• Kαι τώρα πριν βουτήξετε τα χέρια σας στο μέλι ή την άχνη, ψηφίστε για την δική σας προτίμηση στο ερώτημα: Ποια γλυκά προτιμάτε περισσότερο τα Χριστούγεννα;

Η ίδια εικόνα. Χρόνια τώρα. Από την γιαγιά, από την μαμά, από την αδερφή, από την σύζυγο... Ακόμη και από τον φούρνο της γειτονιάς. Εκείνο το άρωμα που σε ταξιδεύει. Εκείνη η γεύση που χτυπάει το... καμπανάκι ότι τα Χριστούγεννα ήρθαν. Και για να γίνουμε και πιο πεζοί, το σημάδι παράλληλα ότι μέσα σε 10-15 μέρες θα βάλεις μερικά κιλά παραπάνω, όταν θα φύγει η γλύκα. Μελομακάρονα, κουραμπιέδες και δίπλες. Γλυκά διαχρονικά μέσα στον χρόνο.

Για όλες τις ηλικίες. Με μνημόνια ή χωρίς αυτά. Με ΣΥΡΙΖΑ, αλλά και με ΠΑΣΟΚ και με Νέα Δημοκρατία. Εκατοντάδες κιλά από τα παραπάνω γλυκίσματα θα καταναλωθούν όλες αυτές τις μέρες σε κάθε γωνιά της Ελλάδας. Και το ερώτημα είναι ένα και... φιλολογικό μιας και δύσκολα θα βρεθεί απάντηση. Ποιο κερδίζει «την μερίδα του λέοντος» στις προτιμήσεις του κοινού; Κάλπη δεν μπορούμε να στήσουμε.

Όμως πριν μας δώσετε τις δικές σας απαντήσεις μέσω των σχολίων, το γκάλοπ έγινε ανάμεσα σε συντάκτες του gazzetta.gr. Απαντήσεις γεμάτες χιούμορ, νοσταλγία, ευρηματικότητα, αλλά κυρίως γεμάτες μέλι και ζάχαρη! Διαβάστε μια-μια, πάρτε θέση και στην συνέχεια αφού η οθόνη... ξεχειλίσει από σιρόπια ξέρετε τι πρέπει να κάνετε!

Ορμήξτε χωρίς ενοχές στο αγαπημένο σας Χριστουγεννιάτικο γλυκό. Αυτά και Χρόνια Πολλά!

ΠΡΟΣΟΧΗ: Οι απόψεις των συντακτών του gazzetta παρατίθονται με αλφαβητική σειρά και όχι με το πόσα... κιλά γλυκών αντέχουν να καταναλώσουν γιατί σε αυτή την περίπτωση η διαδικασία θα ήταν εξαιρετικά δύσκολη.

ΝΙΚΟΣ ΑΘΑΝΑΣΙΟΥ: Μελομακάρονα... δαγκωτό! Η εξήγηση είναι πολύ απλά. Δεν χρειάζεται να πούμε πολλά. Μέχρι τα 25 έτρωγα μόνο κουραμπιέδες. Μόνο. Τίποτα άλλο. Τα Χριστούγεννα του 2011 δοκίμασα συγκεκριμένο μελομακάρονο σπιτικό της μαμάς Βέρας και από τότε η σχέση με τον κουραμπιέ έλαβε τέλος. Αποκλειστικότητα, πλέον, μόνο στα μελομακάρονα...

ΕΥΑΓΓΕΛΟΣ ΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ: Ουσιαστικά δεν υπάρχει τρίλημμα! Τα μελομακάρονα είναι ο απόλυτος νικητής, είναι το ίδιο το πνεύμα των Χριστουγέννων. Για έναν απλό λόγο: είναι… αθόρυβα! Μπορείς να περνάς κάθε τρεις και λίγο δίπλα από το κουτί και να τρως και από ένα χωρίς να αφήνεις καθόλου ίχνη! Ο κουραμπιές λερώνει με τη ζάχαρη, ενώ μετά τις δίπλες τα δάχτυλά σου είναι λες και έκανες χειροτεχνίες με ούχο! Μελομακάρονα λοιπόν κύριοι, γλυκό για πρίγκηπες και όχι για λινάτσες!

ΑΡΓΥΡΩ ΓΙΑΝΝΟΥΔΑΚΗ: Κουραμπιεδές, δίπλες ή μελομακάρονα. Άκου αδερφέ μου ψευτοδίλημμα. Όλα ρε! Αρκεί να είναι όπως πρέπει. Δηλαδή, μελομακάρονα τραγανά, αλλά ταυτόχρονα καλά σιροπιασμένα χωρίς τσιγκουνιές στο καρύδι. Στην περίπτωση του κουραμπιέ ακολουθούμε πιστά την ασυναγώνιστη συνταγή της Αγρινιώτισσας μάνας του Μιχάλη Τσαμπά. Οι δίπλες είναι το αγαπημένο μου γλυκό, μαζί με τα ξεροτήγανα, τα οποία όταν περάσουν σωστά από το τηγάνι και έχουν καλό μέλι, ξεκινάς να τρως και σταματάς όταν ...τελειώσουν! Απάτη εορτών: φεύγουν και εσύ μένεις με +3 κιλά...

ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΔΑΛΑΤΑΡΙΩΦ: Μελομακάρονα, κουραμπίεδες, δίπλες. Δηλαδή, η Μπαρτσελόνα, η Ρεάλ Μαδρίτης κι η Ατλέτικο των Χριστουγεννιάτικων γλυκών. Στη μάχη των τριών επικρατεί φυσικά το clasico μεταξύ του... μελιού με το καρύδι και της ζάχαρης άχνης. Η δίπλα όμως... ντριμπλάρει σαν άλλος Καράσκο τους δύο αντιπάλους, με το ωραίο τραγανό ζυμαράκι και σκοράρει σαν τον Γκριζμάν με το μέλι και καρυδάκι της. Με το πείσμα του Σιμεόνε προβάλει τη σθεναρή της αντίσταση απέναντι στα δύο μεγαθήρια και κερδίζει το Champions League στους δικούς μου γευστικούς κάλυκες. Εδώ το γκολ του Ράμος στο... τέλος του «ματς» είναι οφσάιντ.

ΚΩΣΤΑΣ ΖΑΛΙΑΡΗΣ: Ξεκινάμε βγάζοντας νοκ-άουτ τις δίπλες. Τι εννοείς γιατί; Γιατί έτσι! Για κάποιο λόγο αυτό το γλυκό το έχω συνδέσει μονάχα με το χωριό κι επειδή τα Χριστούγεννα δεν είναι για χωριό, μετατρέπουμε το τρίλημμα σε δίλημμα. Πάμε τώρα στα υπόλοιπα. Η επιλογή είναι μελομακάρονο! Ξεκάθαρα! Καλό μελομακάρονο όμως! Και ούτε καν με σοκολάτα... Σκέτο, ωραίο, πετυχημένο μελομακάρονο. Και το μυστικό κύριοι και κυρίες, είναι τα μικρά, που είναι σαν μπουκιές... Για να έχεις και δικαιολογία να φας 5-6... Ξεχνάς και τη γκρίνια πεθεράς, μάνας, κοπέλας για την ζάχαρη που εκσφενδονίζεται απ' τους κουραμπιέδες!

ΦΩΤΗΣ ΚΑΡΑΚΟΥΣΗΣ: Μια ακόμα πραγματικά ανούσια σύγκριση. Και όχι δεν είμαι από αυτούς που λέω πως δεν τρώνε κουραμπιέδες, καθώς υπάρχουν μέρες που ο ζυγός αριθμός είναι δεδομένος, αλλά ρε μάγκες όπως και να το κάνουμε σαν τα μελομακάρονα δεν έχει. Ειδικά αν είναι πολύ μελωμένα και να θέλεις να σταματήσεις δεν μπορείς. Ξαναλέω ατυχής σύγκριση, είναι σαν να συγκρίνουμε τις μπριζόλες με τους λαχανοντολμάδες. Ναι θα φάμε και μπριζόλες, αλλά στους λαχανοντολμάδες θα υποκλιθούμε και μετά θα τους αλλάξουμε τα φώτα...

ΓΙΩΡΓΟΣ ΚΑΡΑΜΑΝΟΣ: Και όμως δεν έχει καμία σχέση με το μελωμένο σπαγγέτι. Δεν είναι ιταλικό γλύκισμα και έχει περισσότερο τις ρίζες του στον ελληνικό Μεσαίωνα και μάλιστα για άσχημο σκοπό (σ.σ.: σχετίζεται με την ψυχόπιτα). Σε κάποιον χριστιανό λοιπόν πρέπει να του έπεσε μέσα στο μέλι και έγινε χαμός (δική μου ερμηνεία αυτή και όχι ιστορική). Αρχισε να γλυκαίνει ο ουρανίσκος και να τρέχουν τα σερόπια. Να γουρλώνει το μάτι, να οξύνονται οι αισθήσεις και στο τέλος να έρχεται και το σιχτίρισμα. Πόσες καούρες από αυτά τα μελομακάρονα πια και να μην βάζεις μυαλό ποτέ…

ΝΙΚΟΣ ΜΑΡΟΥΔΑΣ: Χριστούγεννα. Όλος ο κόσμος είναι χαρούμενος, όλοι γιορτάζουν, στολίζουν και τρώνε. Άλλοι μελομακάρονα, άλλοι κουραμπιέδες, άλλοι δίπλες, άλλοι όλα! Ήρθε λοιπόν η ώρα να γνωρίσετε έναν άνθρωπο που τα... μισεί όλα αυτά! Εγώ είμαι αυτός. Ούτε τα μελομακάρονα μ' αρέσουν, ούτε οι κουραμπιέδες, πόσο μάλλον οι δίπλες! Γενικά τα Χριστούγεννα δεν μου δημιουργούν όλα αυτά τα συναισθήματα που έχουν όλοι αυτή την εποχή... Κάτι το κρύο, κάτι οι έντονοι στολισμοί (σε σημείο να γίνονται κιτς σε κάποιες περιπτώσεις), με κάνουν να θέλω να περάσουν γρήγορα οι γιορτές. Έτσι λοιπόν και τα «Χριστουγεννιάτικα» γλυκά δεν μου κάνουν κλικ. Προτιμώ τις κλασικές τούρτες, τα τσουρέκια και τις βασιλόπιτες στα οικογενειακά τραπέζια!

ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΜΕΛΑΓΙΕΣ: Δεν τίθεται λόγος για το τι μου αρέσει περισσότερο. Μακράν μελομακάρονα, αλλά να είναι τίγκα μελωμένα. Τα στεγνά είναι για τους φλώρους. Οι κουραμπιέδες δε μου αρέσουν λόγω αμυγδάλου (δεν τρώω) και οι δίπλες γιατί κολλάνε τα χέρια μου μετά. Ψηφίζω μελομακάρονο, αλλά τονίζω ... τίγκα στο μέλι. Σιρόπι ένα πράγμα ρε παιδί μου.

ΔΗΜΟΣ ΜΠΟΥΛΟΥΚΟΣ: Ο κουραμπιές εκ προοιμίου βγαίνει από τον ανταγωνισμό για να μην υπάρχουν υπονοούμενα του στιλ, «τον τινάζει τον κουραμπιέ ο Μπουλούκος», ή «τον πασπαλίζει τον κουραμπιέ...»! Αρα πάμε στο δίλημμα μελομακάρονο ή δίπλα, μία δύσκολη απόφαση επειδή και τα δύο τα έχω ψηλά στις γαστρονομικές προτιμήσεις μου. Αναλύοντας, όμως, περισσότερο τις γεύσεις, θα καταλήξω στις δίπλες, ειδικά στις πιο κρατσανιστές. Πιο καθαρή και λεπτή γεύση και το μέλι από επάνω, τις «απογειώνει»! Βέβαια τώρα που το ξανασκέφτομαι ελπίζω να μην βγει κάποιος... καλοθελητής και να ρωτήσει; «Τις μελώνει τις δίπλες ο Μπουλούκος;» Οπως και να έχει, καλή όρεξη και καλές Γιορτές σε όλους!

ΛΕΥΤΕΡΗΣ ΝΤΑΝΟΒΑΣΙΛΗΣ: Τον μοναδικό άνθρωπο που θυμάμαι να τρώει δίπλες ήταν η γιαγιά μου, οπότε το λύσαμε αυτό. Το άλλο δίλημμα είναι κάπως πιο δύσκολο, όμως και πάλι ο νικητής έρχεται με μεγάλη διαφορά. Η λογική λέει ότι όπως και στη δική μου περίπτωση, έτσι και στων περισσοτέρων, οι καλύτερες χριστουγεννιάτικες αναμνήσεις έρχονται από την παιδική ηλικία. Δεκάχρονο με ελληνικό και κουραμπιέ δεν μπορώ να φανταστώ, οπότε ένας είναι ο βασιλιάς, ειδικά από τη στιγμή που ανακάλυψα ότι βγαίνει και με σοκολάτα από πάνω. Αυτή η μυρωδιά του πορτοκαλιού με σήκωνε μέσα στη νύχτα, όταν έψηνε η μητέρα μου μελομακάρονα, για να το ξανακάνει 1-2 μέρες μετά. Τώρα που το σκέφτομαι, μάλλον δεν έχουν αλλάξει και πολλά...

ΠΟΛΥΔΩΡΟΣ ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΣ: Μελομακάρονα με σοκολάτα γάλακτος, υγείας, κουραμπιέδες με επικάλυψη σοκολάτας χωρίς αμύγδαλο. Ημαρτον... Τα Χριστούγεννα θέλουμε τις αυθεντικές συνταγές, με αυτές που μεγαλώσαμε και... παχύναμε. Η κυρά Θοδώρα έφτιαχνε όπως έπρεπε τα μελομακάρονα, τους κουραμπιέδες και... δώρο για μένα τις δίπλες! Υπάρχει ωραιότερο χριστουγεννιάτικο γλυκό από αυτό;;; Οχι! Δίπλες made in Αγρίνιο με φουλ μέλι, καρύδι, κανελίτσα, μια πιατέλα μόνο για μένα. Τα χρόνια πέρασαν, η συνταγή δεν άλλαξε και φυσικά η επιθυμία μας γι αυτές. Είναι το τέλειο γλυκό που μας θυμίζει τα ωραία παιδικά μας χρόνια. Σκέτος... παράδεισος. Καλά Χριστούγεννα παιδιά, καλές Γιορτές μάνα!

ΣΤΕΛΛΑ ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΥ: Δεν ξέρω αν τα Χριστούγεννα μισώ πιο πολύ το «Last Christmas» ή τους κουραμπιέδες και τις δίπλες. Η φάτσα μου όταν ανοίγω κουτί που έχει μέσα κουραμπιέδες είναι για mannequin challenge! Από που ν' αρχίσω; Από την άχνη που γεμίζει όλος ο κόσμος; Από που; Γι' αυτό ψηφίζω μελομακάρονα με διαφορά. Με την προϋπόθεση ότι δεν είναι βουτηγμένα σε σοκολάτα, τα απλά τα παραδοσιακά προτιμώ με το καρυδάκι από πάνω.

ΘΑΝΟΣ ΣΑΡΡΗΣ: Μελομακάρονα, αδιαπραγμάτευτο. Λίγο η μυρωδιά από γαρύφαλλο και κανέλα στο σπίτι, που ξυπνά νοσταλγία. Λίγο το ότι δεν πρέπει να τινάζεις πουλόβερ και μούσια από τις ζάχαρες. Λίγο ότι σαν το μέλι... δεν έχει και φυσικά μπόνους ότι τα χτυπάς και πριν τα μελώσεις, ως ιδανική συνοδεία στον καφέ σου! Το μυστικό όμως βρίσκεται στο μέλωμα. Η ψύχωση είναι τέτοια που το παίρνω προσωπικά. Στέκομαι από πάνω με το χρονόμετρο στο ρολόι και τα βουτάω ένα-ένα τηρώντας ευλαβικά τα δευτερόλεπτα της συνταγής. Είπαμε, είναι ιεροτελεστία το μελομακάρονο...

ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΤΟΜΑΡΑΣ: Για μένα δεν υπήρξε ποτέ... διχασμός μέσα στο μυαλό μου για το ποιό εκ των τριών γλυκισμάτων ή γλυκών ήταν το κορυφαίο. Ποιές δίπλες τώρα και ποιά μελομακάρονα; Με διαφορά από γευστικής πλευράς γούσταρα από πιτσιρικάς τους κουραμπιέδες. Τα τελευταία χρόνια όμως έχω... βαρεθεί και τους κουραμπιέδες. Όπως και να έχει για μένα δεν υπήρξε ποτέ... τρίλημμα. Κουραμπιέδες δαγκωτό!

ΥΓ. Ωραία και τώρα που... έβγαλα την υποχρέωση για τις ανάγκες του θέματος, να ξέρετε ότι στο εορταστικό πιατάκι μου χωράνε άνετα και τα 3 είδη. Όπως κάθε χρόνο.

Kαι τώρα πριν βουτήξετε τα χέρια σας στο μέλι ή την άχνη, ψηφίστε για την δική σας προτίμηση στο ερώτημα: Ποια γλυκά προτιμάτε περισσότερο τα Χριστούγεννα;