Το πρώτο πράγμα που έκαναν οι Σλοβένοι διεθνείς μόλις η κόρνα της γραμματείας σήμανε την λήξη και το φωτεινό ταμπλό του «Sinan Erdem» επιβεβαίωνε την συντριπτική κυριαρχία τους επί της απερχόμενης πρωταθλήτριας Ευρώπης Ισπανίας με το πειστικό 92-72, ήταν να σηκώσουν στα χέρια και να πετάξουν στον αέρα τον ηγέτη τους, τον Γκόραν Ντράγκιτς. Του το χρωστούσαν όχι μόνο γιατί ο άσος του Μαιάμι ήταν αυτός που τους οιστρηλάτησε ώστε να φτάσουν στην μεγαλύτερη στιγμή της μπασκετικής τους ιστορίας («μέχρι την επόμενη» που έλεγε πριν 30 χρόνια και κάποια ψυχή), αλλά και γιατί ήταν ο μόνος που από την πρώτη μέρα που η ομάδα μαζεύτηκε για προετοιμασία έβγαινε και δήλωνε ευθαρσώς: «αν δεν πάρουμε και φέτος ένα μετάλλιο, θα έχουμε αποτύχει».

Βέβαια, είχε πει και κάτι άλλο, ότι αυτή θα είναι η τελευταία του διοργάνωση με την Εθνική, αλλά μέσα στην παραζάλη του θριάμβου , άρχισε τις … κωλοτούμπες: «Θα συνεχίσω, αν θα μείνει στην ομάδα προπονητής και ο Ίγκορ (Κοκόσκοφ)». Ήταν φανερό πως ήθελε να αποδώσει το μερίδιο που αντιστοιχεί σε αυτή την επιτυχία, στον Σέρβο προπονητή, που το χειμώνα δουλεύει ως ασίσταντ στους Τζαζ και αυτό το καλοκαίρι , έκανε την συνήθως ευάλωτη Σλοβενία να μοιάζει με «άρμα μάχης».

«Γράψαμε ιστορία για το μπάσκετ και το έθνος της πατρίδας μας. Νικήσαμε την κορυφαία ομάδα της δεκαετίας στην Ευρώπη με έναν τέτοιο τρόπο που κανείς δεν αμφιβάλει ότι το αξίζαμε. Την ονειρευόμουν χρόνια αυτή τη στιγμή. Για την ακρίβεια την ονειρεύτηκα τελευταία φορά και χθες το βράδυ. Τώρα πια έγινε πραγματικότητα. Αλλά αν με ρωτάτε αν πίστευα ότι θα νικήσουμε με τόση διαφορά, θα σας έλεγα όχι. Είχαμε όμως τρομερή στρατηγική και βοήθησαν όλα τα παιδιά».

Δίπλα του ο κόουτς, έδειχνε να απολαμβάνει πρώτα την χαρά που προκάλεσε αυτή η πρόκριση στον τελικό, η οποία κατ’ αρχάς εξασφάλισε ήδη στην Σλοβενία το πρώτο μετάλλιο της ιστορίας της, μαζί με την προοπτική να γίνει χρυσό την Κυριακή το βράδυ στον μεγάλο τελικό και μετά την προσωπική του δικαίωση.

«Το μεγαλύτερο μερίδιο επιτυχίας ανήκει στους παίκτες. Παίξαμε το τέλειο ματς απέναντι στο φαβορί. Το βασικό χαρακτηριστικό της ομάδας μας είναι ότι δεν φοβάται να αντιμετωπίσει κανέναν. Πραγματικά αυτή τη στιγμή δεν έχω λόγια για να εκφράσω αυτό που ζούμε. Πλέον στην Σλοβενία θα θέλουν να φοράνε τη φανέλα του Ντράγκιτς και του Ντόνσιτς» ξεκίνησε, για να συμπληρώσει αμέσως μετά τα ονόματα και των υπόλοιπων δέκα, που ο καθένας έβαλε το λιθαράκι του για να διαγραφεί αυτή η αήττητη πορεία μέχρι τον τελικό.

Τον ρώτησαν επίσης , αν πιστεύει, με βάση την πείρα που έχει από το ΝΒΑ, ότι ο 18χρονος Ντόνσιτς είναι έτοιμος να κάνει καριέρα ανάμεσα στους κορυφαίους:

«Από αυτόν εξαρτάται και από τις αποφάσεις που θα πάρει. Έχει όλες τις προδιαγραφές, καταλαβαίνει το ματς , συνεχίζει να μαθαίνει τα μυστικά του και το κυριότερο είναι ότι αγωνίζεται με την χαρά που έχει ένα παιδί. Γι αυτός το ταβάνι του είναι ο ουρανός.»

Πάντως παρότι ξεκαθάρισε ότι «εμείς είμαστε έτοιμοι για το χρυσό» , ο Κοκόσκοφ , επικαλούμενος την καταγωγή του , δεν έκρυψε ότι «η καρδιά μου στον άλλο ημιτελικό που θα είναι με τη Σερβία».

Παρεμπιπτόντως σε περίπτωση πρόκρισης των Σέρβων θα είναι η πρώτη φορά που τον τίτλο του πρωταθλητή Ευρώπης θα διεκδικήσουν δυο χώρες από την πρώην ενωμένη Γιουγκοσλαβία κι αν οι Σλοβένοι συνεχίζουν το βιολί τους μέχρι τέλους θα γίνουν η μικρότερη σε πληθυσμό χώρα ( μόλις 2 εκ. 100 χιλιάδες κατοίκους) που θα πατήσει την κορυφή.

Στην αντίπερα όχθη, ο διπλωμάτης και επικοινωνιακός Σέρτζιο Σκαριόλο προσπάθησε θα κρύψει τον πόνο που προκάλεσε στη «φούρια ρόχα» αυτός ο αποκλεισμός και μάλιστα με τέτοια συντριπτική διαφορά, μια από τις βαρύτερες που έχει γνωρίσει αυτή η ομάδα από το 1997 που εμφανίζεται διαρκώς στην τετράδα.

«Έκαναν τρομερή εμφάνιση και σκόραραν με κάθε πιθανό και απίθανο τρόπο. Εμείς ξεκινήσαμε με στόχο ένα μετάλλιο και αυτό θα προσπαθήσουμε να πάρουμε την Κυριακή». Φυσικά έκανε την … πάπια όταν τον ρώτησαν μήπως ήρθε η ώρα να αναθεωρήσει την εκτίμηση που είχε κάνει στο ξεκίνημα της προετοιμασίας ότι είναι εύκολο να κοουτσάρει παίκτες με μεγάλο όνομα που όμως φτάνουν στο τέλος της καριέρας του και θέλουν ειδική διαχείριση .

Τότε το θέμα το είχαν ανακινήσει οι Ισπανοί δημοσιογράφοι , με αφορμή μια σχετική δήλωση που είχε κάνει στην εκπομπή του Βασίλη Σκουντή, στην COSMOTE TV ο πρώην προπονητής της Μπαρτσελόνα, Γιώργος Μπαρτζώκας ο οποίος απλά δεν δίστασε να πει ανοικτά αυτό που πολλοί στην Βαρκελώνη σκέφτονται αλλά διστάζουν να ομολογήσουν, αναφερόμενος στον 37χρονο Χουαν Κάρλος Ναβάρο . Τότε ο Ιταλός, προφανώς από χρέος απέναντι σε έναν από τους θρύλους του Ισπανικού μπάσκετ ήταν λαλίστατος. Αυτή τη φορά έκανε πως δεν καταλάβαινε αυτό που φαινόταν δια γυμνού οφθαλμού: ξεκινούσε τον Ναβάρο τιμής ένεκεν στην πεντάδα, αλλά επειδή σε όλα τα νοκ άουτ ματς η Ισπανία βρισκόταν να κυνηγάει στο σκορ , τον απέσυρε στον πάγκο και άφηνε τον Ρούμπιο με τον Σέρχιο να βγάλουν το φίδι από την τρύπα. Με την Γερμανία τα κατάφεραν, με την Σλοβενία αποδείχθηκε αδύνατο. Όπως επίσης φάνηκε οδυνηρή η απώλεια ενός φρέσκου και αποτελεσματικού σουτέρ , όπως ο Αμπρίνες, ο οποίος με εντολή των Οκλαχόμα Σίτι Θάντερ, εγκατέλειψε το τουρνουά λόγω τραυματισμού, αφήνοντας την ομάδα ουσιαστικά με …δέκα, ου μην και 9 παίκτες αφού ο Σκαριόλο δεν εμπιστεύθηκε ποτέ τον Γκιγιέμ Βίβες.