Ο “Δράκουλας” Λουίς Σουάρες! (vid & pics)

Ο “Δράκουλας” Λουίς Σουάρες! (vid & pics)

bet365

Ο Μπραμ Στόκερ, δημιουργός του πασίγνωστου μυθιστορήματος, θα αναγνώριζε στον επιθετικό της Μπαρτσελόνα κάτι από τον δικό του, διαχρονικό, ήρωα.

Το “El Clasico”, το ντέρμπι Μπαρτσελόνα-Ρεάλ Μαδρίτης, στις 28 Οκτωβρίου ήταν ένα μεγάλο “Όχι”. Όχι το “Όχι” των Καταλανών στον “αιώνιο” αντίπαλο. Ήταν το όχι στο “Όχι” του Λουίς Σουάρες. Δύο “Όχι” μία κατάφαση. Άρα, ένα ευδιάκριτο και στεντόρειο “Ναι”. Ο πρωταγωνιστής του αγώνα που σχεδόν αγγίζει το μεγαλείο του παιχνιδιού, σαν να δήλωσε ότι “ναι, είμαι και γω εδώ”.

Ο Μέσι δεν είναι εδώ, ο Κριστιάνο δεν παίζει πια στη Ρεάλ, ο Ινιέστα μας είπε αντίο και ο Ράμος, αν και υψηλού επιπέδου παίκτης, σε απωθεί”. Για κάποιο λόγο ο Σουάρες δεν μπορεί να κερδίσει την πλήρη αποδοχή του κόσμου. Πιο σωστά είναι πιο εύκολη η απόρριψη στο πρόσωπο του παρά η αποδοχή. Ε, στο ντέρμπι έδειξε ότι δεν μπορείς να τον απορρίπτεις αν δεν παραδεχτείς ότι τον έχεις ανάγκη. Και το ποδόσφαιρο έχει ανάγκη παίκτες όπως ο Σουάρες για να εξοικειωνόμαστε με τη σκοτεινή πλευρά του αθλήματος. Το ποδόσφαιρο ορίζεται από τη δισυπόστατη φύση του, το “νίκη-ήττα” πάντα όριζε τη συμπεριφορά και την εξέλιξη του. Γι’ αυτό και η νίκη, η χαρά, ο ενθουσιασμός, η ευφορία, η γιορτή, δεν θα υπήρχαν χωρίς το πάθος, την εμμονή, τη δίψα για επιτυχία και παντοτινή (ποδοσφαιρική) εξουσία. Τιμή και ο δόξα στον “Δράκουλα” από την Ουρουγουάη!

Θα βαπτιστεί ξανά!

Ο “Δράκουλας” Σουάρες αγγίζει την υπερβολή. Ο λόγος ο αμετροεπής των ΜΜΕ που ψάχνουν σκάνδαλα, εντυπώσεις και εικόνες που καθηλώνουν, “πουλάνε” στο κοινό. Ε, όταν ο Ουρουγουανός δαγκώνει, τότε ενεργοποιείται ο μηχανισμός που κάνει το θυμικό του κόσμου να παίρνει τον έλεγχο. Το συναίσθημα πάνω από τη λογική και αυτό που βλέπεις ή αυτό που σου δείχνουν καλύτερα, σε χειραγωγεί, σε υποτάσσει στην ψευδαίσθηση και στην πλάνη του συμβόλου που είναι προορισμένο να “καεί”. Πριν γίνει όμως αυτό θα μετατοπίσει το πεδίο αναγνώρισης του παίκτη στον μύθο. Εκεί που μεγεθύνονται απότομα οι πράξεις και τα άτομα. Η κάμερα δεν αφήνει περιθώρια, το ποδόσφαιρο ως διασκέδαση καθιστά το κοινό ευεπίφορο των μιντιακών προκλήσεων. Έτσι, ο Λουίς Σουάρες θα βαπτιστεί ξανά και θα γίνει Λουίς “ο Δράκουλας” Σουάρες. Τα σημάδια της άνω και κάτω σιαγόνας, ακόμη κι αν υπάρχουν στο σώμα των αντιπάλων, διογκώνονται στο μυαλό του θεατή που ζει για το παραμύθι και τον άλλο κόσμο των media. Η υπερβολή χάνει το νόημα της και γίνεται κατάσταση προσδοκώμενη και αναμενόμενη. Ο Σουάρες λοιπόν δαγκώνει, πρέπει να δαγκώσει για να ικανοποιηθεί το επιβληθέν χαρακτηριστικό και κατ' επέκταση η περσόνα που συνυπάρχει μαζί του. Μία η απάντηση του “Δράκουλα” Σουάρες: “Η εκδίκηση μου μόλις άρχισε. Πέρασε στους αιώνες και ο χρόνος είναι στη δική μου μεριά”.

Το προσωπείο θα μείνει

Ο “Δράκουλας” είναι δημιούργημα του Μπραμ Στόκερ και όταν εκδόθηκε τον Μάιο του 1897 είχε τον τίτλο “The Undead”, “Ο Απέθαντος”. Ο Σουάρες δεν είναι και δεν πρόκειται να γίνει απέθαντος, όμως πόσο θα κρατήσει το προσωπείο του “Δράκουλα”; Το μυθιστόρημα ξεπέρασε τον ιρλανδό δημιουργό του, πράγμα σπάνιο. Ο Σουάρες δεν έχει αφήσει τον “Δράκουλα” να τον εκτοπίσει και να γίνει κύριος της συμπεριφοράς του. Παρ' όλα αυτά, τα περιστατικά που δαγκώνει αντιπάλους μεγέθυναν τον μύθο που μάλλον επιδίωξε. Για τον Στόκερ η εντύπωση που είχε ο κόσμος ήταν πως η φαντασία του ήταν περιορισμένη. Τους εξέπληξε και τους καθήλωσε. Για τον Σουάρες προφανώς και δεν περίμενε κανείς τέτοια αντίδραση. Δάγκωμα. Ο Ουρουγουανός όμως επέλεξε το πιο περίεργο, τρομακτικό, τρόπο για να εκτονώσει τα νεύρα του.

Ο εφιάλτης και το ένστικτο

Για τον Στόκερ όλα ξεκίνησαν από έναν εφιάλτη. Τη νύχτα της 7ης Μαΐου 1890. Την επομένη γράφει: “Νεαρός άνδρας βγαίνει έξω. Βλέπει κορίτσια. Ένα προσπαθεί να τον φιλήσει. Όχι στα χείλη, αλλά στον λαιμό. Ο Κόμης επεμβαίνει με οργή και μανία. Αυτός ο άντρας μου ανήκει, τον θέλω!”. Ο “Δράκουλας” του Σουάρες δεν είναι αποτέλεσμα εφιάλτη, αλλά ενστίκτου. Κάτι που δεν μπορεί εύκολα να εξηγηθεί. Όχι πώς ο λογοτεχνικός “Δράκουλας” έχει εύκολη εξήγηση. Και στις δύο περιπτώσεις όμως γίνεται αποδεκτός. Επιβάλλεται. Για τον Στόκερ, βέβαια, σημαντικό ρόλο έπαιξε η μητέρα του, η οποία του έλεγε σκοτεινές ιστορίες της για να τον διασκεδάσει. Τρομερές, στοιχειωμένες εικόνες κατέλαβαν τη φαντασία του Στόκερ. Για τον Σουάρες δεν γνωρίζουμε την αιτία, τις καταβολές, της άγριας συμπεριφοράς του, όμως σίγουρα ανήκει στη σφαίρα του σουρεαλισμού, εκεί που βρήκε πεδίο μυθοπλασίας ο Στόκερ. Α, υπάρχει και κάτι άλλο κοινό ανάμεσα στους δύο. Ο Στόκερ, αφού ξεπέρασε κάποια προβλήματα υγείας, έγινε αστέρας του ποδοσφαίρου στο πανεπιστήμιου του Δουβλίνου.

Διάβασε όλα τα τελευταία νέα της αθλητικής επικαιρότητας. Μάθε για όλους τους live αγώνες σήμερα και δες τις αθλητικές μεταδόσεις της ημέρας και της εβδομάδας μέσα από το υπερπλήρες Πρόγραμμα TV του Gazzetta.

 

Τελευταία Νέα