Όποιος πει ότι είδε την εμφάνιση της Ελένης Φουρέιρα στην Eurovision το προηγούμενο Σάββατο και δεν έμεινε... speechless, θα πει ψέματα.

Η αλήθεια είναι πως όταν μαθεύτηκε ότι θα ερμηνεύσει το «Dancing Lasha Tumbai» σκεφτόμουν πως μπορεί να το παρουσιάσει και φανταζόμουν πως θα ήταν μια εμφάνιση παρεμφερής ίσως της Verka Serduchka το 2007. Αυτό που είδαμε όλοι στους τηλεοπτικούς μας δέκτες, βέβαια, ξεπερνούσε κάθε προσδοκία.

Εκρηκτική, λαμπερή, κεφάτη, χαμογελαστή, ξεχείλιζε θετική ενέργεια, όπως πάντα! Τα σχόλια που ακολούθησαν - και ακολουθούν - άκρως εγκωμιαστικά (κι όχι άδικα). Μόνο σε μια εκπομπή κάπου πήρε το μάτι μου κάποιον να λέει για το ρούχο της ότι ήταν δεύτερο. Αυτό που έχω να πω είναι ότι η μόνη περίπτωση στην οποία ήταν δεύτερη η Φουρέιρα ήταν πέρυσι μαθηματικά στην Eurovision της Λισαβόνας. Κι ότι δεύτερη θα ήταν κάποια που το ρούχο θα την «φόραγε». Η κοπέλα ούτε δεύτερη ήταν, ούτε... τελευταία. Το 'χει τώρα, τι να κάνουμε!

Είναι ο απόλυτος ορισμός του performing στην Ελλάδα. Ναι, οκ, όχι ότι αυτό ήταν που έλειπε στην χώρα μας, αλλά πώς να το κάνουμε; Είναι μια νότα ευτυχίας μέσα στη μιζέρια που υπάρχει γύρω μας. Τη βλέπεις και χαίρεσαι! Κάνει κάτι ξεχωριστό, κάτι που στην Ευρώπη και στις ΗΠΑ (κυρίως) το συναντάς συχνά και διαπρέπει σε αυτό. Ειλικρινά, δεν μπορώ να θυμηθώ κάτι παρόμοιο στην Ελλάδα, στα τόσα χρόνια που παρακολουθώ τα μουσικά δρώμενα.

Αυτό, όμως, που βλέπω εγώ κάθε φορά, παρακολουθώντας μια εμφάνιση της «Queen of Europe», όπως την αποκαλούν χιλιάδες fans της, είναι κάτι διαφορετικό. Κάτι πέρα από αυτό που δείχνει τα τρία ή πέντε λεπτά πάνω στη σκηνή.

Αυτό που βλέπω είναι η σκληρή δουλειά χρόνων, η ταπεινότητα, η επιμονή, η αντοχή, η πίστη. Αναλαμβάνει κάτι και το κάνει δικό της με ένα τρόπο μοναδικό, και αυτό την οδηγεί στην κορυφή.

Αν θέλετε, για να μιλήσουμε και στην «γλώσσα» μας, η Ελένη Φουρέιρα είναι ο Γιάννης Αντετοκούνμπο της μουσικής. Στα γρήγορα· η μητέρα της ήταν μοδίστρα και ο πατέρας της καλουπατζής, έχει ακόμα τρία αδέρφια, όταν ήταν 7 ετών ήρθαν στην Ελλάδα, λόγω του πολέμου στην Αλβανία, κι όλοι μαζί ζούσαν σε ένα υπόγειο στην Καλλιθέα, στο οποίο πολλές φορές κοιμόταν στο μπάνιο. Έκανε οποιαδήποτε δουλειά για να βγάλει τα προς το ζην: από το να μοιράζει φυλλάδια, μέχρι πωλήτρια και σερβιτόρα.

Το όνειρό της, όμως, να ανέβει στη σκηνή δεν έσβησε ποτέ. Δούλεψε σκληρά και φαίνεται, για να απολαμβάνει τώρα τους καρπούς των επιτυχιών της. Όπως έβλεπα και τα πράγματα να εξελίσσονται, από τότε που ήταν μέλος στις «Mystique», ήταν και λίγο θέμα χρόνου αυτό να γίνει. Ανεξάρτητα από που προέρχεσαι, όταν δεν επαναπαύεσαι απλά στο ταλέντο σου, αλλά δουλεύεις διαρκώς πάνω σε αυτό, με μαθηματική ακρίβεια θα έρθει κι η καταξίωση κι όλα τα καλά που αυτή συνεπάγεται. Σαν τον Αντετοκούνμπο, δηλαδή.

Βλέπω και κάτι άλλο, όμως, κάθε φορά που την αντικρίζω. Αν έχετε δει το «America's Next Top Model» θα έχετε ακούσει την Tyra Banks να μιλάει συνέχεια γι' αυτό το «Fierce» που θέλει να έχουν τα μοντέλα της. Ε, λοιπόν, η Φουρέιρα το έχει! Αυτό μού βγάζει. Μια γυναίκα δυναμική, που δεν φοβάται να ξεχωρίσει. Που σού δείχνει το δρόμο... «Αν μπορώ εγώ, μπορείς κι εσύ»!

Παρά την έκθεση και την προβολή της, δεν έχει προκαλέσει ποτέ. Ίσα ίσα παίρνει το βήμα για να μιλήσει για πράγματα ουσιαστικά. Όπως για το ρατσισμό που έχει βιώσει από μικρή και ο οποίος συνεχίζει να ταλαιπωρεί τόσο τη χώρα μας, όσο και άλλες γωνιές του πλανήτη. Χωρίς ταμπού, έχει αποκαλύψει διάφορες ιστορίες σε συνεντεύξεις της και αυτό μόνο καλό μπορεί να κάνει, όταν την βλέπουν και χιλιάδες πιτσιρίκια. Απομυθοποιείται ο τίτλος της «σταρ» και φανερώνεται η ανθρώπινη πλευρά της. Σαν τον «Greek Freak», που λέγαμε πιο πάνω.

Διάβαζα και σε σχόλια στα social media Ελληνίδες να λένε «δικιά μας είναι». Αλβανίδες να λένε «Όχι, δικιά μας είναι». Κύπριες να λένε «όχι, δικιά μας». Ισπανίδες - πλέον, αφού έχει αρκετή πέραση στην Ιβηρική Χερσόνησο - να λένε «όχι, δικιά μας». «Ελένη, για την Ελλάδα/Αλβανία/Κύπρο/Ισπανία/Πορτογαλία ρε γαμώτο».

Δεν με νοιάζει «ποιανού» είναι. Γιατί αυτό ακριβώς που αντιπροσωπεύει είναι όλων.

Η μουσική είναι για όλους!

Υ.Γ.1: Πριν εκπροσωπήσει την Κύπρο, είχε προσπαθήσει ήδη τρεις φορές με την εταιρεία της να εκπροσωπήσει την Ελλάδα. Ό,τι πιο εμπορικό, ό,τι καλύτερο και ό,τι πιο ωραίο μπορείς να στείλεις για να σε εκπροσωπήσει επάξια! Πραγματικά αναρωτιέμαι τι μπορεί να πήγε τόσο στραβά και τι σκέφτονται κάποιοι.

Υ.Γ.2: Πόσοι θυμάστε την πρώτη της απόπειρα να πάει Eurovision?

Υ.Γ.3: Αν σας άρεσαν τα «Fuego», «Tómame», και γενικά τα τραγούδια της, που να ακούσετε τα νέα της hits!

Υ.Γ.4: Το ότι δεν φοβάται να τσαλακωθεί, το είπαμε;

Η εξέλιξή της