Το άλλοτε glamorous franchise έχει χάσει τη λάμψη του, βρίσκεται μεταξύ της μετριότητας και κακοτεχνίας, παραμένει στο βυθό του αμερικανού μπάσκετ και στη λίστα των προβλημάτων προς επίλυση για το ΝΒΑ.

Τα ένδοξα χρόνια της δεκαετίας του ’70 και των δύο τίτλων ή οι θαυμάσιες στιγμές που χάρισαν οι Knicks της δεκαετίας του ’90 όχι μόνο πέρασαν στο παρελθόν, αλλά κλειδώθηκαν σ’ ένα μπαούλο το οποίο παραμένει κλειστό. Ακόμη και στα άγονα χρόνια, αυτή η ομάδα είχε περηφάνια και άκρως φανατικό (για τα δεδομένα του ΝΒΑ) κοινό.

Είχε πρόσωπα με τα οποία ταυτίζονταν οι fan του μπάσκετ και εικόνες που αποτυπώθηκαν στους σκληρούς δίσκους του μυαλού κάθε μπασκετόφιλου. Πλέον οι φίλοι των Knicks βλέπουν κάτι… Κλίβελαντ, Οκλαχόμες και Γκόλντεν Στέιτ να προοδεύουν καθώς η δική τους ομάδα, της διασημότερης πόλης του κόσμου, βρίσκεται μεταξύ φθοράς και αφθαρσίας.

Είναι χαρακτηριστικό το γεγονός ότι στην τελευταία 16ετία μόλις τρεις φορές ξεπέρασαν σε νίκες το 50% των αγώνων. Μόλις τέσσερις φορές αγωνίστηκαν στα playoffs του ΝΒΑ και μόλις στη μία εξ’ αυτών προκρίθηκαν στην επόμενη φάση! Οι αριθμοί είναι αμείλικτοι όπως εξάλλου και ο επαγγελματικός αθλητισμός που κατατάσσει τους Knicks στη λίστα των πλέον αποτυχημένων ομάδων του ΝΒΑ βάζοντας στην εξίσωση και το payroll τους.

Το καλοκαίρι, αποχώρησαν οι δύο ηχηρές προσωπικότητες της ομάδας. Ο Phil Jackson έπειτα από τρία χρόνια παρουσίας στη θέση του προέδρου επιχειρήσεων του franchise έφυγε με τη στάμπα του αποτυχημένου. Προ ημερών, ο Carmelo Anthony έπειτα από απελπισμένη προσπάθεια αποχώρησης, κατάφερε να βρει την πόρτα της εξόδου και μετακόμισε στους Oklahoma Thunders. Αυτό σημαίνει ότι οι Knicks για τουλάχιστον δύο χρόνια ακόμη δεν υπολογίζονται στις… πρωτοκλασάτες ομάδες του Πρωταθλήματος. Ποια είναι όμως τα πρόσωπα που «επέβαλαν» την καταστροφική 16ετία των Knicks;

Ο αυτοκαταστροφικός ιδιοκτήτης

Αν επιτρέπεται η προσωποποίηση της αποτυχίας των Knicks τότε κοιτάξτε καλά στη φωτογραφία γιατί στο πιο απογοητευμένο πρόσωπο αποτυπώνεται ο καθ’ ύλην αρμόδιος της κατρακύλας. Ο James Dolan ανέλαβε τους Knicks το 1999, λίγους μήνες μετά τη συμμετοχή της ομάδας στους τελικούς του Πρωταθλήματος. Τα τελευταία τρία χρόνια είναι ίσως το πιο μισητό πρόσωπο στους φίλους της ομάδας (όχι μόνο) λόγω των χειρισμών του (αλλά και) προσβλητικών δηλώσεών του.

Ήρθε σε σύγκρουση με αρκετούς από δαύτους είτε face to face είτε μέσω αλληλογραφίας. Κάποια στιγμή είχε αποκαλέσει «ηλίθιο» έναν οπαδό που ζήτησε (από τον Ντόλαν) να παραχωρήσει την ομάδα και λίγες ημέρες μετά τον κάλεσε ο κομισάριος του ΝΒΑ, Άνταμ Σίλβερ, να ανακαλέσει. Δέχθηκε πολύ έντονη κριτική μετά το συμβάν με τον Charles Oakley ο οποίος είναι persona non grata για τον ιδιοκτήτη των Knicks κι όταν εμφανίστηκε στο Madison Square Garden ήρθε σε αντιπαράθεση με την ασφάλεια του γηπέδου. Ο Dolan έχει δεχθεί δεκάδες e mails στα οποία οι οπαδοί των Knicks του ζήτησαν να φύγει από την ομάδα αλλά αυτός όχι μόνο αρνήθηκε να το κάνει αλλά προέτρεψε τουλάχιστον έναν εξ’ αυτών να αγοράσει εισιτήριο διαρκείας στους Brooklyn Nets.

Στον Dolan χρεώθηκε επίσης και το trade του Carmelo Antony το 2011 όπου παραχωρήθηκε το 80% της πεντάδας των Knicks, όπως επίσης και η κάλυψη του σεξουαλικού σκανδάλου το 2006 με πρωταγωνιστική τον Isiah Thomas το οποίο εν πολλοίς κόστισε 11.5 εκατομμύρια δολάρια στον οργανισμό.

Ο Alan πλούτισε, οι Knicks φαλίρισαν

Θεωρείται ένα από τα μεγαλύτερα λάθη του franchise και είναι το συμβόλαιο του Alan Houston. Το 2001 υπέγραψε εξαετές συμβόλαιο έναντι 100 εκατομμυρίων δολαρίων δεσμεύοντας ένα σημαντικό μέρος του salary cap. Τότε το salary cap ήταν περί των 56 εκατομμυρίων δολαρίων και το συμβόλαιο του Houston κάλυπτε περίπου το 1/5 του προϋπολογισμού. Ο Houston ουδέποτε κατάφερε να ανταποκριθεί στο ύψος του συμβολαίου, αντιμετώπισε πολλούς τραυματισμούς, ουσιαστικά αποσύρθηκε το 2005 αλλά το συμβόλαιό του ήταν σε ισχύ έως το 2007!

Η χαρά… αγνοείται

Ούτε μία, ούτε δύο αλλά 13 σερί ήττες σε αγώνες playoffs μέτρησαν οι Knicks. Το 2001 προηγούνταν επί των Toronto Raptors με 2-1 νίκες, αλλά γνώρισαν διαδοχικές ήττες. Το 2003 το ΝΒΑ άλλαξε το format των playoffs αυξάνοντας τον απαιτούμενο αριθμό των νικών από τον πρώτο γύρο στις τέσσερις. Οι Knicks το 2004 «σκουπίστηκαν» από τους (τότε) New Jersey Nets, ενώ στην επόμενη παρουσία τους στα playoffs έπαθαν το ίδιο από τους Celtics. Το ίδιο έγινε και το 2012 μετρώντας 13 συνεχόμενες ήττες.

Ο Marbury της μετριότητας

Ο άνθρωπος που θα άλλαζε τις ισορροπίες στους Knicks και θα τους οδηγούσε σε λαμπερά μονοπάτια, τελικώς βυθίστηκε στη μετριότητά τους. Αυτό έγινε με τον Stephon Marbury. Παιδί της Νέας Υόρκης, μεγαλωμένος στο Brooklyn, από ηλικία 12 ετών ήταν γνωστός στους μπασκετικούς κύκλους της πόλης. Όταν ολοκληρώθηκε το trade από τους Phoenix Suns οι φίλοι των Knicks του επιφύλαξαν υποδοχή «μεσσία». Κι όμως, το ρεκόρ των νικών κυμάνθηκε από το 28% έως το 40% και οι Knicks δεν είδαν ούτε με… κιάλι τα playoffs. Μάλιστα η ζωή του Marbury στους Knicks ήταν ταραχώδης μετά την άφιξη του Isiah Thomas καθώς έφθασε στο σημείο να καταθέσει κατά του προπονητή του για ένα επεισόδιο που είχε λάβει χώρα στη διάρκεια ενός αεροπορικού ταξιδιού της ομάδας.

Οι αρνήσεις των All Stars

Το καλοκαίρι του 2010 ήταν κομβικό για την πορεία του franchise. Στη λίστα των free agents κυριαρχούσαν τα ονόματα των LeBron James, Dwyane Wade, Chris Bosh, Joe Johnson και Amar’e Stoudemire. Οι Knicks ήλπιζαν ότι θα αποκτήσουν τουλάχιστον δύο από δαύτους ή τουλάχιστον έναν από τους δύο πρώτους. Τελικώς, βολεύτηκαν με τον Stoudemire.

Οι τρεις πρώτοι αντάμωσαν στο Μαϊάμι, ο Johnson προτίμησε την Ατλάντα και ο Stoudemire πήγε στη Νέα Υόρκη με την υπόσχεση ότι σ’ έναν χρόνο θα δημιουργηθεί ομάδα ικανή για να διεκδικήσει το Πρωτάθλημα. Έτσι οι Knicks θυσίασαν μια ολόκληρη πεντάδα για να αποκτήσουν τον Carmelo Anthony και ξόδεψαν έξτρα χρήματα και πρόσθεσαν τον Chauncey Billups. Τη σεζόν 2012-13 ο Stoudemire έφθασε κοντά στη δικαίωση (σ. σ. όταν παρουσιάστηκε στον Τύπο είχε δηλώσει ότι «οι Knicks επέστρεψαν») καθώς η ομάδα για πρώτη φορά άγγιξε το 65.9% στην κανονική διάρκεια με ρεκόρ νικών 54-28. Απέκλεισε τους Celtics στα playoffs αλλά αποκλείστηκε από τους Pacers στα ημιτελικά της Ανατολής.

Το καταστροφικό trade

Ο χρόνος και τα αποτελέσματα χαρακτηρίζουν τις αποφάσεις. Αυτή του trade του Carmelo Anthony αποδείχθηκε κακή. Με εξαίρεση μια σεζόν, οι Knicks ήταν μεταξύ φθοράς και αφθαρσίας. Για να αποκτηθεί ο Anthony, οι Knicks παραχώρησαν τους Raymond Felton, Danilo Gallinari, Wilson Chandler, Timofey Mozgov. Δηλαδή, τα 4/5 της πεντάδας. Βέβαια, θα πει κανείς ότι με τους συγκεκριμένους «τέσσερις» δεν πέτυχαν κάτι σπουδαίο, αντιθέτως βολόδερναν στις τελευταίες θέσεις της Ανατολής. Με το trade του Anthony οι Knicks δέσμευσαν ένα ποσό της τάξεως των 20 εκατομμυρίων δολαρίων στο payroll τους και παράλληλα πέταξαν την ευκαιρία προσέγγισης μεγάλων ονομάτων αν συνυπολογιστούν και τα επίσης 20 εκατομμύρια του Stoudemire. Κοινώς, ήταν «δεσμευμένο» σχεδόν το 68% του payroll τους.

Έσβησε η τελευταία ελπίδα

Οι φίλοι των Knicks αναθάρρησαν όταν το 2014 ανακοινώθηκε η πρόσληψη του Phil Jackson στη θέση του προέδρου επιχειρήσεων του franchise. Τα 11 δαχτυλίδια με τους Chicago Bulls και τους Los Angeles Lakers ήταν το σπουδαιότερο εχέγγυο. Κατά τη θητεία του Z-Man οι Knicks πέτυχαν μόλις 80 νίκες και γνώρισαν 166 ήττες! Οι… εχθροί του Jackson είπαν ότι πληρώθηκε 750.000 δολάρια για κάθε νίκη καθώς το πενταετές συμβόλαιο προβλέπει να πληρωθεί 60 εκατομμύρια δολάρια. Παρότι το καλοκαίρι απολύθηκε από το franchise, προφανώς και θα εισπράξει αυτά τα χρήματα.

Ο Jackson ονειρεύτηκε τη δημιουργία της τριγωνικής επίθεσης και στους Knicks με τον Carmelo Anthony σ’ έναν ρόλο αντίστοιχο του Michael Jordan στους Bulls. Μόνο όμως που δεν έχουν όλοι την ίδια χάρη. Στο πλαίσιο αυτό, ο Anthony υπέγραψε το 2014 5ετές συμβόλαιο έναντι 124 εκατομμυρίων δολαρίων δίχως μάλιστα να συμπεριληφθεί trade clause. Ο Jackson ήταν ο άνθρωπος που εισηγήθηκε την υπογραφή νέου συμβολαίου αλλά οι σχέσεις του με τον Anthony όχι απλά χάλασαν αλλά έφτασαν στο σημείο να θέτει ο ένας βέτο για τον άλλον.

Ο Jackson έλαβε κι άλλες λανθασμένες αποφάσεις. Όπως για παράδειγμα τα 72 εκατομμύρια δολάρια που έδωσε στον Jaskim Noah για τετραετές συμβόλαιο ή ακόμη το ότι δεν επέμεινε για τους J.R. Smith, Iman Shumpert οι οποίοι κατέληξαν στο Κλίβελαντ. Η προσέγγιση του Derrick Rose δεν μπορεί να χαρακτηριστεί λανθασμένη, ούτε επίσης η επιλογή του Λετονού Porzingis. Συνολικά, δούλεψε σ’ ένα προβληματικό έως δηλητηριασμένο περιβάλλον και κάποια στιγμή το μικρόβιο έβλαψε και τον ίδιο.

Ελληνικό φαινόμενο

Έντεκα διαφορετικοί προπονητές σε 15 χρόνια σίγουρα δεν συμπεριλαμβάνεται στις αμερικανικές συνήθειες, μάλλον παραπέμπει σε ελληνική κουλτούρα. Κι όμως, αυτό έχει γίνει στους Knicks. Ο Jeff Van Gundy παραμένει ο πιο πετυχημένος προπονητής στη σύγχρονη ιστορία του franchise κι ας χλευάστηκε από το κοινό των Knicks στην τελευταία του χρονιά. Επί ημερών του, δεν γινόντουσαν «εγκλήματα» και η ομάδα διεκδικούσε ακόμη και το Πρωτάθλημα. Lenny Wilkens και Larry Brown επίσης βυθίστηκαν στη δίνη της αποτυχίας των Knicks και αποδείχθηκαν κακές επιλογές, όπως επίσης και ο Isiah Thomas παρότι ήταν ο αγαπημένος του ιδιοκτήτη.

ΟMike D’ Antony στη δική του τριετία απέτυχε να φέρει την αποτελεσματικότητα που είχε με τους Phoenix Suns, ενώ η έμπνευση του Jackson με την επιλογή του Derek Fisher επίσης αποδείχθηκε κάκιστη. Πλέον στην τεχνική ηγεσία βρίσκεται ο Jeff Hornacek έχοντας να διαχειριστεί μια μέτρια αλλά ακριβή ομάδα. Αυτή τη στιγμή το payroll των Knicks ανέρχεται στα 106 εκατομμύρια δολάρια, του χρόνου θα αρχίσουν με 95 εκατομμύρια δολάρια και μόνο από τη σεζόν 2019-20 θα έχουν τη δυνατότητα προσέγγισης All Stars όπου το payroll θα μειωθεί στα 64 εκατομμύρια δολάρια. Τα δεδομένα μπορούν να αλλάξουν μόνο στην περίπτωση που τους βγει ένας από τους πιτσιρικάδες ή πιάσουν.. κορόιδο κάποια άλλη ομάδα που θα έχει ανάγκη να ξεφορτωθεί ένα μεγάλο συμβόλαιο.