Συνέντευξη στους Γιάννη Γεωργόπουλο και Γιάννη Καραχάλιο

Ο Eric Burdon αποτελεί την επιτομή του καλλιτέχνη-θρύλου. Του ασυμβίβαστου μουσικού ήρωα που κουβαλάει πάνω του 60 χρόνια καριέρας, του ανθρώπου που εξακολουθεί να γράφει την ιστορία του rock n' roll σχεδόν από τη γέννηση του μέχρι τις μέρες μας.

Ο πρώην ηγέτης των Animals και μυθική φιγούρα στη μουσική του 20ου αιώνα, παραμένει ένας αιώνιος έφηβος, ο οποίος στα 78 του διατηρεί την ασύλληπτη ενέργεια του, το πάθος του αλλά και την χαρακτηριστική φωνή του με την οποία έγινε διάσημος στα πέρατα της Γης!

Το μουσικό περιοδικό, Rolling Stone τον κατέταξε στην 57η θέση των κορυφαίων τραγουδιστών όλων των εποχών, ενώ εδώ και 25 χρόνια αποτελεί μέλος του Rock N' Roll Hall of Fame.

Η larger than life προσωπικότητα από το Νιούκαστλ της Αγγλίας, ο ερμηνευτής του «αθάνατου» House of the Rising Sun θα βρεθεί στο Ηρώδειο την Παρασκευή 27 Σεπτεμβρίου για να μας αφηγηθεί τις ροκ ιστορίες της ζωής του. Ίσως στην τελευταία εμφάνιση του επί ελληνικού εδάφους, η οποία απλά δεν... χάνεται!

Ο Eric Burdon λατρεύει την Ελλάδα και το αποδεικνύει σε κάθε περίσταση. Η σύζυγος του (Μαριάννα) είναι άλλωστε Ελληνίδα και η συναυλία στη σκιά της Ακρόπολης αποτελεί ξεχωριστό γεγονός ακόμη και για τον θρυλικό τραγουδιστή που έχει φάει με του κουτάλι τις μεγαλύτερες σκηνές του πλανήτη.

Ο σπουδαίος Βρετανός μουσικός, μας υποδέχθηκε από κοινού με την σύζυγο του στον 6ο όροφο κεντρικού ξενοδοχείου για μια επεισοδιακή, όπως εξελίχθηκε συνέντευξη, η οποία διεκόπη για λίγα λεπτά λόγω της ισχυρής σεισμικής δόνησης μεγέθους 5.3 της κλίμακας Ρίχτερ που έγινε αισθητή στην πρωτεύουσα.

Ο αλύγιστος και άφθαρτος frontman των Animals και War με τα διαχρονικά hits House of The Rising Sun, Don't Let me Be Misunderstood, We Gotta Get Out Of This Place, Ι'm Crying, Spill the Wine, It's My Life, αντιμετώπισε το γεγονός με περίσσια ψυχραιμία κάνοντας μάλιστα χιούμορ αναφορά με το μέγεθος του σεισμού!

Παράλληλα δεν δίστασε να σχολιάσει το ενδεχόμενο να αποσυρθεί, έκανε ειδική μνεία στον John Lee Hooker και τα αυτόγραφα που υπέγραφε για λογαριασμό του, θυμήθηκε το θολό τοπίο που προκαλούνταν από το lsd, όπου όμως συνδέθηκε με μια από τις πιο παραγωγικές περιόδους της καριέρας του, θυμήθηκε τις συνθήκες που επικρατούσαν κατά την διάρκεια της Χούντας και της βρετανικής εισβολής στην Κύπρο, αλλά και στα τραγούδια που λατρεύουν κυρίως οι Έλληνες.

Έχετε περάσει το μεγαλύτερο μέρος της ζωής σας πάνω στη σκηνή. Θεωρείτε πως πρόκειται για μια ξεχωριστή στιγμή από την στιγμή που το live θα πραγματοποιηθεί στο Ηρώδειο;

«Είναι μεγάλη τιμή να βρίσκομαι σε έναν τόσο ιστορικό χώρο. Πάντα έχω μια αγωνία, αλλά ποτέ δεν είμαι αγχωμένος, όταν εμφανίζομαι σε τέτοια venues. Σε αυτούς τους αρχαίους χώρους δεν ξέρεις ποτέ πως θα βγει ο ήχος λόγω της ακουστικής τους. Είναι σαν τα club. Πάντα νιώθω μια νευρικότητα, αλλά ποτέ δεν είμαι αγχωμένος»

Πρόκειται για την αποχαιρετιστήρια περιοδεία σας στην Ευρώπη; Σκοπεύετε να αποσυρθείτε;

«Οφείλω στον κόσμο που με ακολουθεί, στην Ευρώπη να συνεχίσω. Να σταματήσω; Δεν το έχω σκεφτεί. Μιλώντας με εσάς παιδιά, αρχίζω να αντιλαμβάνομαι πως είναι αδύνατον να αποσυρθώ».

Τα σχέδια σας μετά από αυτό το live;

Σε εκείνο το σημείο, η Ισχυρή σεισμική δόνηση, μεγέθους 5.3 Ρίχτερ, έγινε αισθητή αφού για περίπου 15 δευτερόλεπτα ταρακουνήθηκε το ξενοδοχείο όπου έλαβε χώρα η συνέντευξη. Ο θρυλικός τραγουδιστής επέδειξε αξιοθαύμαστη ψυχραιμία κάνοντας χιούμορ.

«Προβλέπω πως είναι 5,2 Ρίχτερ; Είμαι συνηθισμένος σε σεισμούς (γελάει). Ας βάλουμε ένα στοίχημα στο πόσο ισχυρός ήταν ο σεισμός. Εγώ λέω 5.2. Κατέγραψες τον σεισμό με την κάμερα; Α, ωραία».

Μήπως ήταν μια θεία παρέμβαση για να μην αποσυρθείτε; Ποια είναι τα σχέδια σας, αν επιζήσουμε;

«Η Μαριάννα έχει φτιάξει ένα πολύ γερό καταφύγιο στην πίσω αυλή και εκεί θα τρέξω εάν θα γίνει σεισμός».

Ποια είναι η σύνδεση σας με την Ελλάδα; Νιώθετε λίγο Έλληνας λόγω της Μαριάννας;

«Μου αρέσει η Μεσόγειος. Αγάπησα την Ισπανία όταν ήμουν μικρός από το πρώτο μου ταξίδι. Όσο τα χρόνια περνούσαν αισθανόμουν μια έλξη προς την ανατολική πλευρά της Μεσογείου. Ήρθα αρχικά στην Ελλάδα για να κάνω ένα show το οποίο διοργανώθηκε υπό την αιγίδα του ελληνικού υπουργείου Πολιτισμού με πρωτοβουλίας της ξακουστής Ελληνίδας σταρ, την Μελίνα Μερκούρη. Καθόταν στην τρίτη σειρά του χώρου. Ήταν πολύ cool αυτό.

Υπάρχει μεγάλη διαφορά μεταξύ της Ανατολικής με τη Δυτικής Μεσογείου. Επίσης λόγω της σχέσης με τη γυναίκα μου αισθάνθηκα να με έλκει περισσότερο η Ανατολική Μεσόγειος όπου βρίσκεται η Ελλάδα.

Η Ισπανία έχει αλλάξει. Δεν είναι όπως στο παρελθόν, ενώ εδώ για παράδειγμα τα νησιά παραμένουν ίδια. Δεν είναι λες και θα εξαφανιστούν το επόμενο λεπτό. Τρέφω μεγάλη συμπάθεια για την Ελλάδα. Άκουγα πολλά για την βρετανική κατοχή στην Κύπρο και ήξερα ότι ο Τσόρτσιλ βρίσκονταν εκεί. Ήταν ένας πραγματικός μπάσταρδος. Οπότε ήρθα, έχοντας την ανάγκη είμαι συμπονετικός προς την Ελλάδα και την Κύπρο γιατί ξέρω πως αυτό που πέρασαν κατά την διάρκεια της βρετανικής κατοχής ήταν μια αρπαγή γης με σκοπό να διχάσουν την χώρα».

Στους Έλληνες ειδικά αρέσουν κάποια από τη μη προβεβλημένα τραγούδια σας, όπως το Woman of the Rings και το The Night. Πως το εξηγείτε; Θεωρείτε είναι κάπως υποτιμημένα;

«Δεν νομίζω πως είναι υποτιμημένα, θα έλεγα πως η παραγωγή τους δεν ήταν πολύ καλή. Θα σου πω την γνώμη μου για τα συγκεκριμένα τραγούδια. Κάναμε ένα promotional video και χρειαζόμασταν ένα τραγούδι για αυτό (The Night). Βρήκαμε λοιπόν την λύση με τον Alan Price και χρησιμοποιήσαμε αυτό το τραγούδι.

Είμαι λίγο προκατειλημμένος με αυτό το τραγούδι γιατί δεν είχαμε δουλέψει ποτέ μαζί με τον Alan. Με μισεί και τον μισώ και εγώ, δεν γράφτηκε μέσα από την αγάπη που είχε ο ένας για τον άλλο. Για αυτό ποτέ δεν είχα σκεφτεί να το προωθήσουμε, παρά μόνο την ώρα που κάναμε την ηχογράφηση. Ήταν μια καταστροφική περίοδος. Θυμάμαι την απόπειρα να περιοδεύσουμε σε όλο τον κόσμο με ανθρώπους που δεν υπήρχε αμοιβαία εκτίμηση, που δεν αγαπούσα. Στην ουσία με ανάγκασαν να κάνω αυτή την περιοδεία. Έτσι δεν είχα την ευκαιρία να δω αυτά τα τραγούδια δίχως προκατάληψη με καθαρό μυαλό. Δεν ήταν άσχημα, ούτε τρομερά, αλλά αφού ο κόσμος τα γουστάρει για αυτό γράφεις για αυτά».

Συνεργαστήκατε με πολλούς legends, όπως είναι οι Zappa, Hendrix, John Lennon, John Lee Hooker, Jim Morrison, B.B King. Ποιος ήταν ο πιο cool και ποιος σας λείπει περισσότερο;

«Ο John Lee Hooker, επειδή ήταν ο πιο μαύρος από όλους τους Αμερικάνους. Ήταν τόσο αθώος,ανοιχτός. Συνήθιzα να υπογράφω αυτόγραφα για λογαριασμό του γιατί δεν είχε εξοικειωθεί σε τέτοια επίπεδα δημοτικότητα. Στην Αμερική, ήταν ένας μαύρος που έπαιζε blues, όπως τόσοι άλλοι, ενώ στην Αγγλία οι άνθρωποι τον λάτρευαν. Τα παιδιά περίμεναν έξω από το καμαρίνι του για ένα αυτόγραφο του και έλεγε σε μένα. 'Μπορείς να υπογράψεις για μένα'; Δεν μπορούσε να γράψει ούτε το όνομα του.

Ήταν σαν μια αμερικάνικη τραγωδία, για αυτό συνήθιζα να υπογράφω τα αυτόγραφα του. Τον αγαπούσα πολύ και γίναμε πολύ καλοί φίλοι. Όχι για πάντα, αλλά για μια περίοδο. Μου έδωσε την διεύθυνση του στο Ντιτρόιτ και το πρώτο που έκανα όταν πήγα στην Αμερική ήταν να τον βρω και να βγούμε έξω και μου έδειξε την μουσική σκηνή της περιοχής. Έχω πολύ γλυκές αναμνήσεις».

Μέσα σε μια επταετία (1964/71) μετακινηθήκατε από τα rhythm n' blues των Animals, στο Psychedelic Rock της σκηνής του Σαν Φρανσίσκο και από εκεί στο funκ soul με τους War. Ποιες είναι οι σκέψεις σας για εκείνη την περίοδο;

«Έπαιρνα lsd, όλα περιστρέφονταν γύρω από τα ναρκωτικά. Οι άνθρωποι δεν θέλουν να το φωνάζουν, θέλουν να λένε δεν ήταν τα ναρκωτικά, ήταν το ταλέντο σου, δεν θες να μιλάς για ναρκωτικά, αλλά αυτό ήταν. Σου άνοιγαν το μυαλό με διαφορετικό τρόπο. Τα πράγματα δεν φαίνονται όπως όταν είσαι νηφάλιος.

Όσο το αναγνωρίζεις αυτό και αντιλαμβάνεσαι πως δεν ήταν το απόλυτο τέλος σε κάτι, αλλά ήταν ένα όραμα αυτών που που έβλεπες. Ακόμα προσπαθώ να ανιχνεύσω τι συνέβη ανάμεσα σε μένα και τον πόλεμο. Διαβάζω αυτή την εποχή ένα βιβλίο σχετικά με τον πόλεμο στο Βιετνάμ το οποίο εισχωρεί βαθιά στα οράματα των μαύρων μαχητών στο Βιετνάμ. Το πιο μεγάλο πολιτικό θέμα της εποχής ήταν τα μαλλιά.

Δεν μπορούσες να πεις σε έναν Αμερικανό στρατιώτη να κόψει τα μαλλιά του γιατί τα μάκραιναν σε άφρο στιλ.

Μετά ακολούθησε μια περίοδος όπου το άφρο στιλ έφυγε από την μόδα και οι καραφλοί έγιναν trend. Τι ήταν αυτό το πράγμα με τα μαλλιά; Εκείνη την εποχή ήταν ένα πολύ διάσημο stage show που το έλεγαν 'hair'. Όλα ήταν βασισμένα στα μαλλιά».

Γράφατε στίχους σε ηλικία 25 ετών που αφορούσαν πολύ μεγαλύτερες ηλικίες. Για παράδειγμα το «When I was young», ή στίχους όπως «When I think of all the good times that I've wasted having good times, When I was drinkin', I should've been thinkin', When I was fighting, I could've done the right thing. Πως προέκυψε αυτό; Σας εκφράζουν ακόμα αυτοί οι στίχοι;

«Τώρα είμαι ο άνθρωπος για τον οποίο έγραφα τότε. Ποτέ δεν το σκέφτηκα σε βάθος. Νομίζω το οφείλω σε έναν άνθρωπο με τον οποίο ήμουν αγκιστρωμένος. Ήταν ο παππούς μου, τον μόνο άνθρωπο που δέχθηκα στη ζωή μου και συνδέθηκα μαζί του. Είδα πολλά ωραία πράγματα σε αυτό τον άνθρωπο. Δεν μπορώ, είναι η αλήθεια, να εξηγήσω το γιατί. Πρέπει να βγεις από τον εαυτό σου και να γίνεις κάτι άλλο, όπως ένας ηθοποιός, έτσι και ο frontman, ο τραγουδιστής που δεν έχει κάποιο όργανο και είναι μόνο η φωνή.

Πρέπει να βγεις έξω από σένα για να δεις τα πράγματα από μια διαφορετική οπτική γωνία. Αυτό που συνειδητοποιώ τώρα πως υπάρχει μια ομορφιά στο να γερνάς. Πάντα λάτρευα τους μεγάλους ανθρώπους. Όταν βλέπεις τα σημάδια στο πρόσωπο τους, μπορεί να διακρίνεις τον χάρτη απ' όπου πέρασαν. Για αυτό λατρεύω τον John Lee Hooker. Όλοι οι άνθρωποι που λάτρευα από μικρός ήταν προχωρημένης ηλικίας. Όλοι αυτοί οι bluesmen γεννήθηκαν μεγάλοι. Δεν ξέρω αν απάντησα στην ερώτηση σας».

Η φωνή σας παραμένει δυνατή και και εξακολουθεί να συγκινεί τα ακροατήρια σας. Υπάρχει κάποιο μυστικό για αυτό;

«Δεν υπάρχουν μυστικά. Πάμε πάλι στο γερνάω. Όταν κοιτάζω μεγαλύτερους ανθρώπους λέω 'έτσι θέλω να γίνει η φωνή μου'. Όταν βλέπω άλλους τραγουδιστές σκέφτομαι πως 'εκεί πρέπει να φτάσει η φωνή μου'. Λατρεύω το να γερνάω. Είναι μέρος της ζωής, όπως και η Ελλάδα. Τα πάντα στη σύγχρονη εποχή σχετίζονται με την Ελλάδα. Όταν ήρθα στην Αθήνα σύχναζα στο σπίτι των φίλων μου και υπήρχε μια ηλικιωμένη θεία και όλοι βλέπαμε ταινίες του Φελίνι στην τηλεόραση.

Εκείνη προέβλεπε το τέλος των ταινιών και μου έλεγε τι θα γίνει. Την ρωτούσα πως το ξέρεις και μου απαντούσε ότι η ελληνική τραγωδία είναι παντού. Και στα δράματα του Φελίνι».

Zήσατε τα πάντα στα άκρα. Γευθήκατε μέχρι το μεδούλι το rock n' roll. Μετανιώνιετε για κάτι, υπάρχουν πράγματα που δεν εκπληρώσατε;

«Δεν μπορείς να μετανιώνεις για το ποιος είσαι ή από που ξεκίνησες. Θα πρέπει να το αποδεχθείς και να δεις την θετική πλευρά, αλλιώς θα αποτελεί επιπλέον βάρος. Ότι έγινε, έγινε δεν μπορείς να το αλλάξεις για αυτό το αγαπημένο μου τραγούδι είναι «No Regrets». Αυτό είναι μια πολύ ωραία ευχή. Αν μπορούσες να ευχηθείς να μην μετανιώσεις για τίποτα. Θα ήταν τέλειο. Θα μπορούσε να γίνει ο εθνικός ύμνος της Γαλλίας. Το ηχογράφησα, αλλά δεν το κυκλοφόρησα. Είμαι τυχερός που είμαι εδώ που βρίσκομαι, είμαι τυχερός που είμαι μαζί σας παιδιά. Δεν θα το κατάφερνα αυτό εάν είχα μετανιώσει».

Παρακολουθείτε τις νέες τάσεις της μουσικής; Τι άποψη έχετε για την σημερινή μουσική βιομηχανία;

«Θεωρώ πως με το να κατεβάζει κάποιος μουσική από το διαδίκτυο, σκοτώνει τις συναυλίες. Όταν βρίσκομαι σε ένα εστιατόριο και απολαμβάνω το γεύμα μου εάν ακούσω μουσική, αμέσως αγγίζει την ψυχή μου. Αυτομάτως, αναρωτιέμαι ποιο τραγούδι ήταν αυτό. Μπορεί να περάσει και ένας μήνας μέχρι να το ξανακούσω. Με το downloading χάνεται η αμεσότητα της σύγχρονης μουσικής. Ένας σεισμός είναι κάτι άμεσο. Έτσι θα έπρεπε να είναι η σύγχρονη μουσική. Να την αισθάνεσαι και την θυμάσαι.

Το rock n' roll με το οποίο μεγάλωσα είχε μια αμεσότητα. Άκουγες την μουσική του Little Richard και αυτομάτως άρχιζες να κινείσαι στους ρυθμούς του και να αναγνωρίζεις το κομμάτι αγοράζοντας στη συνέχεια τον δίσκο. Προσωπικά συλλέγω ταινίες σε dvd, αλλά πλέον όπως μου λένε τα δικαιώματα ανήκουν σε εταιρίες που παραχωρούν τις ταινίες μέσω streaming. Τι να κάνω πλέον; Να ξεκινήσω να ζωγραφίζω; Μπορώ να το κάνω, αλλά από την άλλη δεν γίνεται να με φανταστώ ως ζωγράφο».

Είχατε κλείσει συναυλία στην Ελλάδα, αλλά σας πρόλαβε η Χούντα. Θα ήταν το πρώτο live που θα πραγματοποιούνταν τέσσερις μέρες μετά το στρατιωτικό πραξικόπημα. Το θυμάστε;

«Θυμάμαι την Χούντα. Έδωσα μια συναυλία στη ύπαιθρο σε μια βουνοκορφή. Ανεβαίναμε ψηλά και θυμάμαι είδαμε κάποιους στρατιώτες της Χούντας να κάνουν κάποια γυμνάσια εκεί. Η σκηνή μας ήταν πολύ ψηλά σε σχέση με τον κόσμο, κάτι που είναι πάντα κακό. Μετά καταλάβαμε πως κάποια παιδιά προσπαθούσαν να ανέβουν πάνω στη σκηνή. Ασυναίσθητα βλέποντας τα χέρια τους στη σκηνή, η πρώτη αντίδραση μας ήταν να πάρουμε την βάση του μικροφώνου να τους χτυπάμε.

Παρατηρούσαμε πως γλιστρούσαν προς τα κάτω. Μετά την συναυλία είδαμε backstage αρκετό κόσμο. Ήταν όμως όλοι αξιωματικοί με τα πηλήκια και τις στολές τους. Τότε καταλάβαμε πως όλη η χώρα βρισκόταν υπό κατοχή. Αναρωτήθηκα τι συμβαίνει με την βρετανική λεγεώνα βλέποντας στην τηλεόραση τον βρετανικό στρατό να καταδιώκει τους Ελληνοκύπριους πάνω στα βουνά. Επίσης υπήρχε εκείνη την εποχή ο θρησκευτικός ηγέτης, ο ιερέας, ο Μακάριος. Τον παρουσίαζαν ως τον απόλυτο κακό τα media. Πήγα πίσω στην Κύπρο να δω τι έγινε στη συνέχεια. Παρακολούθησα ένα γερμανικό πρόγραμμα που ανέφερε για την πράσινη γραμμή.

Τα Ηνωμένα Έθνη είναι ακόμα εκεί. Ήταν πράγματα που θα ήθελα να δω ερχόμενος μετά από την πρόσκληση του νέου Υπουργού Πολιτισμού. Νομίζω πως εκείνη η εποχή ενέπνευσε και τον Κώστα Γαβρά, ο οποίος είναι ένας από τους αγαπημένους μου σκηνοθέτες και συγκεκριμένα την ταινία «Ζ». Όλα αυτά λειτούργησαν σαν έναν μαγνήτη που με απομάκρυνε από την Δυτική Μεσόγειο από τα νησιά στην Ισπανία που κατοικούσα μια εποχή».

ERIC BURDON and The Animals

"It’s my life. Live at the Acropolis"
FarewellEuropeTour

Παρασκευή 27 Σεπτεμβρίου 2019
Ωδείο Ηρώδου Αττικού

Ο θρύλος του ροκ, η ψυχή των Animals, το είδωλο των '60s, η κινητήριος δύναμη της περίφημης BritishInvasion, ο πρωτοπόρος της ψυχεδελικής σκηνής του SanFrancisco, ένας από τους σπουδαιότερους ήρωες του rock 'n' roll, ο αειθαλής EricBurdon, θα βρεθεί στο Ηρώδειο την Παρασκευή 27 Σεπτεμβρίου για να μας αφηγηθεί με τη βαθιά φωνή του τις ροκ ιστορίες της ζωής του.

Ο EricBurdon θα αποχαιρετίσει την Ευρώπη κάτω από την Ακρόπολη τραγουδώντας όλες εκείνες τις ιστορίες που μας έκαναν να τον ακολουθούμε πιστά μέσα στο χρόνο.

Τα λόγια δεν αρκούν για να περιγράψουν μία από τις σπουδαιότερες μορφές της μουσικής ιστορίας του 20ού αιώνα που, ακούραστη, συνεχίζει την πορεία της και στον 21ο.

Ο Eric Burdon δεν είναι ένας συνηθισμένος καλλιτέχνης.
Τραγουδιστής, στιχουργός, συγγραφέας, ζωγράφος και ενίοτε ηθοποιός, μέλος του Rock 'n' RollHall of Fame από το 1994 και ανάμεσα στους καλύτερους τραγουδιστές όλων των εποχών σύμφωνα με το RollingStone, μετρά πάρα πολλά επιτεύγματα στα 60 χρόνια καριέρας του.

Γεννημένος στο βιομηχανικό Newcastle, βρέθηκε στην καρδιά της ροκ επανάστασης στη δεκαετία του '60, ήταν παρών στο Woodstock, στο Monterey Pop και σε όλα τα γεγονότα που αποτέλεσαν σταθμό για τη ροκ μουσική. Έζησε τη γένεση, την ακμή και την πτώση της. Και έζησε στα άκρα! Ως άξιος εκπρόσωπος της ρήσης «sex, drugsandrockandroll».

Τραγούδησε με όλους τους θρύλους του ροκ: τον Zappa, τον Hendrix, τον Lennon, τον John Lee Hooker, τονJim Morrison, τον B.B King...

Με τη χαρακτηριστική φωνή του έχτισε μία πολύ ισχυρή σχέση ανάμεσα στον ίδιο και τους οπαδούς του. Από τo rock 'n' roll στο rhythm 'n' blues και τις funk μέρεςτων War ο δρόμος του Βρετανού καλλιτέχνη ήταν γεμάτος επιτυχίες: House of The Rising Sun, Don't Let me Be Misunderstood, We Gotta Get Out Of This Place, Ι'm Crying, Spill the Wine, It's My Life.

Με μπλουζ συναίσθημα και ροκ ενέργεια, o EricBurdon, συνεχίζει έως σήμερα να γράφει τη σπουδαία πορεία του στο βιβλίο της rock 'n' roll ιστορίας. Είτε on the road με το συγκρότημά του είτε στο στούντιο ηχογραφώντας το νέο του άλμπουμ είτε μέσα από τα βιβλία του είτε, ακόμα με το πινέλο του.

ΤΙΜΕΣ ΕΙΣΙΤΗΡΙΩΝ

Οι τιμές των εισιτηρίων ξεκινούν από 30 ευρώ και φθάνουν τα 75 ευρώ.

Συγκεκριμένα:

ΑΝΩ Διάζωμα
(Γενικής Εισόδου, χωρίς αρίθμηση)

Earlybird: Διατίθεται περιορισμένος αριθμός εισιτηρίων στο Άνω Διάζωμα στην τιμή των 30 ευρώ
Μετά την εξάντλησή των earlybird εισιτηρίων,
η τιμή θα διαμορφωθεί στα 35 ευρώ

ΚΑΤΩ Διάζωμα
Ζώνη Γ: 40 ευρώ
Ζώνη B: 50 ευρώ
Ζώνη A: 55 ευρώ
Διακεκριμένη Ζώνη Β: 65 ευρώ
Διακεκριμένη Ζώνη A: 75 ευρώ

Για τα ΑμεΑ υπάρχει ειδικά διαμορφωμένος χώρος (ΚΑΤΩ Διάζωμα, Κερκίδα Α, Σειρές 1 – 3). Το εισιτήριο κοστίζει 30 ευρώ καθώς και το εισιτήριο των συνοδών. Κρατήσεις στο [email protected]

ΕΠΙΣΗΜΑ ΣΗΜΕΙΑ ΠΡΟΠΩΛΗΣΗΣ της εκδήλωσης είναι τα παρακάτω:

www.ticketmaster.gr https://www.ticketmaster.gr/ticketmaster_se_2004503.html

Τηλεφωνικό Κέντρο: 210 8938 112 (Δευτ. - Κυρ.: 09:00 - 21:00)

Βιβλιοπωλεία Ιανός (Σταδίου 24 & Αιόλου 67, Αθήνα)

Καταστήματα ΟΠΑΠhttps://www.ticketmaster.gr/mm?id=2175383και https://www.tora.gr/shmeia-eksupiretisis/?categories%5B0%5D=36τα αντίστοιχα σημεία στο χάρτη.

Εκδοτήρια Ελληνικού Φεστιβάλ (Πανεπιστημίου 39, Στοά Πεσμαζόγλου).