Ο Γιάννης Κυράστας δεν ήταν ούτε ένας συνηθισμένος ποδοσφαιριστής, ούτε ένας συνηθισμένος προπονητής... Πως θα μπορούσε άλλωστε να ήταν κάτι τέτοιο ένας παίκτης, ο οποίος στα 14 χρόνια καριέρας, αγωνίστηκε σε μόλις δύο ομάδες, τον Ολυμπιακό και τον Παναθηναϊκό; Ουδείς το έχει καταφέρει αυτό, πόσω μάλλον να διατελέσει αρχηγός σε αμφότερες...

Ο «μπογιατζής» όπως ήταν το παρατσούκλι του, για αλλού ξεκίνησε και αλλού τον έβγαλε ο δρόμος του, καθώς παρά το γεγονός οτι τα πρώτα ποδοσφαιρικά βήματα τα έκανε στους «ερυθρόλευκους», τελειώνοντας την καριέρα του παραδέχθηκε πως «στο τέλος αισθάνομαι πιο πολύ Παναθηναϊκός απ’ ότι Ολυμπιακός...».

Και να σκεφτεί κανείς πως η είσοδός του στην πρώτη ομάδα των Πειραιωτών έγινε κατά τύχη, καθώς μία μέρα από τους μεγάλους έλειπε ένα ακραίο μπακ και ο Άλαν Άλσμαν ζήτησε από τον Παύλο Γρηγοριάδη να του στείλει κάποιον από τους μικρούς, με τον 19χρονο Γιάννη Κυράστα να είναι ο τυχερός... Άφησε θετικές εντυπώσεις, καθιερώθηκε στις προπονήσεις και στις 26 Απριλίου έκανε το ντεμπούτο του στο φιλικό με την Μάντεστερ Σίτι στο κατάμεστο Γ. Καραϊσκάκης...

Αυτό το ματς ήταν η αφετηρία μίας καριέρας 9 ετών στον Ολυμπιακό, η οποία συνδυάστηκε με 5 Πρωταθλήματα και 3 Κύπελλα, πριν μεταπηδήσει το 1981 στον Παναθηναϊκό εκμεταλλευόμενος την 8ετία που ίσχυε τότε και κατακτήσει άλλα 2 Πρωταθλήματα και 3 Κύπελλα μέχρι το 1986 που αποφάσισε να κρεμάσει τα παπούτσια του σε ηλικία 34ων ετών και να ασχοληθεί με την προπονητική...

Ξεκίνησε το... αγροτικό του από τον Εθνικό Ελληνορώσων, ακολούθησε η ΑΕ Μεσολογγίου, η Προοδευτική, ο Εθνικός, ο Πανιώνιος, ο Πανηλειακός, μέχρι που το 1999 του δίνεται η μεγάλη ευκαιρία και αναλαμβάνει τον Παναθηναϊκό... Οι «πράσινοι» φτάνουν παρά τα εμπόδια που έβλεπαν να ξεφυτρώνουν μπροστά της, έφτασαν μία ανάσα από τον τίτλο, τον οποίο έχασαν στους πανηγυρισμούς στο γκολ του Λυμπερόπουλου με το οποίο έγινε το 2-1 κόντρα στον Ολυμπιακό (ο Ολυμπιακός ισοφάρισε στην επόμενη επίθεση)...

Έτσι, ο 48χρονος τότε τεχνικός έμεινε με τον τίτλο του καλύτερου προπονητή στην ψηφοφορία του ΠΣΑΤ και ο Παναθηναϊκός με την καθολική αναγνώριση οτι ήταν η καλύτερη ομάδα και οτι προσέφερε το καλύτερο θέαμα εκείνη την σεζόν...

Ο Ευάγγελος Μυτιληναίος, έχοντας εντυπωσιαστεί από το έργο του στο «τριφύλλι», τον παίρνει στον Ηρακλή, όμως ένα χρόνο μετά επιστρέφει στους «πράσινους», έχοντας μαζί του και τον Μιχάλη Κωνσταντίνου, βάζοντας φαρδιά-πλατιά την υπογραφή του στην μαγική πορεία με αντιπάλους όπως η Άρσεναλ, η Μαγιόρκα και η Άρσεναλ, όπου ο Παναθηναϊκός πήγε την τελευταία αγωνιστική των ομίλων στο ισπανικό νησί για τουρισμό, καθώς είχε εξασφαλίσει την πρώτη θέση...

Παρά την εξαιρετική πορεία στο Champions League όμως, οι γκέλες στο ελληνικό πρωτάθλημα τον οδηγούν στην έξοδο για δεύτερη φορά, με το τελευταίο του παιχνίδι να είναι αυτό κόντρα στον ΠΑΟΚ στην Λεωφόρο, όπου το «τριφύλλι» γνώρισε την ήττα με 2-1. Η αποχώρησή του μάλιστα από τους πάγκο του Παναθηναϊκού συνδυάστηκε με την χαρακτηριστική δήλωση που έχει μείνει στην ιστορία: «Τέρμα για μένα το ποδόσφαιρο. Ήρθε ο καιρός να ασχοληθώ με την οικογένειά μου και το ψάρεμα».

Σύμφωνα με τα όσα κυκλοφορούσαν την εποχή εκείνη, λίγο έλειψε να αθετήσει τον λόγο του... Μία όταν ακουγόταν το όνομά του για τον Ολυμπιακό, προκειμένου να αντικαταστήσει τον Όλεγκ Προτάσοφ και άλλη μία όταν στην ΕΠΟ τον προόριζαν για αντικαταστάτη του Ότο Ρεχάγκελ αλλά η εκτός έδρας νίκη επί της Ισπανίας, ανάγκασε τους ανθρώπους της Ομοσπονδίας να δώσουν... παράταση στον Γερμανό.

Έτσι, ο πάγκος του Παναθηναϊκού ήταν ο τελευταίος που φιλοξένησε την εμβληματική μορφή του, καθώς τον Φεβρουάριο του 2004 ξεκινάει η σοβαρή περιπέτεια της υγείας του με την Αθλητικό Ηχώ να περιγράφει όλο το χρονικό μέχρι την 1η Απριλίου, όταν και η είδηση του θανάτου του σόκαρε τον ποδοσφαιρικό κόσμο και όχι μόνο.

«Η μάχη του Γιάννη Κυράστα για τη ζωή του ξεκίνησε στις 28 Φεβρουαρίου, που εισήλθε στην Ευρωκλινική, με επεισόδιο προστατίτιδας και επιδιδυμίτιδας, για το οποίο έλαβε αντιβιοτική αγωγή. Λίγες μέρες μετά, στις 5 Μαρτίου, επανήλθε στην Ευρωκλινική με σημεία νεκρωτικής γάγγραινα του οσχέου (νόσος του Fournier), οπότε χειρουργήθηκε επειγόντως και εισήχθη στη Μονάδα Εντατικής Θεραπείας όπου και παρέμεινε μέχρι το θάνατό του. Στις 15 Μαρτίου, η κατάσταση της υγείας του παρουσίασε βελτίωση, λόγω μιας νέας φαρμακευτικής αγωγής που έλαβε.

Οι γιατροί σταμάτησαν να τον έχουν σε καταστολή, ενώ άρχισε να αναπνέει μόνος του. Μάλιστα, το ιατρικό ανακοινωθέν της 22ης Μαρτίου, μιλούσε για "περαιτέρω βελτίωση της υγείας του", ενώ όπως τονιζόταν, "οι δείκτες της λοιμώξεως υποχωρούν". Κι ενώ όλοι πίστεψαν ότι ο Γιάννης Κυράστας θα κέρδιζε τη μάχη για τη ζωή του, τα δυσάρεστα ξεκίνησαν τη Δευτέρα 29 Μαρτίου, οπότε η κατάσταση της υγείας του επιδεινώθηκε ξαφνικά και υποβλήθηκε σε αφαίρεση χολής. Οι μεταγγίσεις αίματος ακολούθησαν η μία την άλλη, αλλά δυστυχώς ο οργανισμός του είχε πάψει να αντιδρά θετικά σε οτιδήποτε πια... ο 53χρονος Έλληνας τεχνικός κατέληξε χθες το απόγευμα και ο χαμός του βύθισε στο πένθος όλη την ποδοσφαιρική Ελλάδα".».


Μπορεί στις δύο θητείες του στον Παναθηναϊκό να μην κατάφερε να σηκώσει το πολυπόθητο πρωτάθλημα, όμως δύο μήνες μετά την απώλεια του, άπαντες τους αφιέρωσαν το νταμπλ του 2004... Κόσμος και ομάδα συμφώνησαν στο «Αυτή η κούπα θα φτάσει στ’ άστρα, για τον Γιάννη τον Κυράστα», αναγνωρίζοντας την αδικία με το πρωτάθλημα του 2000.