Ας πάμε στα πιο πρόσφατα παραδείγματα. Είδαμε στον τελικό του Κυπέλλου Ισπανίας δύο… θανάσιμους εχθρούς, την Μπαρτσελόνα και τη Ρεάλ, να παίζουν δυνατά, ποτέ όμως σκληρά. Ποδοσφαιρική απόλαυση. Είδαμε στον τελικό του Κυπέλλου Ολλανδίας τη μικρούλα Τσβόλε να ανατρέπει κάθε προγνωστικό και να διαλύει τον Αγιαξ, μέσα σε εκπληκτική ατμόσφαιρα. Μήπως εκεί (σε Ισπανία και Ολλανδία) δεν ξέρουν να διοργανώνουν τελικούς; Μήπως είναι… φλώροι; Γιατί προσπαθούν να λύσουν τις διαφορές τους εντός των τεσσάρων γραμμών του γηπέδου και δεν πλακώνονται στο ξύλο;

Τι διάολο, δεν κυλάει αίμα στις φλέβες τους; Δεν έχουν μαγκιά και τσαμπουκά; Ενώ εμείς εδώ, κάτι τέτοια ματς περιμένουμε για να δείξουμε πόσο άντρες είμαστε. Και όχι μόνο σε τελικούς, το ξεκινάμε από τους ημιτελικούς κι όπου μας πάει… Ποια μπάλα και κουραφέξαλα; Η ομάδα μας να… κερδάει και δεν μας νοιάζει τίποτα. Αν αυτό είναι το ποδόσφαιρο που θέλουμε, τότε μια χαρά, κανένα πρόβλημα. Αλλά επειδή η πλειονότητα των φιλάθλων δεν γουστάρει άλλο να αηδιάζει, περιμένει μια αχτίδα, ένα… νεύμα ότι κάτι θα αλλάξει. Αύριο στο ΟΑΚΑ, όλοι εμείς (ανεξαρτήτως συλλογικών προτιμήσεων) έχουμε μια ελπίδα ότι θα δούμε μπάλα. Μπάλα κανονική.

Χωρίς ακρότητες, χωρίς κοκορομαχίες της πλάκας, χωρίς γκρίνια και μιζέρια. Ούτε ο ΠΑΟΚ έχει να χωρίσει κάτι με τον Παναθηναϊκό, ούτε ο Παναθηναϊκός με τον ΠΑΟΚ. Μέσα σε 90 λεπτά (ή όσο χρειαστεί τέλος πάντων), τους δίνεται η ευκαιρία να δώσουν λάμψη και αίγλη σε μια διοργάνωση που την έχουμε… παραμελήσει, την έχουμε απαξιώσει. Ο τελικός του Κυπέλλου Ελλάδος (πρέπει να) είναι γιορτή. Οι παλαιότεροι από μας κουβαλάμε έντονες αναμνήσεις από τελικούς. Θυμόμαστε τον ΠΑΟΚ του 1974, τον Ηρακλή του 1976, την Καστοριά του 1980, τη Λάρισα του 1985, τον ΟΦΗ του 1987, τόσες και τόσες σπουδαίες στιγμές, μεγάλες ομάδες, τεράστιους ποδοσφαιριστές.

Τελικό δεν έχουμε μόνο στα χωράφια μας. Σε ένα… χωράφι, αρκετά μακριά από το δικό μας, έχουν ματς-μπολ. Ενα παιχνίδι που θα κρίνει τον πρωταθλητή, στην πιο συναρπαστική (τρελή, θεότρελη, όπως γράφει ο Σταύρος Κολίλας στη σελίδα 6) Πρέμιερ Λιγκ. Λίγο πριν από τις 6 το απόγευμα της Κυριακής, θα γνωρίζουμε αν η Λίβερπουλ θα έχει βάλει το ένα πόδι στο βάθρο των νικητών ή θα αφήσει περιθώρια στην Τσέλσι και τη Σίτι να διεκδικήσουν το στέμμα. Οσο για τα άλλα 9 ματς της 36ης αγωνιστικής, μην ψάξετε να βρείτε ποιο είναι αδιάφορο. Κα-νέ-να.

Επειδή «ξεφύγαμε» σήμερα με τον τελικό του Κυπέλλου Ελλάδος, μια γρήγορη κουβέντα για τα υπόλοιπα. Φουλ πρόγραμμα σε όλα τα πρωταθλήματα, με ημιτελικό Λιγκ Καπ στην Πορτογαλία, με τελευταία αγωνιστική σε Κόνφερενς, Β’ Ολλανδίας, Μεξικό, Χιλή, με κρίσιμες αναμετρήσεις σε Ισπανία, Ιταλία, Γαλλία και δύο «τελικούς» για τις δύο ελληνικές ομάδες στην Ευρωλίγκα. Αυτά ως μια πρώτη εικόνα, διαβάστε προσεκτικά τις προτάσεις και τα ρεπορτάζ των συντακτών της εφημερίδας και καλή επιτυχία. Τα ξαναλέμε την Τρίτη.

Χρήστος Σωτηρακόπουλος: Στο χέρι της Λίβερπουλ
Billaras: Τα φιλαράκια τα καλά

Φώντας Τσούνης: Τα έχουμε δει όλα!

Αντώνης Καρπετόπουλος:
Σταύρος Κολίλας: Μια τρελή, θεότρελη Πρέμιερ Λιγκ!
Τόλης Χριστοφοράκης: Στο 1-1 και παράταση
Γιώργος Δήμητσας: Γιατρειά στις κόκκινες «βαθιές» πληγές
Γιάννης Καρατζαφέρης: Ο κύβος ερρίφθη και είναι… κόκκινος
Πάνος Παπατσώρης: Μονόδρομος η νίκη για τον Στέφενς
DNA: Περνάνε οι φαβορί άσοι στη Σκανδιναβία

Mάκης Μηνδρινός: Κουβέντα να γίνεται

Γιώργος Χαϊκάλης: Γραφικότητες με την Πορτουγκέσα

Πάνος Κραψίτης: Χέρι χέρι Βοστώνη και Πίτσμπουργκ

Bαγγέλης Λυκάκης: Η φρεσκάδα της Μπιλμπάο

Nίκος Μποζιονέλος: Χωρίς 12 παίκτες η Μπεσίκτας!

Πάνος Γαρίδης: Κάθε χρόνο τέτοια εποχή…

Kώστας Φίλιος: «Γαζώνει» εντός η Χοφενχάιμ

Νίκος Μπέλτσος: Παιχνίδι με φαβορί

Θανάσης Κυλώνης: Ποντάρουμε σε κίνητρο και έδρα
Γιώργος Πετρίδης: Διπλό στο Λίλεστρομ
Γιάννης Μακρατζάκης: Μπήκαν κι άλλοι στον… χορό
Μάρκος Xάννα: Το ραντεβού και μια βολική ισοπαλία
Πάνος Κοτσιμπός: Χαμός στα πλέι άουτ
Σταμάτης Δημάκης: «Εξάποντο» στο Μακάρειο

Σάββας Σπανούδης: Τέλος ο Πέκονεν από την Κουόπιο
Μίλτος Ζωγράφος: Υπόθεση για δύο ο τίτλος
Παναγιώτης Tράγος: Μου αρέσει η «νέα» Κόρδοβα

Γιώργος Βακόνδιος: Πέντε εισιτήρια αναζητούν κάτοχο

Γιάννης Αλυσανδράτος: Δέκατη και φαρμακερή;