Ο χαρακτηρισμός «πιστός στρατιώτης», χρησιμοποιείται για έναν ποδοσφαιριστή που παραμένει αφοσιωμένος και... ορκισμένος να τιμήσει μια συγκεκριμένη φανέλα και ένα συγκεκριμένο σήμα στο σημείο της καρδιάς.

Στην περίπτωση του 40χρονου, Πάουλο Λόπες, παίρνει τελείως διαφορετική ερμηνεία. Είναι απόλυτα πιστός στη Μπενφίκα, στεκόταν στο πλευρό της ομάδας και δήλωνε ανά πάσα στιγμή διαθέσιμος στα 13 χρόνια της συνολικής του παρουσίας στο κλαμπ, ενώ, μετά την απόσυρσή του από την ενεργό δράση, παραμένει εντός των τειχών, αφού ανέλαβε την προπόνηση των τερματοφυλάκων του τμήματος κ-23 των «αετών».

Ο Πάουλο Λόπες, ολοκλήρωσε την επαγγελματική του παρουσία στα γήπεδα, έχοντας μόλις 11 συμμετοχές με τη Μπενφίκα! Καλά διαβάσατε, 11 εμφανίσεις! Όλες τις υπόλοιπες, βρισκόταν στον πάγκο, είτε στη λίστα των αναπληρωματικών, είτε στήριζε τις προσπάθειες όλων των συμπαικτών του με συμβουλές και οδηγίες, ακόμα κι όταν δεν είχε δικαίωμα συμμετοχής και ήξερε ότι δεν θα χρειαστεί καν να βγάλει τη φόρμα του και να σηκωθεί για να υπερασπιστεί την εστία της ομάδας του.

«Είναι το απόλυτο παράδειγμα του ποδοσφαιριστή που θεωρεί πως άπαντες είναι χρήσιμοι και οφείλουν να είναι ανά πάσα στιγμή έτοιμοι και αφοσιωμένοι στον σύλλογο» ήταν ένα από τα σχόλια που γίνονταν για τον βετεράνο γκολκίπερ, στα social media.

Ο Λόπες, στο αποχαιρετιστήριο μήνυμά του, ανέφερε πως έφτασε το πλήρωμα του χρόνου για εκείνον ώστε να πάρει την πιο δύσκολη απόφαση στη ζωή ενός επαγγελματία ποδοσφαιριστή, ωστόσο, δηλώνει παντοτινά ευγνώμων για όσα έζησε και κυρίως για τα 13 χρόνια που πέρασε στη Μπενφίκα, έχοντας ωριμάσει τόσο ως άνθρωπος, όσο και ως αθλητής.

Ξεκινώντας από τα τμήματα υποδομής του κλαμπ της Λισαβόνας, βρέθηκε στη Ζιλ Βιθέντε, από εκεί στη Μπαρεϊρένσε, στη Σαλγκέιρος, στην Εστρέλα, την Τροφένσε, τη Φεϊρένσε και από το 2012 επέστρεψε οριστικά και αμετάκλητα στους αγαπημένους του «αετούς».

Ρίχνοντας τους τίτλους τέλους, ξέρει πως στο βιογραφικό του και σε ένα πολύ ιδιαίτερο σημείο στο σπίτι του, θα υπάρχουν μετάλλια για τα οποία θα καμαρώνει. Οι συμμετοχές του στη Μπενφίκα, ήταν λιγότερες από τα τρόπαια που πανηγύρισε στη διαδρομή του στο πορτογαλικό ποδόσφαιρο!

Γυρίζει, λοιπόν, σελίδα στα επαγγελματικά του, έχοντας μετρήσει τέσσερα πρωταθλήματα, άλλα δυο στη δεύτερη κατηγορία του ποδοσφαίρου της πατρίδας του, πανηγύρισε τρία Κύπελλα, δυο Σούπερ Καπ, ένα Λιγκ Καπ, ενώ θα έχει φυσικά να θυμάται και την παρουσία του στον τελικό του Europa League για τις αγωνιστικές περιόδους 2012-2013 (ήττα από την Τσέλσι με γκολ του Ιβάνοβιτς στο φινάλε) και 2013-2014 (ήττα στα πέναλτι από τη Σεβίλλη). Αξίζει, μάλιστα, να σημειωθεί και το βραβείο του καλύτερου τερματοφύλακα της Segunda Liga, το 2011, όταν και αγωνιζόταν για λογαριασμό της Φεϊρένσε.

Γνώριζε πολύ καλά πως όσο περνούσαν τα χρόνια, τόσο οι ευκαιρίες του για κάποια συμμετοχή στο ανώτατο επίπεδο ανταγωνισμού, θα εξανεμίζονταν. Παρ' όλα αυτά, δεν σταμάτησε να δουλεύει, να βοηθάει τους υπόλοιπους και κυρίως τους πιο νεαρούς ποδοσφαιριστές στα τμήματα υποδομής της Μπενφίκα και κάπως έτσι βρήκε το νέο του ρόλο. Δεν παραπονέθηκε, δεν έκανε... σκηνές όταν δεν έπαιζε, δεν είχε απαιτήσεις. Ήταν παρών και φρόντιζε να το καθιστά σαφές στον εκάστοτε προπονητή του σε περίπτωση που χρειαζόταν να προσφέρει τις υπηρεσίες του. Κι ας έμεινε τρίτος τερματοφύλακας τα τελευταία τέσσερα χρόνια.

Η τελευταία του συμμετοχή με τη φανέλα της Μπενφίκα, κατεγράφη στις 20/5/2017, στην τελευταία αγωνιστική του πρωταθλήματος, για 12', στην ισόπαλη (2-2) αναμέτρηση με τη Μποαβίστα. Ήταν η τελευταία του εμφάνιση κάτω απ' τα δοκάρια του συλλόγου της Λισαβόνας, στο τέταρτο και τελευταίο πρωτάθλημα που πανηγύρισε.

Ένα από τα highlights που θα έχει να θυμάται και ο ίδιος, ήταν πίσω στο 2014, όταν στη γιορτή για την κατάκτηση του Σούπερ Καπ, όταν μετά το 3-2 στα πέναλτι κόντρα στη Ρίο Άβε και έχοντας ανέβει στο οριζόντιο δοκάρι παρέα με το τρόπαιο για να πανηγυρίσει με τους οπαδούς, έσπασε ένα κομμάτι του κυπέλλου που κρατούσε και μάλιστα, κόπηκε στο χέρι! Είναι χαρακτηριστική η φωτογραφία από εκείνη τη στιγμή που βάζει το χέρι στο στόμα του για να σταματήσει το αίμα, αλλά εννοείται πως ούτε που τον ένοιαζε εκείνη τη στιγμή.

Ούτε και τώρα τον νοιάζει, αφού το θυμάται σίγουρα σαν μια γλυκιά και ιδιαίτερη ανάμνηση.

Στα social media, του πίστωσαν τον τίτλο του G.O.A.T, που... φοριέται πολύ εν έτει 2018. Δεν είναι και λίγο να υπάρχουν στ' όνομά σου 12 επαγγελματικοί τίτλοι, με... 11 συμμετοχές σε 13 χρόνια παρουσίας στη Μπενφίκα. Και αυτή η τελευταία πρόταση, περιγράφει τα πάντα γύρω από τον Πάουλο Λόπες...