Χαρακτηρίζει τους ιθαγενείς «παράσιτα» και υποστηρίζει μεθόδους ευγονικής για τον έλεγχο των γεννήσεων. Αποκαλεί τους πρόσφυγες από την Αϊτή, την Αφρική και τη Μέση Ανατολή «απόπατο» και πιστεύει ότι πρέπει να τους αναλάβει ο στρατός. Εξισώνει την ομοφυλοφιλία με την παιδεραστία. Είναι ο Ζαϊρ Μπολσονάρο, ο «Βραζιλιάνος Τραμπ» που έπεισε με τα λόγια και τις πράξεις έναν λαό που βρίσκεται σε πανικό και δεν μπορεί να σκεφτεί καθαρά... Στον πρώτο γύρο βγήκε νικητής, στον επαναληπτικό θα βάλει... γκολ από ασίστ του Ρόνι; Μπερδευτήκατε; Οι Βραζιλιάνοι σίγουρα Ναι!

Ο Ροναλντίνο από την πλευρά του βγήκε ανοιχτά και στήριξε τον αμφιλεγόμενο υποψήφιο Μπολσονάρο. Μία κίνηση που σίγουρα δεν θα τολμούσε να κάνει έτσι ένας παίκτης στην Αγγλία... Το 46%, ποσοστό που πήρε την Κυριακή και στον πρώτο γύρο των προεδρικών εκλογών ο υποψήφιος Μπολσονάρο, είναι ένα νούμερο εντυπωσιακό. Πλέον θα αναμετρηθεί με τον Φερνάντο Χαντάντ, που ήρθε δεύτερος στην τελική εκλογική... μάχη της 28ης Οκτωβρίου. Ο θόρυβος πέρασε τα τεράστια σύνορα της Λατινικής Αμερικής κι έκανε τον γύρο του κόσμου!

Ο Μπολσονάρο βγαίνει και λέει πως θέλει να... χαλαρώσει τους Νόμους για τη χρήση όπλων, αλλά να είναι πιο σκληρός με το έγκλημα, να χαμηλώσει τους φόρους και να αποχωρήσει από τη συμφωνία του Παρισιού για την κλιματική αλλαγή, αλλά και να ιδιωτικοποιήσει τις δημόσιες και κρατικές εταιρείες.

Τον έχουν κατακρίνει χαρακτηρίζοντάς τον «μισογύνη» και «ομοφοβικό» με βάση όσα έχει πει και το πως έχει λειτουργήσει στην πορεία και την εν γένει παρουσία του. Έχει γίνει δημοφιλής γιατί ξέρει όσο λίγοι στην πατρίδα του να χειρίζεται τα πλήθη. Σε μία χώρα που οι περισσότεροι στο πολιτικό πεδίο και τοπίο συνδέονται με υποθέσεις διαφθοράς παρουσιάζεται ως ένας καθαρός και ανεξάρτητος υποψήφιος. Αυτό το στοιχείο αναμφίβολα τον έχει βοηθήσει αισθητά για να εκτοξευθεί σε αυτό το 46%.

Είναι όμως αρκετά; Το ποδόσφαιρο στη Βραζιλία λατρεύεται όσο τίποτε άλλο και αρκετοί σταρ, Ριβάλντο, Ροναλντίνιο, Τζιοβάνι, Μόουρα τάχθηκαν στο πλευρό του.

Ο Ροναλντίνιο σκεφτόταν να κατέβει ακόμα και ως υποψήφιος με τον Μπολσονάρο. Και ο Ρόνι τον στήριξε μέσω των social media. Ακόμα και ο Παγκόσμιος πρωταθλητής της Formula 1 Έμερσον Φιτιπάλντι τόνισε πως τον στηρίζει. Ο «Ρόνι», πόζαρε με φανέλα της Βραζιλίας, έχοντας το νούμερο υποψηφιότητας του Μπολσονάρο, το 17 στην πλάτη της. Όταν σκεφτεί κανείς πως έχει 18 εκατομμύρια ακόλουθους στο Twitter, όταν η Γιουνάιτεντ έχει 18.4 εκατ., αντιλαμβάνεται την δυναμική του.

Όλη αυτή η δημοσιότητα αλλά και τα πρόσωπα που τον στηρίζουν προσέλκυσαν και την προσοχή των Ευρωπαίων. Με την επισήμανση πως οι δύο παλαίμαχοι άσοι προέρχονται από φτωχά και ταπεινά κοινωνικά στρώματα και θα περίμενε κανείς να μην πάνε σε μία τόσο... ακραία πολιτική επιλογή. Επίσης υπάρχει η άποψη - αίσθηση και πολλοί αθλητές το έχουν κάνει αυτό, ότι οι μεγάλοι σταρ του ποδοσφαίρου έχουν μία ξεχωριστή παρουσία στα πολιτικά δρώμενα και πάντα κάνουν την διαφορά με τις επιλογές και τις απόψεις τους.

Υπάρχει η γνωστή ρήση του Μάικλ Τζόρνταν για την απόφασή του να μην στηρίζει κανέναν πολιτικά και ούτε καν εκπρόσωπο των Δημοκρατικών από την πατρίδα, τη Νορθ Καρολάινα, στην δεκαετία του 1990: «Και οι Ρεμπουμπλικανοί αγοράζουν παπούτσια...».

Η τοποθέτηση αυτή πήρε μεγάλη διάσταση. Συζητήθηκε πολύ αλλά ο Τζόρνταν αρνήθηκε ότι το είχε πει. Ακόμα και έτσι όμως ο γνωστός Αμερικανός άσος στο πιο μεγάλο μέρος της καριέρας του έδειχνε αποστασιοποιημένος από τα πολιτικά δρώμενα. Με κάποιες εξαιρέσεις όπως ο Ίαν Μπόθαμ, ο Νέβιλ Σάουθχολ και ο Γκάρι Λίνεκερ, οι περισσότεροι παίκτες ή αθλητές στη Βρετανία ακολουθούσαν την λογική και το... μονοπάτι του Τζόρνταν. Ο «Air» ήταν σίγουρα ένα εμπορικό φαινόμενο όμως από την άλλη δεν είναι πιθανό οι Άντι Μάρεϊ και Χάρι Κέιν εάν εξέφραζαν τις πολιτικές τους απόψεις θα έχαναν τόσους χορηγούς.

Ο Λίνεκερ δεν εξαφανίστηκε από την τηλεόραση επειδή είπε τις απόψεις του. Αντίθετα ίσως και να επηρέασε ορισμένους πάνω σε αυτό και άλλαξε τα δεδομένα.

Ο Ροναλντίνιο είναι σούπερ σταρ στην χώρα του. Όμως το να στηρίξει τον Μπολσονάρο έχει ρίσκο. Ρίσκο διότι μπορεί έτσι να χαλάσει το καλό του όνομα στην πατρίδα του. Οι διάσημοι ηθοποιοί και οι μουσικοί ίσως να το καταλάβαιναν πιο εύκολα και καλά αυτό. Μάλλον βγαίνει πιο εύκολα για εκείνους.

Υπήρξε κόσμος που προφανώς συνέχιζε να ακούει τους U2 παρά τις απόψεις του Μπόνο. Ο Άρνολντ Σβατζενέιγκερ δεν έγινε... παρίας στο Χόλιγουντ όταν ανέλαβε Κυβερνήτης στην Καλιφόρνια.

Υπάρχει λοιπόν και η εντύπωση - αίσθηση πως οι αθλητές, πρώην ή νυν, εάν εκφράσουν τις απόψεις τους είτε για πολιτικά και είτε για κοινωνικά θέματα δεν θα επηρεαστούν αρνητικά. Έχουν και μάνατζερ που μπορούν να τους βοηθήσουν σε αυτό.

Όμως η περίπτωση του Ροναλντίνιο είναι αλλιώτικη. Όσο δημοφιλής και να είναι ο Μπολσονάρο είναι μια αμφιλεγόμενη προσωπικότητα, αλλά και... διχαστική κάνοντας πράγματα που επηρεάζουν αρνητικά. Ένας υποψήφιος τον οποίο δεν εγκρίνουν καν οι περισσότερες πολιτικές δυνάμεις, ενώ ακόμα και οι υποστηρικτές του βλέπουν πως η... ατζέντα του και τα όσα αναφέρει είναι έξω ακόμα και από βασικά θέματα και προβλήματα της χώρας.

Ο Μπολσονάρο κατηγορήθηκε ήδη για ρατσισμό, ότι στηρίζει τους βασανισμούς αλλά και ένα καθεστώς αυταρχισμού και με στοιχεία ακόμα και δικτατορίας, Αλλωστε, η Βραζιλία είχε στρατιωτική δικτατορία έως το 1985. Σε αυτήν την χώρα, ο Ροναλντίνιο, που όλοι τον αγαπούν και τον λατρεύουν, τους λέει: «Ει, αυτός ο τύπος δεν είναι τόσο κακός. Είναι ΟΚ να τον στηρίζουμε και να μας αρέσει». Και είναι σαφές πως αυτή η ενέργεια μπορεί σε κάποιους να μην αρέσει όμως υπάρχουν και αναποφάσιστοι που επηρεάζονται και μπορεί να ψηφίζουν μόνο και μόνο από αυτό τον Μπολσονάρο.

Οι ειδικοί λένε πως ο Ροναλντίνιο δεν το σκέφτηκε καλά. Πως λειτούργησε ως... αγαθός και δίχως να λειτουργήσει με ωριμότητα. Ίσως και να είναι έτσι. Ίσως όμως και να πιστεύει πως ο Μπολσονάρο είναι πραγματικά ο ιδανικός για Πρόεδρος και δείχνει την μεγάλη διάθεσή του να τον στηρίξει έτσι.

Πως έκανε το μεγάλο βήμα ο Μπολσονάρο;

Μπορεί μια δημοκρατική Βραζιλία να βγάλει έναν Πρόεδρο που νοσταλγεί την στρατιωτική δικτατορία, που είναι υπέρ των όπλων, κατά των ομοφυλόφιλων, που είναι κατά των μεταναστών και που τονίζει ότι οι αστυνομικοί που δολοφονούν εγκληματίες πρέπει να παίρνουν μετάλλιο; Ο Μπολσονάρο βρέθηκε στην εντατική του νοσοκομείου του Σάο Πάολο μετά την επίθεση που δέχθηκε με μαχαίρι. Οι αναλυτές τόνισαν πως το ποσοστό του εκτοξεύθηκε έπειτα την απόπειρα.

Κινείται στα χνάρια του Ντόναλντ Τραμπ, αφού... ξέχασε την παραδοσιακή καμπάνια και σε μεγάλη βαθμό στηρίχθηκε στα social media. Έχει μία νεανική ομάδα υποστήριξης με μπροστάρηδες τους γιους του, τον 33χρονο Εντουάρντο, μέλος του Κογκρέσου, τον 35χρονο Φλάβιο και τον 36χρονο Κάρλος, που υπήρξαν δημοτικοί σύμβουλοι.

Τα μηνύματά του φτάνουν απευθείας σε ένα τεράστιο γκρουπ WhatsApp, αλλά και σε σχεδόν πέντε εκατομμύρια followers στο Facebook, πέντε φορές πάνω από εκείνους του Πρόεδρου Τεμέρ. Την ημέρα της επίθεσης στον πατέρα του, ο Φλάβιο τη δημοσιοποίησε μέσω του Twitter, κάτι που προκάλεσε... τσουνάμι στήριξης. Ο διάσημος αναλυτής , Όλιβερ Στούενκελ, χτυπούσε καμπανάκι πριν τις εκλογές παρά το... 43% απόρριψης προς τον ακροδεξιό υποψήφιο. «Πολλοί ψηφοφόροι μισούν τους πολιτικούς και σχεδόν όλους όσοι έχουν περάσει από σοβαρές θέσεις, έτσι το ποσοστό απόρριψης του Μπολσονάρο ίσως και να μην έχει τελικά τόση σημασία». Ακριβώς αυτό συνέβη και ο «Βραζιλιάνος Τραμπ» εξασφάλισε ποσοστό 46.38%.

Από τότε που μπήκε στην πολιτική το 1988 αφήνοντας τον στρατό, όπου ήταν αλεξιπτωτιστής, ο Μπολσονάρο, ήταν πάντα κατά των πολιτικών καριέρας. Ο ίδιος έκανε μεγάλη καμπάνια κατά όλων των προηγούμενων Κυβερνήσεων. Για χρόνια γινόταν αντικείμενο κοροϊδίας. Το συνεχές... μήνυμά του πως το Κογκρέσο και η Βουλή είχαν γεμίσει από πολιτικούς απατεώνες είχε την απήχησή του λόγω των θεμάτων διαφθοράς. Είχε φτιάξει τη... βάση του παρά τα όσα τραγικά συμπλήρωνε για μετανάστες και ομοφυλόφιλους.

Το 2014 ήρθε η στιγμή του! Αφορμή ένα σκάνδαλο διαφθοράς και ξεπλύματος χρημάτων. Μία ιστορία που ξεκίνησε από χαμηλά και εξελίχθηκε σε ένα μεγάλο πολιτικό σκάνδαλο. Σε αυτήν την ιστορία οι ερευνητές βρήκαν πολιτικούς να έχουν πάρει δις δολάρια ως ανταλλάγματα για κρατικά συμβόλαια και άλλες συμφωνίες. Μέσα στους εμπλεκόμενους ήταν και ο Λούλα, ο πρόεδρος Τεμέρ και το 1/3 από το Κογκρέσο, αλλά και η μισή Βουλή. Μια χώρα που βούλιαζε στη δολιοφθορά.

Ο Μπολσονάρο πάντα μιλούσε για την εργατική του καταγωγή και ότι προερχόταν από τα χαμηλά κι εργατικά στρώματα, όμως δεν είχε καμία σχέση με όλα αυτά. Ήταν και το moto του. Πως εκείνος ήταν ο πλέον αξιόπιστος, ενώ όλοι οι άλλοι έδιναν υποσχέσεις και μετά ήταν χωμένοι στη διαφθορά και τις δωροδοκίες. Λίγες εβδομάδες πριν τον κρίσιμο β' γύρο και οι ειδικοί τρέμουν! Η δέσμευσή του ότι θα λύσει το έγκλημα και το πρόβλημα της βίας με ένοπλους πολίτες είναι ένας εφιάλτης και όχι μια καθαρή. Ναι, στηρίζει όσο κανείς άλλος την αστυνομική βία, τα ποσοστά της οποίας εκτοξεύονται. Τον περασμένο Μάιο 142 άτομα σκοτώθηκαν από αστυνομικούς στο Ρίο. Ο διπλάσιος αριθμός από το 2016.

Τη μέρα που μαχαιρώθηκε κι επιβίωσε, η οικονομία και οι μετοχές στην αγορά είχαν έντονη κινητικότητα. Οι επενδυτές, αντί να θεωρήσουν πως βγήκε εκτός, ήταν σίγουροι πως εκείνη την ημέρα έγινε... αήττητος. Κάποιες αναλύσεις έδειξαν πως μέχρι την επίθεση το ποσοστό του δεν ξεπερνούσε το 15%.

Σε οικονομικό επίπεδο οι προτάσεις του αμφισβητούνται έντονα. Ο ίδιος έβαλε στο πλευρό του τον αναλυτή Πάουλο Γκέδες, συνεργάτη του Πανεπιστημίου στο Σικάγο. Και οι δυο μιλούν για το «το θαύμα της Χιλής» και τις οικονομικές κινήσεις του Πινοσέτ, μόνο που... ξεχνούν τους χιλιάδες νεκρούς, αλλά και τα φρικτά βασανιστήρια της δικτατορίας του. Ο Μπολσονάρο είχε πει πως «Ο Πινοσέτ έκανε αυτό που έπρεπε».

Η εικόνα της Βανέσα Βιάνα με τη ροζ σημαία έκανε τον γύρο του κόσμου, μιας και όλοι ανησυχούν για το τι θα συμβεί στο μέλλον «Φοβάμαι το τι θα γίνει εάν κερδίσει αυτός ο φριχτός άνθρωπος. Μου αρέσουν οι γυναίκες και δε θα ψήφιζα ποτέ υπέρ του. Ανεξάρτητα από τις προτιμήσεις μου δεν θα τον ψήφιζα ποτέ. Μιλάμε για έναν άνθρωπο που θέλει να λύσει τη βία βάζοντας περισσότερη βία στις ζωές μας» τονίζει η Βιάνα που έχασε τον γιο της, τον Βίκτορ, από μία... αδέσποτη σφαίρα στον δρόμο.

«Τον αποκαλούμε 'το πράγμα'. Δεν μπορούμε καν να αναφέρουμε το όνομά του με αυτά που λέει» τονίζει ένας διαδηλωτής και προσθέτει: «Ο Μπολσονάρο δεν θέλει τους διαφορετικούς. Δεν θέλει τους ομοφυλόφιλους. Δεν θέλει τους μαύρους. Πιστεύω ότι θα κερδίσει όμως δυστυχώς. Οι γονείς μου είναι βαθιά θρησκευόμενοι και θα τον ψηφίσουν».

Υπάρχει και η άλλη πλευρά που τονίζει: «Είναι πολύ δύσκολο να κυκλοφορείς στους δρόμους. Πολύς κόσμος έχει δεχθεί πυροβολισμούς και πολλοί έχουν σκοτωθεί χωρίς καν να φταίνε». Στην ταλαιπωρημένη από τη βία Ροσίνια η στήριξη προς τον πρώην αλεξιπτωτιστή έφτασε σε τεράστια ποσοστά. «Εφόσον τα media και οι άλλοι πολιτικοί είναι εναντίον του, πρέπει να έχει κάτι καλό πάνω του. Στους νέους αρέσει διότι τους μιλά μέσω των social media και στους παλιούς διότι πρεσβεύει την παράδοση και την παλιά οικογένεια και τις αξίες της», λέει ο Μαρσέλο Φαρίας.

Ο καθηγητής Πανεπιστημίου, Μαουρίτσιο Σαντόρο τονίζει πως υπάρχει πολύ οργή στις τάξεις του κόσμου για τους πολιτικούς και τα όσα έχουν κάνει. Κανείς δεν σκέφτεται τη Δημοκρατία, αλλά αυτούς που στέρησαν από τον κόσμο πόρους και εφόδια για μια καλύτερη ζωή.

Ο 81χρονος Ρούμπενς Ρικουπέρο αναφέρει πως υπάρχει κόσμος που στηρίζει τον Μπολσονάρο διότι θεωρεί πως οι Νόμοι έχουν γίνει ελαστικοί και βοηθούν στο να παίρνει πιο μεγάλες διαστάσεις η βία. «Υπάρχουν άνθρωποι καταδικασμένοι με σοβαρές ποινές που παίρνουν άδειες από την φυλακή και άλλοι που αφήνονται ελεύθεροι έχοντας κάνει μόλις το ένα πέμπτο της ποινής του. Ο κόσμος δεν αντέχει άλλο. Ο Μπολσονάρο έχει και ισχυρούς και πλούσιους υποστηρικτές που φοβούνται πως στη Βραζιλία θα γίνει ο... εφιάλτης της Βενεζουέλας», σχολιάζει.

Η εγκληματικότητα το... όπλο του!

Η Βραζιλία απ' όποια σκοπιά και εάν το δει κανείς δεν ηρεμεί ποτέ. Εάν δεν είναι οι πολιτικοί της... ολιγάρχες, τα καιρικά φαινόμενα, τα κουνούπια και οι ασθένειες, είναι το έγκλημα. Νέες αναφορές εμφανίζουν τη Βραζιλία να έχει πόλεις που βρίσκονται στις 50 top με τον πιο μεγάλο αριθμό φόνων στον κόσμο. Οι έρευνες δείχνουν και κάτι άλλο εξαιρετικά ανησυχητικό. Καμία άλλη χώρα στον κόσμο δεν έχει τόσο μεγάλο αριθμό πόλεων με τόση βία και έγκλημα όπως η χώρα του καφέ. Το έγκλημα κοστίζει στην Λατινική Αμερική πάνω από 75 δις τον χρόνο. Οι όποιες προσπάθειες γίνονται τα τελευταία χρόνια έχουν περιορισμένα και συγκεκριμένα αποτελέσματα. Η Βραζιλία έχασε εκατοντάδες εκατομμύρια από το έγκλημα το 2015. Το συνολικό κόστος για την προστασία του κοινωνικού συνόλου, την ασφάλεια, τις φυλακίσεις και τόσα άλλα μαζί με ιατρικά έξοδα είχαν φτάσει το 4.38% του προϋπολογισμού. Τα σημερινά στοιχεία δείχνουν ακόμα πιο μεγάλη αύξηση.

Η συχνότητα των δολοφονιών ανεβαίνει, οι εκτελέσεις στις γειτονιές και από συμμορίες το ίδιο και όπως και οι αιματηρές εξεγέρσεις σε φυλακές. Η βία των δρόμων είναι ένα θέμα που επηρεάζει και... κατακλύζει τα media και έχει φέρει το συγκεκριμένο θέμα ως Νο1 για τις εκλογές του Οκτωβρίου. Η δημόσια ασφάλεια δείχνει να είναι ότι πιο σημαντικό στην παρούσα φάση. Η κατάσταση ανάγκασε τον Πρόεδρο Μικέλ Τεμέρ να φέρει επιπλέον ένοπλες δυνάμεις για την πόλη του Ρίο και να τις κρατήσει εκεί μέχρι το τέλος της χρονιάς. Η Βραζιλία είχε 62.517 ανθρωποκτονίες το 2016.

Ο αριθμός των φόνων πήγε στο 30% για πρώτη φορά. Σχεδόν οι μισοί Βραζιλιάνοι σε έρευνα πέρυσι είπαν πως η προτεραιότητα του επόμενου Προέδρου θα πρέπει να είναι η ασφάλεια. Μετά η υγεία, η μόρφωση και η ανισότητα. Το 1/3 του πληθυσμού ανέφερε πως ο επόμενος πρόεδρος θα πρέπει να λύσει το θέμα της διαφθοράς. Ένας πιο μεγάλος αριθμός από αυτόν που έκανε λόγο για την διαφθορά ανέφερε πως στόχος θα πρέπει να είναι η σταθεροποίηση της οικονομίας και τα λοιπά σχετικά θέματα, αλλά και η μείωση της ανεργίας...