Κάπου στα μέσα Ιουλίου του 2006 η Λάρισα επέστρεφε έπειτα από 18 ολόκληρα χρόνια στα ευρωπαϊκά κύπελλα, έστω κι αν επρόκειτο για το κύπελλο Ιντερτότο. Ο Γιώργος Γκαλίτσιος αποτελούσε ένα από τα βασικά στελέχη της μετέπειτα κυπελλούχου Ελλάδας και ο κόσμος τον θεωρούσε ένα από τα μεγαλύτερα ελληνικά ταλέντα εκείνης της δεκαετίας. Στην Καισάρεια, όπου η Λάρισα θα αγωνιζόταν απέναντι στην Καϊσέρισπορ στον επαναληπτικό του 0-0 του Βόλου, ένας φίλος του Παναθηναϊκού (!) βρέθηκε στην προπόνησης της Λάρισας και μόλις αντίκρισε τους παράγοντες των «βυσσινί» τους απεύθυνε την ερώτηση: «Θα μας δώσετε τον Γκαλίτσιο;».

Ξεπερνώντας την αρχική απορία, παράγοντας της ΑΕΛ απάντησε. «Δεν το δίνουμε το Γκαλιτσάκι. Θα κάνει μεγάλη καριέρα σε εμάς». Το… Γκαλιτσάκι τελικά έφυγε από τη Λάρισα δύο χρόνια αργότερα. Όχι για τον Παναθηναϊκό, αλλά για τον Ολυμπιακό, στον οποίο πήρε μεταγραφή το καλοκαίρι του 2008 κι αφού είχε προλάβει να στεφθεί Κυπελλούχος Ελλάδας με τη φανέλα της Λάρισας και να παίξει στην Ευρώπη. Για να πάρει την απόφαση να πάει στο λιμάνι, μεγάλο ρόλο έπαιξε ο Βασίλης Καραπιάλης. Του μίλησε, του ξανά μίλησε και στο τέλος τον έπεισε.

Μάλιστα, ο παίκτης είχε συμφωνήσει με τους «ερυθρόλευκους» κάποιους μήνες νωρίτερα, με αποτέλεσμα τον Απρίλιο του 2008 και πριν από το ματς της Λάρισας στο Καραϊσκάκη, να προκύψει διαφωνία μεταξύ του τότε προπονητή της ΑΕΛ, Γιώργου Δώνη με τη διοίκηση της ομάδας για το αν έπρεπε να χρησιμοποιηθεί ή όχι. Τελικά, ο Πηλαδάκης πήρε την απόφαση να μην είναι στην αποστολή ο Γκασλίτσιος γιατί «εξαιτίας των ειδικών συνθηκών που έχουν διαμορφωθεί γύρω από τον συγκεκριμένο αγώνα, δεν θα μπορούσαμε ποτέ να διακυβεύσουμε την ηθική και την αξιοπρέπεια της ομάδας μας και του ποδοσφαιριστή», όπως είχε αναφέρει σε ανακοίνωση.

Ο Γκαλίτσιος έπαιξε 31 ματς στην θητεία του στον Ολυμπιακό, πριν δοθεί δανεικός στον Πανιώνιο την τελευταία του σεζόν. Δεν έγινε ποτέ βασικός, έστω κι αν η πρώτη του συμμετοχή ήταν στην αρχική ενδεκάδα, σε ματς του Ολυμπιακού απέναντι στην Σταντάρ Λιέγης από το Βέλγιο. Χώρα στην οποία πήγε το καλοκαίρι του 2011 για λογαριασμό της Λόκερεν και αφού νωρίτερα είχε μείνει για τέσσερις μήνες χωρίς ομάδα και σκέφτηκε μέχρι να κόψει και το ποδόσφαιρο.

«Είμαι καλύτερος απ’ όλους»

Όσοι τον ξέρουν μιλούν για άνθρωπο που δεν μπορεί να κρατήσει το στόμα του. Ό,τι σκέφτεται το λέει το αμέσως επόμενο δευτερόλεπτο. Πολλές φορές του έχει κάνει κακό. Όταν ο πατέρας του τον ρώτησε για το αν είναι σίγουρος που θέλει να υπογράψει στον Ολυμπιακό, η απάντηση του δεν άφηνε περιθώρια. «Απόλυτα σίγουρος. Είμαι καλύτερος και θα παίξω». Όταν η μάνα του είχε ανησυχήσει για τον τρόπο ζωής του και για όσα λέει ο κόσμος, της απάντησε κι εκείνης. «Μάνα δεν με ενδιαφέρει τι θα πει ο κόσμος. Δεν με απασχολεί καθόλου». Δεν είχε και πολύ άδικο. Ο κόσμος είχε αρχίσει να ασχολείται μέχρι και τα… λάστιχα του αυτοκινήτου του και ο νεαρός είχε αρχίσει να απασχολεί περισσότερο τις gossip στήλες, παρά τα όσα γίνονταν στο γήπεδο.

«Φίλε μην ανησυχείς για εμένα. Θα το κόψω. Έχω λεφτά να ζήσω άνετα σε όλη μου τη ζωή», είχε απαντήσει εκνευρισμένος σε δημοσιογράφο, όταν ο τελευταίος του είχε πει «άντε να βρούμε καμία ομαδούλα για σένα». Ήταν η περίοδος που ο «Γκάλι» είχε μείνει χωρίς ομάδα, που είχε αποτύχει να κάνει καριέρα στον Ολυμπιακό παρά το γεγονός πως ο Βαλβέρδε τον είχε αποκαλέσει ως «θησαυρό» και ο ίδιος πίστευε πως όλος ο κόσμος του ανήκει. Μέχρι που εμφανίστηκαν ο Πολ Κουτσολιάκος και ο Μάκης Μίχας. Οι δύο Έλληνες ατζέντηδες τον πλησίασαν, του συμπαραστάθηκαν, ήταν κάθε μέρα μαζί του, τον έκαναν να πιστέψει πάλι στον εαυτό του και του υποσχέθηκαν πως θα του βρουν ομάδα. Το έκαναν μέσα σε λίγους μήνες, στέλνοντας τον στο Βέλγιο.

Η ελληνική σημαία, ο ήλιος και το ντύσιμο

Στη Λόκερεν πέτυχε. Είτε μείνει και μετά το καλοκαίρι, είτε αποχωρήσει, οι φίλοι της ομάδας θα θυμούνται πάντα τον Έλληνα δεξιό μπακ, που στις δύο κατακτήσεις Κυπέλλου της ομάδας πανηγύριζε με μια μεγάλη σημαία της πατρίδας του αγκαλιά. Η πατρίδα του έλειψε. «Περισσότερο το κλίμα. Ο ήλιος. Σαν την ατμόσφαιρα της Ελλάδας δεν είναι καμία», είχε δηλώσει σε συνέντευξή του.

Σε δηλώσεις του στον Τύπο δεν παρέλειψε να μιλήσει και για το ντύσιμό του. Ένα ντύσιμο που κάποιοι το αποκαλούν εκκεντρικό, άλλοι το κοροϊδεύουν και κάποιοι – λίγοι είναι η αλήθεια – το θεωρούν διαφορετικό, άρα και ωραίο. «Για μένα δεν είναι εκκεντρικό το ντύσιμό μου. Μου αρέσει να προσέχω πολύ την εμφάνιση μου. Θα προσέξω τι θα βάλω ακόμα κι αν βγω να πάω μέχρι το περίπτερο. Δεν δίνω σημασία σε όσα λένε, αφού τα περισσότερα είναι για χαβαλέ. Ακόμα και στη δυσφήμιση, περισσότερο διαφήμιση μου κάνουν».

Ψάχνοντας την επιστροφή

Ανοιχτά δεν παραδέχεται πως πρώτο του μέλημα είναι η επιστροφή του στην Ελλάδα. Λέει πως ό,τι είναι να γίνει θα γίνει στις αρχές του καλοκαιριού. Άλλωστε, οι τελευταίοι μήνες δεν φαίνεται να έχουν για τον Γκαλίτσιο καμία σχέση με τους αντίστοιχους του 2011, όταν δεν είχε ομάδα και μονολογούσε μπροστά σε έναν καθρέφτη γελώντας ειρωνικά. «Μπράβο καλά τα κατάφερες. Δεν έχεις ομάδα για να παίξεις». Τούτη τη φορά υπάρχουν μνηστήρες, υπάρχει ενδιαφέρον και κάθε μέρα που περνάει εμφανίζεται στο προσκήνιο και διαφορετική ομάδα που ενδιαφέρεται για εκείνον.

Μετά τον Παναθηναϊκό, για τον οποίο είχε γραφτεί ακόμα και ότι είχε κλείσει, ήρθε να προστεθεί και ο ΠΑΟΚ. Σε μια περίοδο που οι φήμες τον θέλουν να ψάχνει και ο ίδιος την επιστροφή του στον… ήλιο της Ελλάδας και άνθρωπος της Λόκερεν είχε παραδεχτεί δημοσίως πως είναι δύσκολο να τον κρατήσουν γιατί το μυαλό του είναι στη χώρα του. Εννιά χρόνια μετά το «θα μας δώσετε τον Γκαλίτσιο;» και έχοντας μια καριέρα που πέρασε από χίλια κύματα, το… Γκαλιτσάκι μεγάλωσε. Στα 28 του χρόνια πλέον είναι έτοιμος για την καθιέρωση σε μεγάλη ελληνική ομάδα. Μέχρι να περάσουν τα χρόνια και να επιστρέψει για να κλείσει την καριέρα του στην αγαπημένη του Λάρισα.