Σε σύνολο περίπου 4.000 ψήφων στο G-Weekend (σ.σ. σας ευχαριστούμε θερμά για την ανταπόκριση και τα όσα πολλά μηνύματα) οι Τρύπες είχαν την πρωτοκαθεδρία στις ελληνόφωνες ροκ μπάντες. Σε πολύ μεγάλο ποσοστό μάλιστα! Σε 46% με τα Ξύλινα Σπαθιά στην 2η θέση με 22%, τα Διάφανα Κρίνα με 13% και τα Μωρά στην Φωτιά με 7%. Πολλοί κατέθεσαν την άποψη πως ήταν άδικο να μπει σε σύγκριση με τις άλλες μπάντες το συγκεκριμένο γκρουπ. Ίσως και να είχαν δίκιο... Όλοι λοιπόν διαφωνούν για το Νο2 ωστόσο οι περισσότεροι συμφωνούν στο Νο1 της σχετικής λίστας.

Όπως και να ιεραρχήσει κανείς της μπάντες της εποχής οι Τρύπες ως επί το πλείστον φιγουράρουν πρώτοι και... καλύτεροι! Προερχόμενοι από τη Νεάπολη Θεσσαλονίκης με παρουσία από τις αρχές του '80 μέχρι και λίγο μετά το 2000 και με αμέτρητες επιτυχίες. Ο ιδιαίτερος ήχος τους, προερχόμενος από τα βασικά χαρακτηριστικά του πυρήνα της μπάντας, δηλαδή από τα αναγνωρίσιμα φωνητικά και στίχους του τραγουδιστή Γιάννη Αγγελάκα, καθώς και από τις ιδιόμορφες συνθέσεις του μπασίστα Γιώργου Καρρά, ενέπνευσε πολλά σχήματα της εποχής. Αυτό το ροκ και το... μετά πανκ στιλ που έβγαλαν σε μία εποχή που... διψούσε για επανάσταση και ακραία έκφραση.

Πάρτι στον 13ο όροφο, Ταξιδιάρα ψυχή, Η μάσκα που κρύβεις, Δεν χωράς πουθενά, Από μία άδεια καρδιά, Κράτα το σόου μαϊμού, Παράξενη πόλη και τόσα πολλά ακόμα. Θεωρείται το πιο πετυχημένο και πιο εμπορικό ελληνόφωνο ροκ συγκρότημα. Ότι και να γράψει κανείς θα είναι λίγο για την πορεία τους αλλά και τα πεπραγμένα τους...

ΤΑ ΠΡΩΤΑ ΤΟΥΣ ΒΗΜΑΤΑ...

Ήταν το 1983 όταν οι Γιάννης Αγγελάκας, Γιώργος Καρράς, Μιχάλης Κανατίδης και Κώστας Φλωροσκούφης κάνουν πρόβες και όνειρα σε ένα υπόγειο στην περιοχή της Νεάπολης της Θεσσαλονίκης. Τα πρώτα τραγούδια τους, Ασφάλεια, Νταβατζής και Άσχημο Όνειρο τα έπαιξαν για πρώτη φορά σε ένα live κυρίως για Πανεπιστήμια και φοιτητές με τον Γιώργο Χριστιανάκη στα πλήκτρα. Συνέχισαν τις εμφανίσεις τους στο θρυλικό 'Τσα Τσα', στη 'Σελήνη και σε άλλα μαγαζιά. Το 1984 φεύγει ο Κανατίδης και στη θέση του κιθαρίστα έρχεται ο Μπάμπης Παπαδόπουλος. Ηχογραφούν τον πρώτο τους δiσκο τον Ιανουάριο του '85 στο στούντιο 'Αγροτικόν' του Νίκου Παπάζογλου. Αυτός κυκλοφόρησε από τη νεοσύστατη τότε Αnο Kato Records του Γιώργου Τσακαλίδη, σε κασέτα και βινύλιο και περιείχε έντεκα τραγούδια τους. Στον δίσκο συμμετείχαν οι Εύα Βλαχάκου φωνή, Φλώρος Φλωρίδης και Θόδωρος Ρέλλος σαξόφωνο και Μιχάλης Κανατίδης κιθάρα.

ΤΑ ΓΕΓΟΝΟΤΑ ΠΟΥ ΤΟΥΣ ΣΤΙΓΜΑΤΙΣΑΝ

Ήταν η εποχή της... τρέλας για τις Τρύπες. Μέχρι το 1994 είχαν βγάλει πέντε δίσκους και είχαν φτάσει σε επίπεδα που δεν θα μπορούσαν ποτέ να φανταστούν οι ίδιοι. Ωστόσο σε μία τόσο μεγάλη μπάντα δεν μπορεί να μην υπάρχουν και δύσκολες και... μαύρες στιγμές ακόμα και εάν σε έναν πολύ μεγάλο βαθμό δεν είχαν ευθύνη για ότι θα επακολουθούσε. Οι ζωντανές εμφανίσεις της μπάντας εξακολουθούν να προκαλούν... παροξυσμό! Στο Marquee του Λονδίνου κάνουν 2 sold out συναυλίες και στο Μάντσεστερ ακόμα 2 τον αριθμό (σ.σ. στο εξωτερικό είχαν παίξει και Γαλλία)!

Όμως η συναυλία τους στον Λυκαβηττό στις 30 Σεπτεμβρίου του 1994 έμελλε να είναι από τις χειρότερες ever!!! Οι Τρύπες είναι στο απόγειό τους και στα καλύτερά τους και ο Λυκαβηττός να σφύζει τότε από κόσμο. Μέσα και έξω από τον συναυλιακό χώρο. Πάνω που ο κόσμος αδημονεί για την έναρξη του live ξεσπούν άγρια επεισόδια. Επίθεση με πέτρες, λοστούς και καρέκλες ακόμα και στα μέλη του συγκροτήματος και τους διοργανωτές, προς το κοινό, τραυματισμοί, αίματα, κλάματα, πανικός, σπρωξιές και ουρλιαχτά. Φριχτές σκηνές... Ο τραγουδιστής της μπάντας που έκανε support ανέβηκε επί σκηνής και με κλάματα τόνισε πως ένα παιδί του γκρουπ είχε χάσει το μάτι του...

Τελικώς οι Τρύπες βγαίνουν με βαριά καρδιά και σε... πέπλο θλίψης για όσα έγιναν. «ΡΟΚ ΑΙΜΑ» ήταν το πρωτοσέλιδο της «Ελευθεροτυπίας», μετά τα επεισόδια το φθινόπωρο του 1994, που η αλήθεια είναι κατακρίθηκε από πολλούς και θεωρήθηκε ακραίο αλλά και από δημοσιογραφικής πλευράς ότι... κιτρίνιζε πολύ.

Οι επίδοξοι τζαμπατζήδες ήταν αρκετοί αλλά αυτό που έγινε ήταν πέρα από τα όρια των συνηθισμένων «ντου»: επίθεση με πέτρες, λοστούς και καρέκλες σε συγκρότημα, κοινό και διοργανωτές, σοβαροί τραυματισμοί. Κάποιοι μιλάνε τότε για επιδρομή «βαρβάρων» ακόμη και πληρωμένους τραμπούκους!!! Ο Μανώλης Ρασούλης, παρών στη συναυλία, γράφει επιστολή όπου μιλά για «νέο φασισμό» και την «οσμή του θανάτου». Η συναυλία έτσι όπως την ήθελαν και την είχαν σκεφτεί οι Τρύπες πραγματοποιείται στο ΣΕΦ δυο μήνες αργότερα, με δρακόντεια μέτρα ασφαλείας.

Ο Αγγελάκας πάντως για πρώτη φορά εμφανίζεται άρον - άρον στην τηλεόραση και δίνει συνέντευξη Τύπου, όπου τα βάζει με την Ελευθεροτυπία, κάνει λόγο για προβοκάτσια και ξεστομίζει την φράση που έμεινε στην ιστορία απευθυνόμενος σε όσους προκάλεσαν τα επεισόδια: «Αυτό είναι το ροκ, ρε; Αυτό είναι μαγκιά;

Άλλοι κάνουν λόγο για αναρχικούς και κουκουλοφόρους, άλλοι για κακομαθημένους τζαμπατζήδες, ο Μανώλης Ρασούλης που ήταν μέσα μιλάει για 'νεοφασισμό' και πάει λέγοντας. Εγώ το μόνο που ξέρω είναι πως κράταγα ένα κιβώτιο από μπίρες πάνω απ' το κεφάλι μου για να γλιτώσω απ' τις πέτρες που έπεφταν βροχή και πήγαινα πάνω - κάτω στις κερκίδες του θεάτρου επί ένα τέταρτο, γιατί πρέπει να σας πω - και το λέω με κάθε βεβαιότητα - πως η 'επίθεση' έγινε και από τις δύο πλευρές, και από την είσοδο, αλλά και από τον χώρο που βρίσκεται πίσω απ' το θέατρο. Με πολύ απλά λόγια ήμασταν... περικυκλωμένοι». Χιλιάδες κόσμου βαπτίζονται χούλιγκανς τότε. Λίγα χρόνια άπαντες θα καταλάβουν με το πόσο πραγματικά μεγάλη μπάντα έχουν να κάνουν. Γιατί οι Τρύπες ήταν κάτι παραπάνω από μία ελληνόφωνη ροκ μπάντα...

Η ΔΙΣΚΟΓΡΑΦΙΑ ΚΑΙ ΤΟΠ ΣΤΙΓΜΕΣ

Δύο χρόνια μετά τα γεγονότα του Λυκαβηττού και με μία κοινωνία που ακόμα δεν ήταν έτοιμη και ώριμη να καταλάβει το τι πρέσβευαν μουσικά κυρίως οι Τρύπες κάνουν το come back με το 5ο studio album τους και 6ο κατά σειρά (σ.σ. και συνολικά φυσικά), το 'Κεφάλι Γεμάτο Χρυσάφι', που τα... σπάει και γίνεται χρυσός μέσα σε 2 εβδομάδες! Τραγουδάρες όπως το 'Καινούρια Ζάλη', το 'Ακούω Την Αγάπη', το ομώνυμο 'Κεφάλι Γεμάτο Χρυσάφι', το 'Θα ανατέλλω' και το 'Να 'μαι πάλι εδώ ζωντανός', που σαν να ήθελε να στείλει κάποιο... μήνυμα για την διετή απουσία της μπάντας από τα δισκογραφικά δρώμενα και τα όσα τους είχαν χρεώσει. Το 1998 παίζουν στο Rockwave πριν από τον Nick Cave. Μία μικρή ομάδα γιουχάρει και πετάει πέτρες προς την σκηνή, δείγμα του ότι γενικά σε τέτοιες συναυλίες υπήρχαν γενικά ανάλογες συμπεριφορές.

ΑΣ ΔΟΥΜΕ ΜΕΡΙΚΕΣ ΣΤΙΓΜΕΣ - ΣΤΑΘΜΟΥΣ:

1985: Ηχογραφούν τον πρώτο τους δiσκο για λογαριασμό της ανεξάρτητης δισκογραφικής εταιρίας της Θεσσαλονίκης Αnο Kato Records. Τότε κάνουν τα πρώτα Θρυλικά live τους στην Σελήνη.

1986: Κατεβαίνουν στην Αθήνα στο club Ροντέο κατόπιν πρωτοβουλίας του Πάνου Ηλιόπουλου ακολουθούν εμφανίσεις στο 'Κύτταρο' και το καλοκαίρι παίζουν πριν από τον Πουλικάκο στον Λυκαβηττό.

1987: Οι σχέσεις τους με την Αnο Kato Records δεν πηγαίνουν καθόλου καλά. Αποχωρούν και ηχογραφούντον δίσκο τους 'Πάρτυ Στο 13ο όροφο', με... δανεικά και με στήριξη φίλων, γνωστών και συγγενών και κατόπιν ψάχνουν για εταιρία. Υπογράφουν συμβόλαιο με την Virgin, και κυκλοφορούν τον δίσκο την άνοιξη της ίδιας χρονιάς.

1988: Βρίσκονται μουσικά στο Άλσος με τον Παύλο Σιδηρόπουλο και κάνουν συναυλίες σε όλη την Ελλάδα

1989: Τα πρώτα τους live στο ΑΝ στα Εξάρχεια.

1990: Ηχογραφούν και βγάζουν τον καινούριο δίσκο τους 'Τρύπες Στον Παράδεισο' και πλέον εμφανίζονται πολύ συχνά στο ΑΝ. Το καλοκαίρι συμμετέχουν στο Φεστιβάλ του Belfort στην Γαλλία.

1991: Πρώτη δική τους συναυλία στον Λυκαβηττό με 3.500 κόσμο.

1993: Χρονιά με την δισκογραφική δουλειά '9 Πληρωμένα Τραγούδια' από τις Τρύπες και το 'Υπέροχο Τίποτα' από τον Γ. Αγγελάκα και τον Γ. Καρρά.

1994: Θα βρεθούν στο Marquee του Λονδίνου και στο Μάντστεστερ με μεγάλη απήχηση και επιτυχία. Την ίδια χρονιά όμως τους στιγματίζει δίχως να ευθύνονται το Live στον Λυκαβηττό με το... ντου και την επίθεση που έγινε κυρίως από άτομα που ήθελαν να μπουν τζάμπα. Πρωτοσέλιδο της ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑΣ τότε όπως γράψαμε και πιο πάνω: ΡΟΚ ΑΙΜΑ. Η ματαιωμένη συναυλία τους γίνεται εν τέλει στις 6 Δεκεμβρίου στο ΣΕΦ: 8.000 κόσμος κάτω από καθεστώς... τρομοκρατίας και με τρομερή αστυνομική φύλαξη. Βγαίνει ο δίσκος 'Κράτα το σόου μαϊμου' με 16 κομμάτια από ζωντανές εκτελέσεις από τους 3 πρώτους δίσκους τους και με το κομμάτι 'Ασφάλεια' μέσα σε αυτόν.

1996: MARQUEE και Manchester - δύο sold out σε live αλλά και το εξαιρετικό 'Κεφάλι γεμάτο χρυσάφι'.

1997-98: Συναυλίες σε Ελλάδα και εξωτερικό με τρομερή ανταπόκριση.

Ιούλιος 1999:: 'Μέσα στη νύχτα των άλλων'. Τρία χρόνια μετά το 'Κεφάλι γεμάτο χρυσάφι', οι Τρύπες με 12 νέα τραγούδια.

Τα άλμπουμ τους:

Τρύπες (1985)

Πάρτυ στο 13ο Όροφο (1987)

Τρύπες στον Παράδεισο (1990)

Εννιά Πληρωμένα Τραγούδια (1993)

Κράτα το σόου μαϊμού (1994)

Κεφάλι Γεμάτο Χρυσάφι (1996)

Μέσα στη Νύχτα των Άλλων (1999)

1985-2000: Ένα Ταξίδι Που Ποτέ Δεν Τελειώνει (2002)(συλλογή, 3 CD και VCD)

ΤΟ MAGIC BUS ΠΟΥ ΥΠΗΡΧΕ!

Η Ταξιδιάρα Ψυχή ήταν ένα από τα πολλά εμβληματικά τραγούδια της μπάντας. Όπως διαβάζουμε όμως και στην Μηχανή του Χρόνου το Magic Bus από τα τραγούδι αυτό υπήρχε πραγματικά!!! Τι ήταν; Ήταν ένα υπαρκτό τουριστικό πρακτορείο με την συγκεκριμένη ονομασία, το οποίο στις αρχές της δεκαετίας του '80 εκτελούσε δρομολόγια στις τρεις ευρωπαϊκές πόλεις που ανέφερε το κομμάτι. Ήταν στην οδό Φιλελλήνων, σε ένα ημιυπόγειο, απέναντι από την καθολική εκκλησία, μπροστά από την είσοδο της Πλάκας. Το πρακτορείο εκτελούσε αμέτρητα δρομολόγια και ένωνε τη νεολαία της Ευρώπης σε προσιτές τιμές. Το ταξιδιωτικό γραφείο, κυρίως έφερνε τουρίστες, από την Ευρώπη με πολύ καλές τιμές διαλύοντας τον ανταγωνισμό ενώ φυσικά μπορούσε κανείς να το χρησιμοποιήσει για να πάει στο εξωτερικό.

Ο Δημήτρης Πετρόπουλος πρώην υπάλληλος του Magic Bus περιέγραφε πως εάν ένα εισιτήριο της Oλυμπιακής για Άμστερνταμ κόστιζε τριακόσια ευρώ, τα λεωφορεία του πρακτορείου μετέφεραν τους νέους με 80 ευρώ τότε!!! Το ταξίδι για το Λονδίνο ή όπου αλλού εξυπηρετούσε το πρακτορείο ήταν τουλάχιστον δύο ημέρες τότε αλλά για την νεολαία του '80 η εμπειρία ήταν μοναδική και... ροκ! Τα δρομολόγια αυτά δεν ήταν νόμιμα, καθώς η μεταφορά προσώπων από ιδιώτες απαγορευόταν. Τίποτα βέβαια δεν γινόταν στα κρυφά. Το πρακτορείο συνεργαζόταν με δεκάδες άλλα ταξιδιωτικά γραφεία στην Αθήνα και στην Θεσσαλονίκη.

Το Magic Bus ήταν πρωτοπόρο, καθώς άνοιξε τον δρόμο της Ελλάδας σε χιλιάδες Ευρωπαίους που δεν είχαν την οικονομική επιφάνεια για τέτοια ταξίδια από Άμστερνταμ ή Βερολίνο ή Λονδίνο και έφερε εκατομμύρια δραχμές σε συνάλλαγμα. Πάντως μην αναζητήσετε το Magic Bus στην οδό Φιλελλήνων. Όπως οι Τρύπες, έτσι και το Θρυλικό πρακτορείο δεν υπάρχει πια...

ΟΙ ΑΤΑΚΕΣ ΤΟΥ ΑΓΓΕΛΑΚΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΚΑΡΙΕΡΑ ΤΟΥ ΚΑΙ ΤΟ ΤΕΛΟΣ...

Τον λατρεύεις ή τον... μισείς (σ.σ. κάποιοι έχουν διαφωνήσει με όσα λέει) ο τραγουδιστής, μουσικός και τραγουδοποιός Γιάννης Αγγελάκας είναι μία πολύ ξεχωριστή προσωπικότητα που έχει κάνει πολλά, έχει πετύχει πολλά αλλά και έχει περάσει πολλά. Έμεινε σε μία τάξη κυρίως λόγω των μαθηματικών, πήγε στο Πολυτεχνείο αλλά το παράτησε επειδή δεν άντεχε τόσο διάβασμα, πήγε μετά στη Βιομηχανική αλλά... ξενέρωσε κυρίως με την πολιτική ατμόσφαιρα και τις νεολαίες των κομμάτων και τα παράτησε. Οι διηγήσεις θέλουν τον Αγγελάκα να έχει εργαστεί ακόμα και σε δύσκολα επαγγέλματα και να έχει αρνηθεί ένα τεράστιο ποσό για διαφήμιση.

Ο ίδιος αρχικά δεν μπορούσε να διαχειριστεί την μεγάλη επιτυχία της μπάντας. «Με σόκαρε όλη αυτή η ενέργεια που ήρθε ξαφνικά επάνω μας. Άρχισα να αισθάνομαι άβολα και σχεδόν αρρώστησα. Με τρόμαξε το όλο πράγμα που ξαφνικά μεγάλωσε και έγινε ανεξέλεγκτο. Η ένταση, η υστερία, οι συναλλαγές, οι promoters που τα τσέπωναν. Χρειάστηκαν ένα με δυο χρόνια για να καταλάβω πως θα σταθώ μέσα σ αυτό το πανηγύρι χωρίς να χαθεί η υπόστασή μου. Και σιγά- σιγά βρήκα τους τρόπους να κάνω όλη αυτή την τρέλα, συνείδηση και να τη στέλνω πίσω στον κόσμο», είπε στο theschooligans.gr το 2007.

Ο Αγγελάκας, ακόμα και όταν έκανε περιοδείες, δούλευε και σε περιστασιακές δουλειές. Στην Κρήτη πατούσε ακόμα και σταφύλια για το μεροκάματο και στην Θεσσαλονίκη μια περίοδο μάζευε μαζί με ένα φίλο του κουρέλια από τα σκουπίδια και τα έκαναν στρώματα. Ήταν, όπως έχει πει ο ίδιος, «ρακοσυλλέκτης». Οι Τρύπες διαλύθηκαν το 2001. Μία μπάντα που είχε κάνει και πετύχει σχεδόν τα πάντα και είχε αφήσει την σφραγίδα της ακόμα και με τραγούδια στο κινηματογράφο. Ο Αγγελάκας έδωσε την δική του ερμηνεία: «Γιατί σταματήσαμε να έχουμε την περιπέτεια. Η ατμόσφαιρα είχε αρχίσει να μην είναι τόσο συντροφική. Δεν υπήρχε χρόνος και διάθεση να ψάξουμε για καινούρια ακούσματα. Στις πρόβες κάποιοι κοιτούσαν το ρολόι».

Στο elliniki-skini.gr διαβάζουμε και τις εξής ατάκες του: «Αυτό που φαίνεται είναι ότι επρόκειτο για προσωπική μου επιλογή (σ.σ. η διάλυση του συγκροτήματος). Χρεώνεται σε μένα. Αλλά η αλήθεια είναι ότι όσο περνούσαν τα χρόνια, μεγαλώναμε, κάποιοι έκαναν οικογένειες και δεν υπήρχε ο χρόνος να γίνονται οι πρόβες που χρειάζονταν για να εξελίσσεται το γκρουπ.Γιατί αν κάτι δεν εξελίσσεται είναι νεκρό. Και αυτό δε γινόταν, ενώ ταυτόχρονα στο μυαλό μου δούλευαν ιδέες για άλλες μουσικές. Αν υπήρχε μια σύμπνοια και μια διάθεση για δουλειά, θα μπορούσαμε να είχαμε συνεχίσει. Αλλά δεν μπορούσαμε ούτε τις Τρύπες να συντηρήσουμε, πόσω μάλλον να πάμε και παραπέρα». Το συγκρότημα πάντως δεν χώρισε με άσχημο τρόπο με τον Αγγελάκα να συνεχίζει σόλο καριέρα και συνεργασίες με άλλους καλλιτέχνες ενώ το 2004 ίδρυσε και δική του δισκογραφική εταιρεία.

Ο Παύλος Παυλίδης πάντως από τα Ξύλινα Σπαθιά και τα Μωρά στην Φωτιά θα πει για τις Τρύπες: «Είναι σαφές ότι οι Τρύπες έριξαν το τείχος. Αυτή η μουσική (σ.σ. ελληνικό ροκ) άρχισε ξαφνικά να αφορά στα αλήθεια πολύ κόσμο...».

πηγή: ypogeio.gr

ΕΔΩ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΕΠΙΣΗΜΟ ΚΑΝΑΛΙ ΤΟΥ ΑΓΓΕΛΑΚΑ ΣΤΟ YOUTUBE.

- Παρακάτω μπορείτε να ψηφίσετε στο poll το αγαπημένο σας τραγούδι από τις Τρύπες. Έγιναν δεκαπέντε επιλογές αλλά θα μπορούσαμε να είχαμε βάλει τουλάχιστον τριάντα...