Θα περίμενε κανείς πως η επισημοποίηση της απόκτησης του Ολιβιέ Μπουμάλ, το σενάρια πώλησης του Νίκου Καρέλη ή οι μεταγραφικές αναζητήσεις ενόψει Ιανουαρίου θα μονοπωλούσαν το ενδιαφέρον στον Παναθηναϊκό αυτές τις μέρες, όμως άλλο είναι το θέμα που βρίσκεται στην κορυφή της επικαιρότητας... Αυτό του Σωτήρη Νίνη και του παραγκωνισμού του από τον Αντρέα Στραματσόνι που ουσιαστικά τον οδηγεί στην έξοδο.

Σπάνια η προσπάθεια αποδέσμευσης (σ.σ. οχι πώλησης) κάποιου παίκτη έχει συγκεντρώσει τόσο ενδιαφέρον, όμως η περίπτωση του 25χρονου μέσου είναι εντελώς διαφορετική. Και αυτό γιατί στην υπόθεσή του υπάρχουν ουκ ολίγα δεδομένα τα οποία αδυνατεί να καταλάβει κανείς, καθώς πάντα υπάρχει αντίλογος ακόμη και στις δικαιολογίες που μπορεί να προβάλει κάποιος που μπορεί να υποστηρίζει την επιλογή του Ιταλού τεχνικού.

Το πρώτο που μπορεί να πει κάποιος που παρουσιάζεται ως υπέρμαχος του «Στράμα» στην απόφαση αυτή, είναι το γεγονός οτι δεν του κάνει ως ποδοσφαιριστής. Πότε όμως πρόλαβε να βγάλει συμπέρασμα για την αξία και τις ικανότητες, όταν από τα 6 ματς που έχει δώσει ο Παναθηναϊκός με αυτόν στον πάγκο, ο Νίνης ήταν εκτός αποστολής στα μισά; Μάλιστα στο 1 από τα 3 που αγωνίστηκε, ήταν το αδιάφορο από βαθμολογικής άποψης παιχνίδι με την Κέρκυρα για την τελευταία αγωνιστική του Κυπέλλου, όπου το «τριφύλλι» είχε αρκετές αλλαγές στην σύνθεσή του.

Το άλλο στο οποίο μπορεί να στηριχθεί κάποιος είναι η κατάστασή του και το γεγονός οτι από τις 13 συμμετοχές που έχει «γράψει» φέτος, έχει μόλις δύο 90λεπτά στο ενεργητικό του, καθώς ακόμη και όταν ξεκινάει καλά σε κάποιο ματς στη συνέχεια «χάνεται». Πως μπορεί όμως να παρθεί μία τέτοια απόφαση, στηριζόμενη σε αυτό το στοιχείο, από τη στιγμή που σε όλη την εφετινή σεζόν οι εμφανίσεις του Παναθηναϊκού θυμίζουν «ασανσέρ». Με τον Λεβαδειακό για παράδειγμα οι «πράσινοι» ήταν εξαιρετικοί στο πρώτο μέρος, αλλά έκατσαν στο δεύτερο. Με τον Παναιτωλικό, τον Ατρόμητο και τον Αστέρα έγινε ακριβώς το ανάποδο... Άρα η έλλειψη σταθερότητας είναι γενικότερο φαινόμενο στην ομάδα και δεν επικεντρώνεται αποκλειστικά σε αυτόν τον παίκτη..

Επίσης, στο... παιχνίδι θα μπορούσε να βάλεις κανείς και το οικονομικό κομμάτι. Μόνο που στην περίπτωση του Σωτήρη Νίνη κάτι τέτοιο δεν ισχύει, καθώς οι ετήσιες απολαβές του είναι εξαιρετικά χαμηλές, καθώς ο Παναθηναϊκός πέρυσι εκμεταλλεύτηκε το γεγονός οτι ήταν χωρίς ομάδα και έψαχνε το restart στην καριέρα του. Τέλος, το να έχει συμβεί κάποιο περιστατικό μεταξύ των δύο (σ.σ Στραματσόνι-Νίνη) φαντάζει ως εξαιρετικό απίθανο, καθώς καμία πληροφορία από το Κορωπί δεν δείχνει κάτι τέτοιο.

Άρα, στα επιχειρήματα που μπορεί να προβάλει κάποιος για να δικαιολογήσει την απόφαση του Ιταλού τεχνικού, υπάρχει σοβαρός αντίλογος, στον οποίο μπορούν να προστεθούν και άλλα στοιχεία. Όπως είναι για παράδειγμα η δεδομένη ποιότητα που διαθέτει και μπορεί να αλλάξει την ροή ενός αγώνα, αλλά και το γεγονός οτι υπάρχουν άλλοι παίκτες που θα έπρεπε να έχουν προτεραιότητα στις αποδεσμεύσεις, δεδομένου οτι πλέον έχουν... πιάσει ταβάνι από πλευράς απόδοσης.

Βέβαια, όπως γίνεται πάντα σε τέτοιες περιπτώσεις ο προπονητής είναι αυτός που έχει και το... καρπούζι και το μαχαίρι, αλλά και αυτός που αναλαμβάνει την ευθύνη της επιλογής του.