O Γιάννης Πιτσιλαδής είναι ένας ελληνικής καταγωγής επιστήμονας, καθηγητής στη Φυσιολογία της Ασκησης στο αγγλικό Πανεπιστήμιο του Mπράιτον. Αυτός είναι ο επίσημος τίτλος του, καθώς είναι πραγματικά πολυπράγμων και ασχολείται παράλληλα με δεκάδες πρότζεκτ που όλα βέβαια έχουν αφετηρία γενικότερα τον αθλητισμό και ειδικότερα το τρέξιμο.
Ο Γιάννης Πιτσιλαδής ήρθε στην Αθήνα καλεσμένος της Μη Κυβερνητικής Οργάνωσης Αναγέννηση & Πρόοδος και έδωσε στο Κέντρο Πολιτισμού Ιδρυμα Σταύρος Νιάρχος διάλεξη με τίτλο: Oλα για τον Μαραθώνιο, Sub 2 Project: Μαραθώνιος κάτω από 2 ώρες!

Το Gazzetta Weekend Journal άκουσε τη διάλεξη του και μετά είχε την ευκαιρία να συζητήσει μαζί του, διαπιστώνοντας το πάθος του για τον αθλητισμό αλλά και τις πραγματικά πρωτοποριακές ιδέες.

«Μπορεί και στον επόμενο αγώνα να δούμε κάποιον να τρέχει κάτω από 2 ώρες».

Μπορεί να είναι πολυπράγμων, αλλά αυτό που φαίνεται να τον συγκινεί ιδιαίτερα είναι το Sub 2 Hours,το πρότζεκτ δηλαδή που θα ετοιμάσει ένα δρομέα να τρέξει τον Μαραθώνιο σε κάτω από δύο ώρες, βελτιώνοντας κατά σχεδόν 3 δευτερόλεπτα το παγκόσμιο ρεκόρ του Ντένις Κιμέτο με 2:02.57 από το Μαραθώνιο του Βερολίνου το 2014.Για πολλούς, αυτό είναι αδύνατον, καθώς ο χρόνος αυτός ξεπερνά τη μέγιστη αερόβια ικανότητα ενός δρομέα, αλλά ο Γιάννης Πιτσιλαδής είναι αισιόδοξος: «Πιστεύω ότι ακόμα και στον επόμενο αγώνα μπορούμε να το πετύχουμε. Δεν είναι εύκολο αλλά μπορεί να γίνει και νομίζω ότι είμαστε πολύ κοντά», λέει με μία μεγάλη λάμψη να φωτίζει τα μάτια του.

Αλλωστε για αυτό δουλεύει εδώ και χρόνια, «από το 2014 έχω ξεκινήσει με τους συνεργάτες μου το πρόγραμμα αυτό και μόλις εδώ και μερικούς μήνες έχουμε βρει τον χορηγό που θα μας βοηθήσει. Μιλάμε για κάτι που είναι πραγματικά πολυδάπανο και ήδη αντίστοιχες προσπάθειες κάνουν και άλλες εταιρίες όπως η Nike».
Ξεκαθαρίζει ότι το συγκεκριμένο πρόγραμμα μπορεί να επιτευχθεί χωρίς να γίνεται καμία συζήτηση για αναβολικά. Αλλωστε ο ίδιος συνεργάζεται με τη Διεθνή Ολυμπιακή Επιτροπή για την καταπολέμηση των αναβολικών. «Πρόκειται έναν συνδυασμό παραγόντων που μπορούν να φτάσουν σε αυτό το αποτέλεσμα. Αναφέρομαι από τα παπούτσια και την ένδυση, μέχρι την προπόνηση, τη διατροφή και την ενυδάτωση στη διάρκεια του αγώνα. Τίποτα δεν θα είναι αφημένο στην τύχη και πιστεύω ότι θα το πετύχουμε».

Το ερώτημα, όμως, έρχεται αμέσως στα χείλη. Είναι αυτό άνθρωπος: Ο Καθηγητής απαντά αμέσως: «Δεν θέλουμε να φτιάξουμε ρομπότ. Δεν το συζητάω καν... Αλλά η βελτίωση που μπορούμε να πετύχουμε σε όλους τους τομείς, θα βοηθήσει σε μεγάλο βαθμό τους αθλητές και την ίδια την επιστήμη του αθλητισμού. Μέσω της επίτευξης του Sub 2 Hours, θα εξελίξουμε τα πάντα που σχετίζονται με το τρέξιμο...»
Μέλος της ομάδας είναι ο σπουδαίος Αιθίοπας δρομέας Κενενίσε Μπεκέλε. Ουσιαστικά αποτελεί την ενσάρκωση στην πράξη του συγκεκριμένου πρότζεκτ και τα αποτελέσματα δεν επιδέχονται αμφισβήτησης. Ο χρυσός Ολυμπιονίκης στο Πεκίνο το 2008 στα 5 και στα 10 χιλιόμετρα και Παγκόσμιος Πρωταθλητής ένα χρόνο αργότερα, έχασε από το 2009 αρκετά χρόνια λόγω τραυματισμού. Μπήκε, όμως, στο πρόγραμμα του Πιτσιλαδή και πέρσι στο Μαραθώνιο του Βερολίνου, έκοψε πρώτος το νήμα με 2:03:03, τη δεύτερη καλύτερη επίδοση όλων των εποχών στο Μαραθώνιο.

Ο Πιτσιλαδής ήταν στο δεύτερο αυτοκίνητο πίσω από τους πρωτοπόρους αθλητές, στην άσπρη BMW στη φωτογραφία και στο μεγαλύτερο μέρος της κούρσας τα... άκουγε από τον προπονητή του Μπεκέλε, επειδή έβλεπε συνεχώς την πλάτη του πρωτοπόρου Κίπσανγκ. Ωστόσο στα τελευταία χιλιόμετρα, ο Αιθίοπας ανέβασε το ρυθμό του βηματισμού και τερμάτισε εύκολα πρώτος με τον Γιάννη Πιτσιλαδή απλώς να χαμογελά, γεμάτος ικανοποίηση!

Η πρώτη θέση στο Βερολίνο δεν ήταν πυροτέχνημα του Μπεκέλε, καθώς φέτος βγήκε δεύτερος στο Μαραθώνιο του Λονδίνου, ενώ στο Ντουμπάι κυνήγησε το παγκόσμιο ρεκόρ, αλλά έφυγε γρήγορα στην αρχή και μετά κουράστηκε και αναγκάστηκε να εγκαταλείψει. Η NIKE πάντως ήδη ζητά τον Αιθίοπα για να τον εντάξει στην ομάδα της, αλλά ο ίδιος το αρνείται δηλώνοντας πίστη στον Πιτσιλαδή!

Διαρκής μάχη κατά των αναβολικών

Ο Γιάννης Πιτσιλαδής την επομένη της διάλεξης του έφυγε από την Αθήνα για τη Λωζάνη, καθώς συνεργάζεται με τη Διεθνή Ολυμπιακή Επιτροπή σε θέματα ντόπινγκ. Με τους συνεργάτες του έχουν προχωρήσει σε άλλο επίπεδο το αντιντόπινγκ αφήνοντας το αίμα και τα ούρα και ρίχνοντας όλη την προσοχή στο RNA το οποίο μαζί με το DNA αποτελούν το γενετικό υλικό των οργανισμών. Aυτή την έρευνα την ξεκίνησε όταν έπεισε 20 αθλητές από τη Σκωτία και 20 από την Κένυα να πάρουν ερυθροποιητίνη για κάποιο χρονικό διάστημα και παρακολουθούσε κάθε ημέρα παίρνοντας δείγματα αίματος, τις μεταβολές σε επίπεδο RNA. Εκεί λοιπόν ανακάλυψε τι αλλάζει και ποια ήταν τα αποτυπώματα του ντόπινγκ που έμεναν στον οργανισμό και ήθελε να βρει, ακόμη και τέσσερις εβδομάδες μετά. Μάλιστα σητν ομιλία του αναλύοντας τη μέθοδο αυτή, αστειεύτηκε και με το ακροατήριο: «Τα λέω αυτά και είμαι σίγουρος ότι εάν υπάρχουν εδώ προπονητές, ίσως δεν κοιμηθούν καλά το βράδυ...»

Οι πρωταθλητές δεν γεννιούνται, γίνονται!

Μπορεί στις ομιλίες του λοιπόν να αστειεύεται, αλλά στη ζωή τα βλέπει όλα αρκετά σοβαρά σχετικά με τη δουλειά του, σε σημείο μάλιστα γραφικότητας. Οπου πάει έχει μαζί τα σύνεργα του και με τις απαραίτητες μπατονέτες, συλλέγει γενετικό υλικό από τους κορυφαίους αθλητές. Εχει ταξιδέψει δεκάδες φορές στην Αφρική και έχει κοιμηθεί ακόμα και στη ζούγκλα, προκειμένου να ανακαλύψει τι συμβαίνει με τους Αφρικανούς δρομείς και γιατί είναι τόσο σπουδαίοι δρομείς. Μετά από χρόνια ερευνών, η απάντηση έρχεται αβίαστα: «Δεν έχω ανακαλύψει ότι συμβαίνει κάτι με τα γονίδια τους. Είναι όλα θέμα καθημερινής ζωής. Τα παιδιά στην Αφρική περπατούν από πολύ μικρή ηλικία κάνοντας χιλιόμετρα για να πάνε σχολείο και να επιστρέψουν σπίτι. Οι συνθήκες και ο τόπος διαβίωσης είναι εντελώς διαφορετικά από τα παιδιά στην Ευρώπη και αυτό τελικά αποτυπώνεται στο σώμα τους...»

Πριν τον αποχαιρετήσω, μου επαναλαμβάνει και το άλλο θέμα που έθιξε στην αρχή της ομιλίας του και είναι επίσης κατηγορηματικός. «Ο άνθρωπος γεννήθηκε για να τρέχει. Αν μελετήσεις όλη τη φυσιολογία του σώματος του, το καταλαβαίνεις αμέσως...»