Με τις πρώτες φθινοπωρινές βροχές, ήρθε κι η πρώτη επίσημη νίκη της Εθνικής του Σκίμπε, με την οποία ευελπιστούμε να καλλιεργηθεί το έδαφος και να ριζώσει η πρόκριση στην τελική φάση του Μουντιάλ της Ρωσίας.

Στην Ελλάδα έβρεχε βέβαια, διότι στο «Αλγκάρβε» η ζέστη έφτανε μέχρι και τους 38 βαθμούς. Παρά την υψηλή θερμοκρασία, οι διεθνείς μας δεν... κάηκαν και μετά το, ομολογουμένως, πανέμορφο γκολ του Γουόκερ έδειξαν χαρακτήρα. Είχε προηγηθεί, το εξαιρετικό γκολ του Μήτρογλου, που και σ' αυτό το ματς ο στράικερ της Μπενφίκα ήταν από τους καλύτερους παίκτες. Θα ήταν ο κορυφαίος, αν ο Τοροσίδης δεν είναι τόσο χρήσιμος, σε άμυνα και επίθεση. Ο δεξιός μπακ της Μπολόνια, αποτελούσε συνεχή πηγή κινδύνου για την άμυνα του Γιβραλτάρ, έβγαζε σέντρες με την πρώτη ευκαιρία και από το πόδι του έγινε τόσο το 1-2, υποχρεώνοντας τον Γουάιζμαν σε αυτογκόλ, ενώ ήταν αυτός που στις καθυστερήσεις, ξεγέλασε τον αντίπαλο τερματοφύλακα και έκανε το 1-4. Στο δεύτερο μέρος, βγήκαν από την πλευρά του κάποιες επιθέσεις, αλλά σ' αυτό ίσως να έπαιξε ρόλο κι η κόπωση. Μην ξεχνάμε ότι ο «Τόρο» είχε πρόβλημα στη μέση όλη την εβδομάδα.

Είχε μεσολαβήσει, εν τω μεταξύ, το τέρμα του Φορτούνη από την εξαιρετική πάσα του Μήτρογλου, που τον βρήκε στον κενό χώρο κι ο μέσος του Ολυμπιακού κινούμενος εξαιρετικά σ΄αυτόν δεν έχασε την ευκαιρία να σκοράρει.

Με την χθεσινή νίκη δεν γίναμε σοφότεροι, ούτε δικαιούμαστε να αυτοαποκαλούμαστε «ομάδα-φόβητρο». Μπορούμε να πιστεύουμε, όμως, ότι από εδώ και πέρα θα βλέπουμε μια σοβαρή ομάδα, που θα ξέρει τι να ζητάει μέσα στο γήπεδο. Που δεν θα τα... χάνει ύστερα από μια αναποδιά στην εξέλιξη της αναμέτρησης και θα βγάζει χαρακτήρα. Στο 1-4 του Τοροσίδη, η αντίδραση του αρχηγού τα «έλεγε» όλα. Αυτό το «άντε, πάμε» ήταν ένα από τα στοιχεία που έλειπαν στα προκριματικά του Euro και οδήγησε την Εθνική μας σε τουρ στην Αυστραλία, αντί να είναι στα γήπεδα της Γαλλίας.

Ό,τι έγινε, έγινε όμως. Από δω και πέρα, ο Σκίμπε πρέπει να κοιτάξει και τις... μουντζούρες του χθεσινού ματς, στο οποίο θα μπορούσαμε να είχαμε ανεβάσει το δείκτη του σκορ. Ο Μήτρογλου αντί για 11, θα μπορούσε να είχε σήμερα 12 ή 13 τέρματα με το εθνόσημο, ο Βέλλιος είχε κι αυτός την ευκαιρία πανηγυρίσει το πρώτο του τέρμα με το αντιπροσωπευτικό μας συγκρότημα, αλλά... δεν.

*Από την άλλη, οι Μανωλάς και Παπασταθόπουλος, σε κάποιες φάσεις - ειδικά στο πρώτο μέρος - έδειχναν να αποσυντονίζονται. Γι αυτό και υπήρχαν στιγμές που οι δύο κεντρικοί μα αμυντικοί τα έλεγαν. Πρόβλημα παρουσιάστηκε και στη μεταφορά της μπάλας από το κέντρο στην επίθεση κάποιες στιγμές, που οι γηπεδούχοι πίεζαν.

** Μάνταλος, Μπακασέτας και Φορτούνης είναι κι οι τρεις παίκτες που κινούνται καλύτερα στον άξονα, πίσω από τον επιθετικό. Με τους δύο πρώτους να παίζουν στα πλάγια, ο Σκίμπε κέρδισε από την ποιότητά τους, αλλά ίσως να έχασε τη διεισδυτικότητα που θα είχε αν ξεκινούμε με τον Γιαννιώτα, για παράδειγμα, που είναι πιο εκρηκτικός παίκτης και στους πέντε αμυντικούς που είχε παρατάξει ο Τζεφ Γουντ θα μπορούσε να κάνει τη... ζημιά πιο εύκολα.

*** Για 8ο σερί ματς με τον Σκίμπε στο τιμόνι δεχτήκαμε τέρμα κι αυτό επίσης πρέπει να το κοιτάξει ο Γερμανός. Με το Γιβραλτάρ παίζαμε.

**** Το θετικό είναι ότι η Ελλάδα μπήκε με το δεξί στις υποχρεώσεις της για την προημιτελική φάση, βάζοντας τις βάσεις για την κατάληψη της πρώτης ή έστω της δεύτερης θέσης του ομίλους της. Τα ματς με Κύπρο (7/10, εντός), Εσθονία (10/10, εκτός) και Βοσνία (13/11, εντός), προσφέρονται για να συνεχιστεί το σερί, να μπει η ρίζα και στο τέλος το λουλούδι να ανθήσει στα... χωράφια της Ρωσίας.