Ελπίδα στο σκοτάδι

Η Κιβωτός του κόσμου είναι εθελοντικός μη κερδοσκοπικός οργανισμός μέριμνας και προστασίας μητέρας και παιδιού. Το έργο της ξεκίνησε από τον Πατέρα Αντώνιο, ο οποίος πριν από περίπου 20 χρόνια βρέθηκε σαν... αλεξιπτωτιστής όπως λέει και ο ίδιος στον Κολωνό, σε μια περιοχή με αρκετό σκοτάδι και εγκληματικότητα.

Με το PulseBet*, νιώθεις το παλμό του Live στοιχήματος όπως ποτέ ξανά– Ισχύουν Όροι & Προϋποθέσεις

Παρατηρώντας παιδιά που τις ώρες σχολείου σύχναζαν σε πλατείες ή άλλα που από μικρή ηλικία αποτελούσαν μέλη ομάδων υψηλού κινδύνου, με τις οικογένειές τους παράλληλα να βρίσκονται σε ανάγκη, αποφάσισε να αναλάβει δράση. Ο αθλητισμός και συγκεκριμένα το μπάσκετ ήταν ο δικός του τρόπος για να σταθεί στο πλάι τους, χωρίς να τους κρίνει και να κερδίσει την εμπιστοσύνη τους.

Όταν ο κόσμος κατάλαβε τις προθέσεις του Πατέρα Αντώνιου και της συζύγου του ξεκίνησε να βοηθάει, να παρέχει εθελοντικές υπηρεσίες, να προσφέρει τρόφιμα και είδη πρώτης ανάγκης. Και η Κιβωτός απέκτησε έτσι θεμέλια, ξεκίνησε το ταξίδι της με στόχο να βγάλει όσα περισσότερα παιδιά μπορούσε από τη φτώχεια και την εγκατάλειψη και να τους προσφέρει τη δυνατότητα να σταθούν στα πόδια τους. Χωρίς να κοιτάζει χρώματα και θρησκείες. Σταδιακά, το ταξίδι της Κιβωτού επεκτάθηκε και πλέον έχει στις τάξεις της εξειδικευμένο προσωπικό και μεγάλη εθελοντική δύναμη. Παρότι απευθύνεται πρωτίστως στα απροστάτευτα παιδιά, παρέχοντάς τους ό,τι χρειάζονται μέχρι την ενηλικίωσή τους, διαθέτει προγράμματα και για μονογονεϊκές οικογένειες. Πλέον, τα παιδιά της Κιβωτού ξεπερνούν τα 500.

Ταξίδι στο Αιγαίο

Τα τελευταία τρία χρόνια, η Κιβωτός έχει λύσει τα σχοινιά και το καλοκαίρι κάποια από τα παιδιά που φιλοξενούνται στον οργανισμό ταξιδεύουν σε ένα από τα ομορφότερα νησιά των Κυκλάδων. Την Πάρο. Η πρωτοβουλία ανήκει στον Πατέρα Στέλιο, ο οποίος εξηγεί στο Gazzetta Weekend Journal: «Ήταν γύρω στο 2015, όταν είπαμε σαν Κατηχητικό Σχολείο του Ιερού Προσκυνήματος Παναγίας Εκατονταπυλιανής να αφιερώσουμε κάπου τη χρονιά, να προσπαθήσουμε να έχουμε έναν σκοπό πέραν από τα μαθήματα και τις δραστηριότητες που γίνονται. Έτσι λοιπόν μπήκαμε σε μια διαδικασία και εξηγήσαμε στα παιδιά τι σημαίνει κιβωτός και το έργο της Κιβωτού του κόσμου. Το καλοκαίρι, αφού είχα πάει στον Πατέρα Αντώνιο, τους πρότεινα να φιλοξενήσουμε κάποια παιδιά στην Πάρο». Η ιδέα βρήκε ανταπόκριση και στη συνέχεια, εφόσον ήταν μια πρωτοβουλία καθαρά προσωπική, έπρεπε να βρεθεί τρόπος υλοποίησης.

Η Hellenic προσφέρθηκε να καλύψει τα εισιτήρια των παιδιών είτε με ταχύπλοο, είτε με συμβατικό πλοίο και το ξενοδοχείο Αιγαίον στην Παροικία ήταν εκείνο που ανέλαβε να φιλοξενήσει τα παιδιά, προσφέροντάς τους στέγη και πρωινό. Δύο βασικά ζητήματα είχαν λυθεί και η πρωτοβουλία πήρε σάρκα και οστά, με την ενίσχυση να γίνεται μεγαλύτερη στη συνέχεια! Οι μετακινήσεις με τα ιδιωτικά λεωφορεία προσφέρθηκε δωρεάν, ενώ οι προσφορές ιδιωτών και των ίδιων των εστιατορίων καλύπτουν τα περισσότερα από τα έξοδα διατροφής, αποδεικνύοντας στην πράξη πως όταν υπάρχει θέληση και αλληλεγγύη, οι σκέψεις γίνονται πολύ ευκολότερα πράξεις.

Την πρώτη χρονιά, στην Πάρο ταξίδεψαν 25 αγοράκια και έμειναν για 5 μέρες, με επισκέψεις σε όλα τα χωριά και τους ενδιαφέροντες προορισμούς του νησιού. Το επόμενο καλοκαίρι, υπήρχε χρόνος το ταξίδι να οργανωθεί καλύτερα και έτσι στο κυκλαδίτικο νησί πήγαν 55 κορίτσια, που ήταν και μέλη της χορωδίας. Έμειναν, μάλιστα, για 9 ημέρες.

Φέτος, όπου η οργάνωση ήταν ακόμα καλύτερη και κατά τη διάρκεια της χρονιάς έγιναν εκδηλώσεις που βοήθησαν στη συλλογή χρημάτων για την κάλυψη των εξόδων που παρουσιάζονται κατά τη διαμονή των παιδιών στο νησί, όπως για παράδειγμα η δημιουργία και διάθεση λαμπάδων το Πάσχα, για πρώτη φορά θα γίνουν δύο ταξίδια. Το πρώτο ολοκληρώθηκε πριν από λίγες μέρες και αφορούσε 40 κορίτσια, ενώ τον Σεπτέμβριο θα ταξιδέψουν στην Πάρο 40 αγόρια.

Αναχώρηση με κλάμα...

Το πώς περνούν τα παιδιά στην Πάρο, είναι λογικό να κατανοήσει ο οποιοσδήποτε. Οι συνηθισμένες διακοπές τους είναι στην κατασκήνωση της Κιβωτού στη Ραφήνα, η οποία πέραν της κάλυψης των διακοπών των παιδιών, τα μαθαίνει να λειτουργούν σε ομαδικό περιβάλλον. το να μπουν στο καράβι και να πάνε όμως σε ένα νησί των Κυκλάδων είναι κάτι το τελείως πρωτόγνωρο. «Κάποια από τα παιδιά, δεν έχουν μπει καν σε πλοίο ξανά», μας λέει χαρακτηριστικά ο Πάτερ Στέλιος, ο οποίος ήδη σκέφτεται πως η ενίσχυση του νησιού του στην Κιβωτό του Κόσμου θα γίνει ακόμα μεγαλύτερη.

Μια επίσκεψη στο λιμάνι τη μέρα της αναχώρησης, θα πείσει και τον πιο δύσπιστο. Παιδιά να κλαίνε, να ζητούν να μείνουν κι άλλο, να αγκαλιάζουν με πραγματική στοργή και αγάπη εκείνους που έβαλαν το λιθαράκι τους ώστε να κάνουν διακοπές. Να πάνε σε νεροτσουλήθρες, να επισκεφτούν τα πανέμορφα χωριά και τις εκδηλώσεις τους, να γευτούν τοπικές νοστιμιές και να δουν όλα τα αξιοθέατα.

Λίγο πριν το «αντίο», οι φετινές επισκέπτριες αφιέρωσαν ένα πολύ συγκινητικό τραγούδι στον παπα-Στέλιο και όλους όσοι συνέβαλαν στο ταξίδι τους. Η μουσική ήταν από τον «Προσκυνητή» του Αλκίνοου Ιωαννίδη και οι στίχοι παραφρασμένοι. «Κάποιος είπε πως οι άνθρωποι δεν ξέρουν πια να αγαπούν, κάποιοι όμως το μπορούν. Κάποιος είπε πως προσφέρουν όσοι αντάλλαγμα ζητούν, μα εσάς τι να σας πουν», είπαν, κάνοντας και τα... τσιμέντα να δακρύσουν. «Οι άνθρωποι όπως θα το ζήσατε και εσείς, ξέρουν και μπορούν ακόμα να αγαπούν. Απλά, ίσως η αλήθεια είναι ότι προσφέρουμε και ζούμε για ένα αντάλλαγμα....και δεν είναι άλλο από το να βλέπουμε τα προσωπάκια σας να χαμογελάνε!», τους απάντησε ο Πάτερ...