Η κατάκτηση πρωταθλήματος δεν απαιτεί συνωμοσία του σύμπαντος, ούτε “μάχες” κι διάφορα άλλα μελοδραματικά. Συνδυασμός και συγχρονισμός ανθρώπινων αντιδράσεων, συμπεριφορών, απέναντι στην τύχη και στον... Μάικλ Τζόρνταν! Ναι, για να πάρεις δαχτυλίδι πρωταθλητή οφείλεις να είσαι τυχερός και να μην παίζει ο “Air”.

Τώρα, η “τυραννία” του “MJ” δεν υπάρχει και μένει μόνο η τύχη. Κάποτε, όμως, ο αμείλικτος αυτός συνδυασμός υπήρξε και στέρησε από πολλούς καλούς παίκτες την ύψιστη διάκριση. Η λίστα που ακολουθεί περιλαμβάνει μερικούς από τους κορυφαίους που έπαιξαν στο ΝΒΑ και δεν μπόρεσαν να σηκώσουν το τρόπαιο “Larry O' Brien”.

Καρλ Μαλόουν

Ο καλύτερος πάουερ φόργουορντ όλων των εποχών έφτασε τρεις φορές στην πηγή, αλλά δεν γεύτηκε το νέκταρ του τίτλου. Τα χρόνια που έπαιξε στους Τζαζ της Γιούτα ήταν τα καλύτερα και πιο παραγωγικά του. Ο Μάικλ Τζόρνταν όμως ύψωσε απαγορευτικό στον “ταχυδρόμο” και τον άφησε με την πίκρα της συμμετοχής στους τελικούς. Στις ατομικές διακρίσεις ξεχωρίζουν τα δύο βραβεία MVP και η 2η θέση στη λίστα των σκόρερ όλων των εποχών.

Έλτζιν Μπέιλορ

Ο ύψος 1.96μ. Φόργουορντ έκανε εκπληκτικά πράγματα στο παρκέ. Σκόραρε κατά βούληση (μέσο όρο 27.4 πόντους) και δεν άφηνε να πέφτει τίποτα -σχεδόν- κάτω (13.4 ριμπάουντ μέσο όρο). Φόρεσε 14 σεζόν τη φανέλα των Λέικερς και την τίμησε όσο λίγοι. Εντούτοις, το δαχτυλίδι του πρωταθλητή δεν ήρθε. Για δύο λόγους: Ο ένας ήταν οι παντοδύναμοι Σέλτικς των 60's και ο άλλος η ατυχία. Την περίοδο 1970-71, μετά από δύο αγώνες, τραυματισμός στο γόνατο τον βγάζει νοκ άουτ. Αποσύρθηκε την επόμενη σεζόν (1971-72) μετά από εννιά ματς λόγω των ενοχλήσεων στα γόνατα. Λίγο μετά η ομάδα έκανε σερί 33 νικών και πήρε το πρωτάθλημα! Η διοίκηση του έδωσε δακτυλίδι πρωταθλητή, όμως δεν ανήκει στο ενεργό ρόστερ του συλλόγου.

Τσαρλς Μπάρκλι

Ο “Σερ Τσαρλς” σε όποια ομάδα κι αν έπαιξε μόνο θετικό απολογισμό είχαν. Φιλαδέλφεια, Φοίνιξ, Χιούστον είχαν εύκολα τις 50+ νίκες κάθε σεζόν. Βέβαια, η αγωνιστική περίοδος 1992-93 είναι η καλύτερη του αθυρόστομου και εκρηκτικού Τσαρλς. Τότε, ηγήθηκε των Σανς, έλαβε το βραβείο του πολυτιμότερου της σεζόν, όμως στους τελικούς συνάντησε την Νέμεσις “Μάικλ Τζόρνταν” σε μία από τις πιο συναρπαστικές σειρές τελικών ΝΒΑ.

Τζον Στόκτον

Ο ορισμός του πλέι μέικερ... Πάντα ήρεμος, ψύχραιμος, διαρκώς σε εγρήγορση, οξυδέρκεια στο μέγιστο, καθαρό μυαλό στα δύσκολα, κι άλλα πολλά προσόντα. Παίκτης-σύμβολο για τους Τζαζ, μαζί με τον Καρλ Μαλόουν την εδραίωσαν στην ελίτ του ΝΒΑ. Κορυφαίος πασέρ και πρώτος σε κλεψίματα στην ιστορία της λίγκας. Ό,τι κι αν έκανε όμως, μπροστά στους Μπουλς του Μάικλ Τζόρνταν ήταν λίγο. Δύο φορές σε τελικούς, δύο φορές ηττημένος.

Στιβ Νας

Ο Καναδός ήταν η χαρά, η απόλαυση, η διαρκής έκπληξη του παιχνιδιού. Συνδύαζε ουσία και θέαμα, ενώ ήταν πάντα έτοιμος να τα βάλει με κάθε αντίπαλο. Μα, με κάθε αντίπαλο. Δεν είχε σημασία το ύψος και η δύναμη του. Αυτός θα έφτανε στο καλάθι. Άψογος χειριστής της μπάλας, αποτελεσματικός πασέρ και πάρα πολύ καλός στο σκορ. Δύο φορές MVP, όμως πέρα από τους τελικούς Δύσης δεν μπόρεσε να μπει στη μεγάλη σκηνή των τελικών του ΝΒΑ.

Πάτρικ Γιούινγκ

Ο παίκτης που πήρε στις πλάτες του τους Νικς μετά τον Ουίλις Ριντ. Η ομάδα της Νέας Υόρκης δεν θα ήταν αυτή που ξέρουμε αν δεν υπήρχε ο γεννημένος στο Κίνγκστον της Τζαμάικα σέντερ. Τέλειωσε την καριέρα του με 21 πόντους και 9.8 ριμπάουντ μέσο όρο. Το 1994 έφτασε στους τελικούς, αλλά ο Χάκιμ Ολάζουον και οι Ρόκετς του στέρησαν τη χαρά.

Άλεν Άιβερσον

Το ξεκίνημα του “Answer” στο ΝΒΑ ήταν σαρωτικό. Δεν υπήρχε τίποτα να τον σταματήσει. Το μόνο που μπορούσες να κάνεις ήταν να τον βλέπεις να μεγαλουργεί. Σκορ, θέαμα, θάρρος, φαντασία... τα πάντα. Το 2001 παίρνει τους Φιλαδέλφεια Σίξερς από το χέρι και τους πάει μέχρι τους τελικούς. Πρώτο ματς στην έδρα των Λέικερς και διπλό! Οι δυνάμεις του όμως δεν έφταναν για κάτι περισσότερο και η αυλαία βρήκε την ομάδα του L.A να πανηγυρίζει.

Τζορτζ Γκέρβιν

Ο “Ice Man” των Σπερς ήταν χαρισματικός σκόρερ. Τέσσερις φορές ανακηρύχθηκε καλύτερος στον συγκεκριμένο τομέα και ολοκλήρωσε την πορεία του με 26.2 πόντους μέσο όρο. Έφτασε πολύ κοντά στο πολυπόθητο δακτυλίδι πρωταθλητή το 1979. Τότε, η ομάδα του Σαν Αντόνιο σπατάλησε προβάδισμα 3-1 στους τελικούς Ανατολής απέναντι τους Ουάσιγκτον Μπούλετς και έμεινε εκτός τελικών ΝΒΑ.

Ντομινίκ Ουίλκινς

Tο ανθρώπινο highlight πρόσφερε ουκ ολίγες στιγμές θεάματος, διασκέδασης, δέους. Ο “Νικ” δεν ήταν μόνο για τις εντυπώσεις φυσικά. Σκόρερ από τους λίγους και από τα πιο σημαντικά κομμάτια των Ατλάντα Χοκς. Η μονομαχία με τον Λάρι Μπερντ στα ημιτελικά της Ανατολής, έβδομο ματς, το 1988, ανήκει στις αξέχαστες στιγμές του ΝΒΑ.

Πιτ Μάραβιτς

Ο παίκτης που ήρθε από άλλον... πλανήτη και μέχρι σήμερα μνημονεύεται για το πανέμορφο παιχνίδι του. Ο Μάραβιτς μπορούσε να σκοράρει με όποιον τρόπο ήθελε και καμία άμυνα δεν μπορούσε να τον σταματήσει. Το κακό γι' αυτόν ήταν πως δεν αγωνίστηκε σε ομάδα-διεκδικήτρια τίτλου. Στην τελευταία του σεζόν έπαιζε ελάχιστα με τους Σέλτικς. Οι “πράσινοι”, τότε, έφτασαν μέχρι τους τελικούς της Ανατολής του ΝΒΑ.

Πηγή

-Sports Illustrated