Αποτελούν αμφότεροι καμάρια δύο ακαδημιών με τεράστια ιστορία. Ο Χάρης Μαυρίας τον Οκτώβριο του 2010 έγινε σε ηλικία 16 ετών και 245 ημερών ο δεύτερος νεότερος παίκτης στην ιστορία του Champions League, μπαίνοντας αλλαγή στο ματς του Παναθηναϊκού με τη Ρούμπιν Καζάν. Στη συνέχεια, έγινε ο νεότερος παίκτης που φοράει την φανέλα με το τριφύλλι σε επίπεδο Α' εθνικής από καταβολής του πρωταθλήματος. Οι υψηλές επιδόσεις συνεχίστηκαν, όταν σκόραρε στο ντέρμπι με τον Ολυμπιακό στις 9 Δεκεμβρίου 2012 και έσπασε το ρεκόρ του Μίμη Δομάζου, ο οποίος αποτελούσε μέχρι εκείνη τη στιγμή τον νεαρότερο σκόρερ σε ντέρμπι «αιωνίων».

Ήταν ξεκάθαρο πως ο εξτρέμ από τη Ζάκυνθο είχε κάτι ξεχωριστό. Το ταξίδι του για το εξωτερικό και για τον μαγικό κόσμο της Premier League έμοιαζε ως βήμα μπροστά, όμως τα πράγματα δεν εξελίχθηκαν με τον καλύτερο τρόπο. Ο Ντι Κάνιο, που τον πήρε στο Στάδιο του Φωτός αποχώρησε και ο Μαυρίας ξεκίνησε να μην υπολογίζεται. Επέστρεψε στον Παναθηναϊκό με τη μορφή δανεισμού, έπαιξε για λίγο με τον ίδιο τρόπο στη Φορτούνα Ντίσελντορφ και από το καλοκαίρι του 2016 έριξε άγκυρα στην Καρλσρούη, θέλοντας να κάνει νέα αρχή, να βρει σταθερότητα και να αναδείξει το παιχνίδι του στο γερμανικό ποδόσφαιρο, που είναι μεν πολύ ανταγωνιστικό, αλλά δίκαιο προς εκείνους που δουλεύουν.

Στα αντίπαλα τμήματα υποδομής, τα «ερυθρόλευκα», μετακόμισε ο Δημήτρης Διαμαντάκος το 2009 από τον Ατρόμητο Πειραιά. Δείχνοντας ότι είναι δεινός σκόρερ ήδη από τις πρώτες του μέρες σε συλλογικό επίπεδο, αλλά και με τις μικρές εθνικές, διψούσε για παιχνίδια. Έπαιξε δανεικός στον Πανιώνιο, τον Άρη και τον Εργοτέλη, στον οποίο πρόλαβε να αναδειχθεί πρώτος σκόρερ. Επέστρεψε το καλοκαίρι του 2014 στον Ολυμπιακό και έλαμψε στο καλοκαιρινό τουρνουά International Cup.

Με αντιπάλους τη Μίλαν, τη Λίβερπουλ και τη Μάντσεστερ Σίτι σκόραρε τρεις φορές και αναδείχθηκε πολυτιμότερος παίκτης του τουρνουά! Παρότι συνδύασε το ντεμπούτο του στη Σούπερ Λιγκ με γκολ, δεν κατάφερε να βρει το χρόνο συμμετοχής που τόσο αναζητούσε. .Εφυγε δανεικός το καλοκαίρι του 2015 για την Καρλσρούη και τον Φεβρουάριο της επόμενης χρονιάς η γερμανική ομάδα είχε ήδη πειστεί. Προχώρησε στην αγορά των δικαιωμάτων του.

Από τον Παναθηναϊκό και τον Ολυμπιακό συμπαίκτες στην Καρσλρούη λοιπόν. To gazzetta.gr συνάντησε τον Δημήτρη Διαμαντάκο και τον Χάρη Μαυρία στη γερμανική πόλη, συζητώντας μαζί τους για την πορεία τους στην Zweite Liga, τη ζωή και τα όσα έχουν δει στη Γερμανία, καθώς και για τον τρόπο διαχείρισης των ταλέντων στην Ελλάδα και τα ζητήματα του ποδοσφαίρου μας.

Δημήτρη, τι είδες πέρυσι στο διάστημα που ήσουν δανεικός και αποφάσισες να υπογράψεις συμβόλαιο με την Καρσλρούη;

«Πρώτα από όλα, εγώ ήθελα από την αρχή που έφυγα από τον Ολυμπιακό, εκείνο το εξάμηνο, να πάρω παιχνίδια στα πόδια μου. Δεν ήμουν σίγουρος ότι στο γυρισμό, εφόσον έχω κάνει μια καλή σεζόν, θα το έχω αυτό σίγουρα. Εδώ είχα περισσότερες πιθανότητες και ένας από τους λόγους που επέλεξα να μείνω εδώ ήταν αυτός. Η ομάδα με στήριξε, γιατί μόλις ήρθα έκανα ένα χειρουργείο κατευθείαν και ήταν όλοι δίπλα μου. Με βοήθησε αυτό, ήταν ο δεύτερος παράγοντας. Ο τρίτος νομίζω ότι το επίπεδο εδώ στη δεύτερη κατηγορία μου άρεσε περισσότερο, γιατί είναι πιο κοντά στο στιλ μου. Δηλαδή έχει πιο πολλές μάχες, είναι πάνω-κάτω και ήθελα να δοκιμάσω κάτι στο εξωτερικό. Γι' αυτό το αποφάσισα».

Χάρη εσύ;

«Κι εγώ είχα έρθει δανεικός. Είχα πάει στη Φορτούνα αρχικά. Και σε αυτό που είπε ο Δημήτρης συμφωνώ, το στιλ εδώ στη Γερμανία θυμίζει υψηλό επίπεδο. Είναι πάνω-κάτω η μπάλα συνέχεια, έχει χώρους, οι ομάδες είναι δυνατές και πιστεύω αυτό είναι το ποδόσφαιρο που προσπαθώ και θέλω να παίξω. Από εκεί και πέρα η οργάνωση και οι συνθήκες είναι απίστευτες. Τα γήπεδα γεμάτα, ευχαριστιέσαι ποδόσφαιρο. Αυτό είναι το πιο σημαντικό».

Στην Αγγλία γιατί δεν ταίριαξες;

«Στην Αγγλία παίζουν πολλά ρόλο. Όταν είχα φύγει εγώ από τον Παναθηναϊκό είχα πει ότι θέλω να πάω σε μια ομάδα να παίξω, να με υπολογίζουν. Και πραγματικά, όταν είχα πάει στη Σάντερλαντ ήταν προπονητής ο Ντι Κάνιο που με επέλεξε και κατευθείαν έπαιξα. Ήμουν άτυχος μετά γιατί έφυγε, ήρθαν άλλοι προπονητές. Εκείνοι έφεραν άλλους παίκτες και ούτω κάθε εξής. Αυτό συμβαίνει στην Αγγλία, δεν τους νοιάζει το πόσα λεφτά θα σπαταλήσουν, αρκεί να φέρουν τους παίκτες που θέλουν, να φτιάξουν την ομάδα που θέλουν κι αν οι ποδοσφαιριστές που είναι ήδη στην ομάδα δεν τους ικανοποιούν ή δεν είναι αυτό που ψάχνουν, απλά δεν τους υπολογίζουν. Κέρδισα πράγματα, δεν μετανιώνω για την επιλογή μου. Τώρα κοιτάζω μπροστά και σημαντικό είναι να παίζουμε».

Φέτος η ομάδα δεν ξεκίνησε καλά. Είχατε ζητηματάκια...

Διαμαντάκος: «Αλλάξαμε προπονητή το καλοκαίρι, κάναμε πολλές αλλαγές στο ρόστερ και γενικά ήμασταν μια καινούργια ομάδα και νομίζω αυτό το εξάμηνο ήταν πολύ κακό. Δεν μας έβγαινε τίποτα και αν συνεχίζαμε έτσι πιστεύω θα είχαμε πρόβλημα. Αλλά η διοίκηση αποφάσισε να αλλάξει προπονητή, πήραμε τώρα έναν νέο και πιστεύω ότι θα τα πάμε πολύ καλύτερα, γιατί πραγματικά ήταν ένα δύσκολο εξάμηνο για όλους».

Χάρη, πριν μίλησες για τις συνθήκες. Τι είναι αυτό που εσύ, που έχοντας ζήσει και την Αγγλία και το περιβάλλον μιας μεγάλης ομάδας όπως ο Παναθηναϊκός, ξεχωρίζεις;

«Αυτό που είπες, σαν οργάνωση και ο Παναθηναϊκός είναι μια μεγάλη ομάδα και η οργάνωση ήταν πάρα πολύ καλή. Και στη Σάντερλαντ εννοείται. Όταν αναφέρομαι στις συνθήκες εννοώ για παράδειγμα όταν πηγαίνουμε σε γήπεδα εκτός έδρας, ή ακόμα και στην έδρα μας και βγαίνουμε για ζέσταμα και είναι οι κερκίδες γεμάτες. Αυτό σε ανεβάζει ψυχολογικά αμέσως. Για τον ποδοσφαιριστή είναι ό,τι καλύτερο να παίζει σε μεγάλα γήπεδα, κάτι που δεν βλέπουμε στην Ελλάδα και είναι στενάχωρο».

Δημήτρη εσύ έκανες ένα πολύ καλό καλοκαιρινό τουρνουά το καλοκαίρι του 2014. Αισθάνεσαι αδικημένος από τον Ολυμπιακό;

«Να σου πω την αλήθεια δεν το βλέπω έτσι. Εγώ κάθε χρόνο στον Ολυμπιακό πήγαινα δόξα τω Θεώ πολύ καλά στις προετοιμασίες, αλλά μετά κάτι γινόταν και δεν έπαιζα. Πήρα κάποιες ευκαιρίες σίγουρα, αλλά στον Ολυμπιακό νομίζω έτσι είναι. Αν την κατάλληλη στιγμή δεν είσαι έτοιμος και δεν έχεις και την τύχη είναι δύσκολο να παίξεις, γιατί έρχονται μεταγραφές. Τώρα τελευταία νομίζω ο Ολυμπιακός αρχίζει και στηρίζει λίγο-λίγο τις ακαδημίες, αν και πάλι μπορεί και παραπάνω».

Εσύ ήσουν πρώτος σκόρερ στις ακαδημίες του Ολυμπιακού, είχατε μια πολύ καλή ομάδα τότε, όμως κανένα παιδί νομίζω δεν έμεινε να συνεχίσει με την πρώτη ομάδα...

«Έτσι ακριβώς, νομίζω είναι θέμα συγκυριών. Πάνω από όλα ότι δεν έδινε τόσο βάση στις ακαδημίες. Μάλλον έδινε, απλά από τις ακαδημίες και να έφτανες στην πρώτη ομάδα, ήταν δύσκολο να παίξεις. Πάει για πρωταθλητισμό η ομάδα, είναι στο Champions League και είναι δύσκολο να σε εμπιστευτεί κάποιος προπονητής. Το καλό με εμένα ήταν ότι ο Μίτσελ μου έδειξε εμπιστοσύνη, είχα κάνει και παιχνίδια στην Ευρώπη, αλλά ήθελα να πάρω περισσότερες ευκαιρίες μετά το Ιnternational Champions Cup. Δεν τις πήρα και έτσι αποφάσισα να δοκιμάσω κάπου αλλού».

Και εσύ Χάρη ήσουν σε ακαδημίες με τεράστια φήμη, έχεις προλάβει την Παιανία. Είναι κάτι που λείπει τώρα αυτό από τον Παναθηναϊκό;

«Ναι, θεωρώ είναι κάτι που λείπει από τον Παναθηναϊκό. Και θεωρώ ότι έχουν αδικηθεί κάποια παιδιά. Η πιο πρόσφατη επιτυχία του Παναθηναϊκού ήταν το Κύπελλο, με τον Γιάννη Αναστασίου. Αν σκεφτούμε το ρόστερ αυτό, είχε μεγάλο αριθμό παιδιών από την ακαδημία. Κι αυτό το πρόζεκτ κακώς δεν στηρίχθηκε κι αυτά τα παιδιά δεν συνέχισαν. Εννοείται ότι η ομάδα τον επόμενο χρόνο έκανε "κοιλιά", αλλά θεωρώ πως έπρεπε να στηριχθεί γιατί τα παιδιά από την ακαδημία ξέρουν το πώς πρέπει να παίζεις σε μια ομάδα όπως ο Παναθηναϊκός. Μαθαίνουμε από μικροί αυτό το βάρος που έχει η φανέλα».

Στην επιστροφή σου για ένα διάστημα ως δανεικός, το βίωσες αυτό;

«Ναι, όταν γύρισα δανεικός ήταν στην ομάδα πολλά παιδιά. Ο Λαγός, ο Τριανταφυλλόπουλος, ο Χουχούμης, ο Μαρινάκης. Μετά δεν στηρίχθηκε όλο αυτό, είναι λίγο στενάχωρο, αλλά ελπίζω ότι όσοι είναι στην ακαδημία τώρα θα συνεχίσουν αυτό που κάνει ο Παναθηναϊκός, που βγάζει παιδιά».

Βλέπουμε αρκετά παιδιά που ενώ ξεκινούν ως μεγάλα ταλέντα, κάπου χάνουν το δρόμο τους. Δημήτρη εσύ είπες ότι προτιμούσες να παίξεις από ότι να μείνεις σε μια ομάδα και να μην έχεις συμμετοχές. Είναι τελικά αυτός ο δρόμος;

Διαμαντάκος: «Νομίζω έχει να κάνει με το πως το σκέφτεται ο καθένας και πως το αντιλαμβάνεται. Εγώ πριν από δύο χρόνια όταν ήμουν πιο μικρός έλεγα ότι εντάξει, είμαι στον Ολυμπιακό, αλλά θέλω να πάρω παιχνίδια. Γιατί το σημαντικότερο για έναν ποδοσφαιριστή και σε μικρή ηλικία είναι να έχει γεμάτη σεζόν. Βέβαια είναι κάτι δύσκολο όταν είσαι σε μεγάλη ομάδα, γι' αυτό και εγώ προτίμησα να φύγω δανεικός και να έρθω και στο εξωτερικό. Κάποιος άλλος μπορεί να θέλει να κάτσει σε μια μεγάλη ομάδα μέχρι να πάρει την ευκαιρία του. Είναι νομίζω θέμα απόφασης, συγκυριών και τύχης. Μπορεί να πας κάπου δανεικός, για παράδειγμα και να μην παίξεις ούτε εκεί. Νομίζω ότι το να πας δανεικός για την ακρίβεια είναι πιο δύσκολο. Γιατί μπορεί να σου γυρίσει μπούμερανγκ, να μην παίξεις ποτέ. Δεν ξέρεις τι θα αντιμετωπίσεις».

Μαυρίας: «Στο ποδόσφαιρο δεν ξέρεις τι θα σου συμβεί από τη μία μέρα στην άλλη. Εννοείται, δεν μπορείς να κανονίσεις τίποτα. Όταν κάνεις μια αρχή ειδικά, δεν είσαι κάπου για 5-6 χρόνια για παράδειγμα, τίποτα δεν μπορείς να προβλέψεις».

Έχετε παίξει ποτέ αντίπαλοι;

«Στις ακαδημίες μόνο, σε παιχνίδι Νέων».

Αν σου έλεγαν ότι θα πας σε μια ελληνική ομάδα, καλή και θα παίζεις βασικός, θα το άλλαζες με αυτό που έχεις εδώ στη Γερμανία;

Διαμαντάκος: «Αυτή τη στιγμή, να σου πω την αλήθεια, νομίζω πως όχι. Ποτέ μην λες ποτέ, αλλά αυτή τη στιγμή δεν νομίζω ότι προτεραιότητα μου είναι να γυρίσω στην Ελλάδα. Ποτέ δεν ξέρεις πώς τα φέρνει η ζωή, αλλά θέλω να συνεχίσω στη Γερμανία, κατά βάση στο εξωτερικό».

Ένα παιδί που βγαίνει έξω και βλέπει κάποια πράγματα, νιώθει λίγο ξενερωμένος με αυτά που συναντάει όταν επιστρέφει;

Μαυρίας: «Ναι, αλλά δεν θέλω να τα ισοπεδώνω όλα, ήμουν σε μια ομάδα με εξαιρετική οργάνωση όπως ο Παναθηναϊκός. Ήταν τα πάντα οργανωμένα. Αλλά σε γενικές γραμμές είναι λίγο περίεργο όταν γυρίζεις και συναντάς κάποιες έδρες με κακούς αγωνιστικούς χώρους, γήπεδα χωρίς κόσμο και άλλα πολλά, δεν θέλω να πω περισσότερα. Ακόμα και η τελευταία ομάδα στη β' κατηγορία της Γερμανίας έχει ένα καλό και γεμάτο γήπεδο. Ο αγωνιστικός χώρος, τα αποδυτήρια, όλες οι συνθήκες είναι πολύ καλές».

Διαμαντάκος: «Το καλό ήταν ότι εμείς ήμασταν σε μεγάλες ομάδες και δεν το νιώσαμε τόσο πολύ».

Εσύ όμως Δημήτρη δοκιμάστηκες και σε άλλες ομάδες. Ήταν χρήσιμο κι αυτό;

«Έκανα το αγροτικό μου που λένε και εννοείται, αυτές οι εμπειρίες ήταν αξέχαστες. Πραγματικά αυτές νομίζω με βοήθησαν για να μπορέσω να πάω στο εξωτερικό. Γιατί ουσιαστικά μεγάλες εμπειρίες από τον Ολυμπιακό είχα τα ευρωπαϊκά ματς, κάποια στο Κύπελλο και κάποιες άλλες συμμετοχές. Αλλά νομίζω έκανα καλό... αγροτικό. Πήγα στον Άρη σε μια δύσκολη περίοδο, που ήταν για να πέσει. Μετά πήγα στον Εργοτέλη που είχαμε καλή πορεία, είχε έρθει και ο κύριος Ουζουνίδης... Βοηθούν πολύ αυτές οι εμπειρίες. Να παλέψεις, να νιώσεις πως είναι να πας να πέσεις, να νιώσεις πως είναι να σώζεσαι. Είναι διαφορετικό γιατί στον Ολυμπιακό παλεύεις για να είσαι πρώτος και νομίζω με βοήθησε».

Χάρη ποια είναι η σημαντικότερη σου ανάμνηση από τον Παναθηναϊκό;

«Η πρώτη μου συμμετοχή στο Champions League και ο αγώνας με τον Ολυμπιακό που είχα κάνει. Όταν ήμουν μικρός και ξεκινούσα το ποδόσφαιρο στη φαντασία μου τα έβλεπα αυτά τα πράγματα. Ήταν ένα όνειρο το Champions League και όταν γίνει πραγματικότητα το θυμάσαι για μια ζωή»..

Εσένα Δημήτρη από τον Ολυμπιακό;

«Πρωτάθλημα, Κύπελλο και η πρώτη μου συμμετοχή στο Champions League. Το να παίζεις Champions League, κυρίως όταν είσαι σε μικρή ηλικία είναι ό,τι καλύτερο».

Είναι οι φιλοξενούμενοι οπαδοί κάτι που δίνει άλλη αίσθηση στο γήπεδο; Γιατί στην Ελλάδα είναι ξεχασμένο...

Διαμαντάκος: «Εμείς όπου πάμε, έχουμε μαζί μας τους οπαδούς. Έχουμε 5.000 που έρχονται παντού...»
Μαυρίας: «Παντού όμως! Οκτώ ώρες δρόμος; Θα τον κάνουν και θα έρθουν».
Διαμαντάκος: «Το να παίζεις με τους οπαδούς σου, να ακούς να φωνάζουν για σένα είναι πολύ καλό. Το να παίζεις μόνο με τους οπαδούς της γηπεδούχου ομάδας όμως, όχι και τόσο. Ναι, η ατμόσφαιρα μπορεί να είναι καλή , εντάξει, αλλά αυτό που γίνεται εδώ είναι πολύ διαφορετικό. Εδώ κάθονται και δίπλα-δίπλα, ο ένας από τη μία ομάδα και ο άλλος από την άλλη και δεν υπάρχει κανένα πρόβλημα. Ναι, εννοείται ότι μερικές φορές γίνονται συρράξεις, αλλά είναι μεμονωμένα περιστατικά και απευθείας σταματούν. Γενικά όμως ναι, πιστεύω ότι είναι κάτι πολύ καλό και πιο παλιά στην Ελλάδα που γινόταν, θυμάμαι εγώ το Κύπελλο για παράδειγμα σε μερικά ματς, νομίζω ήταν καλά. Όμως βλέπουμε τι γίνεται τώρα, δεν μπορεί να συμβεί αυτό. Πέρυσι, με όσα είχαν γίνει στο γήπεδο του Παναθηναϊκού με τον Ολυμπιακό όλοι με ρωτούσαν εδώ τι συνέβη, μου έδειχναν video...»

Ποια είναι η πιο δύσκολη έδρα που έχετε συναντήσει; Ζανκτ Πάουλι;

Διαμαντάκος: «Εγώ ναι. Πραγματικά ήταν κάτι μοναδικό, πέρυσι και κάναμε διπλό από ότι θυμάμαι. Τέτοια ατμόσφαιρα λίγες φορές έχω ζήσει. Εκεί είναι κανονικοί τρελοί, έχουν τρέλα με την ομάδα! Τώρα θα παίξουμε όπου να 'ναι θα το νιώσει και ο Χάρης»
Μαυρίας: «Εγώ θα πω Φράιμπουργκ. Μικρό γήπεδο, αλλά πέρυσι που έπαιξα με τη Φορτούνα, δεν σταμάτησαν! Την καλύτερη όμως την είδα στο παιχνίδι το δικό μας με τη Στουτγκάρδη, που είναι ντέρμπι. Απίστευτη!».

Πώς περνάτε εδώ το χρόνο σας;

Μαυρίας : «Ο χρόνος μας εδώ είναι περιορισμένος θα έλεγα. Έχουμε προπόνηση κάθε μέρα σχεδόν, μένουμε 4-5 ώρες στο γήπεδο. Μετά πάμε να φάμε κάτι, θα πιούμε έναν καφέ και το βράδυ Playstation, καμία ταινία. Είναι και το επάγγελμά μας τέτοιο που δεν μας επιτρέπει παραπάνω πράγματα, η ξεκούραση πάνω από όλα μετά την προπόνηση».

Pro ή FIFA;

«FIFA» (με μια φωνή)

Κανένα Παναθηναϊκός-Ολυμπιακός παίζετε;

Διαμαντάκος: «Να σου πω την αλήθεια όχι. Εγώ προτιμώ Ρεάλ!»
Μαυρίας: «Εγώ Μάντσεστερ Σίτι».

Έχετε ταιριάξει με παίκτες από την ομάδα σαν παρέα;

Διαμαντάκος: «Έχουμε Γερμανούς, έχουμε και Κινέζους και απ' όλα! Όχι εντάξει, σε αυτό δεν έχουμε πρόβλημα. Είναι όλοι φιλικοί και με αγκάλιασαν από την πρώτη στιγμή»
Μαυρίας: «Εννοείται όταν είσαι σε μια ξένη χώρα κάνεις περισσότερη παρέα και με αυτούς που είναι από Ισπανία, από Ιταλία. Το σημαντικό είναι ότι έχουμε δέσει και με Γερμανούς. Είναι όλοι καλά παιδιά και φιλικοί».

Μου είχε πει κάποτε ένας ποδοσφαιριστής που είχε πάει Γερμανία ότι στην αρχή αισθανόταν πολύ άσχημα, γιατί έβγαζε μόνο το 1/3 της προπόνησης. Τόσο διαφορετικά είναι;

Διαμαντάκος: «Εδώ πέρα οι εντάσεις της προπόνησης είναι πολύ πιο υψηλές. Στην Ελλάδα μπορεί να είναι μεγαλύτερη η διάρκεια, αλλά εδώ έχει πολύ υψηλή ένταση. Μπορεί να κάνουμε μια ώρα και ένα τέταρτο σε τρομερούς ρυθμούς. Αυτή είναι η διαφορά. Στην αρχή είναι να μπεις λίγο στο κλίμα, γιατί είναι σίγουρο ότι υπάρχουν διαφορές από ομάδα σε ομάδα. Αλλά μετά νομίζω συνηθίζεις. Αυτό είναι αλήθεια όμως ότι είναι πολύ διαφορετικές οι προπονήσεις».

Μαυρίας: «Και η γερμανική φιλοσοφία είναι 100% δουλειά. Αυτό είναι το κυριότερο. Μπορεί να κάνεις 100 λάθος πάσες, αλλά αν δουλεύεις στο 100% ο προπονητής θα είναι ευχαριστημένος».

Βλέπουμε αρκετούς Έλληνες να «πιάνουν» στη Γερμανία. Γιατί συμβαίνει αυτό;

Διαμαντάκος:«Πρώτα από όλα νομίζω ότι είναι θέμα δουλειάς. Αν πει ο Έλληνας ότι θα δουλέψει, θα το κάνει. Για να έρθει εδώ σημαίνει ότι έρχεται για να δουλέψει, σε οποιαδήποτε χώρα κι αν πάει. Είναι το σημαντικότερο. Μετά έχει να κάνει και το στιλ παιχνιδιού. Είναι μια πιο κοντινή για τους Έλληνες Αγγλία η Γερμανία».
Μαυρίας: «Συμφωνώ σε αυτό και θέλω να προσθέσω ότι όταν μια γερμανική ομάδα θα πάρει την απόφαση να σε πάρει, θα σου κάνει ένα συμβόλαιο 3-4 χρόνια. Θα σε στηρίξει. Μπορεί να μην παίζεις στην αρχή, αλλά όταν θα δει ο προπονητής ότι είσαι έτοιμος θα παίξεις, θα σου δώσει την ευκαιρία. Δηλαδή αν δουλέψεις στο 100%, θα πάρεις την ευκαιρία σου. Είναι ένα πρωτάθλημα το οποίο πρέπει να δουλεύεις για να παίζεις».

Ελληνικό πρωτάθλημα παρακολουθείτε;

Μαυρίας: «Ναι, όποτε μπορούμε παρακολουθούμε».
Διαμαντάκος: «Επειδή παίζουμε Σαββατοκύριακα και εμείς τυγχάνει να είμαστε σε ξενοδοχεία που δεν μπορούμε να δούμε. Σπίτι όταν είμαστε και παίζουμε καμιά Παρασκευή ή Κυριακή εννοείται, μαζευόμαστε και παρακολουθούμε».

Ποιο θεωρείτε το σημαντικότερο ζήτημα του ελληνικού ποδοσφαίρου; Δηλαδή αν είχατε τη δυνατότητα να αλλάξετε ένα πράγμα, ποιο θα ήταν αυτό;

Διαμαντάκος: «Ένα μόνο; Δεν φτάνει!»
Μαυρίας: «Πραγματικά, είναι αρκετά που πρέπει να αλλάξουν».
Διαμαντάκος: «Νομίζω πρώτα από όλα η φιλοσοφία που έχουμε για το ποδόσφαιρο. Εδώ ο κόσμος και όσοι είναι δίπλα στην ομάδα ζουν γι' αυτό. Εμείς κοιτάμε πρώτα άλλους παράγοντες και μετά το ποδόσφαιρο. Νομίζω πρέπει να επικεντρωθούμε πρώτα σε αυτό, να μην μας ενδιαφέρει οτιδήποτε άλλο πέρα από το ποδόσφαιρο και τους παίκτες και φυσικά, αυτό είναι πολύ δύσκολο να γίνει, να βάλουμε λίγο μυαλό. Γιατί είμαστε κακοί φίλαθλοι και πολλά ξεκινούν από εκεί. Και εδώ αν δείτε μερικές φορές τα σφυρίγματα είναι χειρότερα από την Ελλάδα. Αλλά εδώ ο διαιτητής είναι ο άρχοντας, δεν του λέει κανείς τίποτα. Στην Ελλάδα σκεφτόμαστε οτιδήποτε άλλο εκτός από το ποδόσφαιρο, ακόμα και για ένα ανθρώπινο λάθος το σκεφτόμαστε διαφορετικά. Και νομίζω αν αλλάξει αυτή η νοοτροπία σιγά-σιγά θα πάμε μπροστά. Νομίζω επίσης ότι στην πρώτη κατηγορία υπάρχουν μεγάλες διαφορές. Βλέπουμε ότι ο Ολυμπιακός είναι μπροστά 11 βαθμούς και συμβαίνει αυτό τα τελευταία χρόνια. Δεν είναι όπως πιο παλιά που κρινόταν στον πόντο, στους 3-4 πόντους και υπήρχε σασπένς για το Πρωτάθλημα. Ουσιαστικά με έναν καλό πρώτο γύρο παίρνει το πρωτάθλημα».

Βλέπουμε όμως φέτος και ομάδες όπως η Ξάνθη, ο Πανιώνιος, ο ΠΑΣ που κάνουν πολύ καλές προσπάθειες...

Διαμαντάκος: «Αυτό είναι το μόνο καλό. Ότι τέτοιες ομάδες όχι πάνε καλά απλώς, αλλά έχουν διάρκεια».
Μαυρίας: «Συμφωνώ με αυτά που είπε ο Δημήτρης και θα ήθελα να συμπληρώσω απλά ότι πρέπει να στηριχθούν γενικά οι Έλληνες. Χωρίς να θέλω να πω κάτι άλλο, απλά επειδή έχω ζήσει τις ακαδημίες υπάρχουν πολλά παιδιά που το αξίζουν και χρειάζονται στήριξη, γιατί χάνονται».

Είναι όμως η δουλειά που γίνεται πλέον όπως όταν ήσουν εσύ στις ακαδημίες;

Μαυρίας: «Δεν ξέρω, ίσως να γίνεται και καλύτερη. Όταν ήμουν εγώ, θα μιλήσω για τον Παναθηναϊκό, οι συνθήκες που υπήρχαν στην Παιανία ήταν απίστευτες. Ό,τι θέλαμε το είχαμε, όπως και ο Δημήτρης πιστεύω στον Ρέντη».
Διαμαντάκος: «Νομίζω ότι αυτό που έχει γίνει τα τελευταία χρόνια στην Ελλάδα έχει κάνει τις πιο μικρές ομάδες να στηρίξουν πολύ τους Έλληνες. Οι πιο μικρές, όμως. Αλλά αυτό έγινε κατ' ανάγκην νομίζω, όχι επειδή το ήθελαν».
Μαυρίας: «Απέδειξαν ότι το αξίζουν όμως. Γιατί και παίκτες έχουν βγει, όπως για παράδειγμα από τον Πανιώνιο που έφυγαν από τον Ολυμπιακό και τον Παναθηναϊκό και αποδεικνύουν την αξία τους. Μπακασέτας, Σιώπης, Ρισβάνης...».
Διαμαντάκος: «Εμένα γι' αυτό μου αρέσει πολύ ο Πανιώνιος, γιατί κατά βάση ο κορμός του είναι ελληνικός. Εννοείται, δεν λέμε να υπάρχουν μόνο Έλληνες, προφανώς, αλλά να υπάρξει στήριξη».
Μαυρίας: «Εννοείται, δεν το είπα ως... Ελληνάρας και άντε πάμε μόνο με Έλληνες. Αλλά έτσι και η Εθνική ομάδα θα ωφεληθεί».

Υπάρχουν όμως αρκετοί που λένε ότι οι Έλληνες παίκτες δεν έχουν τη σωστή νοοτροπία. Προφανώς είναι μια γενίκευση, δεν γίνεται να ισχύει για όλους, αλλά είναι κάτι που λέγεται...

Μαυρίας: «Υπάρχουν οι καλοί χαρακτήρες και οι κακοί χαρακτήρες, τόσο Έλληνες όσο και ξένοι. Ο κακός χαρακτήρας αργά ή γρήγορα θα φανεί. Ο καλός θα προσπαθήσει και κάποια στιγμή θα δικαιωθεί».
Διαμαντάκος: «Συμφωνώ και δεν συμφωνώ. Είναι θέμα χαρακτήρα και θέμα στόχων. Καθένας είναι διαφορετικός και φαίνεται από τον χαρακτήρα του....»

Την Εθνική τη σκέφτεστε;

Μαυρίας: «Εννοείται...»
Διαμαντάκος: «Νομίζω ότι είναι για τον καθέναν στόχος η Εθνική!».

Εδώ γενικά σας ρωτούν για την κατάσταση στην Ελλάδα; Όχι στο αθλητικό κομμάτι, αλλά στα υπόλοιπα...

Μαυρίας: «Ναι, μας ρωτούν πως έχει η κατάσταση. Διαβάζουν και βλέπουν ότι είναι δύσκολες οι στιγμές για τους Έλληνες πολίτες και μας ρωτούν να τους εξηγήσουμε τι γίνεται με περισσότερες λεπτομέρειες».
Διαμαντάκος: «Πέρυσι γινόταν περισσότερο. Φέτος ξέρουν τι γίνεται, έχουν καταλάβει και φέτος μας το λένε περισσότερο στο στιλ: "τι είναι αυτά που γίνονται στην Ελλάδα"».
Μαυρίας: «Απλά όταν τους λέμε κάποιες καταστάσεις με λεπτομέρειες, τις προάλλες για παράδειγμα τους λέγαμε για τα capital control και δεν πίστευαν ότι μπορεί να μην είχαν κάποια Σούπερ Μάρκετ προϊόντα ή βενζινάδικα βενζίνη, ότι υπήρχαν ουρές και είχες όριο 60 ευρώ την ημέρα».

Τι σας λείπει περισσότερο από την Ελλάδα;

Διαμαντάκος: «Ο ήλιος...»
Μαυρίας: «Ο καιρός και το φαγητό!»
Διαμαντάκος: «Εδώ το μόνο κακό είναι ότι δεν έχει καλό φαγητό! Μάλλον όχι γενικά καλό, οι Γερμανοί περισσότερο τρώνε διαφορετικά. Εμείς που θέλουμε κρέας πολύ δεν υπάρχει ποικιλία».
Μαυρίας: «Δεν έχει παράδοση και η Αγγλία και η Γερμανία. Στην Ελλάδα αν σε ρωτήσουν για παραδοσιακά φαγητά, θα πεις δέκα, όχι ένα! Εδώ αν σε ρωτήσουν για παραδοσιακό φαγητό θα σου πουν λουκάνικο ή στην Αγγλία fish and chips».

Χάρη, γίνεται τον τελευταίο καιρό ένας αγώνας για τον Λεωνίδα Κουτσούκη από τη Ζάκυνθο...

Μαυρίας: «Με τον Λεωνίδα ξεκινήσαμε μαζί στη Ζάκυνθο, στις ακαδημίες του Στράτου Κουρούμαλου, στον Ζακυνθιακό. Τον ξέρω από μικρό, είμαστε φίλοι καλοί και πραγματικά δίνει έναν αγώνα στον οποίο πιστεύω ότι όλοι πρέπει να βοηθήσουμε. Να βοηθήσουμε όσο μπορούμε. Και το λιγότερο είναι πολύ σημαντικό για αυτό το παιδί».
Διαμαντάκος: «Είναι συνάνθρωπός μας και χρειάζεται τη στήριξη. Ο καθένας, γιατί είναι και δύσκολα τα πράγματα στην Ελλάδα, από ένα ευρώ να δώσει, αν δώσουν όλοι είναι πολύ καλό. Και εμείς με την Εθνική δώσαμε κάποιους μισθούς γιατί το θέλαμε να βοηθήσουμε το παιδί. Μακάρι να καταφέρει να πάει στο εξωτερικό και να γίνει καλά».
Μαυρίας: «Πήγε στην Αμερική, του ζήτησαν ένα τεράστιο ποσό και ελπίζω αν δεν έχει συγκεντρωθεί να απομένει ένα μικρό ποσό και εύχομαι πραγματικά να τα καταφέρει».

Θα δίνατε συμβουλή σε ένα παιδί πιο μικρής ηλικίας να φύγει έξω;

Διαμαντάκος: «Να σου πω την αλήθεια είναι δύσκολο το έξω. Δεν είναι μια απλή απόφαση. Πας κάπου σε μια ξένη χώρα μόνος σου, ουσιαστικά, για να παίξεις ποδόσφαιρο. Νομίζω είναι θέμα χαρακτήρα αν θα το αντέξεις γιατί έχουμε δει καταστάσεις που πάνε και γυρίζουν. Αν το έχεις βάλει σκοπό και πεις "θα πάω έξω για να παίξω", τότε ναι. Το να μην είναι 100% σίγουρος κα΄ποιος νομίζω όχι, καλύτερα να το παλέψει στην Ελλάδα».

Μαυρίας: «Εγώ η συμβουλή που θα έδινα είναι να προσπαθήσει να καθιερωθεί κάπου στην Ελλάδα, γιατί η Ελλάδα είναι ένα καλό σκαλοπάτ,ι αν καθιερωθείς και παίζεις. Όχι σε Παναθηναϊκό-Ολυμπιακό αποκλειστικά, αλλά σε οποιαδήποτε ομάδα. Κι όταν δοθεί μια καλή ευκαιρία και είναι έτοιμος, τότε ναι να κάνει το βήμα. Βιαστικές κινήσεις ή οτιδήποτε θεωρώ καλύτερα να τις αποφύγει».