«Μιλάει αργά, λες και βαριέται. Δεν ενθουσιάζεται στις φάσεις και δεν φωνάζει στα γκολ. Ο Σωτηρακόπουλος πλέον έχει μεγαλώσει, δεν το έχει». Αυτά μου είπε ο φίλος παραδίπλα, όταν του ανέφερα για το βιβλίο που έπιασα στα χέρια μου. Η πρώτη σκέψη ήταν ότι έχει δίκιο. Δεν θυμάμαι να τον έχω ακούσει να ουρλιάζει. Ούτε καν όταν μπροστά του εξελίσσεται η πιο συναρπαστική φάση ενός τελικού Champions League. Δεν μπορώ να θυμηθώ να μην ακούγεται με ηρεμία, όσο πίσω και να πάω. Μα εκεί όμως είναι το θέμα με τον Χρήστο Σωτηρακόπουλο: ότι το μυαλό μπόρεσε να ανακαλέσει, να ξεθάψει πράγματα χαμένα στο χρόνο της μπάλας. Οτι όλες σχεδόν τις ποδοσφαιρικές αναμνήσεις τις συνόδευε η δική του φωνή.

Η πρώτη φορά που έκανα τον ακόλουθο συνειρμό, ήταν σε μία κουβέντα γύρω από τον Ραούλ. Σε κάθε αναφορά για τον ήρωα της Ρεάλ έρχεται στο μυαλό μία περίεργη σκέψη, που έγινε πιο συνειδητή μετά την ανάγνωση ενός άλλου βιβλίου. Ούτε καν θυμάμαι πως είχε βρεθεί στα χέρια μου εκείνο του Κωνσταντίνου Καμάρα (σ.σ.: γιος του Αριστείδη Καμάρα, θρυλικού κεντρικού αμυντικού του Παναθηναϊκού που αγωνίστηκε στον τελικό του «Γουέμπλεϊ»). Το βιωματικό έργο του υιού ονομάζεται «Οιδίπους σέντερ μπακ» και ένα από τα βασικά συμπεράσματα του είναι ότι ο συγγραφέας περιγράφει όλες τις αναμνήσεις της ζωής του, συνδεδεμένες με κάποιο ιστορικό δεδομένο της αγαπημένης ομάδας του. Επειδή δεν είναι λίγες οι φορές που το παθαίνω κι εγώ (παλιότερα πιο συχνά), με την ευρύτερη όμως έννοια των ποδοσφαιρικών στιγμών, ταυτίστηκα. Και είμαι σίγουρος ότι είστε πολλοί εκεί έξω που παθαίνετε το ίδιο...


Με τον αδικοχαμένο σέντερ μπακ της Γιουβέντους, Γκαετάνο Σιρέα

Ακόμα πιο έντονα λοιπόν το φαινόμενο γιγαντώθηκε, όταν πριν λίγες μέρες πήγα στην παρουσίαση. Μίλησε ο ίδιος, αλλά τα πιο πολλά και σπουδαία τα είπαν οι πιο εκλεκτοί καλεσμένοι του ελληνικού ποδοσφαίρου, εκείνοι όμως οι εκλεκτοί με τις πιο γεμάτες εμπειρίες και πέρα από τα σύνορα. Εκεί έγινε πιο συνειδητό, ότι τις μεταδόσεις του Χρήστου Σωτηρακόπουλου, μπορώ να τις συνδέσω με ένα σωρό ξεχωριστές και άσχετες με το παιχνίδι αναμνήσεις. Που ήμουν τότε, τι έκανα με ποιον/ ποιαν και γιατί. Στην εφηβεία, στις απαρχές του Champions League, στο δωματιάκι της ταράτσας με το πρώτο play station και την 14άρα για παρέα μέχρι να ξεκινήσουν τα παιχνίδια. Κάπως έτσι λοιπόν στο πρώτο ξεφύλλισμα από πίσω προς τα μπροστά (τι κόλλημα κι αυτό) ο «Οιδίπους σέντερ μπακ» μεταμορφώθηκε σε «Οιδίπους sportcaster».

Εχει πάει παντού. Από μικρός μύρισε το γρασίδι. Μπήκε σε αποστολές, αποδυτήρια, μίλησε με τους σπουδαιότερους παίκτες, προπονητές, παράγοντες. Καθώς η ιστορία του παιχνιδιού γραφόταν, εκείνος ήταν παρών και την κοινωνούσε σε εμάς με τη φωνή του. Τώρα είπε να την γράψει. Πήρε χαρτί και μολύβι και... μουτζούρωσε πάνω από 500 σελίδες. Εκεί μέσα τα χώρεσε όλα. Πράγματα που άκουσε ή διάβασε για αρχή. Επειτα έβαλε όσα άρχισε να κρυφοκοιτάζει από την κλειδαρότρυπα και μετά τα γέμισε με όσα έζησε από κοντά. Και αυτά τα τελευταία είναι και τα πιο πολλά συγκριτικά.

Σε αυτό το «ΤΑΞΙΔΙ ΣΤ' ΑΣΤΕΡΙΑ», μία περιπέτεια που ξεκίνησε το 1955 και έχει γίνει διαπλανητική στις μέρες μέρες μας, συγκεντρώνεται πλούσιο φωτογραφικό υλικό που συνοδεύει τις εξιστορήσεις του συγγραφέα. Πρόκειται για βιωματικές αφηγήσεις, που πλασάρονται από αυτό που εκείνος ξέρει καλύτερα από τον καθένα να μοιράζει: νούμερα, στατιστικά, ημερομηνίες. Πότε το έβαλε ο τάδε και τι ρεκόρ έκανε τον Μάρτιο του 1963 ο δείνα. Ολα αυτά φυσικά από μνήμης, έτσι στο χαλαρό, όπως εγώ κι εσύ θα πίναμε μία μπύρα και θα παλεύαμε να θυμηθούμε το πώς μπήκε το γκολ της Ατλέτικο στον τελικό της Λισσαβώνας. Και ας το είχαμε δει μόλις δύο χρόνια πριν.


Ο ήρωας του Μουντιάλ του 1982, Πάολο Ρόσι

Πώς ξεκίνησε του Κυπέλλου Πρωταθλητριών η ιδέα, ποια ήταν η σπίθα που άναψε τη φωτιά, αλλά και πώς φτάσαμε έως τη γιγάντωση. Ωστόσο οι λάτρεις των αριθμών θα βρουν και όλους τους τελικούς με συνθέσεις, τα ρεκόρ ελληνικά και ξένα, αναλυτικά τους αγώνες των ελληνικών ομάδων με συνθέσεις και ένα ξεχωριστό κομμάτι για τη κυπριακή παρουσία που μέχρι τώρα δεν είχε καταγραφεί. Το πιο ενδιαφέρον όμως είναι οι ανέκδοτες ιστορίες από τις τόσες μεταδόσεις.


Με τον αγαπημένο του παίκτη και κορυφαίο ever για την Λίβερπουλ, Κένι Νταλγκλίς


Ο σούπερ σκόρερ της Λίβερπουλ, Ιαν Ρας

«Είκοσι χρόνια από τώρα θα είσαι πιο απογοητευμένος για τα πράγματα που δεν έκανες παρά για τα πράγματα που τόλμησες. Γι’ αυτό, λύσε τους κάβους. Σάλπαρε μακριά από το σίγουρο λιμάνι. Εξερεύνησε, ονειρέψου, ανακάλυψε». Αλήθεια, πείτε μου εσείς που τρελαίνεστε με το τόπι, εάν γνωρίζετε πολλούς που να έχουν κάνει πράξη την διάσημη προτροπή του Αμερικανού συγγραφέα, Mark Twain, περισσότερο απ' ότι ο Χρήστος Σωτηρακόπουλος. Οσοι κάνουμε αυτή τη δουλειά, αλλά και οι πιο πολλοί αναγνώστες, παίρνοντας θέση σε αυτό το «ΤΑΞΙΔΙ ΣΤ' ΑΣΤΕΡΙΑ», είναι σίγουρο ότι η ζήλια θα τους/ μας καταβάλει. Και μπορούμε να φτάσουμε ακόμα και μέχρι τον φθόνο της μπάλας, επειδή απλά άπαντες θα θέλαμε να είχαμε βρεθεί στη θέση του στα γήπεδα του κόσμου...

* Το «ΤΑΞΙΔΙ ΣΤ' ΑΣΤΕΡΙΑ» με τις 544 σελίδες του βρίσκεται σε όλα τα καλά βιβλιοπωλεία στην τιμή των 16 ευρώ.