Στις Σέρρες έδειξαν πως δεν έχουν αντίπαλο οι «ερυθρόλευκες»

Η αλήθεια είναι πως από την πρώτη στιγμή που έγιναν γνωστές οι ομάδες του φάιναλ φορ των Σερρών, ξέραμε από πριν τον νικητή. Ο Ολυμπιακός ήταν το μεγάλο φαβορί, το έδειξε και κατέκτησε το ένατο συνεχόμενο Κύπελλο. Ωστόσο εκεί που δεν υπήρχε κάτι να πιαστεί κάποιος καθώς η διαφορά των «ερυθρολεύκων» με τις άλλες ομάδες είναι μεγάλη, τα όσα είδαμε κυρίως στον τελικό μας δίνουν το έναυσμα.

Ας πάρουμε όμως τα πράγματα από την αρχή. Στο ξεκίνημα της χρονιάς και μετά την απόκτηση της Μοντάνο από τον Άρη, αλλά και τη νίκη των «κιτρίνων» στην πρεμιέρα του πρωταθλήματος μέσα στο Ρέντη, όλοι πιστέψαμε πως φέτος στις γυναίκες θα δούμε κάτι διαφορετικό από έναν μονόλογο του Ολυμπιακού. Τα κορίτσια του Μπράνκο Κοβάτσεβιτς φυσικά και ήταν το φαβορί, αλλά η ψαλίδα έδειχνε να είχε μικρύνει έστω και λίγο.

Οι «ερυθρόλευκες» όμως παιχνίδι με παιχνίδι ανέβαζαν την απόδοσή τους, πήγαιναν από νίκη σε νίκη, έγιναν οι αλλαγές που έπρεπε με την απόκτηση της Χουντ στη θέση της Μέιφιλντ, ξεπεράστηκε ανώδυνα ο αποκλεισμός από την Βολερό και όλα πήραν τον δρόμο τους. Πριν τα ματς των Σερρών ο Ολυμπιακός έδειχνε και ήταν το αδιαφιλονίκητο φαβορί για το ένατο συνεχόμενο.

Στις Σέρρες υπήρξε το πρώτο αρνητικό εδώ και μήνες για την ομάδα του Κοβάτσεβιτς που δεν ήταν άλλο από τον τραυματισμό της Χίπε και μπορεί ο Ολυμπιακός όντως να έχει με διαφορά το πιο πλήρες ρόστερ, αλλά όλοι περίμεναν με ενδιαφέρον το πως θα αντιδρούσε η ομάδα όχι απέναντι στην αδύναμη για τέτοιο επίπεδο ΑΕΚ, αλλά στον τελικό που δεδομένα θα περνούσε, είτε κόντρα στον Πανναξιακό, είτε κόντρα στον ΑΟ Θήρας.

Εκεί οι «ερυθρόλευκες» έδειξαν με τον πλέον πειστικό τρόπο πως πραγματικά δεν έχουν αντίπαλο. Και το έδειξαν γιατί όχι μόνο έπαιξαν χωρίς την Γερμανίδα διαγώνιο, αλλά γιατί στα μέσα του δευτέρου σετ τραυματίστηκε και η Γιώτα. Και όμως παρά το σοκ από τον τραυματισμό της έμπειρης κεντρικής που ουσιαστικά στοίχισε και το σετ, υπήρξε αντίδραση. Αντίδραση μεγάλης ομάδας, ομάδας που έχει ξεφύγει από τα ελληνικά δεδομένα και που δύσκολα μπορεί να βρεθεί κάποιος να την κοιτάξει στα μάτια.

Ναι ο ΑΟ Θήρας πάλεψε και με το παραπάνω. Ναι είχε την κούραση από την επική ανατροπή στον ημιτελικό με τον Πανναξιακό, αλλά από την άλλη αν δεν καταφέρεις να κερδίσεις τον Ολυμπιακό χωρίς δύο από τις καλύτερες παίκτριές του (η μία ήταν και πρώτη σκόρερ), πότε θα μπορέσεις; Αν δεν καταφέρεις να πάρεις έναν τίτλο με τέτοιες συνθήκες, πότε θα το κάνεις; Φυσικά και τα κορίτσια της ομάδας της Σαντορίνης τα έδωσαν όλα, απλά αυτό που θέλω να πω είναι το αυτονόητο. Πως πραγματικά και χωρίς καμία υπερβολή αυτή την περίοδο η διαφορά του Ολυμπιακού με την δεύτερη ομάδα είναι όχι απλά μεγάλη, αλλά αγεφύρωτη και αυτό φάνηκε με τον πλέον πειστικό τρόπο στις Σέρρες...

ΥΓ: Είναι ένα κορίτσι που ποτέ δεν λείπει το χαμόγελο από τα χείλη της. Μακάρι οι εξετάσεις να δείξουν πως οι αρχικές εκτιμήσεις για χιαστούς να είναι λάθος και η Κατερίνα Γιώτα να μην έχει τίποτα. Ευχή όλων μας είναι να πάνε όλα καλά και να επιστρέψει σύντομα ακόμα πιο δυνατή και χαμογελαστή.

ΥΓ1: Με εξαίρεση την δολοφονική επίθεση στα διόδια της Τραγάνας όπου φάνηκε για ακόμα μία φορά πως η οπαδική αρρώστια έχει ξεφύγει, στις Σέρρες δεν έγινε το παραμικρό και η εικόνα με το γεμάτο γήπεδο θα μπορούσε να ήταν καλή. Και λέμε θα μπορούσε γιατί πραγματικά πρέπει πλέον τέτοιες διοργανώσεις να γίνονται σε μεγάλα γήπεδα. Να τις χαίρεται ο κόσμος και όχι σε «κλουβιά». Το βόλεϊ έχει δείξει πως μπορεί να γεμίσει μεγάλα κλειστά και πρέπει πλέον να δοθεί μεγάλο βάρος σε αυτό.

ΥΓ2: Από την άλλη βέβαια υπάρχουν και πόλεις που έχουν μικρά γυμναστήρια και αγαπάνε το βόλεϊ, όπως το έδειξαν περίτρανα και οι Σέρρες. Γι' αυτό υπάρχουν όμως και οι Εθνικές ομάδες που θέλουν και γήπεδα που να είναι και πιο έδρα. Για τα φάιναλ φορ καλό θα είναι πλέον να τα βλέπουμε μόνο σε μεγάλα γυμναστήρια...

ΥΓ3: Για την αποχώρηση του Σάκη Ψάρρα από τον ΠΑΟΚ και την συμφωνία με τον Γιούρι Φιλίποφ θα γίνει αναφορά το απόγευμα.