Στo Νησί φέτος παίζει ο Λουκάκου, ο Κέιν, ο Μοράτα, ο Ομπαμεγιάνγκ, ο καθένας με το δικό του στιλ και τα ατομικά του χαρίσματα για τη θέση. Δίπλα τους, στην κατηγορία του φορ ή του παίκτη που συχνά βρίσκεται σε τέτοια θέση, βλέπει κανείς τον Φιρμίνο που παίζει στην κορυφή, στο πλάι, αλλά και οπουδήποτε αλλού στην επίθεση! Ουσιαστικά ο Βραζιλιάνος δεν έχει θέση, παίζοντας παντού εξαιρετικά.

Μπράιτον - Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ και το ποντάρισμά σου επιστρέφεται*, αν o Πογκμπά σκοράρει το πρώτο γκολ του αγώνα! (21+) * Ισχύουν Οροι και Προϋποθέσεις

Δίχως να έχει το ύψος, βρίσκει θέση μέσα στο «κουτί», ενώ, αν χρειαστεί, τοποθετείται ως δεύτερος επιθετικός ή ως μεσοεπιθετικός. Η αντίληψη του χώρου, η τεχνική και τα φυσικά προσόντα που του επιτρέπουν το ανηλεές πρέσινγκ που ζητάει από τους παίκτες της Λίβερπουλ ο Γιούργκεν Κλοπ, έχουν καταστήσει τον Φιρμίνο έναν από τους κορυφαίους παίκτες στο Νησί. Γι’ αυτό το λόγο, αξίζει μια προσεκτική ματιά σε όσα κάνει στο γήπεδο, καθώς και στα κατορθώματά του στη Μπουντεσλίγκα με τη φανέλα της Χόφενχάιμ, που του έδωσαν το «εισιτήριο» για τους «reds».

ΣΤΡΑΙΚΕΡ ΜΕ ΜΥΑΛΟ ΚΑΙ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΜΥΝΑ

Πριν την Αγγλία, ο Βραζιλιάνος δεν είχε συγκεκριμένη θέση στο γήπεδο. Στην πραγματικότητα, είχε χρησιμοποιηθεί σε τρεις διαφορετικές: σέντερ φορ, δεξί εξτρέμ και επιτελικός μέσος. Σε καθεμιά απ’ αυτές, κοινός παρονομαστής της αγωνιστικής του παρουσίας ήταν το υψηλό επίπεδο συγκέντρωσης στην άμυνα.

(Πηγή: Statathlon)

Στο παραπάνω γράφημα, η αμυντική συνείδηση του παίκτη αποτυπώνεται μέσω πέντε διαφορετικών στατιστικών κατηγοριών: οι κερδισμένες εναέριες μονομαχίες, οι ντρίμπλες που «τρώει» ένας παίκτης, τα φάουλ που κάνει, οι μεταβιβάσεις που μπλοκάρει και τα τάκλιν. Παρατηρώντας τα στατιστικά, δεν θα ήταν λάθος να πει κανείς ότι ο Φιρμίνο συμπεριφέρεται ως μέσος κατά τη διάρκεια των αγώνων.

Στη Χόφενχαϊμ σημείωσε σημαντική βελτίωση με το πέρασμα των χρόνων, με τη βελτίωση να είναι εμφανής μετά τη δεύτερη σεζόν. Με εξαίρεση τις ντρίμπλες που δέχθηκε και τα φάουλ που έκανε, κάτι μάλλον φυσιολογικό, λόγω της θέσης και της απειρίας του, όλες οι υπόλοιπες κατηγορίες τον βρίσκουν βελτιωμένο, πριν κάνει το «άλμα» για την Αγγλία.

(Πηγή: Statathlon)

Στο Άνφιλντ ο Φιρμίνο χρησιμοποιήθηκε συχνά ως επιτελικός μέσος, πίσω από τους φορ, καθώς και ως δεύτερος επιθετικός από τον Μπρένταν Ρότζερς. Η έλευση του Γιούργκεν Κλοπ το 2015 εισήγαγε την έννοια του «Gegenpressing» στο παιχνίδι της Λίβερπουλ και σηματοδότησε την αγωνιστική του απελευθέρωση. Στο πρόσωπό του ο Γερμανός είδε έναν επιθετικό με αμυντικές ικανότητες, που ταίριαζε «ταμάμ» στον τρόπο παιχνιδιού που ήθελε να εφαρμόσει. Η σύγκριση μεταξύ των στατιστικών του στη Χόφενχάιμ και στους «reds» στις δυο πρώτες σεζόν επιβεβαιώνει την αμυντική του βελτίωση, καθώς δέχθηκε λιγότερες ντρίμπλες κατά 33.77%, έκανε λιγότερα φάουλ κατά 39%, και μπλόκαρε τις πάσες των αντιπάλων του κατά 100% περισσότερο από ό, τι στη Μπουντεσλίγκα.

Σε ορισμένες περιπτώσεις, τα στατιστικά του ήταν αρκετά χαμηλότερα στην Premier League, καθώς το επίπεδο έντασης και η ανταγωνιστικότητα του ποδοσφαίρου ήταν ανώτερο από αυτό στη Γερμανία. Παραδείγματος χάριν, «έχασε» περισσότερες εναέριες μονομχαίες (-26,5%) κι έκανε λιγότερα τάκλιν ανά αγώνα (-35,15%). Παρόλα αυτά, κατά τη διάρκεια της τρέχουσας σεζόν, που είναι και η καλύτερη της καριέρας του, είναι βελτιωμένος στον αέρα κατά 28% και κατά + 15% στα τάκλιν.

«ΔΑΓΚΩΝΕΙ» ΣΤΗΝ ΕΠΙΘΕΣΗ

Όπως αναφέρθηκε, ο Βραζιλιάνος δεν είχε συγκεκριμένη θέση στο ξεκίνημά του στην Ευρώπη κι αυτό ήταν μάλλον ανασταλτικό για την προσωπική του εξέλιξη. Παίζοντας ως φορ και ως δεξιός εξτρέμ δεν έβρισκε στο παιχνίδι την ελευθερία που του δόθηκε, όταν μετακινήθηκε πίσω από τους επιθετικούς. Αυτό συνέβη στη Χόφενχάιμ την τελευταία σεζόν, όταν πίσω από τον Μοντεστε «ξεδίπλωσε» το ταλέντο του.

(Πηγή: Statathlon)

Με τη μπάλα να περνά όλο και πιο συχνά από τα πόδια του, αυξήθηκαν οι ευθύνες και οι αρμοδιότητές του, κάτι που αναπόφευκτα τον βελτίωσε σαν παίκτη. Μια σύγκριση τω δυο πρώτων σεζόν του με όσα έκανε στις δυο τελευταίες αρκούν για να γίνει κατανοητός ο λόγος που η Λίβερπουλ πλήρωσε 41 «χαρτιά» για να τον αποκτήσει, παρότι αυτό φάνηκε υπερβολικό στους περισσότερους τότε.

(Πηγή: Statathlon)

Όπως φαίνεται από το γράφημα, ο εγκλιματισμός του στην Αγγλία ήταν άμεσος, παρά το γεγονός ότι τα στατιστικά του παρουσίασαν σημαντική πτώση. Η έλλειψη παραστάσεων δημιούργησε ένα σημαντικό κενό που έπρεπε να καλυφθεί, εξ ου η μείωση στις πετυχημένες ντρίμπλες (-50.35%) και στα κερδισμένα φάουλ (-45.3%).

Από την άλλη πλευρά, ο Βραζιλιάνος άδραξε την ευκαιρία να δείξει τα ατού του. Βελτιώθηκε στις ασίστ (+22%), τις «πάσες-κλειδιά» (+30% και +8,6% ανά παιχνίδι) και τον μέσο όρο πασών ανά αγώνα (+5,5%). Ο αντίκτυπός του στο παιχνίδι της Λίβερπουλ ξεκίνησε να φαίνεται με τον καιρό, με αποκορύφωμα τη φετινή σεζόν.

Μέχρι σήμερα, έχει σκοράρει 27 γκολ (+134,8%), έχει ισοφαρίσει το ατομικό του ρεκόρ με 16 (+45,5%), σε σύγκριση με τις δύο προηγούμενες σεζόν. Επιχειρεί λιγότερα τάκλιν (-22,95%), αλλά με μεγαλύτερη επιτυχία (+19%), ενώ η επιθετικότητα του στο δεύτερο μισό του γηπέδου είναι μεγαλύτερη από ποτέ (+12,5% στα σουτ ανά παιχνίδι).

(Πηγή: Statathlon)

Αναφορικά με τις πάσες, το ποσοστό του κυμαίνεται από 72,2% έως 79,4%, αρκετά υψηλά για έναν παίκτη που παίζει συνέχεια με τη μπάλα στα πόδια και δέχεται στενή επιτήρηση από τους αντιπάλους του. Στη φετινή σεζόν, το ποσοστό ευστοχίας του κινδυνεύει με ιστορικό χαμηλό, όμως παράλληλα έχει βελτιώσει την ικανότητά του να δημιουργεί ευκαιρίες για τους συμπαίκτες του. Στη Χόφενχάιμ επιχειρούσε 37,2 πάσες ανά αγώνα, ενώ στη Λίβερπουλ 39,25. Κατά τη διάρκεια της τρέχουσας σεζόν αυτές μειώθηκαν στις 30,65 (-21,9%), ωστόσο η συμβολή του στη δημιουργία ευκαιριών αυξήθηκε κατά 19%.

Συγκεκριμένα, το 5,6% των πασών που επιχειρεί ανά αγώνα είναι «πάσες-κλειδιά». Τα δυο τελευταία χρόνια του στη Γερμανία έφτανε σε ποσοστό 4,8% και 4,7% (- 19%). Επιπλέον, το 21,9% από τα συνολικές πάσες του κατέληξε σε ασίστ, ενώ στη Γερμανία το αντίστοιχο ποσοστό ήταν 14,7% (- 49%) και 15% (-46,1%).

(Πηγή: Statathlon)

Εξάλλου, η βελτίωσή του αποτυπώνεται και στον τρόπο με τον οποίο «εκτελεί», όταν αποφασίσει να τελειώσει μια φάση. Ο παραπάνω πίνακας δείχνει αυτό ακριβώς. Όπως φαίνεται, σε σχέση με τη Χόφενχάιμ, πλέον εκτελεί λιγότερο από μακριά, έχει ανεβάσει το ποσοστό των προσπαθειών που παίρνει μέσα από την περιοχή, καθώς την «πατάει» περισσότερο, ενώ το 17.55% από τη μικρή περιοχή εξηγεί και τα 27 γκολ που έχει πετύχει στη φετινή σεζόν.

ΧΟΦΕΝΧΑΪΜ vs ΛΙΒΕΡΠΟΥΛ: Η ΣΥΓΚΡΙΣΗ

Αναφέρθηκε παραπάνω ότι ο Φιρμίνο δεν έχει τις ικανότητες και κινήσεις που έχουν οι κλασικοί σύγχρονοι φορ. Από την άλλη, πάντα βάζει δύσκολα στους αντίπαλους προπονητές, που δεν μπορούν να τον περιορίσουν. Είναι ενδεικτικό ότι η Λίβερπουλ κερδίζει στο 66% των αγώνων σ’ αυτή τη σεζόν που ο Βραζιλιάνος ξεκινάει στην 11αδα και μόνο το 14% όταν δεν παίζει από την αρχή.

(Πηγή: Statathlon)

Σε τέσσερις σεζόν με τη Χόφενχάιμ, πέτυχε 46 γκολ από τα συνολικά 246 της ομάδας και έδωσε 36 ασίστ. Αυτό σημαίνει ότι συνέβαλε στο 33,3% των γκολ των Γερμανών, χωρίς να παίζει ως επιθετικός. Τη σεζόν 2011/12 συμμετείχε στα 11 από τα 45 γκολ της ομάδας του (24.4%, 7 γκολ, 4 ασίστ). Το 2012/13 ξανά 11 από τα 46 (23,9%, 7 γκολ, 4 ασίστ). Το 2013/14, στην καλύτερη εποχή της παρουσίας του στη Μπουντεσλίγκα, συμμετείχε στα 38 από τα 89 γκολ (42.7%, 22 γκολ, 16 ασίστ), ενώ το 2014/15 σε 22 από τα 66 (33%, 10 γκολ, 12 ασίστ).

(Πηγή: Statathlon)

Αντίστοιχα, στη Λίβερπουλ ως τώρα έχει σκοράρει 50 φορές και 38 ασίστ (28,3%) στα συνολικά 311 γκολ των «reds». Στις δυο πρώτες σεζόν (2015/16, 2016/17) μέτρησε 11 γκολ - 11 ασίστ και 12 γκολ - 11 ασίστ αντίστοιχα. Μπορεί οι αριθμοί να είναι μικρότεροι, ωστόσο δεν πρέπει να παραβλεφθεί το γεγονός πως ως παίκτης της Χόφενχάιμ, είναι σαφώς πιο εύκολο να έχει μεγάλη επιρροή στο παιχνίδι.

Αυτό που κάνει ξεχωριστό τον Φιρμίνο είναι το γεγονός πως παίζει σαν μέσος, αμύνεται σαν κεντρικός αμυντικός και σκοράρει σαν στράικερ. Οι κινήσεις που κάνει στον αγώνα και η βοήθεια που προσφέρει στους συμπαίκτες του μπορεί να αποτυπωθεί μόνο στα δικά τους στατιστικά. Χαρακτηριστικό είναι πως ο Μοχάμεντ Σαλάχ, που έχει εντυπωσιάσει φέτος την ποδοσφαιρική Ευρώπη, βλέπει το 83.7% των γκολ του να προέρχεται είτε από ασίστ, είτε από κίνηση του Βραζιλιάνου παρτενέρ του στον χώρο, με την οποία δημιουργεί τους χώρους που χρειάζεται ο Αιγύπτιος για να «εκτελέσει». Για τον Μανέ αντίστοιχα, το ποσοστό υπολογίζεται στο 83%.

Πολύ απλά λοιπόν θα μπορούσε κανείς να δει όσα κάνει η φετινή Λίβερπουλ, η αποτελεσματικότητά της στην επίθεση και η πορεία της ως τον τελικό του Champions League και στα ψηλά «πατώματα» της Premier League, για να πειστεί για την ανεκτίμητη συμβολή του Φιρμίνο στο παιχνίδι της.

Διαβάστε την πρωτότυπη έρευνα εδώ: FXRay Project: Roberto Firmino