Μπορεί η... εκκίνηση να καθυστέρησε μερικές ημέρες, ωστόσο οι «ερυθρόλευκοι» πήραν φόρα προχωρώντας σε ένα εντυπωσιακό μεταγραφικό ντεμαράζ τις τελευταίες ώρες. Μετά τον Βάις που είναι κι επίσημα παίκτης των νταμπλούχων Ελλάδας και τον Αμαλφιτανό που βρίσκεται στον... δρόμο, ο Αλεχάντρο Νταμιάν Ροντρίγκες ή αλλιώς «Τσόρι», αναμένεται να «αράξει» επίσης στο δικό του λιμάνι.

Παίκτης με αναμφίβολα εντυπωσιακό βιογραφικό ο Αργεντινός, που είναι κλασική περίπτωση «10ριου» από τη «χώρα του τανγκό», με καλή τεχνική, πάσα και κίνηση στον χώρο, ενώ φημίζεται για το πάθος του. Την περασμένη αγωνιστική περίοδο έβγαλε το... παντεσπάνι του στα γήπεδα της Πριμέρα Ντιβιζιόν, φορώντας τη φανάλε της Ράγιο Βαγιεκάνο, προηγουμένως όμως ο 32χρονος άσος που έκανε τα πρώτα του ποδοσφαιρικά σκιρτήματα στην Κίλμες, είχε προλάβει να πανηγυρίσει μεταξύ άλλων τον τίτλο του Παγκόσμιου πρωταθλητή με την U20 της εθνικής Αργεντινής, ένα Κύπελλο OYEFA, αλλά κι ένα ευρωπαϊκό Σούπερ Καπ, με τη φανέλα της Ζενίτ, αμφότερα μάλιστα κόντρα σε κορυφαίους συλλόγους, αφού ο δεύτερος ήρθε κόντρα στη Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ, ενώ στον πρώτο πριν νικήσει την Ρέιντζερς στον τελικό, είχε συντρίψει η Ζενίτ με 4-0 την Μπάγερν στα ημιτελικά!

Το... άλμα από την Κίλμες για την Ρίβερ

Μόλις δύο χρονιές πρόλαβε να αγωνιστεί στην Κίλμες, αφού αυτό το διάστημα ήταν αρκετό για να κλέψει τα βλέμματα των «μεγάλων» της Αργεντινής και συγκεκριμένα της Ρίβερ Πλέιτ. Με τη φανέλα της Κίλμες την οποία φόρεσε για πρώτη φορά σε ηλικία 18 ετών όταν η ομάδα βρισκόταν ακόμα στη Β' κατηγορία, έκανε εντυπωσιακές εμφανίσεις και παρ' ό,τι αγωνίζεται στη μεσαία γραμμή, βρήκε 25 φορές δίχτυα στα 106 ματς που έπαιξε συνολικά σε όλες τις διοργανώσεις.

Μετά την τελευταία του χρονιά μάλιστα στον σύλλογο του Μπουένος Άιρες, αναδείχθηκε το 2001 πρωταθλητής Κόσμου με την εθνική U20 της Αργεντινής, η οποία είχε επικρατήσει στον τελικό της διοργάνωσης με 3-0 της Γκάνας. Ο ίδιος πάντως είχε σταθεί αρκετά άτυχος, αφού δεν πρόλαβε να παίξει πέρα από τα προημιτελικά και τη νίκη της «αλμπισελέστε» επί της Γαλλίας με 3-1. Συμπαίκτες του τότε μερικά από τα τοπ ονόματα των επόμενων χρόνων, όπως οι Σαβιόλα, Μάξι, Μπουρντίσο και Ντ' Αλεσάντρο.

Κάπως έτσι η Ρίβερ Πλέιτ δεν έχασε καιρό και το καλοκαίρι του ίδιου χρόνου τον πήρε σε... μία άλλη γειτονιά του Μπουένος Άιρες, αυτή του Μπελγράνο. Για τρία χρόνια φόρεσε τα χρώματα των «εκατομμυριούχων» ο Ντομίνγκες, αλλά ήταν... υπέρ αρκετά για να δεθεί με τον σύλλογο από τον οποίο κι έκανε το άλμα για την Ευρώπη.

Τι έκανε μέσα σε αυτή την τριετία; Σε 41 παιχνίδια αγωνίστηκε ο Αργεντινός αρτίστας, σκοράροντας ξανά με τη συχνότητα που το έκανε και στην προηγούμενη ομάδα του, φτάνοντας στα 11 γκολ. Και τις τρεις χρονιές μάλιστα πανηγύρισε τίτλους και συγκεκριμένα αυτόν του Κλαουσούρα (2002-2003, 2004).

Βαλίτσες για... Ευρώπη και μεταγραφή ρεκόρ!

Οι Ρώσοι μπορεί να μη φημίζονται τόσο για το σκάουτινγκ που κάνουν, όσο για την ευκολία με την οποία βγάζουν τα ρούβλια από τα ταμεία τους, παρ' όλα αυτά τα... λαβράκια της Ρούμπιν τον εντόπισαν το 2004 και τον έπεισαν να κάνει το μεγάλο ταξίδι για την παγωμένη Ρωσία, με την Ρίβερ Πλέιτ να βάζει στα ταμεία της περί το 1,5 εκατ. ευρώ. Με τη φανέλα της ομάδας του Καζάν αγωνίστηκε για μία διετία ο ύψους 1,76 μεσοεπιθετικός, μετρώντας σε αυτό το διάστημα 79 συμμετοχές και 25 γκολ σε όλες τις διοργανώσεις.

Η τελευταία του ήταν και αυτή που... ανέβασε περισσότερο τις μετοχές του, με αποτέλεσμα η Ζενίτ που -από τότε- δεν λυπόταν καθόλου τα χρήματα, να διαθέσει 7 εκατ. ευρώ για να κάνει τον Αργεντινό δικό της. Στην ομάδα της Αγίας Πετρούπολης μπορεί να μην έμεινε για περισσότερο από δύο χρόνια, αυτά ωστόσο αρκούσαν για να πανηγυρίσει δύο ευρωπαϊκούς τίτλους! Μάλιστα το deal έκλεισε στα 7 εκατ. ευρώ, ποσό που αποτέλεσε ρεκόρ για την εποχή, σε ό,τι αφορά μεταγραφή μεταξύ ομάδων της Ρωσίας! Συνολικά 63 συμμετοχές και 10 γκολ ήταν ο απολογισμός του, ενώ στην πρώτη του κιόλας σεζόν πανηγύρισε το πρωτάθλημα.

Τα καλύτερα ωστόσο δεν είχαν έρθει ακόμα για τον Ντομίνγκες, αφού η επόμενη χρονιά ήταν απλά... μαγική για τη Ζενίτ. Αρχικά κατέκτησε στο ξεκίνημά της το ρωσικό Σούπερ Καπ, ενώ ακολούθως αποτέλεσε έναν από τους κορυφαίους παίκτες της ομάδας του στην πορεία προς τον τελικό του Μάντσεστερ, όπου στον επαναληπτικό ημιτελικό συνέτριψε με 4-0 την Μπάγερν Μονάχου και τα δύο μάλιστα γκολ προήλθαν από δικές του ασίστ. Κάπως έτσι ο τελικός ήταν... εύκολη δουλειά κόντρα στην Ρέιντζερς, λήγοντας 2-0 υπέρ των Ρώσων. Υπήρξε ωστόσο και συνέχεια, αφού ακολούθησε μία ακόμα άρση τροπαίου, αυτή τη φορά με αντίπαλο την Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ, στον τελικό του ευρωπαϊκού Σούπερ Καπ!

Τα... παρατράγουδα με Άντβοκαατ και η επιστροφή στο Καζάν

Η επόμενη χρονιά δεν εξελίχθηκε πάντως όπως θα ήθελε ο Αργεντινός άσος, αφού υπήρξαν προβλήματα στις σχέσεις του με τον Ντικ Άντβοκαατ. Με το κλίμα να... μην τον σηκώνει άλλο στην Αγία Πετρούπολη, τα μάζεψε κι επέστρεψε στο Καζάν για χάρη της Ρούμπιν η οποία με τη σειρά της... «επέστρεψε» τα 4 από τα 7 εκατ. που είχε πάρει, ώστε να τον κάνει ξανά δικό της. Στην επιστροφή του δε, πραγματοποίησε μία ακόμα εξαιρετική σεζόν και μάλιστα ανακυρήχθηκε ποδοσφαιριστής της χρονιάς το 2009 από την ένωση ποδοσφαιριστών, την εφημερίδα Sport Express και το περιοδικό Futbol της Ρωσίας! Παράλληλα η Ρούμπιν είχε κάνει κι εξαιρετική πορεία στην Ευρώπη, ενώ ήταν και ο θύτης στη μεγαλύτερη ίσως έκπληξη της διοργάνωσης, όταν έφυγε με διπλό από τη Βαρκελώνη. Στο 2-1 μάλιστα επί της Μπαρτσελόνα, ο Ντομίνγκες είχε βγάλει την ασίστ στο δεύτερο γκολ της ομάδας του από τον Καραντενίς.

Ρωσία τέλος και... ώρα Ισπανίας

Στα μισά ωστόσο εκείνης της σεζόν (2009-10), ο Ντομίνγκες θα αφήσει την παγωμένη Ρωσία για... πιο θερμά κλίματα και συγκεκριμένα αυτό της ιβηρικής χερσονήσου για χάρη της Βαλένθια. Οι «νυχτερίδες» απέκτησαν ως ελεύθερο τον 28χρονο τότε άσο, υπογράφοντας μαζί του για 3,5 χρόνια. Παρ' όλα αυτά η... ισπανική περιπέτεια δεν κράτησε για περισσότερο από 1,5 χρόνο. Ένας από τους λόγους ήταν και οι κακές σχέσεις του παίκτη με τον τεχνικό της ομάδας, Ουνάι Έμερι. Ο άλλος; Η αγαπημένη του Ρίβερ περνούσε τις χειρότερες στιγμές της ιστορίας της, αφού για πρώτη φορά θα ζούσε το δράμα του υποβιβασμού.

Έτσι ο Αργεντινός πήρε την απόφαση να επαναπατριστεί, κάτι που έγινε με τη μορφή δανεισμού, θέλοντας μαζί με τον Καβενάγκι να βοηθήσουν τους «εκατομμυριούχους» να επιστρέψουν στη μεγάλη κατηγορία. Και το πέτυχαν, αλλά και πάλι μία ακόμα αποχώρησή του δεν συνοδεύτηκε από το... ιδανικό κλίμα. Ο κύριος λόγος άλλωστε ήταν οι κακές σχέσεις που είχε με τον πρόεδρο του συλλόγου, Ντανιέλ Πασαρέγια, βάλλοντας ανοιχτά εναντίον του με δημόσιες τοποθετήσεις του.

Ισπανία... η επιστροφή

Ως εκ τούτου ο Ντομίνγκες δεν έμεινε για περισσότερο από ένα χρόνο στην Ρίβερ Πλέιτ και η ομάδα που επέλεξε να συνεχίσει την καριέρα του ήταν η Ράγιο Βαγιεκάνο, αφού πρώτα είχε μείνει ελεύθερος από τη Βαλένθια. Οι «ραγίστας» μάλιστα πραγματοποίησαν μία εξαιρετική σεζόν και ο Ντομίνγκες ήταν από τους βασικούς λόγους για την 8η θέση στην οποία τερμάτισε η ομάδα του, έχοντας 33 συμμετοχές, 5 γκολ και 7 ασίστ.

Ενδιαφέρον ωστόσο παρουσιάζει ο λόγος για τον οποίο επέλεξε τη Ράγιο ο Αργεντινός, αφού όπως είχε δηλώσει κατά την παρουσίασή του: «Η κόκκινη γραμμή στη φανέλα είναι αυτή που ενώνει την απόσταση μεταξύ της Ράγιο Βαγιεκάνο και της Ρίβερ Πλέιτ. Ήταν ένας από τους λόγους που δέχτηκα την προφορά. Ο καθένας ξέρει την αγάπη που έχω για τη Ρίβερ, για την οποία έχω κάνει και τατουάζ...».