Το βράδυ της Κυριακής η Μπόκα Τζούνιορς φιλοξενεί την Ρίβερ Πλέιτ στο υπέρτατο ντέρμπι, σε ένα παιχνίδι που είναι ιδιαίτερο σε σχέση με τις προηγούμενες φορές. Και αυτό γιατί συμπίπτει με την συμπλήρωση 50 χρόνων από την χειρότερη τραγωδία που έχει δει το αργεντίνικο ποδόσφαιρο με 71 νεκρούς, όλοι οπαδοί της Μπόκα.

Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ - Γουλβς με αξεπέραστο Live Στοίχημα και 200+ ειδικά στοιχήματα! (21+)

Μια τραγωδία που συγκλόνισε την Αργεντινή η οποία ακόμα και τώρα μισό αιώνα μετά αποτελεί ταμπού με τα ΜΜΕ αλλά και τους ιθύνοντες της χώρα να προσπαθούν να το θάψουν στο χρονοντούλαπο της ιστορίας. Ακόμα και οι ίδιες οι πληροφορίες για την τραγωδία βγαίνουν με το στανιό με την σιωπή να είναι εκκωφαντική από όλες τις εμπλεκόμενες πλευρές. Είναι χαρακτηριστικό ότι μόλις στις 23 Ιουνίου του 2018 η επίσημη Μπόκα Τζούνιορς ζήτησε συγνώμη και υποσχέθηκε να τιμάει τους νεκρούς κάθε χρόνο από εδώ και στο εξής.

Τόσα χρόνια καμία από τις δύο ομάδες, ούτε η AFA (Ομοσπονδία Ποδοσφαίρου), ούτε η Αστυνομία, ούτε το ίδιο το κράτος είχε μπει στην διαδικασία να πει έστω ένα λυπάμαι για να τιμήσει τους ανθρώπους αυτούς, που έχασαν το νήμα της ζωής πάνω στο άνθος της ηλικίας τους (ο μεγαλύτερος σε ηλικί α ήταν 35 ετών και ο μικρότερος μόλις 13).

Το περιστατικό

Τον Ιούνιο του 1968 η Ρίβερ περίμενε την Μπόκα στο «Monumental» για το 89ο superclassico των δύο αιωνίων της χώρας. Ένα ματς βαθμολογικά αδιάφορο, αφού καμία από τις δύο διεκδικούσε τον τίτλο και το 0-0 ήρθε να αποδείξει του λόγου το αληθές. Αυτό όμως που θα ακολουθούσε δεν το είχε σκεφτεί ούτε το πιο αρρωστημένο μυαλό.

Υπάρχουν διάφοροι ισχυρισμοί ως προς το τι ακριβώς συνέβη εκείνη την ημέρα. Κάποιοι ισχυρίζονται ότι η καταστροφή συνέβη όταν οι οπαδοί της Μπόκα πέταξαν φλεγόμενες σημαίες της Ρίβερ κατά λάθος στους δικούς τους οπαδούς οι οποίοι βρίσκονταν στο από κάτω διάζωμα, προκαλώντας ασφυξία από τους καπνούς.

Μια άλλη εκδοχή κάνει λόγο για εμφάνιση των οπαδών της Ρίβερ στις θύρες που βρίσκονταν οι αντίστοιχοι της Μπόκα για να τους προκαλέσουν με αποτέλεσμα να προκληθεί συνωστισμός και ποδοπάτημα με τα γνωστά αποτελέσματα.

Η τρίτη εκδοχή και η πιο πιθανή αναφέρει πως η Puerta 12 (θύρα 12 όπου ήταν οι φιλοξενούμενοι οπαδοί) ήταν κλειδωμένη και παρά τις εκκλήσεις των μπροστά οι οπαδοί που ήταν στα πίσω διαζώματα δεν άκουγαν με συνέπεια να συνεχίζουν να σπρώχνουν προς την έξοδο.

Το τραγικό συμβάν είχε ως αποτέλεσμα τον θάνατο 71 ατόμων, στην πλειοψηφία τους νεαρής ηλικίας (μέσος όρος ηλικίας των θυμάτων ήταν τα 19 χρόνια).

Ο τότε πρόεδρος της Ρίβερ Πλέιτ, Ουίλιαμ Κεντ, στην κατάθεσή του έκανε λόγο για εκδίκηση της Αστυνομίας (η οποία ήταν πλήρως υπό τον έλεγχο του καθεστώτος Ογκάνια). «Όταν οι οπαδοί της Μπόκα κατάλαβαν πως ανάμεσά τους βρίσκονταν μυστικοί αστυνομικοί του καθεστώτος, τους απώθησαν φωνάζοντας συνθήματα κατά του καθεστώτος Κάποιοι οπαδοί, μάλιστα, ουρούσαν μέσα σε πλαστικά ή χάρτινα ποτήρια και τους τα πετούσαν. Ήταν καθαρά μια πράξη εκδίκησης. Μια πράξη ακραίας καταστολής».

Μια δικαίωση που δεν ήρθε ποτέ

Η επίσημη έρευνα κράτησε ένα χρόνο αλλά απαντήσεις οι οικογένειες των θυμάτων δεν πήραν ποτέ. Δύο υπάλληλοι της Ρίβερ οι οποίοι καταδικάστηκαν για αμέλεια, αθωώθηκαν μετά από μόλις πέντε μήνες παραμονής στην φυλακή με την υπόθεση να μπαίνει στο αρχείο.

Στο τέλος της σεζόν του 1968 οι 68 ποδοσφαιρικοί σύλλογοι της χώρας αποφάσισαν να συγκεντρώσουν το ποσό των 100.000 πέσος το οποίο προοριζόταν για τις οικογένειες των θυμάτων. Με εξαίρεση όμως δύο οικογένειες, καμία άλλη δεν δέχτηκε τα χρήματα αυτά, αφού αυτό που ζητούσαν ήταν να βρεθούν οι υπεύθυνοι της τραγωδίας. Τα αποδεικτικά στοιχεία που θα έριχναν φως στην τραγωδία «χάθηκαν» και οι μόνες καταθέσεις που έγιναν ποτέ δεκτές ήταν των αστυνομικών.

Πενήντα χρόνια μετά από εκείνη την αποφράδα ημέρα και νέα στοιχεία βγαίνουν στην επιφάνεια το οποίο αποκαλύπτουν τις προσπάθειες όλων των εμπλεκόμενων πλευρών για συγκάλυψη. Με αυτά και με αυτά, ένας νέος κύκλος συζητήσεων έχει ανοίξει στην Αργεντινή και για το ότι επιτέλους θα πρέπει να έρθει έστω και μισό αιώνα μετά Ρίβερ, Μπόκα, AFA και κράτος να καθίσουν στο ίδιο τραπέζι και να αρχίσουν να τιμούν τα θύματα της τραγωδίας όπως τους αρμόζει ξεκινώντας αρχικά από το να δοθούν απαντήσεις για τον αδόκητο χαμό 71 αθώων ανθρώπων.