«Εντάξει μωρέ τη Λουκέρνη νίκησε ο Ολυμπιακός», λένε οι περισσότεροι. Αυτοί που... ξέρουν, αυτοί που πόνταραν ότι οι «ερυθρόλευκοι» θα νικούσαν και την Γιουνγκ Μπόις και την Αρούκα και την Μπερ Σεβά και την Οσμανλισπόρ! Επειδή στο ποδόσφαιρο τίποτα δεν αποτελεί θέσφατο, στο Λιμάνι έχουν κάθε δικαίωμα να χαμογελούν βλέποντας την ομάδα τους να κάνει παραπάνω πράγματα και από τα βασικά.

Ο Ολυμπιακός έπαιξε το πρώτο επίσημο ματς του στις 9/8.

Μία ομάδα καινούργια όπου τα 9/11 αποτελούσαν νέα πρόσωπα. Από Φορτούνη και Ομάρ μόνο τα... επίθετά τους ήταν ίδια.

Ο αρχηγός του Ολυμπιακού ήταν ο Φορτούνης που ξέρουμε. Ώριμος, μέσα στις φάσεις, έφτιαχνε το παιχνίδια για την ομάδα του, είχε ιδέες μέσα στο παιχνίδι...

Σαφώς και δεν θυμήθηκε το ποδόσφαιρο χθες ο Κώστας. Το καλοκαίρι δούλεψε σκληρά κάνοντας ατομικές προπονήσεις με τον γυμναστή των Ντράξλερ-Φιρμίνο. Επένδυσε στο να μην την βγάλει στις παραλίες.

Βέβαια, δεν αρκεί μόνο αυτό. Ο «Φόρτου» είχε δίπλα του τους Λάζαρο-Ποντένσε, δύο παίκτες που έκαναν το βασικά, ήταν ουσιαστικά στηρίγματά του και δεν χρειαζόταν να γυρίσει τόσο πίσω για να κουβαλάει την μπάλα. Φανταστείτε να μπει κι ο Νάτχο. Όχι πως τα πήγε άσχημα στην πρώτη πάσα κι ο Μπουχαλάκης αλλά ο Ισραηλινός είναι αυτός που προορίζεται για βασικός στον άξονα.

Η εξέδρα, λοιπόν, είδε μία τριάδα πίσω από τον επιθετικό που... έβγαλε γούστα. Είχαν συνεργασίες, είχαν όρεξη, είχαν έμπνευση. Οκ, η Λουκέρνη δεν είναι κανένας σοβαρός αντίπαλος. Όπως αποδείχτηκε βεβαίως κι όπως την έκανε κι ο Ολυμπιακός να μοιάζει.

Κάτι ανάλογο δεν λέγαμε εξάλλου με την Μπερ Σεβά; Κάπως υποτιμητικά δεν είχε αντιμετωπιστεί η Οσμανλισπόρ (0-0 στο Φάληρο). Η Γιουνγκ Μπόις; (1-1 στο εντός έδρας). με την Αρούκα; (χρειάστηκε η παράταση).

Όλα λοιπόν είναι εύκολα πριν το πρώτο σφύριγμα του διαιτητή. Το ζουμί είναι τί έχεις κάνει όταν πια έχει τελειώσει ο χρόνος.

Ο Πέδρο Μαρτίνς, λοιπόν, φρόντισε να παρουσιάσει μια έτοιμη ομάδα. Μια ομάδα που έκανε τα βασικά. Λάθος, έκανε πάνω από τα βασικά. Φρόντισε να τοποθετήσει στις σωστές θέσεις τους πιο έτοιμους παίκτες που είχε κι αυτοί τον δικαίωσαν.

Ο τίμιος Γκερέρο ήταν εκεί για να συνεχίσει με φόρα από τα φιλικά. Ο Τσιμίκας ήταν χάρμα ιδέσθαι, είδαμε και πάλι έναν Ομάρ από τα παλιά, και κυρίως είδαμε δύο πτέρυγες να δουλεύουν στα... κόκκινα.

Πέρυσι, αυτός ο κόσμος είδε την ομάδα του να νικάει δύσκολα, να μην μπορεί να πάρει ντέρμπι (πέρα απ' αυτά με τον ΠΑΟΚ), να χάνει εν τέλει το πρωτάθλημα, το Κύπελλο και γενικότερα να βλέπει παίκτες με τεράστια συμβόλαια να μην αποδίδουν τα αναμενόμενα. Ε, αυτός ο κόσμος βλέποντας στο πρώτο ματς την ομάδα του να νικάει 4-0, να δημιουργεί φάσεις, να βλέπει παίκτες με όρεξη και πάθος, δικαιούται να έχει τον ενθουσιασμό. Ναι, ακόμα κι όταν ο αντίπαλος είναι η Λουκέρνη.

Και για να μην παρεξηγηθούμε, δεν λέμε ότι ο Ολυμπιακός είναι έτοιμος να πάρει το... Europa League, ούτε πως δεν έχουμε ξαναδεί τέτοια μπάλα ποτέ ξανά στη ζωή μας. Ηρεμία! Αυτό που τονίζουμε είναι πως το πρώτο δείγμα από μια νέα εντελώς ομάδα - και που δεν έπαιζαν όλα τα βασικά κομμάτια του - ήταν άκρως θετικό. Ας σταθούμε σ' αυτό και ας περιμένουμε τη συνέχεια.