Οι «πράσινοι» εδώ και πολλά χρόνια έχουν δημιουργήσει παράδοση στην... εξαγωγή Ελλήνων παικτών και παρά τις ιδιαιτερότητες της θέσεις, αυτή του τερματοφύλακα δεν αποτελεί εξαίρεση. Ακόμα κι ορισμένοι βέβαια που δεν έκαναν το... άλμα για το εξωτερικό, στην Ελλάδα είχαν πρωταγωνιστικό ρόλο και ξεχώρισαν με την παρουσία τους, με την πλέον χαρακτηριστική περίπτωση να αποτελεί αυτή του Αντώνη Νικοπολίδη, του κατά τεκμήριο καλύτερου Έλληνα τερματοφύλακα της τελευταίας -τουλάχιστον- 20ετίας.

Από εκεί και πέρα όμως η «σχολή» που έχει δημιουργήσει το Τριφύλλι κάτι από τα δοκάρια, αποτέλεσε αρκετές φορές εκτός των άλλων και τροφοδότη για την Εθνική μας ομάδα, ενώ σε κάποιες περιπτώσεις, κατάφεραν να φύγουν κι εκτός συνόρων, με τον Κώστα Χαλκιά να είναι αυτός που έκανε πρώτος το βήμα, έστω κι αν η εκτός Ελλάδας καριέρα του δεν κρίνεται επιτυχημένη. Από εκεί και πέρα ακολούθησε ο Στέφανος Κοτσόλης, όπου πάντως είχε παρεμβληθεί η τετραετής παρουσία του στη Λάρισα, πριν μεταγραφεί στην κυπριακή Ομόνοια, αποτελώντας όμως κι εκείνος «σπλάχνο» της Παιανίας

Τελευταίος που διάλεξε τον δρόμο της... ξενιτιάς ήταν ο Αλέξανδρος Τζόρβας, ο οποίος πάντως πάντως δεν έμεινε περισσότερο από μία διετία στα ιταλικά γήπεδα πριν επαναπατριστεί φέτος, ωστόσο είναι δεδομένο ότι δύο ακόμα «πράσινοι» πορτιέρο του Τριφυλλιού θα... περπατήσουν σε γήπεδα ξένων πρωταθλημάτων. Πρώτος και καλύτερος όπως όλα δείχνουν ο Ορέστης Καρνέζης, για τον οποίο κάνουν... ουρά οι ενδιαφερόμενοι, εκείνος ωστόσο φαίνεται ότι θα προτιμήσει την ιταλική Ουντινέζε, με ενδιάμεσο σταθμό τη Γρανάδα, στην οποία αναμένεται να δοθεί δανεικός. Πριν από αυτόν πάντως θα μπορούσε να βρίσκεται -περίπου- στην θέση του ο κατά πολύ νεότερος Καπίνο, που έφτασε μία ανάσα από τη Νάπολι.

Κοινή συνισταμένη στους περισσότερους εξ αυτών; Ο επί πολλά χρόνια προπονητής τερματοφυλάκων του Παναθηναϊκού, παλιά δόξα της ομάδας κι ένας από τους κορυφαίους τερματοφύλακες στην ιστορία ελληνικού ποδοσφαίρου, Τάκης Οικονόπουλος, στα χέρια του οποίου τα... παιδιά (Νικοπολίδης, Χαλκιάς, Κοτσόλης, Τζόρβας) έγιναν άντρες και υπερασπίστηκαν στη συνέχεια τα γκολπόστ των «πρασίνων».

Δείτε αναλυτικά τη «φουρνιά» των τελευταίων χρόνων:

Χαλκιάς ο πρώτος

Σύμφωνοι, οι πέντε συμμετοχές στην Πόρτσμουθ και οι ακόμα δύο στην Μούρθια όπου παραχωρήθηκε στη συνέχεια, δεν μπορούν να χαρακτηριστούν ως το πλέον... εντυπωσιακό στοιχείο στην καριέρα του. Παρ' όλα αυτά θα πρέπει να αναγνωριστούν και ορισμένα “ελαφρυντικά” στον παλαίμαχο πορτιέρο, αφού αφενός βρέθηκε στο δυσκολότερο ίσως πρωτάθλημα του κόσμου, αφετέρου σε μία ομάδα που -την περίοδο εκείνη- είχε πολύ υψηλές απαιτήσεις, ξόδευε αφειδώς χρήματα και όπως φάνηκε, δεν μπόρεσε να κερδίσει την εμπιστοσύνη του Χάρι Ρέντναπ. Αξίζει να αναφέρουμε πάντως πως τεχνικός διευθυντής εκείνη την περίοδο στους «πόμπεϊς», ήταν ο... πρώην «πράσινος» Βέλιμιρ Ζάετς.

Ταξίδι... στη Μεγαλόνησο για Κοτσόλη

Είναι ο μοναδικός της «παλιάς φουρνιάς» των «πράσινων» γκολκίπερ, ο οποίος βρίσκεται ακόμα στην ενεργό δράση. Ο Στέφανος Κοτσόλης ξεκίνησε επίσης από την ακαδημία του Τριφυλλιού, όπου έμεινε ως το 2005 κι αφού αποτέλεσε τον βασικό τερματοφύλακα της ομάδας στο δεύτερο μισό της χρονιάς του νταμπλ, ελέω της... σιωπηρής τιμωρίας του Νικοπολίδη. Το ίδιο καλοκαίρι ωστόσο θα μετακομίσει στη Λάρισα κι έπειτα από μία τετραετία για γευτεί κι αυτός το... ψωμί της “ξενιτιάς” (αν μπορεί να θεωρηθεί τέτοια η Κύπρος), μετακομίζοντας στην Κύπρο και την Ομόνοια τη σεζόν 2009-10, όπου μέτρησε 10 συμμετοχές. Έπειτα πάντως επέστρεψε στην Ελλάδα για να ξαναφορέσει τα πράσινα, με το μέλλον του ωστόσο τη δεδομένη στιγμή να παραμένει άγνωστο.

Ιταλικές «σειρήνες» για Τζόρβα

Μπορεί από τα 19 ως τα 25 του να βρισκόταν στις τάξεις του Τριφυλλιού ξεκινώντας -και αυτός- από τις «πράσινες» ακαδημίες, άργησε πολύ ωστόσο να βρει φανέλα βασικού ο Αλέξης Τζόρβας. Συγκεκριμένα έπρεπε να δοθεί πρώτα δανεικός σε Μαρκό, Θρασύβουλο και ΟΦΗ, για να επιστρέψει το 2008 στην ομάδα της καρδιάς του και να γίνει το Νο1 κάτω από τα δοκάρια. Όπως και αρκετοί ακόμα Έλληνες «πράσινοι» πάντως στο παρελθόν, δεν έφυγε κι εκείνος υπό τις καλύτερες δυνατές συνθήκες. Έστω κι έτσι κατάφερε να βρει σύλλογο της Serie Α για να συνεχίσει την καριέρα, αλλά ούτε στην Παλέρμο -αρχικά- ούτε στη Τζένοα μπόρεσε να βρει αρκετό χρόνο συμμετοχής (11 και 1 συμμετοχές αντίστοιχα), επιστρέφοντας από τη φετινή σεζόν στην Ελλάδα και τον Απόλλωνα Σμύρνης.

Στο... παραένα δεν έγινε «παρτενοπέι»

Ο Στέφανος Καπίνο μπορεί να είναι μόλις 19 ετών, ωστόσο πρωτοσυστήθηκε στο κοινό του Παναθηναϊκού και το ελληνικό ποδόσφαιρο αρκετά νωρίτερα. Συγκεκριμένα μόλις στα 17 του είχε την... ευλογία να είναι ο βασικός πορτιέρο των «πρασίνων» σε ντέρμπι με τον Ολυμπιακό, κάνοντας μάλιστα και μία εξαιρετική εμφάνιση. Για πολύ καιρό ήταν βασικός τερματοφύλακας του Τριφυλλιού, πριν χάσει ξανά τη θέση του από τον Καρνέζη. Έστω κι έτσι πάντως είχε ήδη προλάβει να σημειωθεί το όνομά του στα... μπλοκάκια των ξένων σκάουτερ, που έκτοτε ποτέ -όπως αποδείχτηκε- δεν τον διέγραψαν από αυτά. Τρανή απόδειξη το έντονο ενδιαφέρον της Νάπολι πριν από λίγο καιρό, η οποία μάλιστα έφτασε μία ανάσα από την απόκτησή του. Τα... ιταλικά σχέδια του νεαρού πορτιέρο ωστόσο χάλασαν από την αλλαγή τεχνικής ηγεσίας στους «παρτενοπέι», μιας και ο Μπενίτεθ φαίνεται πως έχει άλλον παίκτη στο μυαλό του για τον άσο. Έστω κι έτσι πάντως θεωρείται δεδομένο πως το μέλλον του Καπίνο βρίσκεται σε κορυφαίο πρωτάθλημα του εξωτερικού.

Ταμπάκης ο... επόμενος

Τα... αποκαλυπτήριά του μπορεί να μην τα έχει κάνει, από πολλούς ωστόσο θεωρείται το next big thing της «πράσινης» σχολής τερματοφυλάκων. Ο Αλέξανδρος Ταμπάκης -περί ου ο λόγος- μπορεί να βρίσκεται μόλις στα 21 του, ωστόσο εδώ και μία πενταετία πραγματοποιεί προετοιμασία με την ανδρική ομάδα του Παναθηναϊκού. Φυσικά έχουν μπροστά του τέτοια πληθώρα σπουδαίων γκολκίπερ θα ήταν σχεδόν αδύνατον να βρει κι εκείνος χρόνο συμμετοχής στην πρώτη ομάδα, η ενδεχόμενη αποχώρησή του Καρνέζη ωστόσο πιθανώς να του ανοίξει τον δρόμο για να πάρει κάποιες ευκαιρίες τη φετινή σεζόν. Ένα... μικρό δείγμα του σπουδαίου ταλέντου του πάντως φάνηκε και στο φιλικό με τη Γάνδη, όπου είχε σωτήριες επεμβάσεις στο ενεργητικό του.

Καρνέζης: Ο... δύσβατος δρόμος της κορυφής

Αλήθεια, πως να το φανταζόταν όταν σε εκείνο το εφιαλτικό παιχνίδι του ημιτελικού Κυπέλλου με την ΑΕΚ, όπου ο Ορέστης Καρνέζης δεχόταν ένα απίστευτο γκολ από απόσταση σχεδόν 50 μέτρων στερώντας από την ομάδα του την ευκαιρία να διεκδικήσει έναν τίτλο, ότι έπειτα από λίγα χρόνια είχαμε να κάνουμε με τον κορυφαίο Έλληνα τερματοφύλακα. Ο διεθνής πορτιέρο αποτελεί την πλέον τρανή απόδειξη πως υπομονή, υπομονή, πίστη και δουλειά είναι οι τέσσερις λέξεις που μπορούν -με μαθηματική ακρίβεια- να σε οδηγήσουν στην κορυφή. Τι κι αν απ' όλους εκείνη την περίοδο θεωρείτο τελειωμένος, πόσο μάλλον μετά και την αποβολή του στο εναρκτήριο παιχνίδι της επόμενης σεζόν με τον Ατρόμητο; Ο 28χρονος πορτιέρο (σήμερα έχει τα γενέθλιά του) κατάφερε να είναι σήμερα ό,τι καλύτερο έχει να επιδείξει η Ελλάδα κάτω από τα γκολπόστ και φυσικά να έχει τα γάντια βασικού στην Εθνική ομάδα. Κάπως... αναμενόμενο λοιπόν, ότι πιθανότατα θα βρίσκεται εκτός συνόρων στο νέο πρωτάθλημα.

Νικοπολίδης ο κορυφαίος

Για αρκετούς Παναθηναϊκούς αποτελεί τα τελευταία χρόνια persona non grata. Αυτό ωστόσο δεν του στερεί τον τίτλο του -κατά τεκμήριον- κορυφαίου Έλληνα γκολκίπερ εδώ και περισσότερο από δύο δεκαετίες. Και πως όχι άλλωστε, αφού ο παλαίμαχος άσος αποτέλεσε τον επί χρόνια βασικό τερματοφύλακα τόσο του Τριφυλλιού όσο όμως και του Ολυμπιακού όταν αποφάσισε να μετακομίσει το 2004 και φυσικά τον... κέρβερο της Εθνικής στο έπος της Πορτογαλίας. Με 11 πρωταθλήματα, 9 Κύπελλα, 3 Σούπερ Καπ και φυσικά 1 Ευρωπαϊκό, δεν χωράει αμφιβολία πως έχει το πιο πλούσιο παλμαρέ απ' όλους, με το πλέον εξύμορο ωστόσο να είναι πως δεν... τσέκαρε ποτέ το εισιτήριο -πιθανότατα και συνειδητά- για κάποιο πρωτάθλημα του εξωτερικού. Φυσικά όπως και οι υπόλοιποι, ο Νικοπολίδης αποτέλεσε «παιδί της Παιανίας», κάνοντας για αρκετά χρόνια υπομονή πίσω από τον Γιόσεφ Βάντσικ, πριν πάρει την ευκαιρία να δείξει τα σπουδαία προσόντα του.