Ένα από τα σημαντικότερα μουσεία της Φλωρεντίας, της Ιταλίας και ολόκληρου του κόσμου είναι η «Γκαλερία Uffizi». Αρχικά το κτίριο θα γινόταν στέγη των γραφείων των φημισμένων Μεδίκων. Από την αρχή όμως οι ίδιοι χρησιμοποιούσαν τα περισσότερα δωμάτια για να εκθέτουν τα σημαντικότερα και ομορφότερα έργα τέχνης των συλλογών τους. Σήμερα ως μουσείο φιλοξενεί έργα από τον 13ο μέχρι και τον 18ο αιώνα, από διάσημους Ιταλούς και ξένους καλλιτέχνες όπως οι Cimabue, Giotto, Masaccio, Beato Angelico, Leonardo da Vinci, Botticelli, Michelangelo, Piero della Francesca, Raphael, Caravaggio, Rubens, Rembrandt, Duerer, Goya και πολλοί άλλοι. Ο διάδρομος Vasari που συνδέει τη Γκαλερία Uffizi με το Palazzo Pitti φιλοξενεί αυτοπροσωπογραφίες από παλαιούς και νεότερους καλλιτέχνες. Χτίστηκε το 1565 και περνάει επάνω από την Ponte Vecchio, τη διασημότερη και παλαιότερη γέφυρα στην πόλη.

Φαντάζεστε λοιπόν να εισέβαλαν εκεί μέσα όλοι μαζί στο πλαίσιο μιας ποδοσφαιρικής εκδρομής οι οπαδοί του Παναθηναϊκού, του Ολυμπιακού, της ΑΕΚ, του ΠΑΟΚ, του Αρη; Δεν θα ήταν υπέροχο να μπορούσε να συμβεί; Πόσο μάλλον εάν τους περίμεναν ΔΩΡΕΑΝ εισιτήρια γι αυτό ως τέλειο «επιδόρπιο» ενός εκπληκτικού ταξιδιού που θα συνδύαζε μπάλα και κουλτούρα; Ας το φέρουμε όμως καλύτερα στα δικά μας εγχώρια μέτρα, μήπως και κατανοήσουμε τις διαφορές. Γι αυτό όμως θα χρειαστούμε ένα σενάριο. Θα είναι κάτι σαν ταινία και το είδος αναμφίβολα θα είναι… επιστημονική φαντασία.

Είναι Κυριακή πολύ πρωί, χάραμα, ώστε να μην χαθεί η μέρα. Συγκέντρωση στον σύνδεσμο ή σε κεντρικό σημείο και το ταξίδι ξεκινάει. Μέσα στο πούλμαν τα πάντα κυλούν υπέροχα (σ.σ.: όπως το έχει ο καθένας στο μυαλό του: με συνθήματα, ουσίες ή χαλαρά με κουβέντα, μουσική και ό,τι άλλο κάνει κέφι). Γίνονται δύο στάσεις για φαγητό, νερό, τουαλέτα. Κανείς απ’ όσους κατεβαίνουν από το πούλμαν δεν κλέβει στο ΣΕΑ της στάσης. Το κομβόι φτάνει στην Αθήνα. Κανονικά στο κέντρο της και όχι στα τελευταία διόδια πριν την είσοδο της πόλης.

Πλησιάζοντας στην μεγαλούπολη, κανείς αντίπαλος δεν έχει ξεμυτίσει από τα χωράφια για να πετάξει πέτρες. Ούτε έχει γίνει στάση νωρίτερα για να μπει ο… λαός στη σειρά για τρελό, αργοπορημένο έλεγχο και οι αστυνομικοί δεν είναι εριστικοί. Δεν προκαλούν, δεν σου παίρνουν την ζώνη από το παντελόνι που σου πέφτει, επειδή την θεωρούν εργαλείο πολέμου. Όχι, δεν είσαι ο «χαϊλάντερ», αλλά απλά ένας οπαδός που γουστάρει να ταξιδεύει. Που επίσης γουστάρει το ταξίδι και πέρα από το παιχνίδι. Θέλεις να δεις την Αθήνα, τη Λάρισα, τη Θεσσαλονίκη, το Ηράκλειο. Πνίγεσαι που δεν μπορείς να περιηγηθείς στις ομορφιές, να φας στις καντίνες ή σε κάποιο εστιατόριο, να χαθείς μέσα στο πλήθος χωρίς να δείρεις ή να σε δείρει κάποιος.

Φανταστείτε όμως κι αυτό: Ξεκινώντας την εκδρομή για την Αθήνα (ή για οπουδήποτε. Η Αθήνα είναι απλά το παράδειγμα) λαμβάνεις και την απίθανη πληροφορία. Ο Δήμαρχος κ. Καμίνης έχει ενημερώσει όλα τα μουσεία της πρωτεύουσας ότι θα πρέπει να είναι έτοιμα να σε υποδεχτούν. Όχι σαν κάφρο άρρωστο, τραμπούκο οπαδό, μα σαν κυριλέ, κανονικό επισκέπτη. Και μάλιστα ΔΩΡΕΑΝ! Απλά θα πρέπει να επιδείξεις το εισιτήριο που έχεις για τον αγώνα αργότερα. Ναι, είναι αλήθεια. Εχεις φτάσει νωρίς στον προορισμό σου και έχεις αρκετό χρόνο έως το ματσάκι που είναι αργά το απόγευμα. Καμία σχέση δηλαδή με όσα είχες ζήσει στο παρελθόν. Τότε που σε μάντρωναν χωρίς νερό ή τουαλέτα για ώρες στα διόδια Αφιδνών, στη Μαλακάσα ή εάν πήγαινες προς Τούμπα ή Βικελίδης (Χαριλάου για μας τους παλιότερους που ανηφορίζαμε στα 90ς), στα Μάλγαρα και τον Γαλλικό ποταμό. Τότε που όταν επιτέλους σε άφηναν να φτάσεις στο γήπεδο, στην καλύτερη μόλις είχε ξεκινήσει ο αγώνα και στην χειρότερη ήταν ήδη ημίχρονο. Όλα αυτά που βιώνεις τώρα δηλαδή!

Όχι ότι συμβαίνουν μόνο σε εμάς τούτα τα… διαβολικά. Πρόσφατα ήταν που τα έσπασαν τη Ρώμη οι «πολιτισμένοι» Ολλανδοί της Φέγενορντ. Που διέλυσαν τα υπέροχα σιντριβάνια στο κέντρο της ιταλικής πρωτεύουσας, για να πετάξουν πέτρες στους αστυνομικούς, φωνάζοντας «Ρότερνταμ, χούλιγκανς»! Φασαρίες οι οπαδοί κάνουν παντού και πάντα. Παραδόξως όμως δεν έκαναν οι 2.500 Ρωμαίοι που ταξίδεψαν την Πέμπτη βόρεια προς το «Αρτέμιο Φράνκι». Εκεί ο Δήμαρχος της Φλωρεντίας έκανε κάτι μαγικό, πρωτόγνωρο, ανήκουστο και κόντρα σε κάθε λογική καφρίλας. Επέλεξε τον προληπτικό, επιμορφωτικό κατευνασμό των παθών, σκεπτόμενος προφανώς πως η τέχνη εξημερώνει το πνεύμα, γαληνεύει την ψυχή. Και το κόλπο έπιασε.

Οι εκδρομείς που ακολούθησαν τη Ρόμα στον πρώτο «εμφύλιο» ματς του Europa League κόντρα στους Βιόλα είχαν τη δυνατότητα να επισκεφτούν όπως είπαμε ΔΩΡΕΑΝ την «Γκαλερία Uffizi», την «Ponte Vecchio» (την θαυμαστή και παλαιότερη από τις έξι γέφυρες της Φλωρεντίας, που αποτελεί το σήμα κατατεθέν της πόλης), το «Pallazo Vecchio» (το Παλιό Παλάτι που είναι το πιο σημαντικό δημόσιο κτίριο στην πόλη της πόλης) και κάθε μία από τις εκλεκτές συλλογές τέχνης της Αναγέννησης. Ηταν μία σκέψη δίχως προηγούμενο. Και να φανταστεί κανείς ότι ο Δήμαρχος, Νταρίο Ναρντέλα είναι γεννημένος στο Τόρε ντελ Γκρέκο που βρίσκεται στην περιφέρεια της Νάπολι και είναι δηλωμένος οπαδός των Παρτενοπέι της πατρίδας του, οι οποίοι έχουν τρομερή κόντρα με τους Ρωμαίους, τους οποίους δηλαδή εκείνος ευεργέτησε.

Μπορείτε λοιπόν να φανταστείτε μία αντίστοιχη εκδρομή με τον ΠΑΟΚ, τον Αρη (η το αντίστροφο), όπου μαζί με το εισιτήριο θα έχεις την ευκαιρία να περιηγηθείς στο Μουσείο της Ακρόπολης, στο Αρχαιολογικό, στο Μπενάκη ή σε κάθε άλλον υπέροχο χώρο ιστορίας, τέχνης και πολιτισμού. Και όλα αυτά σε συνδυασμό με το κέφι, την τρέλα ενός ταξιδιού για την λατρεμένη μπαλίτσα. Όπως το είπα όμως, είναι απλά ένα σενάριο επιστημονικής φαντασίας. Μόνο που λίγο παραδίπλα από εμάς, κάποιοι το έκαναν πραγματικότητα. Εμείς λοιπόν γιατί να μην μπορούμε να το ζήσουμε τούτο το έργο; Δεν ζηλεύετε καθόλου; Εγώ ρε διάολε αφάνταστα πολύ…

Follow me: @jorgekaraman