Ο αθλητισμός δείχνει τον δρόμο για τη Γάζα! (pics)

Θοδωρής Βασίλης
Ο αθλητισμός δείχνει τον δρόμο για τη Γάζα! (pics)

bet365

Το αιματοκύλισμα στην Λωρίδα της Γάζας δεν έχει τελειωμό και το gazzetta.gr παρουσιάζει τέσσερις αθλητικές ιστορίες που θα μπορούσαν να αποτελέσουν οδηγό για την αποκατάσταση των σχέσεων Ισραήλ-Παλαιστίνης.

Οι προσπάθειες της Γιαέλ Λι Βάις

Η Γιαέλ Λι Βάις κουνάει αποδοκιμαστικά το κεφάλι της όταν ακούει τις λέξεις μποϊκοτάζ και Μπεϊτάρ Ιερουσαλήμ. Για μία γυναίκα που ξοδεύει κάθε στιγμή της ζωής της για την καταπολέμηση του ρατσισμού και γενικότερα κάθε διάκρισης στην χώρα, η νέα πολεμική σύρραξη μεταξύ του Ισραήλ και των Παλαιστινίων ήρθε να της θυμίσει ότι όσες προσπάθειες και να γίνονται, πάντα θα υπάρχει μία έτοιμη σπίθα να ανάψει και να προκαλέσει σύρραξη μεταξύ των δύο λαών. Άλλωστε η ίδια ακόμα θυμάται ένα περιστατικό που είχε λάβει χώρα το Φεβρουάριο του 2013. Τότε οπαδοί της Μπεϊτάρ Ιερουσαλήμ είχαν κάψει τα γραφεία της ομάδας σε ένδειξη διαμαρτυρίας για την απόκτηση δύο μουσουλμάνων Τσετσένων ποδοσφαιριστών.

Οι οπαδοί της συγκεκριμένης ομάδας αν και είναι γνωστοί για τις ακραίες εθνικιστικές τους θέσεις και ειδικότερα για την ρατσιστική τους στάση απέναντι σε Άραβες ποδοσφαιριστές, όταν έφτασαν στο σημείο να κάψουν τα γραφεία του συλλόγου προκάλεσαν την έκπληξη όλων στην Ιερουσαλήμ. «Όλα είναι θέμα παιδείας και θα πρέπει να δείξουμε σε αυτούς τους ανθρώπους ότι οι απόψεις τους δεν θα γίνουν δεκτές. Γι αυτό τον λόγο έχει δημιουργηθεί η Μίφαλοτ», είχε δηλώσει η Βάις μετά το περιστατικό, δείχνοντας τον αποτροπιασμό της για την πράξη των συμπατριωτών της.

Τι είναι η Μίφαλοτ

Η Μίφαλοτ είναι μία μη κυβερνητική οργάνωση του Ισραήλ, η οποία έχει και την υποστήριξη ενός από τους μεγαλύτερους συλλόγους της χώρας-της Χάποελ Τελ Αβίβ-και στόχο έχει την συγκέντρωση παιδιών από όλα τα κοινωνικά στρώματα, όχι μόνο από το Ισραήλ και τις Παλαιστινιακές περιοχές, αλλά από όλες τις χώρες του κόσμου, χρησιμοποιώντας την δύναμη του ποδοσφαίρου για να εκπαιδεύσει τις επόμενες γενιές.Τα γραφεία της Μίφαλοτ είναι στο προπονητικό κέντρο της Χάποελ και αυτή την στιγμή τρέχει πάνω από 300 πρότζεκτ παγκοσμίως σε χώρες όπως η Ανγκόλα, το Μπενίν, η Ινδία, η Ρουάντα, το Καμερούν και η Αϊτή.

Ένας από τους κύριους υποστηρικτές της είναι ο Άβρααμ Μπεργκ, άλλοτε πρόεδρος του ισραηλινού κοινοβουλίου και η πηγή εσόδων της είναι από δωρεές ανά τον κόσμο. Η οργάνωση αυτή προσφέρει ένα πρόγραμμα σε συνεργασία με το κράτος για όλους εκείνους που δεν είναι σε θέση ή δεν τους επιτρέπεται να μπουν στον ισραηλινό στρατό. Με τον πρόγραμμα αυτό υπάρχει η δυνατότητα να κερδίσουν ένα δίπλωμα αθλητικού προπονητή που μπορεί να τους οδηγήσει σε μία ασφαλή απασχόληση. Άραβες, Εβραίοι, Βεδουίνοι, όλοι έχουν το δικαίωμα να λάβουν μέρος, ενώ υπάρχει πρόγραμμα και για τα άτομα με ειδικές ανάγκες.

Η νέα γενιά θα φέρει την αλλαγή

«Νομίζω πως η νέα γενιά θέλει να κάνει την αλλαγή. Από πολύ μικρή ηλικία φαίνεται πως βγάζουν τις όποιες παρωπίδες υπάρχουν-και πιστέψτε με εδώ (σ.σ Ισραήλ) υπάρχουν πολλές. Δεν έχουν πλέον φοβίες και μην ξεχνάμε ότι έρχονται από ένα νοσηρό περιβάλλον. Το σύστημα που τους προσφέρουμε το χρειάζονται περισσότερο από ποτέ», αναφέρει η Βάις, για να προσθέσει: «Εμείς το μόνο που κάνουμε είναι να χρησιμοποιήσουμε την δύναμη του ποδοσφαίρου και την αγάπη που δείχνουν παιδιά κι ενήλικες για το άθλημα. Στόχος μας είναι να τους εκπαιδεύσουμε και να τους δώσουμε αξίες.

Πρέπει να το καταλάβουμε επιτέλους ότι Άραβες και Εβραίοι είμαστε γείτονες. Τα παιδιά είναι περίεργα γιατί έχουν ακούσει πολλά πράγματα αλλά στην ζωή τους δεν έχουν γνωρίσει έναν Άραβα ή Εβραίο. Μόλις όμως γνωρίζουν αυτόματα σχηματίζουν μία εντελώς διαφορετική άποψη από την αρχική. Υπάρχουν περιπτώσεις παιδιών που δεν έχουν μιλήσει με ανθρώπους έξω από τον κύκλο τους και όταν γνωρίζουν νέα άτομα ανοίγονται και τους μιλάνε χωρίς να αισθάνονται κανένα απολύτως φόβο, χωρίς να σκέφτονται το τι θα πει η κοινωνία».

Τα λόγια της Βάις βρίσκουν απόλυτη δικαίωση στην εθνική Κ-21 του Ισραήλ. Στο τελευταίο ευρωπαϊκό πρωτάθλημα το οποίο διεξήχθη στο Ισραήλ, υπήρχαν στο ρόστερ της ομάδας πέντε Αραβο-Ισραηλινοί, δύο Αιθίοπες, κι ένας Βεδουίνος, στέλνοντας το μήνυμα ότι ακόμα και στις πιο βίαιες περιοχές του κόσμου ο αθλητισμός μπορεί να σπάσει φραγμούς και να ενώσει. «Αποτελεί μεγάλη τιμή να εκπροσωπήσω το Ισραήλ», ανέφερε ο Μούνας Νταμπούρ Ισραηλινό-Άραβας που αγωνίζεται στην ελβετική Γκρασχόπερ.

Και δεν είναι μόνο ο Νταμπούρ που αισθάνεται έτσι. Ο Ομρί Άλτμαν ο οποίος παλιότερα αγωνιζόταν στην Φούλαμ, μίλησε για το πως βλέπουν το Ισραήλ στο εξωτερικό. «Οι φίλοι μου στην Φούλαμ λένε είσαι από το Ισραήλ άρα θα πρέπει να είναι τρομακτικά εκεί. Δεν θέλουν καν να επισκεφτούν την χώρα επειδή ακούνε στις ειδήσεις όλα αυτά τα νέα. Γι αυτό νομίζω το τουρνουά που διοργανώσαμε πέρυσι ήταν ιδιαίτερα σημαντικό για την εικόνα της χώρας. Καμία από τις ομάδες δεν αισθάνθηκε φόβο και πέρασαν και καλά. Κάπως έτσι ήταν και η ομάδα του Ισραήλ. Ήμασταν όλοι φίλοι και όλοι ήταν το ίδιο χωρίς να έχει σημασία από πού ερχόμαστε και ποιοι είμαστε».

Και όπως φαίνεται το τουρνουά αυτό είχε θετική επίδραση σε όλα τα παιδιά που έχουν μεγαλώσει με ένα όπλο κάτω από το μαξιλάρι τους. Τα γήπεδα είχαν γεμίσει από μικρά παιδάκια που διψούσαν για μπάλα, ανάμεσά τους και πολλά από την Μίφαλοτ.

Ο Αμπάς Σουάν δείχνει τον δρόμο

Για πολλούς το όνομα του Αμπάς Σουάν δεν λέει πολλά, για το Ισραήλ όμως φτάνει στα όρια του ήρωα. Γεννημένος τον Ιανουάριο του 1976 στο Σακχνίν της Γαλιλαίας θεωρείται από πολλούς ως ο κορυφαίος Αραβο-Ισραηλινός ποδοσφαιριστής όλων των εποχών. Μάλιστα, ένα δικό του γκολ το 2005 στην ισοπαλία 1-1 απέναντι στην Ιρλανδία οδήγησε ώστε το όνομά του να χαραχτεί στην ισραηλινή λαογραφία για πάντα.

Ο Σουάν είναι ένας από τους λίγους Άραβες που έχουν αγωνιστεί με την εθνική του Ισραήλ και όπως ήταν φυσικό έχει υποστεί ρατσισμό σε ποδοσφαιρικό αγώνα. Κατά την διάρκεια αγώνα της Μπνέι Σακχνίν με την Μπεϊτάρ Ιερουσαλήμ, οι οπαδοί της δεύτερης είχαν αναρτήσει τεράστιο πανό το οποίο έλεγε: "Σουάν δεν μας αντιπροσωπεύεις", ενώ την ίδια ώρα φώναζαν το σύνθημα: «Μισούμε όλους τους Άραβες».

Ο ίδιος αντιμετώπιζε με δυσπιστία όλους τους Ισραηλινούς μέχρι που το γκολ απέναντι στους Ιρλανδούς τον οδήγησε να δει τον κόσμο διαφορετικά. Ο Σουάν δεν έχει σταματήσει να τονίζει ότι από εκείνη την ημέρα η ισραηλινή κοινωνία άρχισε να συνειδητοποιεί την σημασία των Αράβων ποδοσφαιριστών.

Παρά το γεγονός ότι ένας αφοσιωμένος Μουσουλμάνος, δεν έχει κανένα πρόβλημα να αγκαλιάζει την εβραϊκή κουλτούρα στο Ισραήλ. «Είμαι Παλαιστίνιος, επειδή έχω πολλά αδέρφια και ξαδέρφια στις αραβικές χώρες, αλλά είμαι και Ισραηλινός επειδή ζω εδώ και δεν βγαίνω έξω από τα εδάφη μου. Δεν αισθάνθηκα ποτέ διακρίσεις σε ό, τι είχε να κάνει με το ποδόσφαιρο. Παντού όπου και να πήγα δεν αισθανόμουν απλά σαν το σπίτι μου, αλλά σαν το νοικοκύρη του. Έχω πολλούς Εβραίους φίλους που είναι σαν αδέρφια μου», έχει δηλώσει παλιότερα.

Αυτό όμως δεν τον εμποδίζει να αναδεικνύει τις όποιες διακρίσεις συμβαίνουν κατά των Παλαιστινίων και γενικότερα των Αράβων ειδικά στο αθλητικό τομέα. «Πράγματι γίνονται διακρίσεις όσον αφορά τις υποδομές και την ανάπτυξη στον αραβικό τομέα. Όταν τα παιδιά έχουν ένα αθλητικό μάθημα στην αυλή χωρίς ένα αντίστοιχο χώρο τότε ναι μιλάμε για διάκριση. Αυτό το πράγμα με τρελαίνει κάνει το αίμα μου να βράζει. Είναι απαράδεκτο για μία πόλη όπως το Σακχνίν να μην υπάρχει ένα γήπεδο τένις ή μπάσκετ». Ο ίδιος πλέον έχοντας κρεμάσει τα ποδοσφαιρικά του παπούτσια έχει αναλάβει πρωταγωνιστικό ρόλο στην ομάδα της πόλης του την Μπνέι και προσπαθεί να προτρέψει τους νέους να αποβάλουν τον ρατσισμό και την βία από το παιχνίδι.

Η πρώτη καθηγήτρια φυσικής αγωγής

Άλλη μία κοινότητα που έχει υποστεί διακρίσεις στην περιοχή είναι αυτή των Βεδουίνων αλλά όπως με τον Αμπάς Σουάν των Παλαιστινίων, υπάρχει ένας άνθρωπος που δείχνει τον δρόμο. Ο λόγος για την Μίριαμ Αμπου Γκανέμ που κάποτε την αποκαλούσαν θηλυκό Μαραντόνα. Η Γκανέμ έγινε η πρώτη γυναίκα προερχόμενη από την φυλή των Βεδουίνων που αγωνίστηκε σε γυναικεία ποδοσφαιρική ομάδα στο Ισραήλ πριν οι τραυματισμοί την αναγκάσουν να στραφεί στις σπουδές. Όχι βέβαια ότι αυτό της βγήκε σε κακό. Με δύο πτυχία στην φυσική αγωγή και σε παιδιά με ειδικές ανάγκες, καθώς και με ένα μάστερ στην διοικητική εκπαίδευση έγινε μία από τις πρώτες καθηγήτριες φυσικής αγωγής στην κοινότητα των Βεδουίνων.

«Ακόμα και τώρα οι γυναίκες μας φοβούνται να αθλούνται γιατί νομίζουν ότι είναι κάτι το ντροπιαστικό. Δεν υπάρχει υποστήριξη από το σπίτι και δεν είναι λίγες αυτές που υποφέρουν. Υπάρχουν ακόμα γυναίκες που δεν βγαίνουν από το σπίτι και είναι μέσα στην αμάθεια μία ζωή. Μία γυναίκα δεν χρειάζεται να ζητήσει ισότητα από κανέναν άνδρα έχει τα δικαιώματα που της αναλογούν ως άνθρωπος», δηλώνει η ίδια που δίνει καθημερινές μάχες ώστε να κάνει τις γυναίκες της φυλής των Βεδουίνων να ξεφύγουν από το παλιομοδίτικη θέση τους και να απαιτήσουν έναν σημαντικό ρόλο στην κοινωνία της χώρας.

Ιστορίες σαν την Μίφαλοτ, την Κ-21 του Ισραήλ, του Αμπάς Σουάν και της Μίριαμ Γκανέμ δημιουργούν την ελπίδα ότι ο αθλητισμός μπορεί να ενώσει ανθρώπους, ακόμα και στις πιο ταραχώδεις εποχές και στις πιο βίαιες περιοχές όπως είναι η Λωρίδα της Γάζας.

Follow me: @Teovas82

Διάβασε όλα τα τελευταία νέα της αθλητικής επικαιρότητας. Μάθε για όλους τους live αγώνες σήμερα και δες τις αθλητικές μεταδόσεις της ημέρας και της εβδομάδας μέσα από το υπερπλήρες Πρόγραμμα TV του Gazzetta.

 

Τελευταία Νέα