Στο ρινγκ, γιατί στη ζωή δεν ήταν ξεκάθαρα και τόσο εύκολα τα πράγματα. Εκεί δεν αρκούσαν οι γροθιές, η δολοφονική δύναμη, η οργή. Το άσχημο κοινωνικό περιβάλλον, η δίχως ασφάλεια ζωή, το ρίσκο μόνιμη επιλογή και από τον πάτο στην κορυφή και ξανά. Η πορεία του σαν το τρενάκι του τρόμου, μόνο που δεν ήταν παιχνίδι στο λούνα παρκ. Ο Τάισον χαιρόταν πολύ και πληγωνόταν πολύ. Ήταν επικίνδυνος για τους αντιπάλους στο ρινγκ και ήταν επικίνδυνος για τον εαυτό του. Έβγαζε νοκ άουτ τους πυγχμάχους, όχι όμως και την κοινωνία που “πλήγωνε” με τη συμπεριφορά του. Ο “Iron Mike” τζογάρισε στο όνειρο και ήταν έτοιμος για όλα. Τα έχασε σχεδόν όλα, αλλά είναι ακόμη εδώ. Πριν 23 χρόνια, τον Αύγουστο του 1995, αφού τα είχε χάσει πάλι όλα, έβγαινε από τη φυλακή γράφοντας το δικό του “I'm back”, σε μια χρονιά που ήταν γεμάτη σημαντικά αθλητικά-πολιτιστικά γεγονότα.

Η αποφυλάκιση

Το καλοκαίρι του 1995 η επιστροφή του Μάικ Τάισον στη δράση ήταν το γεγονός στον χώρο του αθλητισμού. Ήταν ένα από τα πιο σημαντικά γεγονότα στις ΗΠΑ. Η απουσία του οφειλόταν στην καταδίκη του σε φυλάκιση για τον βιασμό της 18χρονης Ντεζιρέ Ουάσιγκτον. Το έγκλημα τον ακολούθησε -και τον ακολουθεί μέχρι σήμερα- στην προσπάθεια να εξιλεωθεί. Ορισμένοι θεωρούν ότι από τότε που ήταν νέος κυνηγούσε την εξιλέωση. Μόνο ο ίδιος ξέρει αν τα κατάφερε.

Η αποφυλάκιση του προκάλεσε ενθουσιασμό στον κόσμο της πυγμαχίας και στη μαύρη κοινότητα. Η απορία, ωστόσο, για τη φυσική του κατάσταση και το αν θα κατάφερνε να συνεχίσει από κει που σταμάτησε ήταν εύλογη. Ο Τάισον υπήρξε ο νεότερος πρωταθλητής βαρέων βαρών, ο άνθρωπος που κέρδισε τους 12 από τους πρώτους 19 αγώνες του με νοκ άουτ στον πρώτο γύρο! Δεν ήταν όμως μόνο τα αγωνιστικά ερωτήματα. Θα κατάφερνε να προσαρμοστεί στο κοινωνικό περιβάλλον; Η κοινωνία, λαμβάνοντας υπόψη τη φύση της καταδίκης του, θα τον καλωσόριζε; Όλα αυτά ήταν στο παιχνίδι, αλλά ο Τάισον δεν ήταν το μοναδικό πολιτιστικό-αθλητικό γεγονός εκείνου του καλοκαιριού πριν 23 χρόνια.

Η χρονιά του Μάικ

Το 1995 ήταν η Χρονιά του Μάικ. Κυριολεκτικά. Ο Μάικλ Τζάκσον μαζί με την αδερφή του Τζάνετ τραγουδούσαν το “Scream” και καταφέρονταν κατά του Τύπου που είχε ζορίσει πάρα πολύ τον Μάικλ από τη στιγμή που κατηγορήθηκε για σεξουαλική κακοποίηση ανηλίκου. Πολλοί έβλεπαν ότι ήταν ο τρόπος του να ανταποδώσει τα χτυπήματα και για την Τζάνετ να δείξει την αλληλεγγύη της σε αυτόν. Τον Μάρτιο της ίδιας χρόνιας, ένας άλλος Μάικλ, ο Μάικλ Τζόρνταν επέστρεφε στη δράση, μια εβδομάδα πριν την αποφυλάκιση Τάισον. Το καλοκαίρι, ενώ βρισκόταν στα γυρίσματα του “Space Jam”, η εμμονή του με το μπάσκετ πήγε σε άλλο επίπεδο.

Ο εκνευρισμός για την ήττα στα πλέι οφ από τους Ορλάντο Μάτζικ τον έστειλε στο “Jordan Dome”, το γυμναστήριο στο οποίο ξεκίνησε το δεύτερο μέρος της δυναστείας των Μπουλς. Εκεί, ο “MJ”, μαζί με τους Γκραντ Χιλ, Σέντρικ Σεμπάλος, Τζουάν Χάουαρντ, Ντένις Ρόντμαν και μέλη του UCLA, πρωταθλητές NCAA, έπαιζαν δυνατά φιλικά παιχνίδια. Οι αγώνες αυτοί έγιναν μέρος της αθλητικής κουλτούρας, εντασσόμενοι στην προετοιμασία των παικτών.

Η ποπ κουλτούρα ξεδιπλωνόταν και εξελισσόταν. Το πρότυπο για τα ριάλιτι σόου είχε βρεθεί: η δίκη του O.J. Simpson. H Amazon πουλούσε το πρώτο της βιβλίο, ενώ δύο εβδομάδες μετά τον αγώνα του Τάισον, το “eBay” έκανε την εμφάνιση του. Πριν την επιστροφή του είχαν σημειωθεί διάφοροι θάνατοι διάσημων. Ο Τζέρι Γκαρσία των Grateful Dead, o Μάικλ Μαντλ των Yankees, κ.α. Το γυναικείο συγκρότημα TLC έκανε θραύση το καλοκαίρι του ΄95, αλλά το ίδιο εκκωφαντικά διαλύθηκε λίγο μετά.

Εμβληματική εικόνα της εποχής

Το πιο σημαντικό γεγονός της χρόνιας όμως ήταν άλλο και πραγματοποιήθηκε δυο εβδομάδες πριν την επιστροφή του Τάισον: τα Source Awards, τα οποία άλλαξαν το τοπίο στη ραπ και στην ποπ κουλτούρα! Η βραδιά ήταν γεμάτη ένταση, σαν αυτή που έβγαζε ο Τάισον εντός και εκτός ρινγκ. Η δήλωση του Andre 3000, των Outcast, πως “Ο Νότος έχει κάτι να πει”, όχι μόνο ήταν αληθινή, αλλά και ατρόμητη. Η βραδιά όμως είχε κι άλλες μεγάλες στιγμές, όπως αυτή που κλιμάκωσε την ένταση μεταξύ Δυτικής-Ανατολικής ακτής στον χώρο της χιπ-χοπ. Ο παραγωγός Σουγκ Νάιτ δεν είχε κανέναν ενδοιασμό να πλευρίσει δημόσια τον Σον “Πάφι” Κομπς λέγοντας: “¨Ελα στην Death Row” (σ.σ δισκογραφική). Ο “Πάφι” ανήκε στην “Bad Boy”. Το συγκρουσιακό κλίμα και το αμείλικτο πνεύμα των δρόμων στα καλύτερα του. Αυτός ήταν ο παλμός, η περιρρέουσα ατμόσφαιρα γύρω από την επιστροφή του Τάισον.

Ο “Iron Mike”, τέλη δεκαετίας '80, αρχές ΄90, ήταν σύμβολο της αποκλίνουσας συμπεριφοράς των μαύρων ανδρών. Ο Δρ. Ντάμιον Τόμας, επιμελητής του Εθνικού Μουσείου Αφροαμερικανικής Ιστορίας και πολιτισμού, δήλωνε πως “ο Τάισον ήταν ο χαρακτήρας που δικαιολογούσε το νομοσχέδιο κατά της εγκληματικότητας που πέρασε ο Μπιλ Κλίντον το 1994. Σημαντικό εκείνη την εποχή και το βιβλίο the Bell Curve. Μεταξύ άλλων αναφέρει ότι οι Αφροαμερικανοί είναι καταδικασμένοι σε πνευματική κατωτερότητα. Την ίδια περίοδο οι άνθρωποι αναζητούν το γονίδιο του εγκλήματος. Ο Τάισον γίνεται εμβληματική εικόνα εκείνης της χρονικής στιγμής”. Δεν είναι, λοιπόν, περίεργο που οι αγώνες του ήταν αφορμή για να συγκεντρώνονται διάφορες κοινότητες. Όσοι ενηλικιώθηκαν στα 90's συχνά άκουγαν την ερώτηση “Θα είσαι στον αγώνα του Τάισον το Σαββατοκύριακο;”. Όλα αυτά πριν τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης και τη ζωντανή μετάδοση στο Διαδίκτυο. Το να είσαι παρών στις επιδείξεις του Τάισον είχε σημασία. Υπήρχε αίσθηση κινητοποίησης που “έντυνε” του θεατές με τον μανδύα του αήττητου και αυτό ο Τάισον το ένιωθε.

Οι μύθοι, η φυλακή, ο “2Pac”

Αρκετοί μύθοι αναπτύχθηκαν γύρω από το όνομα του. Αγόραζε ακριβά αυτοκίνητα στις κοπέλες που γνώριζε και έβαζε αργότερα δικούς του ανθρώπους να τις “παίρνουν” πίσω. Όταν προκαλούσε φθορές στο αυτοκίνητο του, το έδινε στους αστυνομικούς! (οι οποίοι αργότερα έμπαιναν σε διαθεσιμότητα). Ο Τάισον φέρεται να κατηγόρησε τον Μάικλ Τζόρνταν πως κοιμήθηκε με τη γυναίκα του, την Ρόμπιν Γκίβενς. Η τελευταία τον κατήγγειλε για κακοποίηση και τον παράτησε. Ο σκεπτικισμός για τον χαρακτήρα του ξεχείλισε στην υπόθεση βιασμού, το 1992. Ο Τάισον κρίθηκε ομόφωνα ένοχος και πέρασε τρία χρόνια στη φυλακή. Ο ίδιος υποστήριζε ότι "δεν βίασα αυτό το κορίτσι” και το λάθος του ήταν πως άφησε τον εαυτό του να εκτεθεί στην εγκληματική πράξη για την οποία κατηγορούνταν. Θα μπορούσε να αποφυλακιστεί ένα χρόνο νωρίτερα αν παραδεχόταν πως διέπραξε το έγκλημα. Αρνήθηκε. [...]

Ο Τάισον βρήκε στήριξη από τον κόσμο της χιπ-χοπ με τον "2Pac" να τον μνημονεύει στο τραγούδι του “It Ain't Easy”, απόν δίσκο “Me Against the World”. O “Pac” δήλωνε πως η “μόνη διαφορά μεταξύ μας είναι πως ο Μάικ είναι μεγαλόσωμος και γω μικρός. Ωστόσο, έχω την ίδια καρδιά με αυτόν. Θέλω να τους βγάλω όλους νοκ άουτ!”. Την ώρα που ο “Iron Mike” έβγαινε από τη φυλακή, τον Μάρτιο του 1995, ο “Pac” ξεκινούσε να εκτίει την δική του ποινή για παρόμοιο έγκλημα (σεξουαλική κακοποίηση). Ο γνωστός ράπερ δολοφονήθηκε στο Λας Βέγκας, αφού είχε παρακολουθήσει τον Τάισον να κερδίζει τον Μπρους Σέλτον.

Όλα τελείωσαν σε 89 δευτερόλεπτα!

Το Ιούνιο του 1995, περίπου δύο χιλιάδες άτομα, στο Χάρλεμ τον υποδέχτηκαν διοργανώνοντας τη “Μέρα της Λύτρωσης”. Ο αιδεσιμότατος Αλ Σάρπτον υπογράμμισε τη σημασία της αποφυλάκισης του Τάισον κι άλλων μαύρων. Πως οι μαύροι για χρόνια υπήρξαν στόχος ενός άδικου συστήματος απονομής δικαιοσύνης. Η Μάγια Αγγέλου (σ.σ ποίητρια) έστειλε γραπτή δήλωση εκφράζοντας τη συγγνώμη της για την αδυναμία της να παρευρεθεί στην εκδήλωση.

Ο αγώνας-επιστροφή του Τάισον απέναντι στον Πίτερ ΜακΝίλι, τον Αύγουστο του 1995, ήταν θέμα συζήτησης. Όχι μόνο στο αθλητικό πεδίο, αλλά και στο ηθικό. Όσα ήταν τα μηνύματα στήριξης του, άλλα τόσα ήταν αυτά που καλούσαν σε μποϊκοτάζ του αγώνα. Οι πολέμιοι αμφισβητούσαν την ειλικρίνεια και την ωριμότητα του.

Ο Τάισον μπορεί να ήταν ελεύθερος σωματικά, όμως πνευματικά ήταν “αιχμάλωτος” της κοινωνικής άποψης/κριτικής. Αδιαμφισβήτητα η περίπτωση του ήταν η απόλυτη ιστορία λύτρωσης. Το τι αντίκτυπο όμως είχε σε μια κοινωνία που ήταν πρόθυμη να ξεχάσει το παρελθόν, είναι ένα άλλο ζήτημα που προέκυψε στη διάρκεια της κορύφωσης της επιστροφής του. Και ήταν παράξενη επιστροφή. Ο αντίπαλος δεν ήταν του διαμετρήματος του, ωστόσο πλήθος κόσμου συνέρρευσε στο γήπεδο. Πάρα πολλοί διάσημοι ήταν εκεί: Μάικλ Τζάκσον, Έντι Μέρφι, Σακίλ Ο' Νιλ, Τζέρι Σίνφιλντ, Ντενζέλ Ουάσιγκτον, Πάτρικ Γιούινγκ, Τζορτζ Κλούνι, κ.α. Πάνω από 16 χιλιάδες είδαν τον Τάισον να ρίχνει δύο φόρες τον ΜακΝίλι. Αυτό που πλήρωσαν δηλαδή. Ο μάνατζερ του ΜακΝίλι, ο Βίνι Βεκιόνε, όρμησε στο ρινγκ. Ο ΜακΝίλι αμέσως αποκλείστηκε. Φωνές, αποδοκιμασίες... Αυτό δεν ήταν μέσα στην τιμή του εισιτηρίου. Ο “Iron Mike” πέρασε 50 μήνες στη φυλακή, προπονήθηκε για πέντε μήνες και όλα τελείωσαν σε 89 δευτερόλεπτα!

Πηγή

-theundefeated.com