όλων. Συγκεκριμένα, ζήτησαν να διατίθεται το 80% των εισιτηρίων στους φιναλίστ και το γήπεδο που θα φιλοξενεί έναν τελικό να μην είναι μικρότερο των 60.000 στο Europa και των 75.000 στο Champions League.

Προφανώς ούτε στην ομοσπονδία άρεσε η εικόνα των μισοάδειων εξεδρών στο Μπακού, που λόγω κόστους δεν γέμισαν, αφού για τους Άγγλους κατέστη πολύ δύσκολο να ταξιδέψουν για να βρεθούν στο πλευρό των ομάδων τους. «Η επίτευξη ενός τελικού της UEFA πρέπει να είναι μια θαυμάσια εμπειρία για τους οπαδούς. Αντ 'αυτού, εμφανίζονται διαρκώς προβλήματα. Κατανομή εισιτηρίων, ταξιδιωτικές ιδιατερότητες και άλλα ζητήματα φέρνουν τους οπαδούς σε δύσκολη θέση, καθώς πρέπει να κάνουν υπέρβαση για να καταφέρουν να ανταπεξέλθουν στις ανάγκες και πολύ συχνά δεν τα καταφέρνουν.

Καλούμε την Uefa να ενισχύσει το διάλογό της με τους οπαδούς και να συζητήσει μαζί μας τις προτάσεις που έχουμε υποβάλει για τη βελτίωση της κατάστασης».

​

Σε αυτή την προσπάθεια αρωγοί γίνονται πολλές φορές και οι σύλλογοι. Η Μπάγερν κάλυψε πρόπερσι μεγάλο μέρος από τα εισιτήρια των οπαδών της στο εκτός έδρας παιχνίδι με την Παρί για τους ομίλους, ενώ η Γιουνάιτεντ και η Λίβερπουλ αύξησαν τις τιμές στα εισιτήριά τους στα εντός έδρας παιχνίδια με τη Μπαρτσελόνα, ώστε με το κέρδος να πληρώσουν τη διαφορά για την εκδρομή των δικών τους οπαδών στο Καμπ Νόου. Οι «κόκκινοι διάβολοι» είχαν κάνει το ίδιο και στο παιχνίδι με τη Σεβίλλη στους 16 του Champions League το 2018. Συνολικά οι διοικήσεις μάλλον δεν μπορούν ή δεν θέλουν να κάνουν πολλά, τουλάχιστον ως τώρα, αφού ουδείς θέλει να μπει στο «μάτι» της UEFA. Το καλό είναι πως η τελευταία αντιλήφθηκε πως ένας τέτοιος «πόλεμος» με τους φιλάθλους δεν την συμφέρει. Πιθανότατα όχι γιατί φοβήθηκε ότι θα τον χάσει, αλλά επειδή δεν έχει νόημα να δημιουργεί ένταση σε ένα κατά τ’ άλλα flat περιβάλλον, όπου μπορούν όλοι να είναι ευχαριστημένοι.

Έτσι, πριν την έναρξη της φετινής σεζόν στις ευρωπαϊκές διοργανώσεις, έτεινε ευήκοον ους στα αιτήματά τους. Το αποτέλεσμα δεν είναι το ιδεατό, αφού οι τιμές παραμένουν υψηλά. Καταγράφεται ως νίκη ωστόσο, γιατί ανάγκασαν την ομοσπονδία να τους πάρει στα σοβαρά. Ετσι, έβαλε πλαφόν στις τιμές των εκτός έδρας εισιτηρίων στα 70 ευρώ για το Champions League και τα 45€ στο Europa League, δείχνοντας πως έχει αντανακλαστικά και πως λαμβάνει όσα λένε υπόψιν.

Αναλυτικά η ανακοίνωση της UEFA: «Το Συμβούλιο της UEFA για θέματα έκτακτης ανάγκης ενέκρινε σήμερα την επιβολή ανώτατου ορίου στις τιμές των εισιτηρίων για τους οπαδούς εκτός έδρας στο Champions League και στην Europa League με άμεση ισχύ.

Οι τιμές των εισιτηρίων για τους οπαδούς των ομάδων που παίζουν μακριά από τις έδρες τους θα φτάνουν ως τα 70€ στο Champions League και τα 45€ στο Europa League […].

Αυτός ο νέος κανονισμός συμπληρώνει τον ισχύοντα κανόνα, που ορίζει ότι η τιμή των εισιτηρίων για τους επισκέπτες οπαδούς δεν πρέπει να υπερβαίνει την τιμή που καταβάλλεται για τα εισιτήρια μιας αντίστοιχης κατηγορίας που πωλούνται στους οπαδούς της γηπεδούχου ομάδας (εξαιρουμένων των εισιτηρίων που διατίθενται στους κατόχους εισιτηρίων διαρκείας, σε μέλη συνδέσμων οπαδών ή εισιτήρια που πωλούνται ως μέρος ενός διαφημιστικού πακέτου).

Σχολιάζοντας την εισαγωγή του ανώτατου ορίου τιμής εισιτηρίου, ο Πρόεδρος της UEFA, Αλεξάντερ Τσεφερίν δήλωσε: “Οι φίλαθλοι είναι η ψυχή του παιχνιδιού και όσοι ακολουθούν τις ομάδες τους σε αγώνες εκτός έδρας πρέπει να έχουν πρόσβαση σε εισιτήρια σε λογική τιμή, έχοντας κατά νου το κόστος που έχουν ήδη αναλάβει για το ταξίδι τους.

Με τον περιορισμό των τιμών των εισιτηρίων, θέλουμε να διασφαλίσουμε ότι οι οπαδοί των εκτός έδρας ομάδων μπορούν ακόμα να ταξιδέψουν στα παιχνίδια και να συμβάλλουν, ώστε να γίνεται η ατμόσφαιρα στα γήπεδα τόσο ξεχωριστή"».

Μοιάζει μικρό, μα δεν είναι. Περισσότερο θα έπρεπε να προβληματίζει τα κινήματα των οπαδών για το κατά πόσο θα μπορούσαν να επαναφέρουν την κουβέντα στο μέλλον, ώστε κανείς να μην πιστέψει ότι όλα λύθηκαν. Πάντως εκ προοιμίου (θα έπρεπε να) γνωρίζουν ότι δεν μπορούν να κάνουν και πολλά. Ο Τσεφερίν ανέφερε ότι θα σκεφτεί το αίτημα για την ελάχιστη χωρητικότητα και την τοποθεσία των γηπέδων του τελικού, ωστόσο «δεδομένου ότι υπήρξαν 998.000 αιτήματα για εισιτήριο στο Wanda Metropolitano, ας μην γελιόμαστε, είναι δύσκολο να βρεθεί γήπεδο που να εξυπηρετήσει την πλειοψηφία».

Εκεί εντοπίζεται και το πρόβλημα. Τα «πάρτι» της UEFA είναι φαντασμαγορικά και όλοι ξέρουν πως όταν βρεθούν εκεί, θα περάσουν υπέροχα. Το να προσπαθούν να ρυθμίσουν τους κανόνες σε ένα φεστιβάλ δισεκατομμυρίων είναι απ’ τις πλέον δύσκολες προσπάθειες. Μεγαλύτερη είναι η ευκολία που καταγράφεται σε εγχώριες διοργανώσεις, όπως η Μπουντεσλίγκα, με μεγαλύτερες «ρίζες» στο οπαδικό κίνημα, εντονότερο το αίσθημα της κοινότητας και άλλο πλαίσιο εξέλιξης και λειτουργίας.

Η UEFA υπόσχεται μεγαλεία, αλλά συνεχώς λιγότερες θέσεις για προνομιούχους. Τουλάχιστον στη συγκεκριμένη περίπτωση, έδειξε αντανακλαστικά, έστω κι αν πρόκειται απλά για την πρώτη, μέχρι την επόμενη «μάχη»…