Ας περιμένουν οι γυναίκες! (vid & pics)

Ας περιμένουν οι γυναίκες! (vid & pics)

bet365

Η ταινία του Σταύρου Τσιώλη που έγινε απαραίτητη στις παρέες των ανδρών και η cult απεικόνιση μιας εποχής που φαίνεται ότι μας άφησε για πάντα. Αξέχαστη τριάδα Ζουγανέλης, Μπακιρτζής, Μπουλάς.

Το μόνο σίγουρο σε αυτή τη ζωή είναι η... γυναίκα! Ναι, ούτε οι φόροι, ούτε ο θάνατος. Τίποτα. Μόνο η γυναίκα. Εξάλλου, αυτή είναι η ζωή! Τίποτα δεν τελειώνει στον θάνατο όσο ζει η γυναίκα. Η γυναίκα είναι αρχή και φινάλε και στη σκέψη σου βάλε αναγνώστη, άντρα αναγνώστη, πως ό,τι κι αν κάνεις, σε αυτήν θα γυρίζεις, αυτήν θα ψάχνεις, αυτήν θα ζητάς, αυτήν θα βλαστημάς, αυτήν θα προσκυνάς. Τώρα, μέχρι να την ανταμώσεις και να καταλάβεις τι σημαίνει ζωή, να ζεις, κάνεις μια διαδρομή (προς αυτήν) και παρά το γνωστό προορισμό, η έκπληξη σε περιμένει στην επόμενη στροφή. Το ταξίδι του ανδρός ή των ανδρών προς τη γυναίκα, τις γυναίκες, έχει σημασία που την ανακαλύπτεις καθώς προχωράς. Η ευθεία γραμμή μέσα σε ένα σταθερό κύκλο θα προκαλέσει ρήξη και τότε θα βλέπεις μια λίμνη στα δεξιά σου αλλά μόνο τη γυναίκα που στέκει στην επιφάνεια του νερού θα παρατηρείς. Και θα θες να την πνίξεις! Χέρι φιλικό θα σε κρατήσει και θα σε κάνει να συνέρθεις, να δεις την πραγματικότητα. Η αντροπαρέα θα συνεχίσει την πορεία της και θα τσακωθεί, θα πιει και θα μοιραστεί καημούς, νεύρα και εύθυμες στιγμές. Το ταξίδι θα συνεχιστεί και οι γυναίκες θα είναι εκεί. Ε, ας περιμένουν και λίγο. “Ας περιμένουν οι γυναίκες”, η 63η ταινία που σας παρουσιάζει το G-Weekend Journal.

Κωμωδία του δρόμου

Η ταινία του Σταύρου Τσιώλη είναι κωμωδία. Κωμωδία του δρόμου θα λέγαμε. Πολιτικο/κοινωνική σάτιρα της “χρυσής εποχής” των 90's. Λίγο πριν μπούμε στον 21ο αιώνα, το 1998, στο απόγειο του “εκσυγχρονισμού”, της παντοκρατορίας του ΠΑΣΟΚ. Σε μιάμιση ώρα ο Τσιώλης αναδεικνύει και αποδομεί με τον τρόπο του, τη “μετά-μεταπολίτευση” (sic), τη μετάλλαξη του ψευδοσοσιαλισμού, σε κρατικό καπιταλισμό που εκμαυλίζει και αλλοτριώνει συνειδήσεις. Η Ελλάδα ζει την εποχή που το χρώμα του δεκαχίλιαρου δεν υπάρχει μόνο σε φωτογραφία, αλλά είναι πιο συνηθισμένο και από το μπλε της θάλασσας. Το χρήμα των άλλων γίνεται δικό μας και αργά βρόχος που θα μας “πνίξει” δέκα χρόνια μετά. Η ευκολία, η κουτοπονηριά, το βόλεμα, είναι κυρίαρχος τρόπος σκέψης και η βάση των σαθρών θεμελίων της κοινωνίας. Αυτό, βέβαια, δεν σβήνει τη διαχωριστική γραμμή “Δεξιά-Αριστερά” και τα πολιτικά πάθη μένουν σχεδόν αναλλοίωτα. Η αντιπαράθεση φυσικά έχει προσαρμοστεί στις συνθήκες της εποχής και η έκφραση, το λεξιλόγιο, το ύφος έχουν την “απαραίτητη” αισθητική του νεοπλουτισμού, της βλαχομαγκιάς και της αλαζονείας της εξουσίας. Η τελευταία πάντα υπήρχε, αλλά τότε ήταν και τρόπος ζωής, ο μόνος ανεκτός. Παρ' όλα αυτά, η φιλία, η συντροφιά, ήταν εκεί. Η αλληλεγγύη των αντρών αδιατάρακτη. Στην ταινία όμως του Τσιώλη η γυναίκα κάνει τη διαφορά. Κι ας μην έχουμε γυναίκα πρωταγωνίστρια!

Οι τρεις μπατζανάκηδες

Η ιστορία είναι αυτή: Τρεις μπατζανάκηδες, ο Πάνος, ο Μιχάλης, ο Αντώνης, ψάχνουν αφορμή να ξεφύγουν από την καθημερινότητα τους και τον έγγαμο βίο. Έστω και για λίγο. Οι δύο, ο Πάνος και Μιχάλης, ξεκινούν από τη Θεσσαλονίκη για τη Θάσο. Εκεί βρίσκονται οι γυναίκες και τα παιδιά τους για διακοπές. Μαζί και ο Αντώνης. Ο Αντώνης είναι πολιτευτής του ΠΑΣΟΚ και έχει βλέψεις μέχρι και για υπουργός! Ο Πάνος με τον Μιχάλη ξεκινούν το ταξίδι με σκοπό να φτάσουν στη Θάσο, όμως στην πορεία σταματούν για να βοηθήσουν ένα ζευγάρι. Ο άντρας ζητά οδηγίες καθώς έχει χαθεί, ενώ η γυναίκα τραβά την προσοχή του Πάνου. Τον γοητεύει, την ερωτεύεται, αλλά αμέσως χάνεται καθώς ο σύντροφος της τη βάζει στο αυτοκίνητο και φεύγουν. Αυτό είναι... Ο Πάνος από κείνη τη στιγμή χάνει την ψυχραιμία και τη λογική του, αναστατώνεται και το ταξίδι γίνεται ταξίδι δίχως τέλος, η ευκαιρία για απόδραση. Ο Μιχάλης φωνάζει τον Αντώνη να βοηθήσει και πάνε όλοι μαζί στη Θάσο, αλλά η Θάσος θα ναι απλά σημείο αναφοράς. Οι εκεί γυναίκες ας περιμένουν, οι άλλες που συναντούν στον δρόμο τους βάλσαμο και τιμωρία μαζί. Οι τρεις μπατζανάκηδες θα ζήσουν για λίγο (;) με τις γυναίκες και όχι μόνο για τις γυναίκες. Η ανεξαρτησία της παρέας πάνω απ' όλα.

Ο νεοέλληνας του 1998

Η... αντρική ταινία του Τσιώλη στηρίζεται στις ερμηνείες των Γιάννη Ζουγανέλη, Αργύρη Μπακιρτζή και Σάκη Μπουλά. Η προσωπικότητα τους αναδεικνύει τις αρετές του σεναρίου και είναι κυρίως οι διάλογοι που δημιουργούν τις κωμικές καταστάσεις και το αβίαστο γέλιο. Ο Ζουγανέλης είναι χείμαρρος. Η ενέργεια και η ζωντάνια του, η αμεσότητα του ξεχωρίζουν. Ο Μπακιρτζής (γνωστός από το μουσικό συγκρότημα “Χειμερινοί Κολυμβητές”) με την ιδιαίτερη χροιά της φωνής του είναι ο ψύχραιμος και “σοβαρός” κωμικός που προκαλεί την επόμενη κατάσταση. Ο Μπουλάς είναι πιο “άγριος” αλλά με τον τρόπο του το ίδιο εκδηλωτικός με τον Ζουγανέλη. Η ειρωνεία και η σιγουριά του είναι που τον κάνουν τόσο οικείο. Οι τρεις τους στην ουσία είναι ένα πρόσωπο. Ο νεοέλληνας του 1998. Δηλαδή, αυτός που τα ξέρει όλα, αυτός που έχει τρόπο να παρακάμψει κάθε νόμιμη διαδικασία, αυτός που θέλει να κρατήσει ισορροπίες αλλά ενδίδει στη διαπλοκή και την ανομία, αυτός που δεν γνωρίζει όρια, αυτός που κάνει πολιτική για να επιβάλλει τη μικροπολιτική... Οι σουρεαλιστικοί διάλογοι, τα λαϊκά τραγούδια που συνοδεύουν τους τρεις πρωταγωνιστές, οι δύο ηλικιωμένες dj που φροντίζουν για τη μουσική, είναι στιγμές αξέχαστες. Το καλύτερο είναι πως οι γυναίκες, η γυναικεία μορφή κυριαρχεί στην αφήγηση απλά και μόνο με την παρουσία της ως συμπλήρωμα των ανδρών. Ο τίτλος της ταινίας, που θα μπορούσε να είναι και η φράση-οδηγός, δεν αναφέρεται πουθενά, αλλά υπονοείται και τον κάνουμε ”δικό” μας.

Διάβασε όλα τα τελευταία νέα της αθλητικής επικαιρότητας. Μάθε για όλους τους live αγώνες σήμερα και δες τις αθλητικές μεταδόσεις της ημέρας και της εβδομάδας μέσα από το υπερπλήρες Πρόγραμμα TV του Gazzetta.

 

Τελευταία Νέα