Στα τέλη της δεκαετίας του 80' η Νάουσα έσφυζε από ταλέντο δημιουργώντας το απόλυτο «Ελ Ντοράντο» του ελληνικού ποδοσφαίρου.

Η τρίτη μεγαλύτερη πόλη της Ημαθίας εξελίχθηκε σε «φλέβα χρυσού» αναδεικνύοντας ουκ ολίγους σπουδαίους ποδοσφαιριστές.

Την σεζόν 1988/89, με μπροστάρη τον αδικοχαμένο Αλέκο Παπαδόπουλο, η Νάουσα προχώρησε σε ριζική ανανέωση της ομάδας προωθώντας νεαρούς ποδοσφαιριστές οι οποίοι στη συνέχεια έκαναν σπουδαία σταδιοδρομία.

Τσιάρτας, Μάρκος, Λάκης, Κυζερίδης, Παυλόπουλος, Ηλίας Σαπάνης, Μίλτος Σαπάνης, Γρηγόρης Τρούπκος, Κουρογεωργάκης, Βουρδογιάννης, Πασχάλης ήταν μερικά από τα ονόματα που συνέβαλαν καθοριστικά στην ανόρθωση του συλλόγου.

Η ξέφρενη πορεία της ομάδας από την Ημαθία έφτασε στην κορύφωση της την σεζόν 1992/93 όταν για πρώτη και τελευταία φορά στην ιστορία της προβιβάσθηκε στα «μεγάλα σαλόνια» του ελληνικού ποδοσφαίρου.

Μάλιστα αναδείχθηκε πρωταθλήτρια στην Β΄ Εθνική έχοντας δημιουργήσει ένα αχτύπητο σύνολο που συνδύαζε τα γκολ με το θέαμα. Είναι χαρακτηριστικό πως στο τελευταίο ματς εκείνης της σεζόν επικράτησε 6-4 του Εορδαϊκού.

Στα αξιοσημείωτα το γεγονός πως η συγκεκριμένη επιτυχία ήρθε μολονότι ο Βασίλης Τσιάρτας στα μέσα της σεζόν παραχωρήθηκε στην ΑΕΚ, ενώ ο Μάρκος από το ξεκίνημα της αγωνιστικής περιόδου είχε μεταπηδήσει στον Παναθηναϊκό.

Η ιστορική άνοδος στην Α΄ Εθνική αντιμετωπίστηκε με μη ορθολογικό τρόπο αναφορικά με τον σχεδιασμό και την ενίσχυση του συλλόγου αφού διαπιστώθηκε έλλειψη ποιότητας μετά την παραχώρηση των αστεριών της ομάδας. Παράλληλα, ο πρόεδρος της ομάδας Νίκος Σομπατζής αδυνατούσε να ανταγωνιστεί οικονομικά τις ομάδες της μεγάλης κατηγορίας.

Η Νάουσα στην παρθενική σεζόν της στην Α΄ Εθνική διέθετε μακράν τον χαμηλότερο μέσο όρο ηλικίας με 10 παίκτες κάτω των 22 ετών, ενώ σε κάθε ματς αγωνιζόταν με επιθετική φιλοσοφία.

Χαρακτηριστικά παραδείγματα, η ήττα με 5-4 από την Παναχαϊκή και η εκτός έδρας επικράτηση με 4-3 επί της Ξάνθης. Η χρονιά ολοκληρώθηκε με μόλις 5 νίκες, 3 ισοπαλίες και 26 ήττες, με τον Μιχάλη Αλεξιάδη με 8 γκολ να αναδεικνύεται πρώτος σκόρερ.

Ο άλλοτε συμπαίκτης του Βασίλη Χατζηπαναγή στην Παχτακόρ, Αλέκος Παπαδόπουλος, μετά την πενταετή θητεία του στην ομάδα και αφού εργάστηκε σε συλλόγους μικρότερων κατηγοριών επέστρεψε στη Νάουσα δίχως όμως τούτη τη φορά να καταφέρει να πετύχει την υπέρβαση. Νομοτελειακά ακολούθησε η ελεύθερη πτώση. Έπειτα από τρεις διαδοχικές σεζόν στη Β΄ Εθνική ακολούθησε ο υποβιβασμό στη Γ΄ (1996/97).

Ο πάλαι ποτέ κραταιός σύλλογος έφτασε στο σημείο την σεζόν 2013/14 να βολοδέρνει στην Γ΄ τοπική κατηγορία πληρώνοντας τα λάθη του παρελθόντος, αλλά και την κακή διαχείριση του έμψυχου υλικού του.

Η Νάουσα μπορεί να μην κατάφερε να βαδίσει στα χνάρια της Λάρισας, όμως ακόμη και ως ομάδα-πυροτέχνημα ξυπνάει ευχάριστες αναμνήσεις έχοντας γράψει την δική της ιστορία στο ελληνικό ποδόσφαιρο.

Δεν είναι λίγοι εκείνοι που αναρωτιούνται μέχρι που θα μπορούσε να είχε φτάσει έαν δεν «μοσχοπουλούσε» με συνοπτικές διαδικάσίες την χρυσή φουρνιά της...