Γκιστ, Γκιστ, Γκιστ... (pics & vids)
Ήταν Δεκέμβρης του 2012 όταν ο Άντι Πάνκο πήρε το δρόμο προς τη Μάλαγα κι ο Τζέιμς Γκιστ προς την Αθήνα. Έναν προορισμό που έμελλε να είναι το σπίτι του για τα επόμενα επτά χρόνια.
Από «Γκιστ»... έγινε «Γκιστόπουλος» και το δέσιμο που απέκτησε με την ομάδα και την «πράσινη» κερκίδα ξεχωριστό. Κάθε φορά που σηκωνόταν για ένα κάρφωμα ήξερε να μην αφήνει φίλαθλο καθιστό στο ΟΑΚΑ.
Το «Γκιστ, Γκιστ, Γκιστ»... ίσως δεν ακουστεί ξανά στο ΟΑΚΑ και το G- Weekend θυμάται πέντε καταπράσινες στιγμές του Αμερικανού.
Όταν βγήκαν οι... σκούπες
Σε ένα επεισοδιακό παιχνίδι όπου τα τελευταία 1'27'' δεν παίχτηκαν ποτέ ο Παναθηναϊκός που είχε μειονέκτημα έδρας στη σειρά στέφθηκε πρωταθλητής Ελλάδος με 0-3 νίκες μέσα στο ΣΕΦ.
Ο Τζέιμς Γκιστ... έζησε με πάθος το πρώτο του πράσινο πρωτάθλημα και στην οροφή του πούλμαν κατά την επιστροφή προς το Caravel εμφανίστηκε με σκούπα στο χέρι.
Το ξεχωριστό δέσιμο με τους φιλάθλους...
Ο Μάικ Μπατίστ έφυγε ως ο μακροβιότερος ξένος του Παναθηναϊκού, για ένα χρόνο δεν κατάφερε να τον ισοφαρίσει ο Τζέιμς Γκιστ. Όπως και να έχει ο Αμερικανός φόργουορντ/σέντερ είχε ένα ξεχωριστό δέσιμο με τους φίλους των «πρασίνων» που λάτρευε να τον αποθεώνει: «Γκιστ, Γκιστ, Γκιστ» κι εκείνος δεν είχε κρύψει ποτέ τη λατρεία που τους έχει.
Το ευχαριστώ στον Μήτσο...
Ο Δημήτρης Διαμαντίδης έδινε... ασίστ στον Τζέιμς Γκιστ για τέσσερα χρόνια. Όταν ήρθε η στιγμή να πει το μεγάλο αντίο ο 3D ο Αμερικανός φρόντισε να του πει ένα ξεχωριστό αντίο...
Η τρέλα στο πούλμαν...
Ο Παναθηναϊκός έφυγε νικητής από το ΣΕΦ στις 11 Ιουνίου του 2017 και ακολούθησε χα - μός!
Οι «πράσινοι» έφυγαν με πούλμαν με προορισμό το ΟΑΚΑ και εκατοντάδες πράσινοι οπαδοί συνόδευσαν το πούλμαν μέχρι το ΟΑΚΑ που... γκρεμίστηκε από τον κόσμο.
Ο Τζέιμς Γκιστ στον «πράσινο» παλμό ανέβηκε στην οροφή του πούλμαν και με selfie video έζησε τη στιγμή.
Πράσινη όλη η οικογένεια «Γκιστ»
Το μήνυμα της γυναίκας του Τζέιμς Γκιστ ήταν ουσιαστικά αυτό που... σφράγισε το τέλος του στον Παναθηναϊκό.
Ένα συγκινητικό post στο Instagram που έδειξε πόσο δεμένη ήταν όλη η οικογένειά του με την ομάδα και την χώρα μας.
«Τελευταία ημέρα εδώ και όσο το σπίτι αδειάζει προσπαθώ με όλες μου τις δυνάμεις να συγκρατήσω τα δάκρυα μου!!! Έχουμε περάσει 5 χρόνια σε αυτό το σπίτι, είναι το σπίτι στο οποίο φέραμε τον γιο μας, κλάψαμε από χαρά και πόνο σε αυτό το σπίτι! Γελάσαμε μέχρι να πονέσει το στομάχι μας, διοργανώσαμε δείπνα με ολόκληρη την ομάδα που έμοιαζαν με οικογενειακά δείπνα. Ήταν το πρώτο μας πραγματικό σπίτι, στο οποίο επιστρέφαμε κάθε Αύγουστο και αναφωνούσαμε: Τι ωραία να επιστρέφεις σπίτι! Θα είμαι πάντα ευγνώμων σε αυτό το σπίτι που μας επέτρεψε να ζήσουμε τόσες αξέχαστες αναμνήσεις».
